Ν. Αναστασιάδης: Κύριε Πρωθυπουργέ, αγαπητέ Αλέξη, θέλω να σε καλωσορίσω επίσημα πια στο Προεδρικό Μέγαρο. Αλλά πριν και πάνω απ’ όλα, θέλω να σε συγχαρώ θερμά γιατί, ύστερα από 30 χρόνια και μέσα από την τόλμη που επέδειξες και την αποφασιστικότητα, ένα μεγάλο θέμα που ταλάνιζε την Ελλάδα με τους γείτονες, δηλαδή, η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών έδωσε τέλος σε μια αχρείαστη, κατά την άποψή μου, διαμάχη, ανοίγοντας πόρτες για συνεργασία. Ανοίγοντας τον δρόμο για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή των Βαλκανίων και δημιουργώντας προοπτικές μιας ισορροπημένης, αλλά και σταθερής πια σχέσης με τη Βόρεια Μακεδονία, κάτι το οποίο θα επιτρέψει, όχι μόνο την στενότερη οικονομική συνεργασία, αλλά και τη δημιουργία ενός νέου περιβάλλοντος. Θέλω να σε συγχαρώ θερμά και να ευχηθώ ό,τι καλύτερο.
Α. Τσίπρας: Ευχαριστώ, Πρόεδρε. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια. Νομίζω ότι, πράγματι, είναι ένα ιστορικό βήμα αυτό που κάνουμε. Όχι μόνο γιατί, όπως είπες, επιλύσαμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα εθνικά μας συμφέροντα μια διένεξη δεκαετιών, αλλά κυρίως διότι ενισχύουμε την αξιοπιστία της Ελλάδας στη διεθνή κοινή γνώμη και στον διεθνή παράγοντα, δίνοντας τη δυνατότητα να στραφούμε με πιο ενισχυμένα επιχειρήματα στα πραγματικά μεγάλα μέτωπα της εξωτερικής μας πολιτικής. Και μετά από αυτή την εξέλιξη, πιστεύω με ενισχυμένη την στήριξη και την υποστήριξη και της διεθνούς κοινής γνώμης και της διεθνούς κοινότητας. Διότι όταν μια χώρα έχει ως βασικό όπλο το Διεθνές Δίκαιο και αποδεικνύει ότι στη βάση του Διεθνούς Δικαίου μπορεί να επιδεικνύει την ωριμότητα έντιμων συμβιβασμών, έχει την έξωθεν μαρτυρία ότι στα μεγάλα ζητήματα που έχει μπροστά της, αυτή είναι που θέλει λύση, άλλοι είναι που δεν θέλουν ή την αποφεύγουν. Νομίζω ότι αυτή είναι μία σημαντική εξέλιξη και πιστεύω ότι θα βοηθήσει την προσπάθειά μας να διεκδικήσουμε, στο πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας, του ΟΗΕ, μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό.
Θέλω, επίσης, να σε ευχαριστήσω για τη χθεσινή διοργάνωση. Ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια το 2016 στην Αθήνα. Νομίζω ότι η ενότητα και η συνεννόηση των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου είναι πάρα πολύ σημαντική και για την Ευρώπη. Αλλά η χθεσινή διοργάνωση στην Κύπρο συμπίπτει με μία περίοδο έντονων διεργασιών στην ευρύτερη περιοχή. Είναι ευρύτατα αποσταθεροποιημένη, δυστυχώς, η περιοχή μας και νομίζω ότι η Κύπρος έχει αποδείξει μαζί με την Ελλάδα, βεβαίως, αλλά και το σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Νότου, ότι παλεύει για τη σταθερότητα. Αποτελούμε στην περιοχή έναν σταθερό πυλώνα και είμαστε αταλάντευτοι υπερασπιστές της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, της συνεργασίας μεταξύ των χωρών και των λαών. Αυτά τα μηνύματα τα εκπέμψαμε χθες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, πιστεύω. Και ως εκ τούτου, θέλω να σε ευχαριστήσω και να σε συγχαρώ για την πολύ μεγάλη επιτυχία της διοργάνωσης της χθεσινής Συνόδου.
Ν. Αναστασιάδης: Ευχαριστώ, Αλέξη. Εξάλλου, η σημερινή συνάντηση είναι μέσα στα πλαίσια της στενότατης συνεργασίας που έχουμε, προκειμένου να εξετάσουμε μαζί, να επισημάνουμε τις τελευταίες εξελίξεις, αλλά και ενόψει της επίσκεψής σου και της συνάντησης στις 5 του Φλεβάρη με τον Τούρκο Πρόεδρο, τους παραπέρα χειρισμούς, προκειμένου να επιτύχουμε αυτό που πάντοτε επιδιώκαμε. Μια λύση που να επιτρέπει, επιτέλους, την ειρηνική συνύπαρξη, την σταθερότητα, την ειρήνη, αλλά ιδιαίτερα και μια λύση, που να συνάδει απόλυτα με τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες στο Διεθνές Δίκαιο, έτσι ώστε να διασφαλίζεται από τη μια η λειτουργικότητα, αλλά και η βιωσιμότητα και η συμβατότητα της λύσης με το Διεθνές Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Για άλλη μια φορά θέλω να ευχηθώ ό,τι καλύτερο για την Ελλάδα, για τις προσπάθειες που καταβάλλεις και κατέβαλες ιδιαίτερα, επαναλαμβάνω, με την επικύρωση της Συνθήκης, κάτι που μαρτυρεί, όταν υπάρχει θάρρος και πραγματισμός, μπορεί να αντιμετωπιστούν και ιδιαίτερα διάλογος. Και όταν επικρατεί η λογική, αντί του συναισθήματος, υπάρχει προοπτική να υπάρξουν και επιτυχείς καταλήξεις σε διενέξεις που εν τη ουσία δεν δικαιολογούντο να υπάρχουν. Από την ώρα που διαγράφονται τα περί αλυτρωτισμού, από την ώρα που έχει κατά τον καλύτερο τρόπο ρυθμιστεί το θέμα, έτσι ώστε να μην υπάρχουν αμφισβητήσεις κατά πόσο αποτελούν τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή όχι, έχω την εντύπωση ότι αυτό που αποτυπώνει η Συμφωνία είναι όχι μόνο την αποφασιστικότητα, αλλά διασφαλίζει και τη μελλοντική προοπτική άριστων σχέσεων, άριστης συνεργασίας. Ούτως ή άλλως υπήρχε η συνεργασία, δυστυχώς ή ευτυχώς, ούτως ή άλλως το όνομα είχε δοθεί από το ’92, και έχω την εντύπωση ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεπεράσουμε συναισθηματισμούς που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Καλώς όρισες. Και όπως βλέπω στις συνομιλίες που εν συνεχεία θα έχουμε, για να δούμε πώς καλύτερα συντονιζόμαστε και πώς μεθοδεύουμε τρόπους, για να επαναρχίσει ένας διάλογος με προοπτική αυτή τη φορά για τη λύση του κυπριακού προβλήματος.
