Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Παναγιότατε,
Με ιδιαίτερη χαρά ανοίγω τις εργασίες της 82ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.
Και θέλω να καλωσορίσω τις ξένες επιχειρηματικές αποστολές, που είναι φέτος περισσότερες από κάθε άλλη φορά, γεγονός που επικυρώνει τη διεθνή ακτινοβολία της Έκθεσης, τον διαρκώς αυξανόμενο ρόλο της Θεσσαλονίκης στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και το έντονο ενδιαφέρον των επενδυτών για τη χώρα μας.
Θα ήθελα να αρχίσω με μια ιδιαίτερη αναφορά στην τιμωμένη χώρα της φετινής διοργάνωσης, την Κίνα.
Μια χώρα με μακραίωνη ιστορία, με μακραίωνη παράδοση και κουλτούρα, ένας αρχαίος πολιτισμός, που σήμερα είναι χώρα πρωταγωνίστρια των διεθνών εξελίξεων.
Συνδεόμαστε μαζί σας με ειλικρινή φιλία και αλληλοεκτίμηση εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ειδικά, όμως, τα τελευταία χρόνια εμβαθύνουμε τη συνεργασία μας με οικονομικές και πολιτιστικές ανταλλαγές.
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι άλλη μια σπουδαία ευκαιρία για να προχωρήσουμε, ακόμη παραπέρα, αυτή την πολύ σημαντική, τη στρατηγικής σημασίας συνεργασία ανάμεσα στις χώρες μας.
Σας καλωσορίζω, λοιπόν, και ευελπιστώ ότι οι σχέσεις μας θα γίνονται ολοένα και πιο ουσιαστικές, πιο εποικοδομητικές και πιο φιλικές.
Φίλες και φίλοι,
Θα μου επιτρέψετε σήμερα, από αυτό εδώ το βήμα, το τόλμημα να μιλήσω όχι τόσο για το χθες, για τα προβλήματα και τις άπειρες δυσκολίες που η χώρα μας αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια.
Ούτε για τις διάφορες πολιτικές ευθύνες, τις πολιτικές διαφορές, τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων, των κομμάτων ή και των προσώπων.
Αλλά να μιλήσω για το αύριο. Για το αύριο που θέλουμε, μας αξίζει, και που μπορούμε να έχουμε.
Για το μεγάλο στοίχημα που ανοίγεται μπροστά μας. Για το μεγάλο καθήκον της στιγμής, που είναι ένα.
Τολμώ να πω κοινό για όλους μας, ανεξάρτητα από πολιτικές απόψεις ή κοινωνική θέση.
Να σχεδιάσουμε το μέλλον μαζί.
Να οργανώσουμε αυτό που εμείς ονομάζουμε το μέλλον για τους πολλούς.
Ένα μεγάλο μέρος του λαού μας στερήθηκε όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο τα στοιχειώδη, αλλά ακόμα και το δικαίωμα να ονειρεύεται.
Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει και με ένα μεγάλο μέρος των νέων ανθρώπων, που ασφυκτιούν στην ίδια τους τη χώρα.
Ή μεταναστεύουν για να φυτέψουν τα όνειρά τους σε ξένες πατρίδες.
Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να τελειώσει. Και πρέπει να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να τελειώσει.
Μπροστά μας ανοίγεται πια ένας καινούργιος δρόμος.
Με νέες προκλήσεις και νέες δυσκολίες.
Αλλά και με νέες, τεράστιες δυνατότητες.
Θα τον έλεγε κανείς δρόμο σκληρής προσπάθειας, ακόμα και μάχης.
Ή και δρόμο μιας νέας ανάπτυξης.
Μιας νέας κοινωνικής οργάνωσης και ελευθερίας, επιτέλους.
Για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, απαλλαγμένο από τις αρρώστιες του παρελθόντος.
Και ναι.
Νομίζω, πιστεύω, και θέλω να μοιραστώ μαζί σας την εκτίμηση ότι ήρθε η ώρα να ανοίξουν η νεολαία, η χώρα, όλοι μας να ανοίξουμε τον βηματισμό μας προς τα μπροστά.
Το μεγάλο ερώτημα που σήμερα πρέπει να απαντήσουμε συλλογικά είναι: Με ποιους θεσμούς, με ποια μέτρα, με ποια πολιτική μπορούμε να οργανώσουμε την Ελλάδα του αύριο, ώστε η έξοδος από τα μνημόνια να μην συντελεστεί με όρους επιστροφής στο παρελθόν.
Γιατί, ξέρετε, το θέμα δεν είναι να βγούμε από την επιτροπεία για να ξανακάνουμε τα ίδια λάθη, που μας έβαλαν σε αυτή.
Για να ακολουθήσουμε ξανά την πολιτική της επίπλαστης ευημερίας, του πελατειακού κράτους, της διαφθοράς, της διαπλοκής.
Αυτή τη στιγμή η κύρια έγνοια μας πρέπει να είναι να διαμορφώσουμε τους θεσμούς, αλλά και τις πολιτικές εκείνες που θα εγγυώνται ότι η Ελλάδα δεν θα ξαναγυρίσει στο παρελθόν.
Και είναι μεγάλα τα ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσουμε:
Ενδεικτικά σας καλώ να σκεφτείτε: Τα προηγούμενα χρόνια και μιλώ για τα χρόνια της ανάπτυξης, αλλά και για την πρώτη πενταετία της κρίσης, δισεκατομμύρια ευρώ ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων σπαταλήθηκαν, θα έλεγα.
Αλλά πώς;
Υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος σχεδιασμός για τη διανομή αυτών των χρημάτων;
Οι επιλογές υπάκουαν σε κάποιο συγκροτημένο αναπτυξιακό σχέδιο;
Ή μήπως ο κάθε υπουργός, ούτε καν η κάθε κυβέρνηση, αλλά ο κάθε υπουργός ανεξέλεγκτος και κατά το δοκούν επέλεγε τους δικαιούχους μεταξύ των φίλων και ευνοούμενων του;
Ή αλήθεια, σε ποιο στρατηγικό σχέδιο για τη δημόσια διοίκηση υπάκουαν οι προσλήψεις στο δημόσιο τα προηγούμενα χρόνια;
Σε κανέναν απολύτως.
Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε, δημιουργήθηκαν στρατιές ομήρων συμβασιούχων, ενώ σημαντικές υπηρεσίες του δημόσιου τομέα έμεναν υποστελεχωμένες και ανίκανες να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Να μπορούν να υπηρετούν τον πολίτη.
Ένα ακόμη παράδειγμα : Τα δισεκατομμύρια που σπαταλήθηκαν για την ψηφιοποίηση του δημόσιου τομέα τις προηγούμενες δεκαετίες.
Αλλά πώς;
Χωρίς σχέδιο, χωρίς συντονισμό μεταξύ των υπηρεσιών, χωρίς κεντρική παρακολούθηση.
Όποιος πρόλαβε τον Κύριο οίδε.
Αποτέλεσμα; Δεκάδες πληροφοριακά συστήματα, βάσεις δεδομένων και μητρώα που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους και τώρα προσπαθούμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.
Θα μπορούσα να πολλαπλασιάσω τα παραδείγματα. Να πω πάρα πολλά τέτοια παραδείγματα.
Να μιλήσω για τις προμήθειες στο χώρο της υγείας, για τις αλλαγές τις διαρκείς στην εκπαίδευση χωρίς στρατηγικό στόχο, για το χωρικό σχεδιασμό, για το λαθρεμπόριο, για τη γενικευμένη φοροδιαφυγή, για το αρρύθμιστο επί τριάντα χρόνια ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, την αδήλωτη εργασία, τα δήθεν προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας, που δεν πήγαιναν στους ανέργους αλλά σε φίλους και γνωστούς και η λίστα αυτή, νομίζω, δεν έχει τέλος.
Αυτό, όμως, που θέλω να πω με αποφασιστικότητα, από αυτό εδώ το βήμα, είναι ότι
εμείς δεν θα επιτρέψουμε την επιστροφή σε αυτή την Ελλάδα. Στην Ελλάδα που με μαθηματική ακρίβεια οδηγήθηκε στην κρίση.
Αυτή ήταν η Ελλάδα που χρεοκόπησε. Και τώρα χρέος μας είναι να δημιουργήσουμε μια άλλη Ελλάδα.
Την Ελλάδα της δημοκρατίας, του σχεδιασμού, του κοινωνικού ελέγχου, της λογοδοσίας, της ισότητας, της ισονομίας, της αξιοκρατίας.
Την Ελλάδα του κοινωνικού κράτους, της δίκαιης ανάπτυξης, της σταθερότητας και της εμπιστοσύνης.
Το χρέος μας είναι να διαμορφώσουμε θεσμούς, μέσα από τους οποίους θα μπορούμε να προστατεύουμε αυτό που ονομάζουμε δημόσιο συμφέρον, μέσα από τους οποίους θα μπορούμε να οργανώσουμε τη συζήτηση για τον στρατηγικό αναπτυξιακό σχεδιασμό της επόμενης μέρας, ώστε η ανάπτυξη να διαχυθεί στο σύνολο της κοινωνίας.
Στους πολλούς.
Και η πολιτική μας, αν θέλετε, όλο αυτό το διάστημα, το δύσκολο διάστημα των δύο τελευταίων ετών, κινείται μέσα από δυσκολίες και από αντιφάσεις πολλές φορές, δεν το αρνούμαι, αλλά κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Και τα πεπραγμένα μας περιγράφουν καλύτερα από τα όποια λόγια την ουσία της πρότασής μας, για το πώς να σχεδιάσουμε, και να οργανώσουμε, όλοι μαζί το αύριο, όλοι μαζί το μέλλον, την επόμενη μέρα αυτής της χώρας.
Και επιτρέψτε μου να εξηγηθώ επί του πρακτέου.
Εν αρχή ην η οικονομία. Δει δη χρημάτων, έλεγαν και οι πρόγονοί μας.
Είναι πια γεγονός, που κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει, το αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον για τη χώρα μας. Θέλω να σας πω, όμως, ότι αυτό δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο.
Δεν είναι συγκυριακό, δεν είναι τυχαίο.
Η εικόνα της Ελλάδας έχει αλλάξει ριζικά το τελευταίο διάστημα. Και έχει αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο.
Τα σημάδια ανάκαμψης και αντιστροφής της υφεσιακής πορείας είναι πλέον εμφανή και σε μας και στους επενδυτές, αλλά και στους εταίρους μας.
Και οι δηλώσεις που αυτό το αναγνωρίζουν είναι πλέον καθημερινές.
Τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι η χώρα κινήθηκε με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης που αναμένονται κοντά στο 2% για το τρέχον έτος.
Ανάπτυξη υψηλή που είχαμε να δούμε –παρόμοιου ύψους- πριν από εννέα χρόνια.
Οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης αποτελούν έναν εξαιρετικό οιωνό, αν συνυπολογιστεί στην εξίσωση ότι έρχονται μετά από χρόνια μιας πρωτοφανούς δημοσιονομικής προσαρμογής.
Για 2 συνεχόμενα έτη όμως, καταφέραμε και υπερκαλύψαμε τους στόχους του προγράμματος για πρωτογενή πλεονάσματα.
Και αυτό ενίσχυσε σημαντικά τη διαπραγματευτική μας θέση. Και δημιουργεί χειροπιαστές προϋποθέσεις για τη δυνατότητα και τον δημοσιονομικό απαραίτητο χώρο στο μεσοπρόθεσμο διάστημα για την ελάφρυνση των βαρών, που συμπιέζουν την ελληνική κοινωνία.
Ο οδικός χάρτης για την απομείωση και τη βιωσιμότητα του χρέους προσφέρει επίσης τη σιγουριά ότι είμαστε πια σε θέση, με σταθερά βήματα, να ξεφύγουμε οριστικά από την παγίδα της επιτροπείας και της καταστροφικής λιτότητας.
Ποιος δεν καταλαβαίνει, από όλους όσους βρισκόμαστε σε αυτή εδώ την αίθουσα και όσους μας ακούνε, πόσο μεγάλη, επαναστατική τολμώ να πω, σημασία έχει μια τέτοια εξέλιξη, θα έχει μια τέτοια εξέλιξη για τη χώρα μετά από επτά χρόνια σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής και αυστηρής επιτροπείας;
Και η πρώτη επιτυχημένη έξοδος στις αγορές, τον περασμένο Ιούλη, μεταλλάσσει ήδη τις ελπίδες σε βεβαιότητα ότι αυτό μπορεί να συμβεί στην ώρα του, όπως προδιαγράφεται σε έναν χρόνο από σήμερα.
Όπως, βεβαίως, και οι διαδοχικές αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής μας ικανότητας, η μείωση των σπρεντ στα ομόλογα και η αναβάθμιση των δεικτών οικονομικής εμπιστοσύνης, που αγγίζουν πλέον τα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών.
Δεν θέλω να σας κουράσω με αριθμούς και στοιχεία.
Δυστυχώς, όμως, δεν μπορώ όμως και να το αποφύγω τελείως, ιδιαίτερα σε μια τέτοια ομιλία.
Γιατί, ακόμα και αν ήθελα να σας μιλήσω μόνο για το πώς θα οργανώσουμε το μέλλον, πρέπει να σας πω ότι δεν μπορώ να σας το περιγράψω αυτό, χωρίς πρωτίστως να επιχειρήσουμε να καταγράψουμε και σε αριθμούς το σήμερα και το αύριο, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για την οικονομία.
Τα στοιχεία, λοιπόν, λένε ότι οι εξαγωγές το πρώτο εξάμηνο του 2017 αυξήθηκαν κατά 18% και πρόκειται για την υψηλότερη επίδοση από το 2001.
Κάτι που προοιωνίζεται τη σταδιακή μετάβαση σε ένα πιο εξωστρεφές μοντέλο, πιο παραγωγικό μοντέλο.
Ο γενικός δείκτης βιομηχανικής παραγωγής κατέγραψε αύξηση 6% το πρώτο εξάμηνο του 2017, ενώ η μεταποιητική δραστηριότητα κατέγραψε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης από το 2008.
Οι άμεσες ξένες επενδύσεις το 2016 σημείωσαν υψηλό δεκαετίας και το 2017 αναμένεται περαιτέρω βελτίωση, καθώς ήδη το πρώτο τετράμηνο, δηλαδή πριν ακόμη κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, είχαμε εισροή 1.4 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ελληνική οικονομία.
Και βέβαια, ο καθένας καταλαβαίνει, αν επιθυμεί βέβαια να καταλάβει, ότι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία και η αναζωπύρωση του επενδυτικού ενδιαφέροντος, είναι συνέπεια και της ανάκτησης του κύρους και των διεθνών συμμαχιών της χώρας. Την ανάκτηση της γεωπολιτικής δυναμικής και αξίας της χώρας.
Η πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου Μακρόν, η επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα, του Ρώσου Προέδρου Πούτιν, και φυσικά οι δύο επισκέψεις μου ως Πρωθυπουργού στην Κίνα, αποδεικνύουν ότι η χώρα αναβαθμίζεται και γίνεται πάλι στρατηγικός εταίρος, των σημαντικότερων οικονομικών δυνάμεων του πλανήτη.
Χθες το απόγευμα, μετά την αποχώρηση του Γάλλου Προέδρου, στο αεροδρόμιο όπου πήγα για να τον αποχαιρετίσω, γυρνώντας, στην αίθουσα των VIP συνάντησα μια σειρά από τους γάλλους επιχειρηματίες, ορισμένους από την πολυπληθή τους αντιπροσωπεία που συνόδευε τον Γάλλο Πρόεδρο. Ένας εξ αυτών ήρθε και με βρήκε. Και μου λέει «ξέρετε, κύριε Πρωθυπουργέ, σήμερα με τον Γάλλο Πρόεδρο πετύχατε κάτι πολύ σημαντικό». Του λέω ποιο είναι αυτό. Μου απαντά «καταφέρατε στη συνείδηση των Γάλλων, αλλά και πιστεύω όλης της Ευρώπης να μετατρέψετε το βασικό χαρακτηριστικό που προσδιόρισε τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα. Να μετατρέψετε το Grexit σε Grinvest». Δηλαδή, τα αρχικά της ονομασίας Ελλάδα, Greece, το GR, να μην έρχεται πίσω από τη λέξη έξοδος, αλλά πίσω από τη λέξη επενδύσεις. Επενδύσεις στην Ελλάδα.
Βρήκα πολύ σημαντική αυτή την παρατήρηση και πολύ ενδιαφέρουσα. Γι’ αυτό και ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας.
Η μετάβαση, όμως, από την εποχή του Grexit στην εποχή του Grinvest, δεν έγινε με αυτόματο πιλότο.
Γίνεται με σχέδιο και συγκροτημένες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
Παραθέτω, λοιπόν κάποιες από αυτές:
Στο πλαίσιο του αναπτυξιακού νόμου, ολοκληρώνεται η αξιολόγηση 800 νέων επενδυτικών σχεδίων ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Οι επενδύσεις αυτές, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν, αφορούν, κυρίως, στους κλάδους της αγροδιατροφής, της βιομηχανίας και της μεταποίησης.
Αφορούν δηλαδή στην ενίσχυση παραγωγικών δραστηριοτήτων του δευτερογενούς τομέα.
Και για πρώτη φορά ο νέος Νόμος προσανατολίζεται στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Γιατί είναι οι μικρομεσαίοι που έχουν κατά κύριο λόγο πληγεί από την κρίση όλα αυτά τα χρόνια!
Στον τομέα των Συμπράξεων Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα, υπογράφτηκαν 12 συμβάσεις έργων, συνολικού ύψους 635 εκατομμυρίων ευρώ.
Ενώ στον τομέα της ψηφιακής οικονομίας, η ανάπτυξη δικτύου οπτικών ινών, με επενδύσεις πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ, θα έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, δρώντας ως επιταχυντής της ανάπτυξης.
Προς την κατεύθυνση της βελτίωσης του επιχειρηματικού κλίματος –κι ας μας κατηγορούν κάποιοι για εχθρούς της επιχειρηματικότητας- σχεδιάσαμε και υλοποιούμε πολύ συγκεκριμένες παρεμβάσεις :
Πρώτον, απλοποιήσαμε την αδειοδότηση, κι αυτό καλύπτει ήδη περίπου το 30% της επιχειρηματικής δραστηριότητας, ιδίως στον τομέα της μεταποίησης, του τουρισμού, και της υγείας.
Σημειώστε ότι περισσότερες από 11.000 επιχειρήσεις έχουν ήδη επωφεληθεί από αυτό το νέο σύστημα αδειοδότησης.
Το ποσοστό αναμένεται να φτάσει σύντομα στο 53% της επιχειρηματικής δραστηριότητας, με την επέκταση στους τομείς των logistics και του εξορυκτικού κλάδου.
Δεύτερον, με σημαντικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, αναμορφώνονται οι μηχανισμοί εποπτείας και ελέγχου της αγοράς.
Στόχος είναι η υιοθέτηση των βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών, και κοινής μεθοδολογίας σε όλες τις ελεγκτικές αρχές.
Και τρίτον, με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα όλα πλέον γίνονται ηλεκτρονικά: Η αδειοδότηση, η καταγραφή του ελέγχου, η συνολική εποπτεία της αγοράς.
Βλέπετε, λοιπόν, ότι η αλλαγή του κλίματος και η ενίσχυση της εμπιστοσύνης δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, ένα φυσικό φαινόμενο.
Έχει να κάνει με σχεδιασμένες παρεμβάσεις θεσμικές.
Με τη διαμόρφωση μηχανισμών οργάνωσης της διοίκησης.
Έχει να κάνει με τη δημιουργία, στο τέλος-τέλος θα έλεγα, ενός άλλου προτύπου παραγωγής και υλοποίησης δημόσιων πολιτικών.
Ανάλογη σημασία για την τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας έχει και η μέγιστη αξιοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων, αλλά και η δημιουργία καινούργιων.
Η Ελλάδα για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, είναι η πρώτη χώρα στην απορροφητικότητα των κονδυλίων του ΕΣΠΑ.
Αυτό σημαίνει εισροή πόρων 11 δισεκατομμυρίων ευρώ για την ελληνική οικονομία από το 2015 και μετά, στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, της επιχειρηματικής καινοτομίας και της ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού.
Το εθνικό σκέλος του Προγράμματος δημοσίων επενδύσεων αυξήθηκε για 2η συνεχή χρονιά και μάλιστα κατά 25%, και έφτασε στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ.
Ενώ, στη συμφωνία του μεσοπρόθεσμου προβλέπεται η αύξηση στο 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ μέχρι το 2020 για υποδομές αγροτικής παραγωγής και προγράμματα ενεργειακής εξοικονόμησης κτιρίων.
Με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων υπογράψαμε τις μεγαλύτερες συμφωνίες των τελευταίων 5 ετών, που θα αποφέρουν επιπλέον ρευστότητα ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα στο 2017.
Ενώ προετοιμάζουμε με την Ευρωπαϊκή τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) έργα ύψους 7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επόμενη τριετία.
Ήδη από την αξιοποίηση των συμφωνιών με την EBRD και το σχέδιο Γιούνκερ, 2 δισεκατομμύρια ευρώ διοχετεύτηκαν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ενώ ενεργοποιούνται νέα, στοχευμένα χρηματοδοτικά εργαλεία που μέσω μόχλευσης κινητοποιούν πολλαπλάσιους πόρους ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Όπως, για παράδειγμα, το Ταμείο Επιχειρηματικότητας 2, το Εquifund, το νέο πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’ οίκον», το Ταμείο Υποδομών, και το Ταμείο Μικροπιστώσεων.
Ειδικά για τις μικροπιστώσεις, επιτρέψτε μου να αναφέρω, η Κυβέρνηση ετοιμάζει μετά από σχετική μελέτη και πιστεύω ότι θα είμαστε έτοιμοι να έχουμε ψηφίσει μέχρι τέλος του χρόνου το κατάλληλο νομοθετικό σχέδιο για τη χορήγηση μικροπιστώσεων σε ελεύθερους επαγγελματίες και σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη εδώ και χρόνια, για πρώτη όμως φορά στην Ελλάδα, προχωράμε και δημιουργούμε το θεσμικό πλαίσιο, ώστε να εξασφαλίσουμε τη χρηματοδότηση για την ενίσχυση 100.000 πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Οι οποίες θα έχουν πια εύκολη πρόσβαση σε μικρές πιστώσεις, μέχρι 15.000, για να ξεκινήσουν τα πρώτα τους βήματα ή για να βελτιώσουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα.
Με την ίδια λογική, επεξεργαζόμαστε και δουλεύουμε εντατικά για τη δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας, ενός εργαλείου που τόσο ανάγκη έχει η ελληνική οικονομία, σε στενή συνεργασία με τη Γαλλική Αναπτυξιακή Τράπεζα και άλλες ευρωπαϊκές αναπτυξιακές τράπεζες, που θα συμβάλλουν χρηματοδοτικά προκειμένου να δημιουργηθεί μια ροή ρευστότητας στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Πέραν, βεβαίως, των δικών μας ενεργειών με τον σχεδιασμό και την εισαγωγή νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, απαραίτητη προϋπόθεση για να ενισχυθεί η ρευστότητα είναι να ξαναπάρει μπρος και το τραπεζικό σύστημα, οι συστημικές τράπεζες να μπορέσουν να αποκτήσουν ξανά τον ρόλο τους στην πραγματική οικονομία.
Και εδώ έχουμε κάνει σημαντικές παρεμβάσεις με την ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων και την εισαγωγή ενός σύγχρονου μηχανισμού για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό που ήδη έχει αρχίσει να αποδίδει.
Με την κεφαλαιακή επάρκεια, που πλέον διαθέτουν, οι ελληνικές τράπεζες οφείλουν και μπορούν να παίξουν τον ρόλο τους ως βασικού μηχανισμού παροχής ρευστότητας χωρίς όμως να επαναλάβουν τις υπερβολές του παρελθόντος.
Πλήρη αλλαγή παραδείγματος εφαρμόζουμε και σε ό,τι αφορά στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των δημόσιων έργων υποδομής.
Μέσα σε δυο μόλις χρόνια καταφέραμε να ολοκληρώσουμε τους βασικούς οδικούς άξονες που είχαν αφεθεί στη μοίρα τους εδώ και δεκαετίες με τεράστιο κόστος για το ελληνικό δημόσιο.
Δεν χρειάζεται φαντάζομαι να πω πολλά εδώ στη Θεσσαλονίκη γι αυτό.
Τα λόγια είναι περιττά. Νομίζω ότι τα έργα μιλούν από μόνα τους.
Όσοι ήρθατε στην πόλη οδικώς θα διαπιστώσατε και μόνοι σας τη μεγάλη αλλαγή.
Ενώ, επιτρέψτε μου την έκφραση, ίσως το μεγαλύτερο ανέκδοτο για χρόνια στην πόλη, το μετρό της Θεσσαλονίκης, επιτέλους προχωρά και όχι μόνο προχωρά, αλλά και τελειώνει, διότι σύντομα θα έχουμε τη δυνατότητα να το δώσουμε. Το 2019 θα μπουν τα πρώτα τρένα, το 2020 θα δοθεί στους πολίτες της Θεσσαλονίκης.
Δεν σταματάμε όμως εδώ.
Αναβαθμίζουμε τα λιμάνια της Βόρειας Ελλάδας. Της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης, καθιστώντας τη χώρα διαμετακομιστικό κόμβο για την ευρύτερη περιοχή και πύλη εισόδου για όλη την Ευρώπη.
Την ίδια στιγμή, ζωτικό παράγοντα αισιοδοξίας και ευρωστίας αποτελεί ένας από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας, ο τουρισμός, ο οποίος κινείται με ρυθμούς ανάπτυξης 7% ετησίως, διπλάσιους του μέσου όρου του παγκόσμιου τουρισμού που είναι 3-4%.
Και συνεισφέρει 20% στο ΑΕΠ και περίπου 1 εκατομμύριο άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας.
Αυτοί οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ενίσχυσαν το επιχειρηματικό ενδιαφέρον και οδήγησαν σε μια πραγματική «έκρηξη» της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον κλάδο του τουρισμού.
Και αν θέλετε, εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα για το μέλλον.
Πώς δηλαδή θα οργανώσουμε τη δημόσια πολιτική στον τουρισμό, ώστε να ενισχυθούν οι τομείς με προοπτική, να βελτιωθούν οι υπηρεσίες που αποδίδουμε στους τουρίστες και να ενισχυθεί η σχέση των τουριστικών επιχειρήσεων με τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για την επόμενη μέρα της χώρας. Το πώς δηλαδή θα μπορέσουμε να κάνουμε πιο ελκυστικά τα τουριστικά πακέτα, αξιοποιώντας, όμως, και άλλες δυνατότητες και άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Τα ποιοτικά αγροτικά προϊόντα, τα οποία πρέπει να μεταποιούνται εδώ και να παίρνουν Ονομασία Προέλευσης. Και βεβαίως οι ξενοδοχειακές μονάδες να τα αξιοποιούν, χωρίς να αναγκάζονται να αγοράζουν προϊόντα εισαγωγής χαμηλής ποιότητας.
Όμως, μιας και μίλησα για τον πρωτογενή τομέα, και εκεί ακολουθούμε και πρέπει να ακολουθήσουμε ένα διαφορετικό μοντέλο. Ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης και σχεδιασμού.
Στόχος μας να ενισχυθεί η συνεταιριστική συλλογική προσπάθεια, οι ομάδες παραγωγών, η επιχειρηματικότητα και η εξωστρέφεια.
Το 2016, οι εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων ανήλθαν στο 24% του συνόλου των εξαγωγών της χώρας, ενώ το 2014 το ποσοστό αυτό ήταν 19%.
Κι αυτό συνέβη παρά τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και το εμπάργκο της Ρωσίας.
Το νέο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) 2014-2020, που αποτελεί το βασικό αναπτυξιακό εργαλείο, αναθεωρήθηκε και περιλαμβάνει πλέον κοινοτικούς και εθνικούς πόρους της τάξης των 6 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Σε μόλις 18 μήνες από την έγκρισή του, περισσότερα από 3 δις δημόσια δαπάνη, έχουν δεσμευτεί σε προκηρύξεις και συνεχιζόμενα έργα.
Ενώ μέλημα μας είναι το προσεχές διάστημα να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε και τη μάστιγα των ελληνοποιήσεων με ειδικό νόμο που θα φέρουμε στη βουλή, αλλά και τον -τελικά μη αποδοτικό- φόρο στο κρασί που δημιούργησε πολύ περισσότερα προβλήματα από όσο υποτίθεται ότι θα έλυνε.
Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μου, να αναφερθώ σε μια εμβληματικής σημασίας πρωτοβουλία :
Στην ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας.
Ο νέος νόμος που ψηφίστηκε τον Οκτώβρη του 2016, άνοιξε το πεδίο, πέραν των γνωστών μέχρι σήμερα ΚΟΙΝΣΕΠ, έβαλε κανόνες, και διαμόρφωσε εκείνο το περιβάλλον ώστε η Κοινωνική Οικονομία να μην απευθύνεται μόνο στις ευάλωτες ομάδες, αλλά σε όλους τους πολίτες και σε όλες τις παραγωγικές δραστηριότητες.
Μέσα σε διάστημα μόλις 6 μηνών, συστάθηκαν 206 νέες Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις και Συνεταιρισμοί Εργαζομένων.
Τον ερχόμενο Οκτώβρη ενεργοποιείται το Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας, με αρχικό κεφάλαιο 25 εκατομμύρια ευρώ, για επιχειρήσεις που δεν έχουν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, με χρηματοδοτικά προϊόντα (μικροδάνεια, εγγυήσεις μεγαλύτερων δανείων, εγγυητικές επιστολές).
Ενώ μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν δημιουργηθεί σε όλη τη χώρα 100 Κέντρα Πληροφόρησης και Στήριξης των κοινωνικών συνεταιριστικών εγχειρημάτων.
Πριν λίγες μέρες είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ στην Αθήνα, στου Ψυρρή, το ιμπακτ χαμπ και να δω ιδίοις όμμασι την πολύ σοβαρή δουλειά που γίνεται ως επί το πλείστον από νέους ανθρώπους στον τομέα της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Θέλω να σας πω ότι στόχος μας είναι αντίστοιχα κύτταρα νεανικής επιχειρηματικής δημιουργικότητας να μπορέσουν να στηθούν το επόμενο διάστημα σε κάθε πόλη, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Στη λειτουργία του δημόσιου τομέα, προχωράμε επίσης σε μεταρρυθμίσεις πολύ σημαντικές. Μεταρρυθμίσεις που κανείς δεν τόλμησε τα τελευταία χρόνια.
Βασικός άξονας της στρατηγικής μας είναι και εδώ η διαμόρφωση νέων θεσμών.
Η οργάνωση διαδικασιών και μηχανισμών ελέγχου που θα εγγυώνται την προστασία και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
Στρατηγικός μας στόχος είναι ένα δημόσιο στο οποίο θα έχουν πρόσβαση με ισότιμους όρους όλοι οι πολίτες.
Ένα δημόσιο αρωγός στην μεγάλη προσπάθεια της ανάκαμψης και του νέου παραγωγικού μοντέλου που θέλουμε να οικοδομήσουμε.
Το νέο αξιοκρατικό σύστημα επιλογής προϊσταμένων, η σύσταση του μητρώου επιτελικών στελεχών, το ενιαίο σύστημα κινητικότητας, είναι καίριες τομές που προωθήσαμε και προχωράμε το επόμενο διάστημα.
Όραμά μας το «ψηφιακό δημόσιο του 2020».
Οι συναλλαγές του πολίτη με τις δημόσιες υπηρεσίες να ολοκληρώνονται ηλεκτρονικά, μέσω κινητού ή ηλεκτρονικού υπολογιστή. Και πιστέψτε με αν το καταφέρουμε αυτό και θα δουλέψουμε σκληρά για να το καταφέρουμε, θα είναι το μεγαλύτερο βήμα εκσυγχρονισμού της χώρας.
Δραστικές μεταρρυθμίσεις όμως προωθήσαμε και στους φορολογικούς μηχανισμούς.
Αναφέρομαι στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, στα μέτρα για την πάταξη του λαθρεμπορίου στα καπνικά και στα καύσιμα, στον συντονισμό με ενιαίο κέντρο των συστημάτων προμηθειών του δημοσίου, και ελέγχου των δαπανών στην αγορά φαρμάκου, στα βελτιωμένα συστήματα δημοσίων συμβάσεων, στην ηλεκτρονική τιμολόγηση που βρίσκεται στην τελική επεξεργασία, στην εθελοντική αποκάλυψη εισοδημάτων φοροδιαφυγή στο παρελθόν, και βεβαίως στους φορολογικούς ελέγχους στις λίστες καταθετών εξωτερικού.
Με τα μέτρα αυτά, και με την εξοικονόμηση δαπανών, επιτυγχάνουμε τους δημοσιονομικούς στόχους, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούμε και χώρο για την αναγκαία αποκλιμάκωση των φορολογικών επιβαρύνσεων.
Που όλοι ξέρουμε πόσο βαραίνουν επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα σήμερα.
Ταυτόχρονα όμως δίνουμε ένα ισχυρό μήνυμα στις δυνάμεις αδράνειας που συντηρούσαν τη μαύρη τρύπα της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής.
Η αντιμετώπιση της διαπλοκής, ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες, που τις επόμενες μέρες σε πείσμα πολλών θα ολοκληρωθεί μέσω του ΕΣΡ, τα πλήγματα στην παραθεσμική ασυδοσία που είχαν επιβάλλει κάποια μεγάλα συμφέροντα, ο έλεγχος στις διάφορες χρυσές λίστες, και η επιβολή των ανάλογων κυρώσεων, πιστοποιούν την θέλησή μας, να μην κάνουμε εκπτώσεις σε μια βασική αρχή του κράτους δικαίου:
Να ανταμείβονται όλοι ανάλογα με την προσφορά τους, και να προσφέρουν ανάλογα με τις ανταμοιβές τους.
Θέλω όμως να μου επιτρέψετε να επιστρέψω τώρα στο βασικό ερώτημα που μας ταλαιπωρεί, που απασχολεί την κυβέρνησή μας, και φαντάζομαι όλους τους Έλληνες:
Ανάπτυξη λοιπόν, καλώς ήρθε η ανάπτυξη, την καλωσορίζουμε. Αλλά ανάπτυξη για ποιον;
Διότι ανάπτυξη είχαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια, παρότι τρέχαμε με πολύ μεγάλη ταχύτητα προς τον γκρεμό. Αυτό πιστεύω ότι είναι το κρίσιμο, το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε. Διότι αν η ανάπτυξη, είναι ανάπτυξη των αριθμών, ή ανάπτυξη από την οποία θα επωφελούνται λίγοι και όχι ανάπτυξη για τους πολλούς, ει δυνατόν για όλους θα έλεγα, τότε εγώ θα το πω καθαρά:
Αυτή, για μένα, για μας, όπως και για την μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, μόνο ανάπτυξη δεν είναι.
Αν παράγουμε δέκα χιτώνες, Παναγιώτατε εσείς που ξέρετε από παραβολές νομίζω ότι θα συμφωνήσετε, δεν είναι ούτε οικονομικά αποτελεσματικό, ούτε κοινωνικά λειτουργικό, ούτε ηθικά δίκαιο, να απολαμβάνουν τους εννιά οι ελάχιστοι, και να ξεπαγιάζουν με τα κουρέλια του ενός χιτώνα όλοι οι πολλοί.
Αυτό είναι λοιπόν κάτι που πρέπει να τελειώσει σε αυτόν εδώ τον τόπο. Είναι κάτι που να τελειώσει, και θα τελειώσει.
Και κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να διασφαλιστεί στην πράξη αυτό το δικαίωμα, κυρίως όμως των νέων ανθρώπων, να έχουν ίσο μερτικό από την ανάπτυξη, δηλαδή από τα οφέλη που θα έχει η χώρα από τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια
Γιατί μόνο η δίκαιη ανάπτυξη, που συμπαρασύρει τους πολλούς όχι αποκλειστικά στον μόχθο, αλλά και στα δικαιώματα, και στα οφέλη, μπορεί να είναι μια ανάπτυξη σταθερή, θεμελιωμένη, με προοπτική και με ευεργετικές επιπτώσεις σε όλες τις κοινωνικές ομάδες.
Γι’ αυτό προσπαθούμε τα σκιρτήματα, τα βήματα, η ορμή της οικονομίας, σήμερα, κι ακόμα περισσότερο αύριο, να δώσουν ενέργεια και ορμή σε οργανωμένα κύματα κοινωνικής αλληλεγγύης και δικαιοσύνης.
Πρώτα-πρώτα με τη μείωση της ανεργίας.
Αυτή η πληγή, που αιμορραγεί κυρίως για τους νέους, πρέπει να κλείσει.
Το 2014 η ανεργία ήταν στο 27%. Σήμερα, με βάση τα επίσημα στοιχεία έχει μειωθεί στο 21,2%. Τα τελευταία χρόνια, από το 2015 και μετά, όσο έχουμε την ευθύνη, μειώνεται σχεδόν 2 μονάδες τον χρόνο ενώ μέχρι το 2015 αυξανόταν 1,5 μονάδα τον χρόνο.
Δεν πρόκειται όμως να ισχυριστώ ενώπιον σας ότι σήμερα η εικόνα είναι ευχάριστη.
Όσο ικανοί άνθρωποι παραμένουν αποκλεισμένοι από το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα το δικαίωμα της εργασίας, ούτε η κοινωνία, ούτε η δημοκρατία, ούτε η σημερινή κυβέρνηση, μπορούν να αισθάνονται δικαιωμένοι.
Έχει όμως τη σημασία του, για τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας, ότι από τον Ιανουάριο 2015, μέχρι τον Δεκέμβριο 2016, έχουν δημιουργηθεί 213.000 νέες θέσεις εργασίας.
Και φέτος, έως τον Ιούλιο, δημιουργήθηκαν 263.000 νέες θέσεις εργασίας.
Πρόκειται για αριθμό ρεκόρ τα τελευταία 16 χρόνια, όχι μόνο ρεκόρ στα χρόνια της κρίσης.
Και η ανεργία των νέων υποχώρησε κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με το 2014.
Ενώ ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι έχει αντιστραφεί η τάση μείωσης της σταθερής απασχόλησης στις νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται.
Δεν είναι όμως μόνο η μάχη κατά της ανεργίας.
Η προσπάθεια μας απλώνεται σε πολλά μέτωπα:
Ένα από αυτά ήταν η εξασφάλιση της καθολικής και ισότιμης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των πολιτών, ανεξάρτητα από εργασία, ασφάλιση και εισόδημα .
Με τον νόμο για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανασφάλιστων, περίπου ενάμισι εκατομμύριο συμπολίτες μας νοσηλεύονται σήμερα δωρεάν στα δημόσια νοσοκομεία.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη!
Με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, ο γόρδιος δεσμός της υπερχρέωσης των μικρομεσαίων και μικρών επιχειρήσεων προς τις τράπεζες και το δημόσιο, επιτέλους αρχίζει να λύνεται.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη!
Ενώ αντίστοιχη παρέμβαση επίκειται και για τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις των επιχειρήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία.
Φροντίσαμε, παρά τις ισχυρές πιέσεις να διασφαλίσουμε τη προστασίας της Πρώτης Κατοικίας.
Με τη επέκταση της εφαρμογή του νόμου Κατσέλη και τη νέα ρύθμιση, που έρχεται και θα παρατείνει την ισχύ του και μετά το τέλος του τρέχοντος έτους.
Είναι δίκαιο και έγινε πράξη!
Καταργήθηκε η ντροπιαστική ρύθμιση που επέβαλε αυτόφωρο για χρέη προς το δημόσιο, και τη δυνατότητα άσκησης ποινικών διώξεων για χρέη μέχρι 100.000 ευρώ.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη!
Αξιοποιήθηκε η υπεραπόδοση του 2016, με το εφάπαξ επίδομα –σε περίπου 1,6 εκατομμύρια χαμηλοσυνταξιούχους, παρά τις πολύ ισχυρές αντιδράσεις εκείνης της εποχής.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη!
Τα τελευταία 2,5 χρόνια, το Υπουργείο Εργασίας και ο ΟΑΕΔ υποστήριξαν με τα προγράμματά τους συνολικά 220.000 ανέργους.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη!
Για τους συμπολίτες μας που χτυπήθηκαν βιαιότερα από την οικονομική κρίση, προσπαθήσαμε να δημιουργήσαμε ένα δίχτυ ασφάλειας.
Από τις αρχές του 2017 υλοποιείται το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, συνολικού προϋπολογισμού 760 εκατομμυρίων ευρώ, για 700.000 δικαιούχους.
Ήταν δίκαιο και το κάναμε πράξη!
Τα σχολικά γεύματα γίνονται θεσμός του ελληνικού σχολείου.
Από φέτος 120.000 μαθητές των δημοτικών σχολείων θα έχουν ένα ζεστό γεύμα κάθε ημέρα, ιδιαίτερα στις περιοχές με χαμηλά εισοδήματα.
Και το 2019, τα μισά παιδιά όλων των δημοτικών και γυμνασίων της χώρας θα σιτίζονται δωρεάν.
Ενώ από τον Οκτώβρη, αφού ξεπεράστηκε σειρά δυσκολιών, θα υλοποιηθούν περίπου στο 70% των δημοτικών σχολείων της Θεσσαλονίκης.
Είναι δίκαιο και γίνεται πράξη!
Έρχομαι τώρα στον κρίσιμο τομέα της Υγείας.
Και στην εμβληματική μεταρρύθμιση του συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας,
Το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τον Αύγουστο, προβλέπει την δημιουργία 239 Τοπικών Μονάδων Υγείας σε 65 αστικές περιοχές της χώρας.
Παράλληλα δίνουμε μεγάλο αγώνα για την κάλυψη των τεράστιων κενών σε προσωπικό, που βρήκαμε στο ΕΣΥ.
Από το 2015 έχουν προστεθεί στο ΕΣΥ πάνω από 9.000 γιατροί, νοσηλευτικό και λοιπό παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό.
Οι 2.500 είναι μόνιμο προσωπικό.
Ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες για τη στελέχωση με επιπλέον 9.500 άτομα το επόμενο διάστημα.
Στον τομέα της Παιδείας, εισάγουμε βαθιές τομές απέναντι σε αντιδραστικές και αναχρονιστικές αντιλήψεις του εδραιωμένου στάτους κβο.
Με τον προϋπολογισμό του 2017, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, αυξήθηκαν οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση.
Τα σχολεία, για πρώτη φορά πέρσι, άνοιξαν χωρίς προβλήματα, και το ίδιο θα γίνει και φέτος. Ίσως να πάψουμε από εδώ και στο εξής να το αναφέρουμε γιατί πράγματα που θα έπρεπε να συμβαίνουν κανονικά, δεν θα πρέπει να μας απασχολούν και να τα αναφέρουμε, αλλά όλα τα προηγούμενα χρόνια, δυστυχώς, δεν γίνονταν κανονικά.
Η μεγάλη όμως μεταρρύθμιση θα είναι η ριζική αναβάθμιση του ρόλου του Λυκείου, και ο τρόπος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Μειώνονται ριζικά τα μαθήματα στην Β και Γ Λυκείου και αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας στο σχολείο, των μαθημάτων στα οποία θα κρίνεται ο μαθητής.
Έτσι ώστε τα σχολειά μας να πάψουν να είναι απλά πάρεργο των φροντιστηρίων, να πάψουν οι μαθητές να πηγαίνουν στη Γ’ Λυκείου και να περιμένουν να περάσει η ώρα για να πάνε στο φροντιστήριο και να αποκτήσει ξανά η εκπαιδευτική διαδικασία περιεχόμενο.
Με τον νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση μπαίνουν φραγμοί σε αυθαιρεσίες και απορρυθμίσεις που γεννούσε και ενίσχυε ένα νεοφιλελεύθερης έμπνευσης θεσμικό καθεστώς.
Ενώ, επιπλέον, δίνεται για πρώτη φορά η δυνατότητα σε φοιτητές που ικανοποιούν τα ακαδημαϊκά κριτήρια για εισαγωγή στα μεταπτυχιακά προγράμματα, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν δίδακτρα, να εγγράφονται δωρεάν.
Σε όλες τις πτυχές της πολιτικής μας, φίλες και φίλοι, αφήνουμε έντονο το κοινωνικό αποτύπωμα των παρεμβάσεων μας. Ακόμα και το υπουργείο που ιδρύσαμε, έπρεπε για χρόνια να έχει ιδρυθεί, αυτό της Ψηφιακής Πολιτικής, οι παρεμβάσεις μας έχουν έντονο κοινωνικό αποτύπωμα.
410.000 Έλληνες αποκτούν δωρεάν δορυφορική πρόσβαση στα ελληνικά κανάλια σε όλες τις περιοχές της χώρας, γιατί ήταν κάποιες περιοχές ξεχασμένες χωρίς ψηφιακό σήμα και κανείς δεν ενδιαφερόταν γι αυτούς τους ανθρώπους.
Ταυτόχρονα, 14.500 νοικοκυριά σε 47 νησιά μας και 72.000 πρωτοετείς φοιτητές αποκτούν Ίντερνετ υψηλών ταχυτήτων, δωρεάν ή με σημαντική επιδότηση.
Και ήδη, σχεδιάζονται αντίστοιχες παροχές και σε άλλες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, όπως τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,
Είπα ήδη κάποια πράγματα για την ανεργία. Θα ήθελα να επανέλθω κάπως πιο στοχευμένα, γιατί, το ομολογώ, το ζήτημα είναι το ζήτημα που μας πληγώνει όλους.
Δίνουμε λοιπόν και θα εξακολουθήσουμε να δίνουμε την, με όσα όπλα έχουμε στη διάθεσή μας.
Κύριος δρόμος για την αντιμετώπιση της ανεργίας, δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι η τόνωση της ανάπτυξης και η αξιοποίηση του θετικού μομέντουμ της ελληνικής οικονομίας, η βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, των επενδύσεων για να έχουμε δουλειές στον τόπο.
Με συγκεκριμένο όμως σχεδιασμό προχωράμε και σχεδιάζουμε. Όπως για παράδειγμα στον τομέα της νεανικής και νεοφυούς επιχειρηματικότητας.
Με ρήτρα εργασίας σε όλα τα προγράμματα του ΕΣΠΑ για τη διατήρηση των υπαρχουσών και για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Με την κάλυψη ασφαλιστικού και μισθολογικού κόστους για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας από όλα τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα.
Επιπλέον, για την αντιμετώπιση της ανεργίας υλοποιούμε Προγράμματα Εγγυημένης Απασχόλησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, κυρίως στους ΟΤΑ.
Από την αρχή του χρόνου μέχρι και τον Σεπτέμβριο, θα έχουν ενταχθεί σε αυτά τα προγράμματα περίπου 75.000 ωφελούμενοι.
Συνολικά, μέχρι το τέλος του χρόνου, θα έχουν καλύψει 120.000 ανέργους.
Επίσης επεκτάθηκε η διάρκεια των κοινωφελών προγραμμάτων, από 5 σε 8 μήνες, για να δοθεί η δυνατότητα στον εργαζόμενο, μετά τη λήξη του προγράμματος να μπορεί να εντάσσεται στο επίδομα ανεργίας, αν δεν έχει βρει την δυνατότητα πρόσβασης στην αγορά εργασίας.
Και κατοχυρώνονται πλέον τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στην Κοινωφελή Εργασία.
Βασική κατεύθυνση της κυβέρνησής μας όμως δεν είναι μόνο η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά η παρέμβαση στις ίδιες τις εργασιακές σχέσεις, προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας.
Δύσκολη δουλειά, το γνωρίζουμε, με δεδομένο ότι οι μηχανισμοί ελέγχου έχουν αποδυναμωθεί τα προηγούμενα χρόνια, ενώ τα φαινόμενα παρανομίας είναι εκτεταμένα.
Για να ανταποκριθούμε δουλεύουμε συντονισμένα σε τρεις άξονες:
Πρώτος άξονας, οι νομοθετικές παρεμβάσεις για την προστασία των εργαζομένων.
Με το νόμο του Υπουργείου Εργασίας που ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες αντιμετωπίζονται αποφασιστικά και κάθετα τα φαινόμενα αδήλωτης, υποδηλωμένης ή απλήρωτης εργασίας.
Υιοθετούνται ρυθμίσεις ενάντια σε κάθε μορφή εργοδοτικής αυθαιρεσίας και σε παγιωμένες καταχρηστικές πρακτικές.
Δημιουργούνται έτσι οι προϋποθέσεις για συνολική βελτίωση της αγοράς εργασίας.
Δεύτερος άξονας, είναι η ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Αναβαθμίζεται ουσιαστικά το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και ενισχύεται με ανθρώπινο δυναμικό, νέα πληροφορικά συστήματα, και χρηματοδοτικά εργαλεία.
Τέλος, τρίτος άξονας, ο αναπροσανατολισμός των χρηματοδοτικών εργαλείων για τη στήριξη εργαζομένων και τη βελτίωση των εργασιακών σχέσεων:
Σε λίγες μέρες τίθεται σε εφαρμογή ένα μεγάλο πρόγραμμα επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών για όσους εργοδότες επιλέξουν να μετατρέψουν τον απασχολούμενο σε αυτούς με μπλοκάκι σε μισθωτό.
Το πρόγραμμα είναι συνολικού προϋπολογισμού 156 εκατ. ευρώ και από αυτό θα ωφεληθούν περισσότεροι από 40.000 εργαζόμενοι.
Ιδιαίτερα νέοι σε ηλικία εργαζόμενοι.
Το αμέσως επόμενο διάστημα θα υλοποιηθεί πρόγραμμα για την ενίσχυση εργαζομένων που βρίσκονται απλήρωτοι για μεγάλο διάστημα, είναι σε επίσχεση εργασίας, ή απασχολούνται σε κλάδους με φθίνουσα πορεία.
Το πρόγραμμα είναι συνολικού προϋπολογισμού 100 εκατ. ευρώ και από αυτό θα ωφεληθούν περισσότεροι από 50.000 εργαζόμενοι.
Τέλος, θέλω να αναφερθώ σε έναν ειδικό τομέα της πολιτικής μας, που αφορά την στήριξη της νέας γενιάς και συγκεκριμένα την ανάσχεση του φαινομένου του brain drain και αναφέρομαι στην πρωτοβουλία “Μένω Ελλάδα, Επιστρέφω” για την αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού στη χώρα, είναι μια έμπρακτη προσπάθεια αντιστροφής του φαινομένου.
Καταρτίζεται λίστα με τους ερευνητές επιχειρηματίες εξωτερικού και επιδιώκεται η ενημέρωση τους για πιθανές ευκαιρίες δραστηριοποίησης στην Ελλάδα, με στόχο να δημιουργηθούν επιχειρηματικά δίκτυα.
Αξιοποιούνται 330 εκατ. ευρώ μέσω ΕΣΠΑ για υποτροφίες σε διδακτορικούς, άπορους φοιτητές, και μεταδιδακτορικούς ερευνητές, για τη δημιουργία ερευνητικών ομάδων.
Ταυτόχρονα το ΕΠΑΝΕΚ επιλέγει καινοτόμες νεοφυείς επιχειρήσεις αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τις χρηματοδοτεί 100%.
Χρηματοδοτείται η σύμπραξη επιχειρήσεων με ερευνητικούς φορείς για την προαγωγή επενδύσεων στην έρευνα και την καινοτομία με 280 εκατ. ευρώ μέσω του εμβληματικού προγράμματος «ερευνώ-δημιουργώ-καινοτομώ».
Αυτές όλες είναι δράσεις που σχεδιαστήκαν και υλοποιηθήκαν με πολύ κόπο, με σχέδιο και με επιμονή και υλοποιηθήκαν το διάστημα αυτό. Θα ήθελα όμως να αναφερθώ και σε μία ακόμα την οποία αναμένεται να ανακοινώσουμε αναλυτικά το επόμενο διάστημα και αφορά σε προγράμματα εργασίας για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, καθώς και τους απολυμένους νέους ηλικίας 18-29 ετών.
Μια ακόμη πρωτοβουλία που θα ανακοινωθεί το επόμενο διάστημα και θα ήθελα κλείνοντας την αναφορά μου στην προσπάθεια καταπολέμησης της ανεργίας να την αναφέρω εδώ, στην Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για την επιχορήγηση της πρώτης πρόσληψης μισθωτού εργαζόμενου από ατομικές, εταιρικές ή συνεταιριστικές επιχειρήσεις.
Και θα αφορά νέους, ηλικίας έως 34 ετών.
Το οικονομικό κίνητρο είναι η επιχορήγηση για δώδεκα μήνες σημαντικού μέρους του μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους του νεοπροσληφθέντος για πλήρη απασχόληση.
Φίλες και φίλοι, η μάχη μας απέναντι στην ανεργία, σηματοδοτεί και την συνολική μας μάχη για την επανεκκίνηση της οικονομίας και είναι βέβαιο ότι η χώρα θα βγει από την κρίση, όχι μόνο όταν θα καταφέρει να έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, όχι μόνον όταν θα καταφέρει να επιστρέψει σε ρυθμούς κανονικότητας, αλλά όταν θα έχει καταφέρει και θα έχουμε καταφέρει να προσεγγίσουμε τους ρυθμούς, τα μεγέθη στην απασχόληση τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος, αυτή είναι η μεγάλη προσπάθεια. Να ξανακερδίσουμε στη χώρα την εργασία.
Θέλω πριν κλείσω να πω το εξής:
Θέλω πριν κλείσω η αναφορά μου να είναι η Θεσσαλονίκη. Συνήθως στη ΔΕΘ οι πρωθυπουργοί αναφέρονταν σχεδόν εθιμοτυπικά στην Βόρεια Ελλάδα και στα προβλήματα της και κάποιες φορές δίνοντας κάποιες υποσχέσεις. Κάποιες φορές λέγοντας κάποια καλά λόγια, μιλώντας για τη συμπρωτεύουσα, που μόνο συμπρωτεύουσα δεν ήταν.
Πέρσι εγώ στη συνάντηση μου με τους παραγωγικούς φορείς της Β. Ελλάδας, όχι εδώ, στο Μέγαρο Μαξίμου τους είχα πει ότι δεν θέλω να ακολουθήσω τον ίδιο δρόμο.
Είχα δεσμευτεί ότι το ενδιαφέρον μου για την Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα δεν θέλω να περιοριστεί σε εθιμοτυπικές επισκέψεις, λίγο πριν από τη ΔΕΘ.
Αλλά να μετουσιωθεί σε πραγματική προσπάθεια για την αναβάθμιση τόσο της πόλης όσο και της ευρύτερης περιοχής.
Και δεσμεύθηκα εκεί για την δημιουργία Πρωθυπουργικού Γραφείου στη Θεσσαλονίκη.
Και τήρησα αυτή τη δέσμευση.
Όλα αυτό το διάστημα αποδείξαμε ότι το ενδιαφέρον μας για τη Θεσσαλονίκη και την Β. Ελλάδα δεν είναι επικοινωνιακό, αλλά είναι πραγματικό. Αυτό το χρόνο έγιναν πολλά εδώ στην Θεσσαλονίκη και μπορούν να γίνουν πολύ περισσότερα στο επόμενο διάστημα. Η παρουσία μου εδώ στην πόλη θα ενταθεί, θα είναι συνεχής, όχι μόνο για να συναντώ φορείς αλλά ακόμα και ξένους ηγέτες όπως έκανα ήδη δύο φορές, και βεβαίως όσο προχωράει ο καιρός θα γίνονται πράξη πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες, πολύ σημαντικά έργα τα οποία οραματιζόμαστε εδώ και πολύ καιρό.
Ήδη σας είπα για το Μετρό, για τα τρένα που θα κυκλοφορήσουν στις ράγες του το 2019.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον ΟΑΣΘ που πέρασε ήδη σε μια νέα εποχή με την αποιδιωτικοποίηση του και μπαίνει τέλος στη σκανδαλώδη ιστορία του. Και βεβαίως στον ΟΑΣΘ θα κριθούμε και από την εκκαθάριση της Κόπρου του Αυγεία, αλλά θα κριθούμε και από την αποτελεσματικότητα απέναντι στον πολίτη, από το πόσο ο Οργανισμός αυτός θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του μέσου Θεσσαλονικιού.
Δεν μπορώ επίσης να μην αναφερθώ στην επένδυση στον ΟΛΘ που ολοκληρώθηκε, δημιουργώντας ευρύτερες αναπτυξιακές δυνατότητες για την πόλη, για τη Β. Ελλάδα, μία επένδυση με ιδιαίτερο Γαλλικό άρωμα, αναφερθήκαμε και στη χθεσινή συνάντηση με τον πρόεδρο Μακρόν.
Η μεγάλη πρόοδος στη σιδηροδρομική ΠΑΘΕ και φυσικά τη σιδηροδρομική Εγνατία που συμφωνήσαμε προχθές στην Καβάλα με τον Βούλγαρο ομόλογο μου και θα συνδέσει την Θεσσαλονίκη με τη Μαύρη Θάλασσα, και με τον Δούναβη. Θέλουμε η Θεσσαλονίκη να είναι πραγματικά το επίκεντρο, όχι της Β. Ελλάδας, αλλά το επίκεντρο των Βαλκανίων. Το κέντρο της Διαβαλκανικής Συνεργασίας. Αυτό είναι το όραμα μας για την Θεσσαλονίκη. Μία πόλη πολιτισμική, που έχει αυτή την κουλτούρα έχει αυτή την παράδοση και μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά.
Η απόδοση του Προβλήτα 1 του λιμανιού στο λαό της πόλης.
Η παραχώρηση του πρώην στρατοπέδου του Παύλου Μελά, στον δήμο Παύλου Μελά και στη τοπική κοινωνία.
Όπως ακριβώς θα γίνει στη συνέχεια και με τη παραχώρηση του στρατοπέδου Κόδρα.
Δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο, φίλες και φίλοι μια νέα αντίληψη για τη χρήση του δημόσιου χώρου από αυτούς στους οποίους ανήκει ο δημόσιος χώρος. Γιατί ο δημόσιος χώρος ανήκει πρώτα και κύρια στους πολίτες.
Στους πολίτες της Θεσσαλονίκης.
Έχουμε μπροστά μας πολλά ακόμη.
Το έργο για το εμπορευματικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, τα νέα κτίρια σχολείων στη δυτική Θεσσαλονίκη, τα έργα για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, την ανάπλαση του χώρου της Διεθνούς Έκθεσης, που αναφέρθηκε στην ομιλία του και ο πρόεδρος της Έκθεσης και άλλα πολλά.
Νομίζω λοιπόν ότι το ενδιαφέρον για τη Β. Ελλάδα αποδεικνύεται με πράξεις και είναι αυτές οι πράξεις που μπορούν να αναβαθμίσουν, όχι στα καλά λόγια αλλά στην πράξη τον ρόλο της Θεσσαλονίκης σε πραγματική συμπρωτεύουσα της χώρας.
Κυρίες και κύριοι,
Επιχείρησα σήμερα να σας περιγράψω πως καταλαβαίνουμε εμείς και πως δουλεύουμε σκληρά για την οργάνωση από τώρα της επόμενης μέρας, για την οργάνωση του μέλλοντός μας.
Επιχείρησα να σας υπενθυμίσω ταυτόχρονα και τα πρώτα βήματα, τις σημαντικές επιτυχίες, που έχουν ήδη επιτευχθεί σε περιοχές δύσκολες, γκρίζες, αδιάβατες για πολλά χρόνια.
Ξέρετε στήθηκαν όχι μόνο από μας, αλλά κι από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, επιχειρηματίες, επιστήμονες, νέους, ανθρώπους που τιμούν τη δουλειά τους και πονούν τον διπλανό τους και την πατρίδα.
Θέλω να κλείσω λέγοντας σας το εξής:
Σε ένα χρόνο από τώρα, να είμαστε όλοι καλά, ελπίζω να σας ξαναδώ όλους και όλες εδώ. θα είμαστε ξανά όλοι και όλες εδώ.
Στα εγκαίνια της 83ης ΔΕΘ.
Θα έχει όμως μια μεγάλη διαφορά από όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Η χώρα μετά από 8 δυστυχώς ολόκληρα χρόνια, θα εγκαινιάζει τη ΔΕΘ εκτός μνημονίων και εκτός ασφυκτικής επιτροπείας.
Αυτός είναι ο στόχος μας. Αυτό είναι το σχέδιο μας. Θα το καταφέρουμε
Και είμαστε αποφασισμένοι να το πετύχουμε και είμαστε αποφασισμένοι να το καταφέρουμε, είμαστε αποφασισμένοι να ξαναστηθεί αυτή η χώρα στα πόδια της, στις δικές της δυνάμεις. Και θα κάνουμε ότι είναι απαραίτητο και αναγκαίο για να γίνει πράξη αυτό το όραμα. Και να μπορούμε το χρόνου εδώ να συζητάμε, να κουβεντιάζουμε να διαφωνούμε, διότι δεν έχουμε όλοι την ίδια άποψη για το πως πρέπει να στηθεί στα πόδια της αυτή η χώρα, για το πως πρέπει να οργανώσουμε το μέλλον. Πρωταρχικός στόχος και προϋπόθεση όμως είναι να το καταφέρουμε.
Φίλες και φίλοι είμαι βέβαιος ότι θα το καταφέρουμε. Του χρόνου εδώ θα συζητάμε για το πώς θα οργανώσουμε το μέλλον κα το πώς θα σχεδιάσουμε και θα υλοποιήσουμε μαζί την Ελλάδα της νέας εποχής.
Έτσι πρέπει να γίνει. Κι έτσι θα γίνει.
Να είστε καλά. Καλή δύναμη.
Σας ευχαριστώ θερμά.
