Η Ευρώπη έχει τα τελευταία χρόνια οδηγηθεί σε μια απολύτως νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση που έχει δημιουργήσει τεράστιες ανισότητες τόσο εντός όσο και μεταξύ των κρατών μελών. Είναι ανάγκη να συζητήσουμε την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου.

Η Διάσκεψης Κορυφής της ΕΕ εδώ στο Γκέτεμποργκ, στην οποία θα συζητήσουμε για την ανάγκη ενός πλαισίου κοινωνικής προστασίας και ενός κοινωνικού πυλώνα, είναι μια ευκαιρία ώστε να ανοίξουμε το δρόμο σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα προστατεύουν τα κοινωνικά κεκτημένα και τα εργασιακά δικαιώματα.

Για μας δε τους Έλληνες, που έχουμε υποστεί τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, είναι και μια ευκαιρία να αναδείξουμε για άλλη μια φορά την ανάγκη προστασίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την επαναφορά του κοινωνικού κεκτημένου σε ό,τι αφορά στην εργασιακή νομοθεσία στην Ελλάδα.

Βρίσκομαι σήμερα στο Γκέτεμποργκ σε μια δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό . Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους εταίρους για το κύμα αλληλεγγύης που έχουν δείξει με τις δηλώσεις τους και με την προσπάθειά τους να δείξουν αλληλεγγύη και να βοηθήσουν όπως μπορούν την Ελλάδα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.

Ωστόσο, είμαι εδώ για μια σύνοδο που κατά την άποψή μου είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς συζητάμε για την ανάγκη ενός πλαισίου κοινωνικής προστασίας, για την ανάγκη ενός κοινωνικού πυλώνα σε μια Ευρώπη που τα τελευταία χρόνια έχει οδηγηθεί σε μια απολύτως νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και αυτό έχει δημιουργήσει τεράστιες ανισότητες , τόσο εντός των κρατών-μελών, όσο και μεταξύ των κρατών-μελών.

Είναι ανάγκη, λοιπόν, να συζητήσουμε την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου. Για μας τους Έλληνες που έχουμε υποστεί τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, είναι μια ευκαιρία να αναδείξουμε, για άλλη μια φορά την ανάγκη, προστασίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων και  επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κοινωνικού κεκτημένου σε ό,τι αφορά την  εργασιακή νομοθεσία και στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα να βρούμε και τρόπους ούτως ώστε αυτό το κοινωνικό κεκτημένο να βοηθάει και την νέα γενιά των εργαζομένων.. Μια νέα γενιά που δεν γνωρίζει καν τι θα πει κεκτημένο. Υπ΄ αυτή  την έννοια νομίζω ότι ίσως είναι μια ευκαιρία σήμερα να συζητήσουμε και να ανοίξουμε τον δρόμο για κάποιες αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα προστατεύουν τα κοινωνικά κεκτημένα και τα εργασιακά δικαιώματα.

Είχε προηγηθεί δήλωσή του σε ξένους δημοσιογράφους:

(Ανεπίσημη μετάφραση από τα αγγλικά)

Είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή για τον Ελληνικό λαό. Εκτιμούμε βαθύτατα το μεγάλο κύμα αλληλεγγύης που εκφράστηκε από το σύνολο των Ευρωπαϊκών κρατών  και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Βρίσκομαι σήμερα στο Γκέτεμποργκ  για μια ξεχωριστή και πολύ σημαντική Σύνοδο όπου θα συζητηθεί ο κοινωνικός πυλώνας της ΕΕ. Πιστεύω ότι πρέπει να συζητήσουμε το πώς θα αλλάξουμε το υπάρχον οικονομικό μοντέλο που δημιουργεί ανισότητες και οδηγεί σε brain drain των νέων από τα λιγότερο προς τα περισσότερο εύπορα κράτη. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να προστατεύσουμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες προκειμένου να διατηρηθεί το  Ευρωπαϊκό κεκτημένο και να στηριχθούν οι  επόμενες γενιές.

Δεν είμαι σίγουρος ότι θα είναι εύκολο να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις που θα λάβουμε σήμερα. Πιστεύω όμως, ότι αυτό είναι ένα πρώτο βήμα, προκειμένου να πείσουμε για  την ανάγκη δημιουργίας ενός προστατευτικού πλαισίου για τους εργαζόμενους και τις νέες γενιές.

Θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες για την αλληλεγγύη που επέδειξαν. Θα θέσω  συγκεκριμένο αίτημα  βοήθειας, αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τις δυσκολίες της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Για αυτό το λόγο,  πρωτίστως, προσπαθούμε  να βοηθήσουμε το λαό μας με τις δικές μας δυνάμεις.

Νομίζω όμως, ότι είναι απαραίτητο να βρούμε έναν τρόπο να προστατεύσουμε τους Ευρωπαίους πολίτες από αυτού του είδους τα φαινόμενα τα οποία προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή. Αυτό είναι κάτι που θα το συζητήσουμε και στο Παρίσι το Νοέμβρη.

Η στρατηγική της ΕΕ με το Σύμφωνο Σταθερότητας, ήταν τα κράτη-μέλη να ακολουθήσουμε τα ίδια κριτήρια για το χρέος, το έλλειμμα και ούτω καθεξής. Παρόλα αυτά, κατά το παρελθόν, δεν υπήρχαν αντίστοιχα κριτήρια που να αφορούν στα κοινωνικά ζητήματα, ειδικότερα στο ζήτημα της ανεργίας.

Για την Ελλάδα, που η ανεργία είναι ιδιαίτερα υψηλή, χρειαζόμαστε υψηλότερη χρηματοδότηση προκειμένου να δημιουργήσουμε περισσότερα προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης και θα πρέπει να έχουμε μια διαφορετική αντιμετώπιση.

Η Ε.Ε. πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές στις αγορές εργασίας των κρατών-μελών της και ότι η κοινωνική και η εργατική νομοθεσία θα πρέπει να παρέχουν την απαραίτητη προστασία σε όλους. Θα πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες σύγκλισης ώστε να μην υπάρχουν αυτές οι διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών.

(Ανεπίσημη μετάφραση από τα αγγλικά)

Θα ήθελα, πρώτα από όλα, να πω ότι η Ελλάδα είναι μία ειδική περίπτωση. Θα πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι στην Ε.Ε. υπάρχουν διαφορετικές περιπτώσεις, διαφορετικές συγκυρίες και όλες θα πρέπει να συνυπολογίζονται. Δεν μπορούμε να έχουμε μία λύση για όλα τα προβλήματα.

Ως προς την ανεργία, θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Η στρατηγική μας, με το Σύμφωνο Σταθερότητας, ήταν να ακολουθήσουμε τα κριτήρια σύγκλισης που εφαρμόζονταν για όλους με τον ίδιο τρόπο. Τα ίδια κριτήρια για το χρέος, το έλλειμμα και ούτω καθεξής. Παρόλα αυτά, κατά το παρελθόν, δεν υπήρχαν αντίστοιχα κριτήρια που να αφορούν στα κοινωνικά ζητήματα, ειδικότερα στο ζήτημα της ανεργίας. Κατά την περίοδο της κρίσης, τα ποσοστά της ανεργίας ήταν ιδιαίτερα υψηλά, ενώ πριν την κρίση είχαμε χαμηλότερη ανεργία ακόμη κι από τη Γερμανία. Είμαι σίγουρος ότι το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και σε άλλα κράτη του Ευρωπαϊκού Νότου. Η ανεργία έχει μειωθεί, αλλά ακόμη είναι υψηλή η ανεργία των νέων, καθώς και ο αριθμός των μακροχρόνια ανέργων και είναι ιδιαίτερα δύσκολο να επανεντάξουμε αυτούς τους ανθρώπους στην αγορά εργασίας. Σε πολλές περιπτώσεις, έχω υποστηρίξει ότι πρέπει να υπάρχει υψηλότερη χρηματοδότηση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ανεργία, προκειμένου να δημιουργήσουμε προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης. Είναι ξεκάθαρο ότι όσον αφορά στην οικονομία υπάρχει χρηματοδότηση, αλλά όσον αφορά στην ανεργία χρειαζόμαστε περισσότερα προγράμματα και θα πρέπει να έχουμε μια διαφορετική αντιμετώπιση.

Η Ε.Ε. πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές στις αγορές εργασίας των κρατών-μελών της και ότι η κοινωνική και η εργατική νομοθεσία θα πρέπει να παρέχουν την απαραίτητη προστασία σε όλους. Ακόμη και για όσους έχουν απασχοληθεί με ελαστικές μορφές εργασίας, οι οποίες έχουν αποκτήσει μια νέα διάσταση στην Ευρώπη σήμερα. Όσοι απασχολούνταν με ελαστικές μορφές εργασίας και είναι πλέον άνεργοι δεν έχουν ουσιαστικά δικαιώματα και αυτό δεν είναι καθόλου αποδοτικό. Οι γυναίκες και οι νέοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι και αυτού του είδους η ανεργία υπονομεύει το σύστημα στο σύνολό του. Επομένως, θα πρέπει αυτό να το έχουμε υπόψη μας και να δημιουργήσουμε συνθήκες σύγκλισης, ώστε να μην υπάρχουν αυτές οι διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών.