Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πάολο [Τζεντιλόνι], τον Ιταλό Πρωθυπουργό για τη σημερινή Σύνοδο που θεωρώ ότι αναδεικνύει τη σημασία που σταδιακά αποκτά η πρωτοβουλία μας, η πρωτοβουλία των Χωρών του Νότου της Ευρώπης, σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Και είναι κοινή μας πεποίθηση ότι έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα για την αντιμετώπιση διεθνών και περιφερειακών προκλήσεων.
Ωστόσο, αποτελεί κοινή μας πεποίθηση ότι το μέλλον της Ευρώπης μπορεί να είναι ευοίωνο μόνο εάν κάνουμε τα απαραίτητα και θαρραλέα βήματα προς τις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ευρώπη.
Μόνο αν αλλάξει η Ευρώπη θα μπορέσει να έχει και ένα ευοίωνο μέλλον για τους πολίτες της. Και θα αλλάξουμε όχι μόνο αν πάρουμε θαρραλέες πρωτοβουλίες αλλά και αν δεν επαναλάβουμε τα ίδια λάθη, τις ίδιες λαθεμένες πολιτικές.
Συμφωνήσαμε ότι το 2018 μπορεί να είναι ένα έτος ορόσημο για το τέλος της κρίσης στην Ευρώπη αλλά και μια ουσιαστική συζήτηση για να πάρουμε μέτρα προστασίας ώστε η κρίση, η οικονομική κρίση να μην επαναληφθεί. Το ζήτημα δεν είναι μόνο να βγούμε από την κρίση αλλά να προλάβουμε και την πιθανή εκδήλωση νέων κρίσεων.
Ωστόσο, πιστεύω πως είναι σημαδιακό πως η κρίση τελειώνει εκεί όπου πρωτοεμφανίστηκε, εκεί όπου ξεκίνησε, στον Νότο. Και ιδιαίτερα θα έλεγα, κάτι που αφορά στην Ελλάδα, τελειώνει και ουσιαστικά και συμβολικά εκεί όπου πρωτοξεκίνησε με την έξοδο και της Ελλάδας από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής τον ερχόμενο Αύγουστο, τον Αύγουστο του 2018.
Σήμερα λοιπόν πρέπει να μιλάμε σιγά-σιγά για την Ευρώπη και για το κοινό μας μέλλον, όχι με την γλώσσα της κρίσης αλλά με την γλώσσα των κοινών μας αρχών και αξιών, με όραμα για την επόμενη μέρα για τους νέους ανθρώπους, για το μέλλον της Ευρώπης. Να μιλήσουμε με τη γλώσσα της δημοκρατίας , της αλληλεγγύης και της ενότητας γιατί αν κάτι λείπει σήμερα από την Ευρώπη δεν είναι οι κανόνες της δημοσιονομικής προσαρμογής και η εφαρμογή αυτών των κανόνων. Αν κάτι λείπει είναι οι κοινοί κανόνες για την αλληλεγγύη και για τη σύγκλιση, κοινωνικοί και οικονομικοί. Αυτούς πρέπει να διαμορφώσουμε αυτούς πρέπει να εφαρμόσουμε. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η εμβάθυνση της Ευρωζώνης πάνω σε άξονες περισσότερης δημοκρατίας και περισσότερης κοινωνικής συνοχής.
Καμία νομισματική ένωση άλλωστε δεν μπορεί να πορευθεί για πολύ χωρίς κανόνες σύγκλισης με μόνιμες μεγάλες αποκλίσεις στο εσωτερικό της και με αντίθετες πορείες.
Σήμερα συζητήσαμε επίσης – πώς θα μπορούσε άλλωστε αυτό να λείπει από την κουβέντα μας – για το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα. Άλλωστε, οι ροές έρχονται από τα σύνορα της ΕΕ και εμείς είμαστε χώρες που βρισκόμαστε στα σύνορα, νότια και ανατολικά. Είναι προφανές ότι στο πλαίσιο αυτό δεν δοκιμάζεται μόνο η δυνατότητα της Ευρώπης να διαχειριστεί μια παγκόσμια πρόκληση, αλλά δοκιμάζεται και η ίδια η συνοχή της ΕΕ.
Οι χώρες του Νότου λοιπόν οφείλουμε να αγωνιστούμε, να εργασθούμε για την εφαρμογή μιας αποτελεσματικής κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Με γνώμονα την αποτελεσματική διαχείριση των συνόρων, αλλά και την αλληλεγγύη. Κυρίως ως προς τις χώρες που δέχονται τις μεγαλύτερες ροές.
Τέλος, συζητήσαμε για τις διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις, εξελίξεις στις οποίες η ΕΕ οφείλει να δώσει το στίγμα της υπέρ του Διεθνούς Δικαίου, υπέρ της ειρήνης, υπέρ της ασφάλειας και της επίλυσης κρίσεων σε όλα τα σημαντικά μέτωπα που ανοίγονται, ειδικά στην περιοχή μας, ειδικά στην Μεσόγειο.
Από πλευράς μας υπογραμμίσαμε ειδικότερα την σημασία δίκαιης και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό, τόσο εγώ όσο και ο Νίκος [Αναστασιάδης], αλλά και την ανάγκη η θάλασσα του Αιγαίου, να είναι μία θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας. Άλλωστε ολοένα και περισσότερο στο Αιγαίο βασίζεται και η ευρωπαϊκή ασφάλεια και βεβαίως χρειάζεται να είναι και μία περιοχή ειρήνης και συνεργασίας χωρίς απειλές, όπου το Διεθνές Δίκαιο θα γίνεται σεβαστό από όλους τους γείτονες μας.
Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, να ευχαριστήσω για άλλη μία φορά τον Πάολο, και να ευχηθώ η επόμενη μας συνάντηση να είναι συντομότερη και να αποτελέσει έναν σταθμό για τις αναγκαίες αλλαγές, την συζήτηση την μεγάλη που έχει ξεκινήσει στην Ευρώπη για τις αναγκαίες αλλαγές για το μέλλον της Ευρώπης. Γιατί, όπως είπε και ο Πάολο, οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου έχουν ένα ειδικό βάρος, θα έλεγα, μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο σε αυτές τις αλλαγές. Όχι μόνο εξαιτίας της πολιτισμικής παράδοσης και της φιλοευρωπαϊκής προσέγγισης, αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι μπορούν να παίξουν ένα καθοριστικό ρόλο στην προοπτική της ενότητας, αλλά και στην προοπτική των μεγάλων αναγκαίων τομών και θαρραλέων αλλαγών που χρειάζεται το κοινό μας σπίτι, η Ευρώπη.
