Φίλες και φίλοι, με μεγάλη μου χαρά, βρίσκομαι σήμερα εδώ, για την ξενάγηση στις εγκαταστάσεις σας και για την πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του Νίκου Κουτσιανά. Δεν ξέρω, βεβαίως, εάν αυτό στο οποίο με προέτρεξε, δηλαδή να υποδυθώ τον πολύτροπο Οδυσσέα, είναι κάτι που μπορεί να έχει άμεση χρησιμότητα. Δεν ξέρω αν πρέπει να με «δέσει κάποιος στο κατάρτι».
Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως το πέρασμα σε μια άλλη εποχή για τη χώρα και για την οικονομία, για την επιχειρηματικότητα δεν θα έρθει χωρίς να αξιοποιήσουμε τον νου, τη γνώση, τις εμπειρίες. Κυρίως, όμως, να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής γης, της ελληνικής φύσης, της πατρίδας μας.
Και υπό αυτή την έννοια, χρειάζεται να λειτουργήσουμε, πολλές φορές, με αυτού του είδους τη διορατικότητα και το πολυμήχανο της σκέψης, για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε αυτά τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.
Έχω να πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι σήμερα στην Apivita, στις εγκαταστάσεις μιας εταιρείας που έχει ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο για τους εντυπωσιακούς, δίχως άλλο, αριθμούς του κύκλου εργασιών της, αλλά κυρίως έχει ξεχωρίσει, διότι αποτελεί μια επιχειρηματική προσπάθεια από τις αρκετές –δεν είναι η μόνη στην Ελλάδα- αλλά δεν είναι στο επίκεντρο της δημοσιότητας αυτές οι προσπάθειες. Είναι, λοιπόν, μια επιχειρηματική προσπάθεια όπου κατέφερε να μεγαλουργήσει στην ελληνική και τη διεθνή αγορά, με μια διαφορετική φιλοσοφία. Μια διαφορετική φιλοσοφία από την αρχή έως το τέλος, όχι μόνο στον τρόπο οργάνωσης της παραγωγής, αλλά και στην ουσία της παραγωγής. Διότι, βασικό αξιακό θεμέλιο αυτής της νέας φιλοσοφίας είναι ότι η κερδοφορία, που βεβαίως είναι αιτούμενο για κάθε επιχείρηση, δεν μπορεί να είναι ο αυτοσκοπός για την εξυπηρέτηση του οποίου θα θυσιάσουμε τα πάντα, αλλά θα έρθει –και ήρθε- ως συνέπεια μιας πολύχρονης μελετημένης και δημιουργικής δουλειάς στον τομέα της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος. Και έρχεται, λοιπόν, ως συνέπεια μιας πολύχρονης και δημιουργικής δουλειάς πάνω στην ποιότητα του προϊόντος και στις σχέσεις εργασίας, που δημιουργούν ένα πλαίσιο αγάπης γι΄ αυτό που παράγουμε.
Τίποτα δεν μπορεί να είναι πετυχημένο στη ζωή μας, ό,τι κι αν κάνουμε, αν δεν το αγαπάμε. Και νομίζω ότι αυτό είναι το βασικό συστατικό αυτής της νέας φιλοσοφίας και στο επιχειρείν. Εγώ θα το επεκτείνω και θα πω, συνολικά ως παραγωγικό πρότυπο μιας χώρας που χρεοκόπησε, εν πολλοίς, διότι στηρίχθηκε σε ένα παραγωγικό πρότυπο που είχε κοντά ποδάρια. Όχι μόνο σε αυτή τη λογική, όπως το παρουσιάσατε πιο πριν, κέρδη και ζημιές, profits and losses – P&L, όπως το λέτε. Όχι μόνο αυτό, αλλά κυρίως και σε μια λογική επιχειρηματικότητας, που, στον βωμό του κέρδους, θυσίασε βασικές αξίες. Πρώτα και κύρια, θυσίασε τις εργασιακές σχέσεις. Και δεύτερον, βασίστηκε σε «φούσκες». Φούσκες χρηματιστηριακές, φούσκες τραπεζικές. Για να φτάσουμε σε κάποια στιγμή να λέμε ότι δυστυχώς σε αυτή τη χώρα δεν παράγουμε τίποτα και δεν μπορούμε να παράξουμε. Μέγα λάθος. Μέγα λάθος και μέγα ψέμα. Μπορούμε να παράξουμε και παράγουμε, αλλά δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν ρίξαμε το βάρος που έπρεπε να ρίξουμε, στην έρευνα, στην καινοτομία, στην παραγωγή προϊόντων, με βάση τον πρωτογενή τομέα της πατρίδας μας. Με βάση, δηλαδή, τα εξαιρετικής ποιότητας αγροτικά προϊόντα που παράγει η πατρίδα μας. Με βάση τη φύση της πατρίδας μας. Δηλαδή, να δώσουμε βάση στην έρευνα και την καινοτομία στον δευτερογενή τομέα, στον τομέα της μεταποίησης, αξιοποιώντας τον τεράστιο φυσικό πλούτο, που μας δίνει η γεωγραφική μας θέση. Είτε αυτό αφορά στην παραγωγή εξαιρετικών προϊόντων για φαρμακευτική χρήση, είτε για καλλυντική χρήση.
Θέλω, λοιπόν, να επισημάνω αυτή την ιδιαιτερότητα εξαρχής, την ιδιαιτερότητα αυτής της επιχείρησης και να πω ότι το σημαντικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα αυτού του τόπου, της Ελλάδας, είναι η φύση της Ελλάδας. Είναι η ελληνική φύση, που παρείχε τη δυνατότητα στους παππούδες μας, σε μας, αλλά μπορεί να παρέχει τη δυνατότητα στο μέλλον και στα παιδιά μας, κατ΄ αρχάς να γεύονται αυτά τα ασύγκριτα, σε ποιοτικό επίπεδο, προϊόντα, αλλά και να τα αξιοποιήσουμε και να δημιουργήσουμε ένα νέο παραγωγικό πλαίσιο, που θα δώσει δυναμική στην ελληνική οικονομία.
Θέλω να επισημάνω ότι για 38 και πλέον χρόνια η Νίκη και ο Νίκος Κουτσιανάς συνέλαβαν αυτή την ιδέα. Και σήμερα, βλέπουν την εταιρεία τους να περνά τα ελληνικά σύνορα και να γίνεται διεθνής. Δεν ξέρω αν θα καταφέρει να γίνει σαν την Μπαρτσελόνα, αλλά η συνεργασία με τον Όμιλο Puig, με εκατονταετή και πλέον παράδοση, με έδρα την Βαρκελώνη, αλλά διεθνή παρουσία σε πάνω από 150 χώρες, σηματοδοτεί κάτι. Σηματοδοτεί ότι μια ελληνική επιχείρηση μπορεί να κάνει πολύ σημαντικά πράγματα, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά να αποτελεί και σημείο αναφορά σε ευρωπαϊκό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Και αυτό, μεταφραζόμενο στη μεγάλη εικόνα μιας Ελλάδας που προσπαθεί να σηκωθεί ξανά στα πόδια της ύστερα από πάρα πολλά χρόνια κρίσης, που κατέστρεψε πολλά, τις ζωές μας, την ψυχολογία μας, τη δυνατότητά μας να βρούμε εργασία, την ελπίδα μας για το μέλλον, ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους. Για μια Ελλάδα, λοιπόν, που βγαίνει από αυτή τη μεγάλη καταιγίδα. Και τώρα που βγαίνει από αυτή την καταιγίδα φαίνονται, μετά το διάβα της καταιγίδας, και ερείπια. Σηματοδοτεί, λοιπόν, ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε μια οικονομία και μια παραγωγική βάση σε μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Και μπορούμε να πετύχουμε. Να σταθούμε στα πόδια μας με δυναμισμό, με δυναμική και να πετύχουμε πολύ περισσότερα από το να επουλώσουμε τη χώρα από τις πληγές.
Επιδίωξή μας είναι να μετατρέψουμε αυτό που όλα τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσε φωτεινή εξαίρεση στην επιχειρηματική και παραγωγική δραστηριότητα, όπως αυτά που έκανε εδώ η εταιρεία Apivita, θα τα μετατρέψουμε σε κανόνες για την επιχειρηματικότητα και την παραγωγή. Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, ώστε αυτή η άλλη Ελλάδα, η μικρή, όπως είπε ο κ. Κουτσιανάς να γίνει μεγάλη Ελλάδα. Να μην είναι η εξαίρεση του κανόνα και να ανθίσει ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο:
– το οποίο θα είναι συμβατό με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής γης, της πατρίδας μας
– θα πολλαπλασιάζει την προστιθέμενη αξία
– θα επικεντρώνεται στη διαρκή βελτίωση της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος, μέσα από την έρευνα και την ενίσχυση της καινοτομίας, γιατί από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της επιχείρησης είναι ότι δεν δίστασε να ξοδέψει πολύ μεγάλο μέρος των κερδών της στην έρευνα και την καινοτομία
– και τέλος, ένα παραγωγικό μοντέλο, που θα έχει συστατικό του στοιχείο αυτό στο οποίο αναφέρθηκα πιο πριν και για μας δεν είναι δευτερεύον παράγοντας. Και αναφέρομαι στη σχέση του εργαζόμενου με την επιχείρηση, τις εργασιακές σχέσεις, δηλαδή στο σεβασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων -για μας είναι ένας από τους σημαντικότερους κρίκους- που ο εργαζόμενος είναι ο σημαντικότερος κρίκος στην παραγωγική αλυσίδα και οι εργασιακές σχέσεις αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους κρίκους για να μπορέσει να πετύχει μια επιχείρηση.
Επιτρέψτε μου, σε αυτό το σημείο, να σταθώ σε ορισμένα σημεία που έχουν εξέχουσα σημασία γιατί συνδέονται άρρηκτα με τη δουλειά που όλα αυτά τα χρόνια έχει γίνει εδώ. Πρώτα και κύρια, είναι ζωτικής σημασίας να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε αυτά που μας προσφέρει η ελληνική γη και η ελληνική φύση για να προχωρήσουμε σε ένα άλλο μοντέλο οργάνωσης του πρωτογενούς τομέα της παραγωγής. Ο αγροτικός τομέας της πατρίδας μας επλήγη –όχι από φυσικές καταστροφές, αλλά από καταστροφικές πολιτικές επιλογές. Ιδίως, την πρώτη περίοδο όπου η χώρα άρχισε να δρέπει τους καρπούς, τα ευεργετήματα, τις θετικές συνέπειες της ένταξης της στην Ε.Ε.. Είχε και αρνητικές συνέπειες, αλλά τις πολύ σημαντικές θετικές συνέπειες που μπορούσαμε να τις προσδιορίσουμε πολύ εύκολα στον πρωτογενή τομέα της παραγωγής, δεν τις αξιοποιήσαμε σωστά. Αντιθέτως, τις αξιοποιήσαμε στρεβλά και δημιουργήσαμε ένα πλαίσιο καταστροφικό για τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής καταλήγοντας τελικά σε ένα διπλό αδιέξοδο. Είτε να ενθαρρύνονται μονόπλευρα συγκεκριμένες καλλιέργειες εις βάρος άλλων καλλιεργειών, υποαξιοποιώντας τον διαθέσιμο φυσικό πλούτο, είτε να προσανατολίζεται η παραγωγή μονάχα στην ποσότητα συγκεκριμένων προϊόντων, εις βάρος της ποιότητας, που είναι το συγκριτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της ελληνικής παραγωγικής βάσης. Η ποιότητα και όχι η ποσότητα. Και φυσικά, αυτό το οποίο όλοι γνωρίζουμε: η λογικής της αποσύνδεσης των επιδοτήσεων, των ευρωπαϊκών κονδυλίων από την παραγωγή. Δηλαδή, αυτό που ένοιαζε τον Έλληνα αγρότη δεν ήταν να παράγει και μάλιστα, να παράγει ποιοτικά προϊόντα, αλλά να έχει εκτάσεις για να παίρνει τις επιδοτήσεις ανεξάρτητα από το αν θα παράγει. Αυτό κατέστρεψε την παραγωγικότητα, κατέστρεψε την ποιότητα και δημιούργησε μια απολύτως στρεβλή βάση για τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής. Ισχυρίζομαι, λοιπόν, ότι αν θέλουμε να μιλήσουμε για ένα νέο παραγωγικό πρότυπο, αυτό πρέπει να αλλάξει και πρέπει να ξεκινήσουμε από εκεί.
Και επεξεργαζόμαστε ήδη μια σειρά από πρωτοβουλίες που εξυπηρετούν την αναγκαιότητα στοχευμένης, μερικής έστω διαφοροποίησης της αγροτικής παραγωγής υπερπροϊόντων που το μικροκλίμα της χώρας μας όχι μόνο επιτρέπει αλλά –θα έλεγα- και επιβάλλει. Και αυτή η αναγκαιότητα προστασίας και αξιοποίησης ειδών της γης μας έρχεται στο προσκήνιο και για έναν ακόμα λόγο. Το ότι λόγω είτε αδυναμίας είτε αδιαφορίας από πλευράς των πρόσφατων κυβερνήσεων, μια σειρά από προϊόντα – στα οποία αντικειμενικά η πατρίδα μας υπερτερεί – γίνονται, δυστυχώς, πεδίο έρευνας άλλων χωρών, «πατεντάρονται» από αυτές και εμπορεύονται τελικά, με υψηλή προστιθέμενη αξία όχι μόνο στη διεθνή αγορά, αλλά και στην ελληνική αγορά.
Ένας από τους τομείς ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, αφορά και τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, στα οποία πλέον έχουμε ένα σημαντικό κομμάτι των νέων καλλιεργειών, δεδομένης και της αποδεδειγμένης ποιότητας των προϊόντων που μπορούν να παραχθούν με βάση αυτά, αλλά και της προστιθέμενης αξίας που τα συνοδεύει, δεδομένου ότι γίνονται ανάρπαστα στις διεθνείς αγορές, στις αγορές του εξωτερικού. Για τους παραπάνω λόγους, πρόσφατα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, παρουσιάστηκε ένα Στρατηγικό Σχέδιο ολοκληρωμένης ανάπτυξης Αρωματικών και Φαρμακευτικών φυτών. Από την παραγωγή μέχρι την τελική διάθεση, είτε ως πρωτογενές προϊόν, είτε μεταποιημένο, αξιοποιώντας ταυτόχρονα εργασίες, παραδείγματα, αλλά και ερευνητικό έργο στον τομέα αυτό.
Η έρευνα, η πιστοποίηση της ποιότητας η σήμανση των παραγόμενων προϊόντων και το brand name, η κατάρτιση, η εκπαίδευση και η ενημέρωση των παραγωγών, η προστασία των ελληνικών ενδημικών αρωματικών και φαρμακευτικών ειδών, η χρηματοδότηση από Επιχειρησιακά Προγράμματα και η ποικιλόμορφη υποστήριξη μεταποιητικών επιχειρήσεων, αποτελούν τους βασικούς παράγοντες που περιέχει αυτό το Σχέδιο.
Στην κατεύθυνση αυτή, πριν τις θερινές διακοπές, τον Ιούλιο, στο πρώτο συνέδριο που οργανώσαμε σε περιφερειακό επίπεδο για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για το νέο μοντέλο της ανάπτυξης στη Δυτική Μακεδονία, είχα την ευκαιρία να εξαγγείλω μια πρώτη σημειακή, αλλά πολύ σημαντική, παρέμβαση στον τομέα αυτό, με τη συλλογική αξιοποίηση εκατοντάδων στρεμμάτων στη Δυτική Μακεδονία, παραχωρημένων από τη ΔΕΗ, πρώην δηλαδή λιγνιτικών πεδίων, όπου τώρα θα δοθούν σε παραγωγούς για την παραγωγή αρωματικών φυτών και φαρμακευτικών ειδών.
Ευελπιστούμε βάσιμα ότι σε 2-3 χρόνια, αυτές οι καλλιεργούμενες εκτάσεις, θα έχουν πολλαπλασιαστεί στην πατρίδα μας. Στόχος είναι να φτάσουμε τις 100 χιλιάδες στρέμματα, καλύπτοντας με επάρκεια την εγχώρια και διεθνή ζήτηση σε όλες τις μορφές, σε ξηρή ύλη, αιθέρια έλαια, εκχυλίσματα, εξασφαλίζοντας σημαντικό εισόδημα στους παραγωγούς, επιτρέποντας τη δημιουργία μεταποιητικών και εμπορικών επιχειρήσεων και ενθαρρύνοντας τη δημιουργία clusters και ταυτόχρονα, διασφαλίζοντας σταθερές θέσεις εργασίας.
Είχα την ευκαιρία, σήμερα, να γνωρίσω εδώ και δύο παραγωγούς –παράγουν ευκάλυπτο- και να μου εξηγήσουν πόσο σημαντική είναι η προσπάθειά τους, καθότι η παραγωγή τους μπορεί να αξιοποιηθεί είτε για την παραγωγή ενέργειας είτε, φυσικά, για την παραγωγή εκχυλισμάτων. Και μου εξήγησαν πόσο μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και πόσο μεγαλύτερα έσοδα μπορεί να έχει για τον αγρότη, τον παραγωγό, από ό,τι το κλασικό μοντέλο παραγωγής, το προσανατολισμένο στην ποσότητα όμως, και όχι στην ποιότητα και μάλιστα, χωρίς επιδοτήσεις. Αυτό, λοιπόν, είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρέπει όλοι να κατανοήσουμε τους δρόμους και τους ορίζοντες που ανοίγονται για την ελληνική αγροτική επιχείρηση, για τον αγρότη, για την ελληνική οικονομία, μέσα από αυτή τη στροφή. Στροφή στην ποιότητα από την επιμονή στην ποσότητα και τις επιδοτήσεις, που κάποια στιγμή μπορεί να μειωθεί και η σημασία τους και η αξία τους. Άρα, επενδύοντας σε ανταγωνιστικά προϊόντα ισχυρής προστιθέμενης αξίας, μπορούμε να έχουμε μια πολύ σημαντική στροφή, θετική για την αγροτική οικονομία.
Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω και είναι επίσης οργανικό στοιχείο ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, βασίζεται στην ενίσχυση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων ως χώρα. Γιατί, κατά την άποψή μου, αν το ένα συγκριτικό πλεονέκτημα είναι η ελληνική φύση, η τοποθεσία της χώρας και η ελληνική φύση, το άλλο είναι οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτή την χώρα. Και θέλω να αναφερθώ ιδιαίτερα, μιας και έχω απέναντί μου πολλούς νέους ανθρώπους, ως επί το πλείστον νέους ανθρώπους και ως επί το πλείστον νέους επιστήμονες, που ήρθαν εδώ για να κάνουν την πρακτική τους και έμειναν εδώ. Θέλω, λοιπόν, να πω ότι είναι το ανθρώπινο κεφάλαιο της χώρας συγκριτικό πλεονέκτημα, ιδίως οι νέοι επιστήμονες, γι’ αυτό και αποφασίσαμε να στηρίξουμε ιδιαίτερα τον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας. Και να τον παντρέψουμε με την αγροτική παραγωγή και με τη μεταποίηση ποιοτικών προϊόντων της ελληνικής φύσης.
Βρίσκομαι, λοιπόν, σε έναν χώρο που δρέπει τους καρπούς της επένδυσης στους τομείς αυτούς, οι οποίοι είναι άλλωστε τα συστατικά στοιχεία της λεγόμενης Οικονομίας της Γνώσης και ότι πρέπει σιγά-σιγά να περάσουν απ’ αυτό το μοντέλο οικονομίας – έντασης – εργασίας στο μοντέλο έντασης –γνώσης. Διότι αν θελήσουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί μέσα από την ένταση εργασίας, να ξέρουμε ότι ποτέ δεν θα το καταφέρουμε. Πάντοτε θα υπάρχουν κάποιες άλλες χώρες που θα παρέχουν πιο ανταγωνιστικό μισθολογικό κόστος. Αυτό το οποίο δεν μπορεί κάποιος να ανταγωνιστεί εμάς και ιδίως τις γειτονικές χώρες, είναι την ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού, του επιστημονικού ερευνητικού δυναμικού. Άρα, πρέπει να επενδύσουμε και επενδύουμε στην έρευνα και στην καινοτομία.
Η υψηλής ποιότητας εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα, είναι αυτή η σπουδαία δημιουργική και επίπονη πολλές φορές διαδικασία, που μπορεί, όμως, να οδηγεί σε καινοτόμα προϊόντα. Και νομίζω ότι αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν και όλοι οι νέοι επιστήμονες, όλοι εσείς του Τμήματος Έρευνας και Ανάπτυξης της εταιρείας που σήμερα μας φιλοξενεί.
Για μας, λοιπόν, είναι, θα έλεγα, πολιτική και ιδεολογική επιλογή -στο βαθμό που αυτό που σας περιέγραψα και αυτό που κάνετε εσείς εδώ, αντιπροσωπεύει και μια άλλη φιλοσοφία για την παραγωγή και την επιχειρηματικότητα- να δώσουμε πνοή σε αυτούς τους τομείς.
Έχουμε, λοιπόν, προχωρήσει τάχιστα, με βάση τις συνθήκες που ζούμε, στις απαραίτητες θεσμικές και χρηματοδοτικές πρωτοβουλίες για τη στήριξη του ερευνητικού δυναμικού που υπάρχει, και της έρευνας που διεξάγεται στα Ακαδημαϊκά και Ερευνητικά Ιδρύματα της χώρας. Και στην προσπάθεια αυτή με τον αναπληρωτή υπουργό Έρευνας και Καινοτομίας, κ. Κώστα Φωτάκη, του υπουργείου, που για πρώτη φορά ιδρύσαμε και το εντάξαμε στο υπουργείο Παιδείας, για να μη φτιάχνουμε τόσα πολλά υπουργεία, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό, όχι ως τίτλο, αλλά ως περιεχόμενο και ως ποιότητα. Τον Οκτώβριο, λοιπόν, που μας πέρασε, ιδρύσαμε το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ) και δώσαμε άμεσα πρόσθετους πόρους ύψους 240 εκ. ευρώ για βασική έρευνα στην τριετία 2017-2019.
Και ταυτόχρονα οι διαθέσιμοι πόροι του ΕΣΠΑ, την περίοδο (2014-2020) για Έρευνα και Καινοτομία, ύψους 1,2 δισ. € για την επόμενη επταετία, που κατευθύνονται κατά κύριο λόγο στην εφαρμοσμένη έρευνα.
Επιπλέον, για την υποβοήθηση και βέλτιστη αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της Έρευνας πρόσφατα δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά και με το υπουργείο Ανάπτυξης, το λεγόμενο Υπέρ Ταμείο Επιχειρηματικών Συμμετοχών που περιλαμβάνει τρία ταμεία:
– Το Ταμείο «Παράθυρο Καινοτομίας» για τη στήριξη της δημιουργίας νέων καινοτόμων επιχειρήσεων, νεοφυών επιχειρήσεων, δηλαδή start ups
– Το Ταμείο «Πρώιμης Επιχειρηματικότητας» για την υποβοήθηση καινοτόμων επιχειρήσεων στα πρώτα τους βήματα και
– Το «Ταμείο Μεγέθυνσης» για ώριμες επιχειρήσεις.
Το αρχικό κεφάλαιο συμμετοχών ανέρχεται στα 260 εκ. ευρώ, κατόπιν σύμπραξης του ελληνικού Δημοσίου με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων. Η μόχλευση, όμως, των πόρων αυτών αναμένεται να προσελκύσει επενδύσεις της τάξης του 1δισ. ευρώ. Τα χρηματοδοτικά αυτά εργαλεία, πιστεύουμε ότι σε συνδυασμό με σειρά θεσμικών και νομοθετικών παρεμβάσεων, που ήδη υλοποιούνται, θα αποφέρουν σύντομα καρπούς, ώστε να περάσουμε βήμα προς βήμα στη διαμόρφωση αυτού του νέου μοντέλου της Οικονομίας της Γνώσης, που προσπάθησα να σας περιγράψω λίγο πιο πριν.
Φίλες και φίλοι, δεν θέλω να μακρηγορήσω. Θέλω να πω πως για μένα ήταν μεγάλη η χαρά και μεγάλο το ενδιαφέρον να βρεθώ στις εγκαταστάσεις σας. Το είχα υποσχεθεί πριν από αρκετό καιρό. Έκανα πράξη αυτή την υπόσχεση. Ενδεχομένως να ξανάρθω, γιατί πιστεύω ότι εδώ αντίκρισα πραγματικά ένα διαφορετικό πρότυπο.
Θέλω να ευχηθώ αυτό το πρότυπο να πολλαπλασιαστεί. Να ευχηθώ να βρείτε πολλούς ανταγωνιστές στην Ελλάδα. Και αυτό δεν θα είναι κακό, θα είναι καλό, γιατί θα είναι συναγωνιστές σε μια προσπάθεια να μπορέσουμε να αναδείξουμε τις μεγάλες δυνατότητες που έχει η ελληνική φύση. Νομίζω ότι αυτές οι δυνατότητες είναι πάρα πολλές, είναι τεράστιες. Υπάρχει χώρος για πολλούς περισσότερους και θα είναι όντως συναγωνιστές και όχι ανταγωνιστές.
Θέλω, επίσης, να πω ότι σε αυτή την πορεία θέλουμε να μας αισθάνεστε ως συμμάχους και συνοδοιπόρους. Έχουμε την πολιτική βούληση να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε την υγιή επιχειρηματικότητα και αυτή την άλλη φιλοσοφία της μικρής Ελλάδας που πρέπει να γίνει μεγάλη. Να συμπορευτούμε και να συμμαχήσουμε με τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις αυτού του τόπου. Με τους νέους ανθρώπους, με τους νέους επιστήμονες, τους νέους επιχειρηματίες, τα νέα μυαλά του τόπου, που είναι αυτοί και αυτές που μπορούν να ξελασπώσουν το παρόν και το μέλλον του τόπου.
Επενδύουμε στο μέλλον, με σχέδιο, όραμα και πάνω απ΄ όλα με την πίστη στις δυνάμεις μας, στις δυνάμεις αυτής της κοινωνίας, που είναι ανεξάντλητες, και το απέδειξε και στα χρόνια της κρίσης. Επενδύουμε, όμως, στους νέους ανθρώπους, τη νέα γενιά.
Εγώ θέλω να πω ότι με εντυπωσίασε το γεγονός ότι σε όποιο εργαστήριο βρέθηκα, σε όλους τους χώρους της επιχείρησης, στη συντριπτική πλειοψηφία είναι νέοι άνθρωποι. Και βεβαίως, νέοι και νέες. Νέες γυναίκες και όμορφες γυναίκες, διότι κάνουν και χρήση των προϊόντων, οπότε αυτό είναι χαρακτηριστικό.
Θέλω, λοιπόν, να σας ευχαριστήσω για τη φιλοξενία που μας επιφυλάξατε. Εύχομαι να συνεχίσετε. Εύχομαι η συνεργασία σας με την ισπανική Puig να είναι μια συνεργασία που θα εκτινάξει τη δυναμική της εταιρείας και εύχομαι το παράδειγμά σας να το ακολουθήσουν και πολλές άλλες επιχειρήσεις, που τώρα ξεκινούν από το μηδέν και πρέπει να τους ανοίξουμε το δρόμο και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους ανοίξουμε το δρόμο.
Σας ευχαριστώ πολύ. Να είστε καλά.
