Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τα έσοδα παρουσιάζουν σημαντική υστέρηση. Με τι τρόπο μπορεί να αντιστραφεί η τάση αυτή κ. υπουργέ; Και μήπως αν χρειαστούν νέα μέτρα είτε φέτος, είτε το 2018, διέξοδος θα είναι η κάλπη;
Η πραγματική εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Η προσωρινή υστέρηση στα φορολογικά έσοδα για τον μήνα Αύγουστο – περίπου 950 εκ. ευρώ – σχετίζεται αποκλειστικά με την μεταφορά της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ το Σεπτέμβρη που υπερκαλύπτει τη διαφορά.
Επομένως όχι μόνο δεν υπάρχει ανησυχία για την επίτευξη των στόχων αλλά αντιθέτως με δεδομένη και την πέρα από κάθε προσδοκία πορεία των εσόδων του ΕΦΚΑ θα έχουμε εκ νέου δημοσιονομική υπεραπόδοση.
Η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, πάντως, εξαντλείται. Η αξιωματική αντιπολίτευση κάνει σημαία της τη μείωση των φόρων. Η κυβέρνηση δεν προβληματίζεται για αντίστοιχες κινήσεις; Γιατί δεν βάζει στην ατζέντα της την άμεση μείωση φόρων;
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι πράγματι υφίσταται υπερσυσσώρευση βαρών σε κάποιες κοινωνικές κατηγορίες, ειδικά στους ελεύθερους επαγγελματίες με μεσαία εισοδήματα ενώ και ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας φόρος που χρειάζεται επανεξέταση και τροποποίηση ώστε να αφορά κυρίως τη μεγάλη ακίνητη περιουσία.
Από τη μεριά της πάντως η κυβέρνηση όχι μόνο επεξεργάζεται αλλά έχει ήδη ψηφίσει ρυθμίσεις φορολογικής ελάφρυνσης των χαμηλότερων εισοδημάτων προβλέποντας περισσότερες κλίμακες αλλά και συγκεκριμένες φορολογικές ελαφρύνσεις στο πλαίσιο των αντιμέτρων. Ταυτόχρονα επεξεργάζόμαστε σχέδια φορολογικού εξορθολογισμού τα οποία θα τεθούν σε εφαρμογή εφόσον η δημοσιονομική πορεία μας το επιτρέψει.
Στόχος είναι η συνεισφορά όλων των πολιτών ανάλογα με την πραγματική τους φοροδοτική ικανότητα πράγμα που σημαίνει ότι είναι αναγκαίο να συνεχίσουμε και τον αγώνα ενάντια στη μεγάλη φοροδιαφυγή που δημιουργεί και οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Διότι ξέρετε η συνολική φορολογική επιβάρυνση βρίσκεται πολύ κοντά στο μέσο όρο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και του ΟΟΣΑ. Με βάση τα επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2016η συνολική επιβάρυνση στην Ελλάδα είναι 40,2%, ενώ το αντίστοιχο νούμερο για το βέλγιο είναι 54%, για την Γερμανία 49% και για την Γαλλία 48%.
Το ζήτημα επομένως είναι η δικαιότερη κατανομή των βαρών.Αυτός πρέπει να είναι ο πολιτικός ορίζοντας και όχι η επιμονή σε γενικεύσεις που στην πραγματικότητα συγκαλύπτουν τις κοινωνικές διαιρετικές γραμμές.
Εκτιμάτε ότι θα υπάρξει η δυνατότητα κοινωνικού πλεονάσματος το 2017; Και πού θα κατευθυνθεί;
Από την μέχρι στιγμής εικόνα της δημοσιονομικής πορείας μπορούμε να είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι θα υπάρχει υπεραπόδοση και για το 2017. Το ύψος της ωστόσο παραμένει άγνωστο. Όταν προς το τέλος του έτους θα μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα θα καταλήξουμε και στο ύψος του ποσού του κοινωνικού μερίσματος το οποίο θα κατευθυνθεί προφανώς με στοχευμένο τρόπο στις κατηγορίες που έχουν περισσότερο ανάγκη.
Η κυβέρνησή σας κ. εκπρόσωπε εκτιμά ότι μπορεί να επιτευχθούν πλεονάσματα 3,5% και μετά το 2018; Σύσσωμη η αντιπολίτευση, αλλά και ο Γ. Στουρνάρας, εκτιμούν ότι απαιτείται επαναδιαπραγμάτευση. Η κυβέρνηση εξετάζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Τα πρωτογενή πλεονάσματα που έχουν συμφωνηθεί με τους δανειστές για τα επόμενα χρόνια είναι πράγματι υψηλά και δρουν περιοριστικά τόσο για την ανάπτυξη όσο και για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Ωστόσο εκείνοι που σήμερα μιλούν για επαναδιαπραγμάτευση είναι οι ίδιοι που είχαν δεσμεύσει τη χώρα με πρωτογενή πλεονάσματα με μέσο όρο το 4% μέχρι το 2030 αλλά και εκείνοι που δημιούργησαν το τεράστιο χρέος αποδεχόμενοι μια πολιτική που μείωσε το ελληνικό ΑΕΠ κατά 25 μονάδες σε μια πενταετία. Επομένως η κριτική τους είναι μάλλον υποκριτική και άσφαιρη.
Η μόνη κυβέρνηση που πέτυχε μια σοβαρή μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων και μια συγκεκριμένη και χειροπιαστή συμφωνία για την ρύθμιση του ελληνικού χρέους που δεν επιβαρύνει τις ελληνικές Τράπεζες, τους δημόσιους φορείς που διακρατούν ελληνικά ομόλογα αλλά και τους μικροομολογιούχους είναι η σημερινή. Τα υπόλοιπα που ακούγονται κατά καιρούς από όσους αναφέρατε αλλά και άλλους είναι απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις.
Τι σας ανησυχεί περισσότερο μετά το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών; Και τι επιπτώσεις θα έχει στην αξιολόγηση μια καθυστέρηση στο σχηματισμό κυβέρνησης στο Βερολίνο;
Είναι μια μεγάλη συζήτηση αυτή που δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μια και μόνη απάντηση. Στη Γερμανία είδαμε να εκφράζεται μια τάση αμφισβήτησης των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας και του παραδοσιακού πολιτικού προσωπικού που προηγουμένως είχε κάνει την εμφάνιση της σε μια σειρά χώρες. Ωστόσο το πρόσημο αυτής της αμφισβήτησης είναι ξεκάθαρα ακροδεξιό και επικίνδυνο. Πρόκειται λοιπόν για μια εξέλιξη που είναι προφανώς ανησυχητική και θα έπρεπε επιτέλους να προβληματίσει και τις πολιτικές ελίτ στην Ευρώπη και την Γερμανία που φαίνεται ότι συνεχίζουν να υποτιμούν την εξέλιξη αυτή. Από την πλευρά μας πάντως δεν πρόκειται να σταματήσουμε να επισημαίνουμε τις πραγματικές αιτίες της τάσης αυτής που έχουν να κάνουν με το κοινωνικό dumping τεράστιων κατηγοριών του πληθυσμού ακόμη και στην υπερανεπτυγμένη και δημοσιονομικά υγιή Γερμανία στην οποία πάνω από 5 εκατομμύρια εργαζόμενοι διαβιούν στα όρια ή ακόμη και κάτω από τα όρια της φτώχειας. Και όλο αυτό προφανώς σχετίζεται με τις πολιτικές απορρύθμισης της αγοράς εργασίας και εν γένει με την ασκούμενη πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη.
Όσο για την αξιολόγηση τίποτα δεν έχει αλλάξει στο συμφωνημένο με τους θεσμούς χρονοδιάγραμμα.
Η αλλαγή του Β. Σόιμπλε τι σηματοδοτεί για τη χώρα μας;
Ο Βολφγκανγ Σόιμπλε είναι ένας συνεπής ορντολιπμπεραλιστής ο οποίος συνέχισε μια πολιτική παράδοση που σφράγισε την ίδια τη δομή του Γερμανικού Κράτους από την δεκαετία του 50. Η πολιτική Σόιμπλε λοιπόν δεν είναι θέμα προσώπου αλλά αποτελεί συνέχεια μιας συγκεκριμένης διακυβερνητικής πρακτικής με παράδοση δεκαετιών. Το πρόσωπο βεβαίως προφανώς και θα παίξει κάποιο ρόλοαλλά δεν αναμένω μεγάλες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο η Γερμανική Κυβέρνηση θα διαχειριστεί το ελληνικό ζήτημα καθώς το εύρος των δυνατών επιλογών οποιουδήποτε τεθεί επικεφαλής του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών περιορίζεται από δομικούς και καταγωγικούς καθορισμούς.
Η υπόθεση Χρυσόγονου μήπως καταδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να φυλλοροεί;
Νομίζω ότι είναι μια μάλλον υπερβολική διατύπωση αυτή. Ο κος Χρυσόγονος εδώ και τρία χρόνια διαφοροποιούνταν από την κυβερνητική πολιτική και την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε υπαρκτή ή ανύπαρκτη ευκαιρία. Δεν νομίζω λοιπόν ότι οποιοδήποτε πολιτικό συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί από την περίπτωση του κου Χρυσόγονου.
Η αντιπολίτευση, με αφορμή και την απόρριψη της πρότασής της για Εξεταστική Επιτροπή, σας κατηγορεί ότι «καλύπτετε» τον Πάνο Καμμένο γιατί «σας κρατάει». Τι απαντάτε; Και γιατί σας ενοχλεί η συγκρότηση της Εξεταστικής;
Πρόκειται για γελοία κατηγορία. Προκύπτει ως αντιπερισπασμός της Νέας Δημοκρατίας μετά το μοιραίο της λάθος να ταυτιστεί με επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα στοχοποιώντας τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Κάθε συζήτηση επί του θέματος έκλεισε με την παρέμβαση του Πρωθυπουργού στην Βουλή.
Σύσσωμη η αντιπολίτευση, επίσης, εγκαλεί τον πρωθυπουργό γιατί δεν ζητά την παραίτηση Κουρουμπλή. Όντως δεν υπάρχουν ευθύνες για την οικολογική καταστροφή; Και αν υπάρχουν, θα πρέπει να αναμένουμε τον ανασχηματισμό για να αποδοθούν;
Έχω πει πολλές φορές ότι σε τέτοια θέματα αυτό που ενδιαφέρει δεν είναι η επικοινωνιακή διαχείριση αλλά το ουσιαστικό αποτέλεσμα. Και με βάση την εικόνα που έχουμε αυτή τη στιγμή τολμώ να πω ότι μια μεγάλη οικολογική καταστροφή με έντονες διαχειριστικές δυσκολίες αντιμετωπίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τις αρμόδιες αρχές. Αυτό που μένει τώρα είναι η απόδοση των ευθυνών για το ναυάγιο, η αυστηρότατη τιμωρία των υπαιτίων αλλά και μια μεγάλη μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου ρύθμισης των θαλάσσιων μεταφορών ώστε να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.
Συχνά λέτε πως πρώτη προτεραιότητά σας είναι η προσέλκυση επενδύσεων, ενώ ο πρωθυπουργός ανέλαβε προσωπικά την taskforce. Τι να περιμένουμε; Και τι θα γίνει με το Ελληνικό και την Eldorado;
Ήδη το επενδυτικό κλίμα στη χώρα παρουσιάζεται βελτιωμένο. Ειδικά μετά την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης παρατηρείται τεράστιο επενδυτικό ενδιαφέρον από εγχώριους αλλά και ξένους επενδυτές ενώ πολλά επενδυτικά πλάνα υλοποιούνται σε μια σειρά από τομείς: από τον τουρισμό και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέχρι τις μεταφορές και τις υποδομές. Τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας βελτιώνονται διαρκώς όπως και η διοικητική αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση υπαρκτών εμποδίων. Κατά τη δική μας θητεία ξεμπλόκαραν σχέδια ύψους 650 εκατομμυρίων ευρώ που θα απεντάσσονταν από τον αναπτυξιακό νόμο, πρόσφατα ανακοινώθηκαν νέες μεγάλες τουριστικές και βιομηχανικές επενδύσεις. Στο Ελληνικό κάνουμε το παν ώστε μια πολύπλοκη νομική και διοικητική υπόθεση να κλείσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να μην δημιουργηθούν ανυπέρβλητα εμπόδια στο μέλλον. Όσο για την El Dorado έχουμε πει ότι αποτελεί ειδική περίπτωση και οι διαφωνίες θα πρέπει να επιλυθούν με τον θεσμικά προβλεπόμενο τρόπο, δηλαδή τη διαιτησία.
Μπορεί να υπάρχουν φωνές στο εσωτερικό της κυβέρνησης που θα θέτουν εμπόδια σε επενδύσεις και αποκρατικοποιήσεις;
Η κυβέρνηση έχει συλλογική ευθύνη και υλοποιεί με ενιαίο τρόπο τις συλλογικές αποφάσεις. Κανείς δεν αρνείται την ανάγκη για ενίσχυση των επενδύσεων και για διαρκή προσπάθεια βελτίωσης του επενδυτικού κλίματος. Σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Όπως όμως συμφωνούμε και στο γεγονός ότι οι επενδύσεις πρέπει να γίνονται στη βάση ενός συγκεκριμένου αναπτυξιακού σχεδίου που σέβεται το νομικό πλαίσιο της χώρας και την ίδια στιγμή δεν θα επιτρέπει την αναβίωση των πρακτικών ευνοιοκρατίας στις οποίες στηρίχθηκε το ελληνικό παραγωγικό μοντέλο τις τελευταίες δεκαετίες.
ΝΔ και ΔΗΣΥ δηλώνουν πως δεν ξαναψηφίζουν νομοσχέδιο που δεν θα ψηφίζουν και οι ΑΝΕΛ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπάρχει θέμα δεδηλωμένης. Τι απαντάτε;
Η κυβέρνηση έχει την δεδηλωμένη εμπιστοσύνη της βουλής. Η ΝΔ και η ΔΗΣΥ προσπαθούν να εξάγουν τα δικά τους πολιτικά αδιέξοδα με τις τοποθετήσεις αυτές. Από ότι φάνηκε αντί το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, για το οποίο και η όλη συζήτηση, να διχάσει την κυβέρνηση, δίχασε τη Νέα Δημοκρατία που θα πρέπει να μάθει να ζει με την αντίφαση που δημιουργεί η συνύπαρξη μιας ακροδεξιάς και μιας φιλελεύθερης πτέρυγας.
Τις εξελίξεις στην κεντροαριστερά πώς τις κρίνετε; Και εκτιμάτε ότι ΔΗΣΥ και Ποτάμι σήμερα κρατούν ίσες αποστάσεις από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ;
Έχω πολλές φορές πει ότι η κεντροαριστερά στην Ελλάδα δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί από την πολιτική της επιλογή να συμπλεύσει και σχεδόν να απορροφηθεί από την Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά και του Κυριάκου Μητσοτάκη η οποία ήρθε φυσικά ως επιστέγασμα της νεοφιλελεύθερης μετατόπισης των τελευταίων δεκαετιών. Και είναι ακριβώς γι αυτό το λόγο που δεν μπορεί να παρακολουθήσει τους προβληματισμούς τμημάτων της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις από την πολιτική που οδήγησε στην κρίση του χώρου αυτού και στην εντυπωσιακή του συρρίκνωση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Γαλλία, την Ολλανδία και λιγότερο στη Γερμανία. Ο μοναδικός δρόμος για την σοσιαλδημοκρατία είναι επομένως η απομάκρυνση από τις πολιτικές λιτότητας και εργασιακής απορρύθμισης που ισοπέδωσαν τις κοινωνικές της συμμαχίες. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ριζικής στροφής ήταν εντυπωσιακό εκεί που ολοκληρώθηκε, δηλαδή στην μεγάλη Βρετανία με τους Εργατικούς του Τζέρεμυ Κόρμπυν.
