Δεν σας κρύβω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αναρωτιόμουν σήμερα όλη μέρα αν αξίζει τον κόπο να έρθω εδώ στη Βουλή, να παρευρεθώ, να σπαταλήσω μέρος του πολύτιμου χρόνου μου και εγώ και το μισό Υπουργικό Συμβούλιο, προκειμένου να βρεθώ σε μια καταφανώς, εμφανώς κακοστημένη απόπειρα αντιπερισπασμού που επιχειρούν η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης με αυτήν την πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τρεις Υπουργούς της Κυβέρνησης, που τη θυμήθηκαν όλως τυχαίως μετά από το ξέσπασμα αυτού του μεγάλου σκανδάλου της Novartis και τη δικογραφία που ήρθε στη Βουλή και αφορά δέκα πρόσωπα, για τα οποία συστήσαμε Προανακριτική Επιτροπή. Αναρωτιόμουν αν έχει, δηλαδή, νόημα να ερχόμαστε εδώ και να σπαταλάμε τον χρόνο μας, προκειμένου να παρακολουθούμε την άσκηση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε μια φθηνή, επικοινωνιακή γυμναστική αντιπερισπασμού.
Ήρθα, όμως, για να ακούσω τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης -πιστεύω ότι το οφείλω- και ακούγοντάς τον θέλησα να πάρω τον λόγο για ορισμένες παρατηρήσεις. Άκουσα αυτήν την ομιλία, που βλέποντας τα πρόσωπα των Βουλευτών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μάλλον τους γέμισε με απαισιοδοξία και θλίψη, μια ξέπνοη ομιλία. Μας κοιμίσατε επί τριάντα πέντε λεπτά. Ευτυχώς στο τέλος ανεβάσατε τους τόνους -στημένα κι αυτό- μέσα από το κείμενο που κάποιοι σας έχουν ετοιμάσει, για να μας πείτε να ντραπούμε, δήθεν, διότι καταστρέφουμε τη χώρα.
Θα ξεκινήσω, όμως, με τα σοβαρά θέματα, διότι στην εισαγωγή σας και εσείς ξεκινήσατε με τα θέματα που αφορούν την εξωτερική μας πολιτική, θέματα, κύριε Μητσοτάκη, τα οποία καλό θα ήταν να τα αφήσουμε έξω από το γήπεδο μιας αντιπαράθεσης, προκειμένου να αποκτήσουμε επικοινωνιακά οφέλη. Είχα την εντύπωση ότι εσείς επιχειρήσατε το τελευταίο διάστημα να τα αφήσετε έξω. Δεν αντέξατε, όμως, στον πειρασμό. Ήρθατε εδώ για να κατηγορήσετε την Κυβέρνηση.
Βεβαίως, θέλω να σας πω, κύριε Μητσοτάκη, ότι εγώ δεν θα μπω στον ίδιο ρόλο που εσείς πριν από λίγο μπήκατε. Θα πω, όμως, ότι πράγματι η περιοχή μας τα τελευταία χρόνια είναι μια περιοχή αστάθειας, ότι πράγματι αλλάζει ποιοτικά η συμπεριφορά των γειτόνων μας και πρέπει αυτό να μας προβληματίσει. Θα πω ότι πράγματι έχουμε γύρω-τριγύρω μας μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή με πολεμικές συγκρούσεις στον βορρά στην Ουκρανία, στον νότο στη Συρία για πολλά χρόνια και παλαιότερα στη Λιβύη και βεβαίως με εξελίξεις, οι οποίες ορθώς εγκυμονούν ανησυχίες.
Αναφερθήκατε, όμως, και είπατε ότι η Κυβέρνηση αυτή χειρίζεται τα εθνικά θέματα με επιπολαιότητα.
Θέλω να σας πω, κύριε Μητσοτάκη, ότι εδώ και τρία χρόνια η χώρα έχει ανακτήσει τον ρόλο που της αναλογεί σε αυτήν την εύθραυστη περιοχή ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας και αυτό δεν το λέμε εμείς εδώ, αλλά το αναγνωρίζουν όλοι οι ισχυροί ηγέτες που έχουν επισκεφθεί όλοι κατά σειρά τη χώρα τα τελευταία χρόνια, όλοι οι διεθνείς οργανισμοί και βεβαίως αυτό δεν έγινε τυχαία. Έγινε χάρη σε μια συστηματική προσπάθεια, με στρατηγική και με σχέδιο, με στρατηγικές συνεργασίες με σημαντικές χώρες της περιοχής και μέσα από μια πολιτική διαρκούς -αν θέλετε- ένδειξης καλής θέλησης από πλευράς μας στους γείτονές μας.
Βεβαίως, αυτό εκφράστηκε τόσο με τη δική μου παρουσία τρεις φορές σε λιγότερο από έξι μήνες στην Τουρκία, όσο και με τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε η Ελλάδα στην ευρωτουρκική συμφωνία για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης και βεβαίως το γεγονός ότι υπάρχουν με έναν δύσκολο γείτονα δίαυλοι επικοινωνίας. Έτσι πρέπει να γίνεται.
Κύριε Μητσοτάκη, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θέλω να θυμίσω στο Σώμα ότι δεν είναι η πρώτη φορά που με τους γείτονές μας υπάρχουν εντάσεις. Μάλιστα, πριν από είκοσι και πλέον χρόνια είχαμε βρεθεί πολύ κοντά και σε μια σύρραξη, σε ένα θερμό επεισόδιο. Θέλω να σας θυμίσω το γεγονός και τη σύγκριση, την αντιπαραβολή της δυνατότητας που είχα εγώ την επόμενη μέρα, όχι ενός θερμού επεισοδίου βεβαίως, αλλά ενός επικίνδυνου επεισοδίου στην ίδια την περιοχή των Ιμίων, να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με τον Τούρκο Πρωθυπουργό, σε αντιδιαστολή και αντιπαράθεση με το τι έγινε τότε, που ο τότε Πρωθυπουργός περίμενε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής να μεσολαβήσουν, για να τις ευχαριστήσει την άλλη μέρα, κατόπιν όμως μιας τραγικής εξέλιξης.
Να σας θυμίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το γεγονός ότι αμέσως μετά, στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό το οποίο βγήκε τότε ως απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν συμπεράσματα, το λεκτικό των οποίων ούτε λίγο ούτε πολύ παρέπεμπε τις δύο χώρες -προσέξτε η Ελλάδα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η Τουρκία όχι- να λύσουν τις διαφορές στους στη Χάγη. Συγκρίνετέ το με την ανακοίνωση που έβγαλε ο Πρόεδρος Τουσκ για λογαριασμό των είκοσι επτά που συνεδριάσαμε λίγο πριν και με την οξύτατη αναφορά, την απόλυτη καταδίκη στην προκλητική και παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας, που πρέπει να σέβεται το διεθνές δίκαιο για να έχει θέση στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Συγκρίνετέ τα.
Θα ήθελα επίσης, κύριε Μητσοτάκη, να σας πω το εξής: Σε τέτοια ζητήματα δεν χωράει ανευθυνότητα. Στα εθνικά θέματα δεν χωράει ανευθυνότητα.
Πριν από λίγες μέρες ο στενός σας συνεργάτης, ο κ. Κυρανάκης, βγήκε στη δημόσια τηλεόραση και προκλητικά τοποθετήθηκε λέγοντας ότι η τουρκική παραβατικότητα οφείλεται στην προκλητικότητα της Ελλάδας στο Αιγαίο.
Σας ερωτώ: Υιοθετείτε αυτήν την άποψη του στενού σας συνεργάτη; Φταίει η Ελλάδα για την παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας; Και αυτό οφείλεται στην προκλητική στάση της Ελλάδας στο Αιγαίο; Περιμένω την απάντησή σας, γιατί αυτά είναι σοβαρά ζητήματα.
Να είστε, λοιπόν, σοβαρότεροι και υπευθυνότεροι όταν ομιλείτε για εθνικά θέματα.
Θέλω να κλείσω λέγοντας για τα θέματα αυτά ότι την ίδια ανεύθυνη στάση κρατήσατε και όταν είχα την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τούρκο Πρωθυπουργό.
Σπεύσατε με επίσημη ανακοίνωσή σας να πείτε ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, τάχα, σ’ αυτήν την τηλεφωνική επικοινωνία, που στόχο είχε την αποκλιμάκωση -λες και ακούγατε την επικοινωνία- δεν επιχειρηματολόγησε στον Τούρκο Πρωθυπουργό για την ελληνικότητα των Ιμίων.
Λίγες μέρες αργότερα, βεβαίως, όταν εσείς ήσασταν στο Μόναχο, συναντήσατε τον Τούρκο Πρωθυπουργό. Καθίσατε σε ένα τραπεζάκι εις το οποίο υπήρχε μονάχα η τουρκική σημαία -την ελληνική την είχε πάρει ο αέρας, είχε ανέμους εκείνη την περίοδο στο Μόναχο- και βεβαίως και εσείς –σωστά ενδεχομένως- δεν κάνατε το λιοντάρι.
Αλλά εγώ θέλω να σας πω κάτι. Εγώ, κύριε Μητσοτάκη, δεν λέω άλλα μπροστά και άλλα πίσω. Εγώ, κύριε Μητσοτάκη, ό,τι είχα να πω σε ό,τι αφορά την αδιαπραγμάτευτη υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, τα είπα μπροστά στον κ. Ερντογάν, στο Μέγαρο Μαξίμου. Ας τολμήσετε και εσείς να πείτε τα ίδια, για την κατοχή της Κύπρου και την προκλητική συμπεριφορά.
Κλείνω λέγοντας, ότι χρειάζεται πράγματι ψυχραιμία, χρειάζεται υπομονή, χρειάζεται να σταθμίζουμε τα βήματά μας. Για ένα θέλω να διαβεβαιώσω τον ελληνικό λαό: Είναι αδιαπραγμάτευτα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο. Είναι αδιαπραγμάτευτη η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που θα συνεχίσει να είναι παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή και ας το έχουν καλά όλοι αυτό στο μυαλό τους. Παιχνίδια με την Ελλάδα δεν μπορούν να παίζουν. Η Ελλάδα έχει ανοιχτές πάντα τις πόρτες του διαλόγου για συνεννόηση και συνεργασία, όχι για παιχνίδια.
Έρχομαι τώρα στα θέματα για τα οποία μας φέρατε σήμερα εδώ. Γιατί δεν μας φέρατε για τα εθνικά θέματα, εξ όσων έχω καταλάβει. Έχω την αίσθηση, κύριε Μητσοτάκη, ότι στην πραγματικότητα αυτό για το οποίο μας καλείτε σήμερα να αποφασίσουμε και ο τρόπος που επιχειρείτε αυτό τον αντιπερισπασμό, έχει –αν θέλετε- μια παιδιάστικη λογική.
Τι λέτε, με λίγα λόγια; Προφανώς και όλα όσα σας λέμε δεν έχουν βάση, περί ποινικής ευθύνης των Υπουργών σας. Ούτε εσείς οι ίδιοι δεν τα πιστεύετε. Εσείς οι ίδιοι είστε που θεωρείτε, για παράδειγμα, κουκουλοφόρους τους μάρτυρες που έχουν καταθέσει ενόρκως και προστατεύονται, βεβαίως, με βάση τον νόμο και υιοθετείτε μια ανώνυμη επιστολή και μάλιστα γεμάτη ανακρίβειες, που δεν γνωρίζει καν ποιος είναι Υπουργός. Προφανώς και δεν έχει καμία νομική βάση όλη η επιχειρηματολογία που αναπτύξατε.
Αλλά τι λέτε; Λέτε: «Εμείς φέρνουμε την πρόταση για προανακριτική επιτροπή για τους τρεις Υπουργούς». Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα του ότι δεν έχει προφανώς τίποτα να φοβηθεί, ψηφίσει «υπέρ», τότε θα βγείτε και θα πείτε: «Ορίστε, παραδέχονται την ενοχή τους. Είναι και αυτοί μπλεγμένοι. Έχουν και αυτοί λαδιές, άρα όλοι είναι ένοχοι. Άρα, κανείς ένοχος εφόσον όλοι είναι ένοχοι».
Αν δεν ψηφίσουμε -πράγμα το οποίο επιλέξαμε να κάνουμε για να προασπίσουμε τη σοβαρότητα του Κοινοβουλίου και των διαδικασιών- την προανακριτική που εσείς προτείνετε, θα βγείτε και θα πείτε: «Δεν ψηφίζουν, γιατί κάτι έχουν να κρύψουν. Δεν ψηφίζουν, γιατί έχουν να προστατεύσουν τους Υπουργούς τους. Δεν παραπέμπουν τους δικούς τους. Παραπέμπουν μόνο τους δικούς μας».
Και το άλλο, το αμίμητο: «Μα, εμείς ψηφίσαμε». Τι ψηφίσατε εσείς; Πότε τα ψηφίσατε;
Σας έβλεπα να κάθεστε στα έδρανα και να βγάζετε -έξω από το πλαίσιο του Κανονισμού- κάποιες δηλώσεις. Δεν τολμήσατε καν να φτάσετε στην κάλπη για να ψηφίσετε, ενώ είχατε προαναγγείλει ότι θέλετε προανακριτική.
Άρα, λοιπόν, αυτή είναι η παιδιάστικη λογική για να είναι win-win η στάση, το αποτέλεσμα, όποια στάση κι αν έχει.
Όμως, γελιέστε. Γιατί γελιέστε; Γελιέστε διότι με αυτήν την τακτική εκτίθεστε περισσότερο: Πρώτον, γιατί παριστάνετε στον ελληνικό λαό τους χθεσινούς, λες και δεν έχετε προϋπάρξει σε κυβερνητικούς στόχους σε αυτήν τη χώρα, λες και δεν είναι δικές σας οι κυβερνήσεις και σχεδόν τα ίδια πρόσωπα που λεηλάτησαν επί δεκαετίες τη χώρα και την οδήγησαν στη χρεοκοπία, λες και ο κόσμος που σας ακούει δεν έχει καταλάβει τι γινόταν όλα αυτά τα χρόνια.
Δεύτερον, γιατί το μήνυμα που στέλνετε είναι ότι για το πάρτι του μαύρου χρήματος στην υγεία, όπως και για τα 400 και πλέον εκατομμύρια των θαλασσοδανείων, το σύστημα της διαπλοκής, που απ’ ό,τι μαθαίνουμε και μαθαίνουμε διαρκώς καινούργια που έρχονται στη δημοσιότητα και από τη Γερμανία -ελπίζω να μην είναι και αυτό σκευωρία κατά την άποψή σας- και από το 7% που πήγαινε στα μαύρα ταμεία, τα κομματικά σας ταμεία, ένα σωρό σκάνδαλα, το σκάνδαλο της Siemens και άλλα, για όλα αυτά -τα οποία τα γνωρίζει πια ο ελληνικός λαός- αποδεικνύεται ότι δεν είστε διατεθειμένοι να αναλάβετε έστω και την ελάχιστη πολιτική ευθύνη.
Και τρίτον -και σημαντικότερο- κάνετε λάθος και εκτίθεστε διότι, σαν τον δολοφόνο που γυρνάει διαρκώς στον τόπο του εγκλήματος, εσείς μας φέρνετε ξανά και ξανά στο Κοινοβούλιο να συζητάμε για το αδύνατο σημείο σας, να συζητάμε γι’ αυτό το πάρτι, γι’ αυτήν τη ρεμούλα, γι’ αυτήν τη λεηλασία, γι’ αυτές τις ευθύνες.
Αρχικά, αρνηθήκατε την ύπαρξη του σκανδάλου. Μετά αποδεχτήκατε ότι υπάρχει σκάνδαλο, αλλά αρνηθήκατε την εμπλοκή οιουδήποτε πολιτικού προσώπου. Αργότερα, επιχειρήσατε να τρομοκρατήσετε τη δικαιοσύνη και τους προστατευόμενους μάρτυρες. Ελπίζετε να ξεφύγετε με διαδικασίες παραγραφής που ήδη έχετε φροντίσει να θεσμοθετήσετε και να ψηφίσετε, με πρώτον και καλύτερο τον κ. Βενιζέλο που ήταν εμπνευστής αυτού του περιβόητου νόμου και τώρα επιχειρείτε φθηνούς αντιπερισπασμούς, λες και ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τι είναι αυτό που ακριβώς επιχειρείτε να πράξετε και να πετύχετε.
Κάνατε το λάθος, όμως, κύριε Μητσοτάκη να μιλήσετε για άλλη μια φορά από αυτό εδώ το Βήμα για το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα. Τι ακριβώς θέλετε να συγκρίνουμε; Τι θέλετε να συγκρίνετε; Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς έναντι της πανθομολογούμενης ηθικής απαξίας του παλαιού πολιτικού συστήματος, του οποίου βασικοί εκφραστές είστε εσείς οι ίδιοι και τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα;
Κάνατε το λάθος να αναφερθείτε και στον κ. Παπαγγελόπουλο. Εσείς, να μιλάτε για οικογενειοκρατία και για διορισμούς σε μια επιχείρηση η οποία λειτουργεί με ιδιωτικοκοινωνικά κριτήρια και δεν διορίζει τους δικηγόρους της.
Εσείς είχατε διορίσει μέχρι και τα τρισέγγονα και μέχρι και όλα τα βαφτιστήρια που έχει ο νομός των Χανίων και ολόκληρη η Κρήτη. Και μιλάτε εσείς για οικογενειοκρατία.
Εκτός από τα σόγια του Πολάκη, βέβαια. Εξαιρούνται.
Κάνατε ολόκληρο χαμό για την επέκταση επιδόματος ενοικίου και σε εξωκοινοβουλευτικούς Υπουργούς. Οι Βουλευτές το είχαν πάντα και επεκτάθηκε αυτό. Το ψηφίσατε κι εσείς.
Η κυρία Αντωνοπούλου αποφάσισε να παραιτηθεί από ευθιξία, γιατί κατανόησε ότι έπραξε σφάλμα, διότι είχε νομίμως το δικαίωμα να λάβει αυτό το επίδομα, εντούτοις, δεδομένης της οικονομικής της επάρκειας, δεν έπρεπε να το κάνει.
Σας ρωτώ, κύριε Μητσοτάκη: Η κυρία Αντωνοπούλου είχε την ευθιξία να παραιτηθεί για 23.000 ευρώ. Για τα 23 δισεκατομμύρια που είναι η ζημιά του ελληνικού Δημοσίου από το σκάνδαλο του φαρμάκου θα παραιτηθεί ποτέ κανένας δικός σας; Θα υπάρξει ποτέ ευθιξία από κάποιο στέλεχος της παράταξης σας;
Αλλά βεβαίως η λέξη ευθιξία γνωρίζω ότι σας είναι άγνωστη. Προφανώς αυτή η λέξη υπάρχει μονάχα στο λεξιλόγιο της Αριστεράς, διότι δεν εξηγείται αλλιώς ο Γραμματέας του κόμματός σας σε δικογραφία συνελήφθη να συνομιλεί με μαφιόζους και να δέχεται δώρα έναντι διευκολύνσεων. Καμία ευθιξία.
Ο Αντιπρόεδρος του κόμματός σας, βασικός φερόμενος ως εμπλεκόμενος –προσέχω τα λόγια μου- στην υπόθεση «NOVARTIS» αρνείται φυσικά να παραιτηθεί. Καμία ευθιξία!
Ο Βουλευτής σας, κ. Δαβάκης, ξεσπά σε ένα πρωτοφανές ρατσιστικό παραλήρημα απέναντι σε μια κατηγορία συμπολιτών μας, σας εκθέτει προσωπικά και την παράταξη σας. Καμία ευθιξία!
Η ευθιξία, κύριε Μητσοτάκη, είναι μια λέξη που δεν εγγράφεται προφανώς στο δικό σας λεξιλόγιο.
Λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ναι, είναι αλήθεια. Μας κρίνουν οι πολίτες, μας κρίνει ο ελληνικός λαός με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά, πολύ πιο αυστηρά κρίνει εμάς. Ξέρετε κάτι; Αυτό είναι και το γεγονός που επιβεβαιώνει την ύπαρξη του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς, το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός μας κρίνει με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά.
Και στο κάτω κάτω -και κλείνω με αυτό- κύριε Μητσοτάκη, η κυρία Αντωνοπούλου, παραιτήθηκε από ευθιξία και επέστρεψε τις 23.000 ευρώ στα δημόσια ταμεία. Εσείς τα 200 εκατομμύρια δανεικά και αγύριστα που πήρατε με θαλασσοδάνεια από τις τράπεζες, λεφτά του ελληνικού λαού, θα τα επιστρέψετε ποτέ στο ελληνικό Δημόσιο ή θα είναι για πάντα δανεικά και αγύριστα;
Και κάτι τελευταίο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάνατε επίσης το λάθος να αναφερθείτε και στον κ. Πολάκη, ο οποίος προφανώς και βρίσκεται στην πρότασή σας για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής -προφανώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο- για έναν λόγο, γιατί δεν τον αγαπά ο κ. Γεωργιάδης.
Κύριε Μητσοτάκη, ακούστε. Οι δικοί μας φίλοι και συνεργάτες μπορεί να υπήρξαν κάποτε και ιδιοκτήτες βουλκανιζατέρ. Δεν υπήρξαν, όμως, ποτέ ιδιοκτήτες off shore οι δικοί μας συνεργάτες, κύριε Μητσοτάκη. Αυτή είναι η μεγάλη ποιοτική διαφορά, την οποία την έχει καταλάβει ο ελληνικός λαός.
Δευτερολογία του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, κατά τη συζήτηση στη Βουλή της πρότασης της αξιωματικής αντιπολίτευσης για σύσταση προανακριτικής επιτροπής.
Σας ευχαριστώ, κύριε Μητσοτάκη, διότι τουλάχιστον εσείς προεξοφλείτε ότι θα κάθομαι σε αυτά τα έδρανα. Ο κ. Σαμαράς προεξοφλεί ότι θα είμαι στον Κορυδαλλό μετά τις εκλογές.
Είστε πράγματι large και μας δίνετε την ευκαιρία να καθόμαστε στα έδρανα της Αντιπολίτευσης.
Πάντως μην αγχώνεστε. Διότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους, στη καθορισμένη από το Σύνταγμα ημερομηνία τον Σεπτέμβριο του 2019 και μέχρι τότε δεν θα υπάρχει σκανδαλολογία.
Θα υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις και θα έχει ολοκληρωθεί η έρευνα. Και οι αθώοι θα είναι αθώοι και οι ένοχοι θα πληρώσουν τις ευθύνες τους, κύριε Μητσοτάκη. Υπάρχει πολύς χρόνος ακόμη μπροστά.
Θέλω να απαντήσω πολύ σύντομα σε ένα προς ένα τα ζητήματα που θέσατε.
Πρώτον, λέτε για εμένα ότι δεν έρχομαι στην Βουλή. Πείτε το σε κανέναν άλλον. Ο προηγούμενος Πρωθυπουργός δεν πατούσε στο Κοινοβούλιο παρά μονάχα για να κάνει μια ομιλία στον προϋπολογισμό. Εγώ είμαι πάντοτε εδώ. Δεν υπήρξε σχεδόν φορά που να έχετε έρθει και να μην σας έχω ακούσει. Είμαι πάντοτε εδώ. Απαντώ σε όλες τις ερωτήσεις Αρχηγών που μου έχουν γίνει.
Και βεβαίως θα συμφωνήσω μαζί σας. Εάν υπάρχουν Υπουργοί των οποίων το βεβαρυμμένο πρόγραμμά τους ή η ανάγκη να βρίσκονται στο εξωτερικό τους αναγκάζει πολλές φορές να μην έρχονται, είναι λάθος και πρέπει να διορθωθεί.
Έρχομαι τώρα -όχι επί μακρόν, πολύ σύντομα θα δώσω δύο, τρεις απαντήσεις- στα εθνικά θέματα. Πρώτον, θέσατε το θέμα για τη σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.
Κύριε Μητσοτάκη, είμαι ανοιχτός να κουβεντιάσουμε εάν θέλετε. Είναι, όμως, μια υπόθεση η οποία δεν μπορεί ούτε να γίνει –αν θέλετε- στο πόδι ούτε σε μια περίοδο έντασης ούτε σαν μια επικοινωνιακού χαρακτήρα πρόταση. Είμαι, όμως, ανοιχτός εάν θέλετε να τη συζητήσουμε, όπως ήμουν και πάντοτε ανοιχτός να σας ενημερώσω προσωπικά, όποτε υπήρχε ανάγκη, για κρίσιμα εθνικά θέματα.
Με κατηγορείτε ότι εγώ συναντήθηκα πρώτα με τον Πρωθυπουργό των Σκοπίων και μετά συνάντησα του Πολιτικούς Αρχηγούς. Δεν καταλαβαίνω, γιατί με κατηγορείτε γι’ αυτό. Ο κ. Παπανδρέου είχε κάνει αν όχι δεκάδες, αλλά έξι με επτά άτυπες συναντήσεις –όπως και εγώ έκανα άτυπη- με τον τότε Πρωθυπουργό της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας που δεν ήθελε λύση. Και δεν ενημέρωσε κανέναν Πολιτικό Αρχηγό.
Μα, ούτε εγώ έφερα λύση. Και αν δεν είχα νεότερα να σας μεταφέρω, δεν θα είχε κανένα νόημα η συνάντησή μας.
Αυτό το οποίο, όμως, πρέπει να δούμε εδώ είναι το εξής: Εγώ, κύριε Μητσοτάκη, δεν άλλαξα θέση. Μέχρις ότου επικρατήσει η ακραία δεξιά πτέρυγα στο εσωτερικό του κόμματός σας –μας κατηγορείτε εμάς ότι συνεργαζόμαστε με την ακροδεξιά, αλλά η ακροδεξιά είναι στο κόμμα σας- και μέχρι να διαπιστώσω ότι εσείς εσχάτως αλλάξατε άποψη, είχα την αίσθηση ότι η εθνική γραμμή είναι η γραμμή που έχει διατυπωθεί πολλάκις σε αυτήν εδώ την Αίθουσα και από προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και αυτή που διατύπωσα και εγώ στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης.
Τι είναι, δηλαδή, αυτή η γραμμή; Ότι εμείς επιδιώκουμε λύση στο κρίσιμο, στο μείζον ζήτημα της ονομασίας της γείτονος χώρας με δύο βασικές προϋποθέσεις: σύνθετη ονομασία erga omnes. Και «erga omnes» προφανώς σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι erga omnes μόνο για την εξωτερική χρήση, αλλά και εσωτερικά, δηλαδή αλλαγή και της συνταγματικής ονομασίας. Και για αυτό, κύριε Μητσοτάκη, σας παραπέμπω στη συνέντευξη που έδωσα στις αρχές του Γενάρη, πολύ πριν συναντήσω τον Πρωθυπουργό της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, όπου αναφέρομαι αναλυτικά σε αυτήν την προϋπόθεση.
Εγώ, λοιπόν, δεν άλλαξα θέση ούτε άλλαξα γραμμή ούτε άλλαξα τη διαμορφωμένη έως σήμερα εθνική θέση. Εσείς ξαφνικά αλλάξατε άποψη και ενώ αρχικά είχατε σπεύσει να δηλώσετε ότι η προϋπόθεση που και εσείς θέλετε είναι αυτό το οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή όλοι γνωρίζαμε, δηλαδή σύνθετη ονομασία, ξαφνικά αρχίσατε να μιλάτε, όταν είδατε κάποιους διαδηλωτές στους δρόμους, για το ότι δεν μπορεί να δεχθούμε ένα όνομα που μας προσβάλλει. Ξαφνικά, λοιπόν, εσείς είστε αυτός που αλλάξατε θέση και όχι εμείς, όχι εγώ.
Και έρχομαι στους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που σε ένα σύνηθες –ορθώς το είπατε- μεθοριακό επεισόδιο βρέθηκαν για κάποιες δεκάδες μέτρα στην άλλη πλευρά και συνελήφθησαν και βρίσκονται σήμερα σε μια διαδικασία η οποία θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι διαδικασία που προβλέπεται από το δικαιϊκό σύστημα της γείτονος και βρίσκονται προφυλακισμένοι. Όλα όσα είπατε, λοιπόν, καταδεικνύουν ακριβώς αυτό το οποίο σας είπα εγώ, τη δική σας επιπολαιότητα.
Κύριε Μητσοτάκη, τον Τούρκο Πρωθυπουργό ή τον Τούρκο Πρόεδρο θα τον καλέσω στο τηλέφωνο όταν κρίνω εγώ, σε συνεννόηση με την ηγεσία του στρατεύματος, ότι αυτή η τηλεφωνική επικοινωνία θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα και δεν θα κάνει τα πράγματα χειρότερα. Και είναι ανεύθυνο από πλευράς σας -ξέρω βεβαίως ότι δεν έχετε γραπτή ομιλία, αλλά είναι ανεύθυνο- να βγαίνετε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να εγκαλείτε τον Πρωθυπουργό γιατί δεν το έπραξε αυτό ακόμα. Είναι επιπολαιότητα, γιατί δεν έχω καμία διάθεση και δεν θα το πράξω εγώ πρώτος να αναδείξω ένα σύνηθες, κατά την άποψή μου, μεθοριακό επεισόδιο σε μέγα διπλωματικό ζήτημα, που μπορεί ενδεχομένως να μας μπλέξει σε περιπέτειες. Σοβαρευτείτε, λοιπόν, κύριε Μητσοτάκη.
Έρχομαι τώρα σε ορισμένα άλλα τα οποία είπατε.
Κύριε Μητσοτάκη, ρωτήσατε εάν έχουμε αξιοπιστία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ και τι είδους αξιοπιστία μπορούμε να έχουμε στο ΝΑΤΟ. Μιας και συναντιέστε συχνά τώρα τελευταία με τον Αμερικανό πρέσβη, ρωτήστε τον να σας απαντήσει, είναι φίλος σας.
Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να έρχεστε εδώ στη Βουλή και να καταφέρεστε εναντίον της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού για τόσο κρίσιμα θέματα και να μιλάτε για μια Κυβέρνηση αναξιόπιστη να χειριστεί τα θέματα. Διότι ουσιαστικά όταν το λέτε αυτό, μιλάτε για μια χώρα αναξιόπιστη σε μια κρίσιμη στιγμή. Αυτή είναι η αίσθηση ευθύνης και συνεννόησης που θέλετε;
Εγώ είμαι ανοικτός, επαναλαμβάνω, στα κρίσιμα αυτά θέματα να έχω έναν διαρκή και ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας μαζί σας και με όλους τους πολιτικούς Αρχηγούς. Όμως, εδώ χρειάζεται θέση ευθύνης, υπευθυνότητας, κύριε Μητσοτάκη.
Και κλείνω πολύ σύντομα και με τα θέματα στα οποία αναφερθήκατε και με ρωτήσατε. Σε ό,τι αφορά το θέμα σχετικά με το ποιους μάρτυρες θα καλέσει η Προκαταρκτική Επιτροπή και πώς η Προκαταρκτική Επιτροπή θα αποφασίσει και τι θα αποφασίσει, θέλω να σας πω κάτι, που νομίζω ότι θα σας το επιβεβαιώσουν και οι νομικοί που βρίσκονται στα έδρανα της Αντιπολίτευσης: Η μόνη αρμόδια να κρίνει και το αν υπάρχουν μέσα στο πλαίσιο των καθηκόντων τους ενδείξεις που θα πρέπει να οδηγήσουν στο αν υπάρχει παρέλευση της αποσβεστικής προθεσμίας ή όχι, αν με βάση το νόμο περί ευθύνης υπουργών πρέπει οι δέκα ή κάποιος από τους δέκα να παραπεμφθεί σε Ειδικό Δικαστήριο ή αν είναι αναρμόδια η ίδια η Επιτροπή να κρίνει με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών και το Σύνταγμα, είναι η Προκαταρκτική Επιτροπή και για αυτό τη συστήσαμε.
Θα ήταν άτοπο, σφάλμα, ανευθυνότητα ο Πρωθυπουργός από αυτό εδώ το Βήμα να έσπευδε να προδικάσει και την αρμοδιότητα ή μη της Επιτροπής και το ποιους η Επιτροπή μέσα από διαδικασίες εσωτερικές θα αποφασίσει αν θα καλέσει ή δεν θα καλέσει ως μάρτυρες.
Όμως, θέλω να σας διαβεβαιώσω να μην αγχώνεστε, γιατί αυτοί οι τρεις, «κουκουλοφόροι» κατ’ εσάς, αλλά προστατευόμενοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν όνομα και επώνυμο, βρίσκονται ήδη στη Δικαιοσύνη, την οποία ελπίζω να εμπιστεύεστε, όπως εμπιστευόμαστε και εμείς. Η Δικαιοσύνη έχει τις καταθέσεις τους, ενδεχομένως αν χρειαστεί θα τους εξετάσει ξανά, και πρέπει να έχετε εμπιστοσύνη ότι την αξιοπιστία τους θα την κρίνει η Δικαιοσύνη και όχι εμείς εδώ με μια απλή ψηφοφορία.
Και θέλω να κλείσω, κύριε Πρόεδρε, με το εξής: Κύριε Μητσοτάκη, είπατε ότι και η Αριστερά έχει συμμετοχή και συνευθύνη στο έγκλημα που διεπράχθη στη Μεταπολίτευση. Διαπιστώνω ότι πράγματι έχετε μια εμμονή να εξισώνετε την Αριστερά σε ευθύνες που ποτέ δεν είχε σε αυτόν τον τόπο.
Σας θυμίζω τα όσα άστοχα είχατε δηλώσει προ καιρού, ότι η μήτρα της τρομοκρατίας σε αυτόν τον τόπο προέρχεται μονάχα από την Αριστερά και μόλις πριν από λίγες ημέρες συνελήφθησαν έξι, ίσως και παραπάνω, από την άκρα Δεξιά τρομοκράτες που ετοίμαζαν τρομοκρατικές επιθέσεις και δεν βρήκατε το θάρρος να πείτε «έκανα σφάλμα».
Αυτή η εμμονή σας να επιτίθεστε στην Αριστερά σάς καταστρέφει την όποια προσπάθειά σας, αξιέπαινη όντως, να παρουσιάσετε τον εαυτό σας ως έναν πολιτικό του μεσαίου και του κεντροδεξιού χώρου. Σας έχει πάρει την ηγεμονία μέσα στο κόμμα η άκρα Δεξιά και εσείς τελικά δεν είστε του μεσαίου χώρου, είστε γιαλαντζί φιλελεύθερος. Η πραγματικότητα είναι ότι είστε και εσείς ένας ακραία δεξιός πολιτικός.
