«Mπορούμε να οικοδομήσουμε μαζί μια Ελλάδα εντελώς διαφορετική από αυτήν που αφήνουμε πίσω μας»

Φίλες και φίλοι, πολίτες της Πάτρας, πολίτες της Δυτικής Ελλάδας.

Αισθάνομαι μεγάλη χαρά που βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας. Που βρίσκομαι για άλλη μία φορά εδώ, στην όμορφη Πάτρα, την πρωτεύουσα της Πελοποννήσου, την πρωτεύουσα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, σε έναν ακόμα κρίσιμο σταθμό από αυτούς που ξεκινήσαμε δειλά – δειλά θέλοντας να φτιάξουμε ένα νέο θεσμό. Τον θεσμό της συνδιαμόρφωσης του σχεδίου ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης για την επόμενη μέρα της χώρας μαζί με τους παραγωγικούς φορείς και τους εκπροσώπους τους, μαζί με τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, εμπνεόμενοι από την ιδέα της αποκέντρωσης, της δημοκρατίας, κυρίως, όμως, από την άποψη ότι αυτός ο τόπος ποτέ δεν απέκτησε αναπτυξιακό σχέδιο, διότι όλοι όσοι προσπάθησαν να το κάνουν, προσπάθησαν να το κάνουν, όχι από την περιφέρεια προς το κέντρο, αλλά από το κέντρο για λογαριασμό της περιφέρειας. Και είναι διαφορετικές οι δυνατότητες και οι εκτιμήσεις, διαφορετικά τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα κάθε τόπου, οι ιδιαιτερότητές του, οι δυνάμεις και οι αδυναμίες του, τις οποίες καλύτερα δεν μπορεί να τις γνωρίζει κανένας άλλος από αυτούς που ζουν, εργάζονται, παλεύουν, μοχθούν στο συγκεκριμένο τόπο και επιδιώκουν, επιθυμούν ένα καλύτερο αύριο.

Θέλω, λοιπόν, να ξεκινήσω την παρέμβασή μου από αυτό που είπε ο Περιφερειάρχης, κατεβαίνοντας από το βήμα. Αυτή η προσπάθεια είναι κοινή. Και βρισκόμαστε όλοι στην ίδια βάρκα, στην ίδια όχθη, έχουμε έναν κοινό στόχο να ξαναστήσουμε τον τόπο μας στα πόδια του, να αναζητήσουμε μαζί την επόμενη ημέρα για την Ελλάδα. Και αισθάνομαι σήμερα διπλή χαρά, γιατί το συνέδριό σας, το συνέδριό μας, οργανώνει το μέλλον, ασχολείται με τα προβλήματα της περιοχής, όχι με σκοπό να καταγράψει, αν θέλετε, τις αδυναμίες και να αποκομίσει τις συνήθεις υποσχέσεις. Αλλά με όρους δημιουργικής συζήτησης και αντιπαράθεσης όταν χρειάζεται και με όρους συνευθύνης και αναζήτησης λύσεων, ρεαλιστικών λύσεων για την επόμενη μέρα. Και ασχολείται, κυρίως, με το μεγάλο θέμα της ανάπτυξης που θέλουμε να διαδεχθεί και θα διαδεχθεί την μεγάλη περίοδο της κρίσης, της λιτότητας, της ύφεσης, της απώλειας εθνικού πλούτου, που σημάδεψαν, δυστυχώς, τη ζωή σχεδόν όλων των Ελλήνων – όχι όλων για να είμαι ακριβής, σχεδόν όλων – και σήμερα, αν θέλετε, είναι η κατάλληλη στιγμή για να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα. Όχι μονάχα γιατί είναι άριστοι οι οιωνοί, αλλά γιατί είναι θετικά, ενθαρρυντικά, αισιόδοξα και όλα τα στοιχεία, οι δείκτες.

Η οικονομία εξέρχεται μετά από μία μακρά περίοδο ύφεσης και κρίσης, επανέρχεται σε ανοδικούς ρυθμούς, η ανεργία μειώνεται, παραμένει υψηλή, αλλά μειώνεται τουλάχιστον 7 μονάδες την τριετία που βρισκόμαστε εμείς στην διακυβέρνηση, οι άνθρωποι δειλά – δειλά αρχίζουν να βλέπουν φως, διότι, ξέρετε, το μεγάλο ζήτημα είναι αυτοί οι δείκτες να αντικατοπτρίζουν την πραγματική ζωή των ανθρώπων. Αρχίζουν, λοιπόν, να βλέπουν δειλά – δειλά φως στο τούνελ, όπου βρέθηκαν τα τελευταία χρόνια. Και η χώρα – πιστεύω αυτό είναι κοινή ομολογία – κερδίζει τη διεθνή θέση που της αξίζει, η εμπιστοσύνη των αγορών προς τη χώρα μας αποκαθίσταται και βαδίζουμε επιτέλους προς το οριστικό τέλος των μνημονίων, τον Αύγουστο αυτού του χρόνου, το 2018.

Δεν είμαι, όμως, αφελής, όπως δεν φαντάζομαι και κανείς σε αυτήν εδώ την αίθουσα. Γνωρίζω καλά τις πραγματικές δυσκολίες που βρίσκονται ακόμα μπροστά μας, καθώς και τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ακόμα πολλά νοικοκυριά στον τόπο μας. Ωστόσο, με επίγνωση των δυσκολιών και με πλήρη συνείδηση της προσπάθειας που πρέπει να καταβάλουμε ακόμα όλοι μας, μπορώ σήμερα, με σιγουριά πια να πω, ότι τα χειρότερα είναι πια πίσω μας. Ότι μπροστά μας, μπροστά στην οικονομία, στην κοινωνία, στην πατρίδα, βρίσκεται ένας δρόμος που έχει ανοίξει με πολλές θυσίες, με συμβιβασμούς, με συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις, σκληρές διαπραγματεύσεις, βρίσκεται ένας δρόμος, όμως, μπροστά μας που οδηγεί με σιγουριά σε ένα μέλλον πολύ καλύτερο.

Η ανάπτυξη, η κοινωνική δικαιοσύνη, η διεύρυνση και η εμβάθυνση της δημοκρατίας, η οικοδόμηση ενός υγιούς κοινωνικού κράτους, η φροντίδα των αδύναμων, μπορούν πια να αρχίσουν σιγά – σιγά να γίνονται πραγματικότητα. Αρχίζουν να γίνονται πραγματικότητα. Και μπορούμε – για να συμφωνήσω και με ένα άλλο σκέλος της παρέμβασης – μπορούμε να προσβλέπουμε και σε μια πιο ισορροπημένη σχέση του πολίτη με το κράτος. Στη σταδιακή μείωση τη φορολογίας, στην αύξηση των μισθών και των συντάξεων, στην αποκατάσταση του εργασιακού καθεστώτος, του Μεσαίωνα που επιβλήθηκε στις αρχές των μνημονίων, με όρους πολιτισμού και όχι ζούγκλας. Και βεβαίως, να προσβλέπουμε και να σχεδιάζουμε στην αύξηση των επενδύσεων οι οποίες, ήδη, διαγράφουν ανοδική πορεία, που αναμένουμε να επιταχυνθεί περαιτέρω το επόμενο διάστημα.

Επαναλαμβάνω: Δεν ήρθα εδώ για να σας πω, ότι είναι ο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Δεν ήρθα εδώ για να σας πω, ότι είναι εύκολα τα πράγματα. Όμως εμείς, και εγώ προσωπικά, είμαστε αποφασισμένοι να τηρήσουμε στο ακέραιο και μέχρι το τέλος την εντολή του ελληνικού λαού, να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση, να βγάλουμε τη χώρα από το τέλμα και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις μιας άλλης Ελλάδας. Και βεβαίως αυτό, περνάει πρώτα και κύρια, αν θέλετε, όχι μόνον από τους δείκτες τους οικονομικούς και την ανάπτυξη, τη δίκαιη ανάπτυξη, αλλά περνάει πρώτα και κύρια, αν θέλετε, μέσα από την αποκατάσταση του αισθήματος εμπιστοσύνης και του αισθήματος δικαίου και του αισθήματος ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών. Αλλά και από ένα βασικό επίπεδο που πρέπει να ανταποκρίνεται και στην ευρωπαϊκή μας θέση, στην ευρωπαϊκή μας πορεία.

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, στο σημείο αυτό, φίλες και φίλοι, να επιχειρήσω να απαντήσω σε ένα ερώτημα που κάθε πολίτης, πιστεύω, μπορεί να θέσει, καλόπιστα.

Εντάξει, η κυβέρνηση υπόσχεται, δεσμεύεται, προσπαθεί να οδηγήσει κάπου τη χώρα. Εμείς, όμως, ο καθένας από μας ξεχωριστά, τι πρέπει να κάνει, τι πρέπει να κάνουμε;

Δεν πρόκειται να ηθικολογήσω. Λίγο πολύ ξέρουμε όλοι, ότι τα λόγια και οι παραινέσεις των πολιτικών περισσεύουν σ’ αυτό τον τόπο. Ένα πράγμα, όμως, μπορώ να πω: Αν χρειάζεται σήμερα, τώρα, κάτι η πατρίδα απ’ όλους μας, μέχρι και από τον τελευταίο Έλληνα, αυτό είναι ένας σύγχρονος, αποφασιστικός, ανυποχώρητος, πατριωτισμός. Ένας πατριωτισμός, όμως, που απαντά στη δύσκολη συγκυρία, όχι με όρους εμπρηστικής ρητορείας, αλλά με όρους καθημερινής αρετής.

Επιτρέψτε μου, για να γίνω πιο σαφής. Επιτρέψτε μου να επικαλεστώ στο σημείο αυτό έναν έξοχο πολιτικό, αν και αντίπαλης της δικής μου παράταξης, τον συντοπίτη σας, Πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον αείμνηστο Κωστή Στεφανόπουλο. Ο οποίος πριν από δεκαπέντε χρόνια μιλώντας ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε Έλληνες αξιωματικούς, είχε πει τούτα τα λόγια που θα σας διαβάσω και τα βρίσκω εξαιρετικά επίκαιρα σήμερα. Έλεγε λοιπόν: «Ούτε λόγος βέβαια για πατριωτισμό και τιμή για όσους παραβαίνουν τον νόμο και παραβιάζουν τη συνείδησή τους, ζητώντας και λαμβάνοντας ωφελήματα που δεν δικαιούνται». Και συνέχιζε παρακάτω: «Υπάρχει τεράστια διαφορά στάσης απέναντι στην πατρίδα, όση μεταξύ ήθους και πανουργίας, μεταξύ αυτού που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο από τη θέση που κατέχει, και αυτού που την εκμεταλλεύεται για το δικό του συμφέρον. Ο πρώτος είναι άξιος κάθε σεβασμού, ο δεύτερος πρέπει να υφίσταται αυστηρές κυρώσεις και την βαθιά μας περιφρόνησή».

Αυτά έλεγε ο αείμνηστος συντοπίτης σας, άλλης παρατάξεως από τη δική μου πριν από δεκαπέντε χρόνια ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Λόγια εντελώς επίκαιρα αν αναλογιστούμε τις τελευταίες εξελίξεις.

Διότι, ναι. Δεν μπορεί να υπάρξει, όπως δεν υπήρξε ποτέ, πατριωτισμός των Panama papers, πατριωτισμός των offshore, πατριωτισμός του λαδώματος, πατριωτισμός της διαπλοκής, της εξαπάτησης του κράτους, της ιδιοποίησης του δημόσιου συμφέροντος, πατριωτισμός της μίζας και της διαφθοράς. Και είναι εγκληματικά υποκριτικό, πολιτικοί άνδρες, από τη μια να επιδίδονται σε διαγωνισμό πατριωτισμού, και από την άλλη να θεωρούν νόμιμη και ηθική την αναγραφή των ονομάτων τους σε καταλόγους φοροδιαφυγής ή να καταγγέλλουν ως πολιτική δίωξη την αναφορά των ονομάτων τους σε κακουργηματικές δικογραφίες. Ο πατριωτισμός δεν είναι δήλωση και ρητορεία. Ούτε  στάση προσοχής κατά την έπαρση της σημαίας. Ο πατριωτισμός είναι πράξη καθημερινής αρετής, συμβολής στα βάρη του κράτους, έμπρακτης καταδίκης κάθε φαινομένου διαφθοράς και ιδιοτέλειας. Διαρκούς σεβασμού στον διπλανό μας και στις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Και πάνω από όλα, τιμιότητας, σε κάθε πράξη, κάθε κίνηση, κάθε πρωτοβουλία, κυρίως από κείνους που ο λαός ορίζει να διαχειριστούν τις τύχες της χώρας μας. Αλλά βέβαια και από τον καθένα ξεχωριστά. Στη δουλειά του, στο λειτούργημά του, στις σχέσεις του με το κράτος, με τον συμπολίτη του. Ξέρω πολύ καλά, είμαστε εδώ πια τρία χρόνια σε θέση διακυβέρνησης. Ξέρω πολύ καλά ότι ως κυβέρνηση και λάθη κάνουμε, και παραλείψεις υπάρχουν στο έργο μας. Όμως έχω το δικαίωμα να σας κοιτάξω στα μάτια και να πω τούτο: Το πολιτικό και ποινικό μας μητρώο είναι πιο καθαρό και από τον ξάστερο ουρανό. Και αυτό που καθοδηγεί τις πράξεις μας, είναι η αντίληψη μας, οι απόψεις μας, οι ιδέες μας, κυρίως όμως, η αντίληψή μας  για την πολιτική ως προσφορά και ως ηθικού καθήκοντος. Για αυτό και αν θέλετε, μπορεί να εξηγηθεί το πώς καταφέραμε μέσα από όλες αυτές τις δυσκολίες, εκεί που οι άλλοι απέτυχαν, εμείς να πετυχαίνουμε. Εξορθολογήσαμε τα δημόσια οικονομικά, πετύχαμε πλεονάσματα που κανείς δεν περίμενε ότι θα πετύχουμε αλλά ταυτόχρονα, μοιράσαμε κιόλας πλεονάσματα σε όσους το είχαν ανάγκη. Και το κάναμε με απόλυτη δικαιοσύνη και με μοναδικό κριτήριο το ποιοι είναι αυτοί που είχαν ανάγκη. Και για αυτό, επίσης, όχι μόνο βγάζουμε επιτέλους τη χώρα από αυτή την μακρόχρονη περιπέτεια των μνημονίων που άλλοι την έριξαν, όχι εμείς. Αλλά ταυτόχρονα με θάρρος και με τόλμη και με αίσθηση του πατριωτικού συμφέροντος, την οδηγούμε ξανά σε ρόλο πρωταγωνιστή στην περιοχή των Βαλκανίων αλλά και σε πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας, σε μια ευρύτατα αποσταθεροποιημένη γειτονιά.

Διότι κοιτάξτε λίγο να δείτε τι συμβαίνει τούτες τις ώρες που μιλάμε στη γειτονιά μας. Είναι, λοιπόν, η στιγμή, που αν με ρωτήσετε τι πρέπει να κάνουμε για τη πατρίδα, θα σας απαντήσω με το χέρι στη καρδιά: Αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι μας, κόμματα και πολίτες πάνω από όλα, είναι πάρουμε οριστικό διαζύγιο με τις συνήθειες και με τις νοοτροπίες του χθες. Να πάρουμε όλοι αποστάσεις από την Ελλάδα του χθες και από τα πρόσωπα που την σημάδεψαν. Από πρόσωπα, κυκλώματα και πρακτικές, που έβαζαν πρώτα το εγώ και μετά το εμείς. Πρώτα το κομματικό και μετά το πατριωτικό συμφέρον. Και που έκαναν τον πατριωτισμό σημαία ευκαιρίας για να υπηρετήσουν τα πιο ευτελή και ιδιοτελή συμφέροντα.

Φίλες και Φίλοι,

Είχα καιρό να μιλήσω και ας μου επιτραπεί αυτή η μακρά εισαγωγή. Θέλω τώρα να απευθυνθώ σε εσάς προσπαθώντας να αξιολογήσω όλα όσα συζητήθηκαν τούτες τις δύο μέρες εδώ, στην Πάτρα, στο 9^ο Περιφερειακό Συνέδριο, αυτή την φορά για τη Δυτική Ελλάδα. Και να μου επιτρέψετε να σας πω ότι αυτό που έχει τώρα για μας μεγαλύτερη αξία είναι να προτεραιοποιήσουμε την συνισταμένη, όσο μπορούμε να την βρούμε, όλων όσων ειπώθηκαν εδώ και να προχωρήσουμε, όχι μόνο σε δεσμεύσεις και αποφάσεις αλλά στην υλοποίηση των αποφάσεων.

Επιτρέψτε μου λοιπόν εισαγωγικά να σας πω ότι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, είναι μια βασανισμένη Περιφέρεια, όχι από τα χρόνια των Μνημονίων αλλά από την δεκαετία του ‘90. Από τα δύσκολα χρόνια της   αποβιομηχάνισης, της υψηλής ανεργίας και γνώρισε επίσης τα αποτελέσματα μιας εκτεταμένης αποσπασματικής και αναποτελεσματικής πελατειακής διαχείρισης, που συσσώρευσε αντιφάσεις αντί να λύσει προβλήματα.

Παρ όλα αυτά, πιστεύω βαθειά ότι η Περιφέρεια αυτή έχει ένα συσσωρευμένο δυναμισμό.

Έχει έναν αναπτυγμένο αγροτικό τομέα που μπορεί να ενισχυθεί και να προσφέρει πρόσθετη απασχόληση.

Έχει σημαντικό πολιτιστικό κεφάλαιο.

Μεγάλες δυνατότητες για μια ορθολογική τουριστική ανάπτυξη.

Και ένα ερευνητικό επιστημονικό δυναμικό το οποίο έχει πολύ σημαντικές προοπτικές αξιοποίησης.

Αυτές οι προοπτικές θα μπορούσαν να εκφραστούν εξ αρχής σε τέσσερεις βασικούς στόχους:

Πρώτος στόχος, η στήριξη της επιχειρηματικότητας σε κάθε τομέα, από την αγροτική παραγωγή και την μεταποίηση, μέχρι τις υπηρεσίες και τον τουρισμό.

Με βασικό κριτήριο, την δημιουργία θέσεων αξιοπρεπούς εργασίας, γιατί αυτό είναι το πραγματικό κλειδί για την ανάπτυξη ενός τόπου.

Δεύτερος στόχος: Η σύνδεση της παραγωγής και της επιχειρηματικότητας με την έρευνα, την καινοτομία και την οικονομία της γνώσης.

Τρίτος στόχος: Η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου υποδομών, για την στήριξη της τοπικής παραγωγικότητας.

Και Τέταρτος στόχος: Μια ορθά σχεδιασμένη περιβαλλοντική στρατηγική, που αφορά από την ανακύκλωση και την διαχείριση των αποβλήτων, μέχρι την προστασία των φυσικών πόρων και του νερού.

Θα ξεκινήσω λοιπόν αυτή την αναφορά στους στόχους μας και στις αποφάσεις μας από τον πρωτογενή τομέα.

Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας είναι πυλώνας ανάπτυξης της πρωτογενούς παραγωγής στη χώρα μας.

Και υπάρχουν δυνατότητες ακόμα μεγαλύτερης συμμετοχής του, τόσο στο εθνικό προϊόν όσο και στις εξαγωγές .

Εργαλείο μας, για την υπηρέτηση αυτών των δυνατοτήτων είναι το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (2014-2020).

Γι αυτό, και  σε  αντίθεση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν, στην υλοποίησή του έχουμε επιλέξει τη συνεργασία με τις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις  της χώρας, εκχωρώντας τους  το 3/4 των πόρων του Προγράμματος .

Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, στο πλαίσιο του Προγράμματος  έχουν εκχωρηθεί για  έργα συνολικά 77 εκατ. ευρώ. Με την προσθήκη των 38 εκατ. του LEADER και της  Αλιείας  φτάνουν στα 115 εκατ. ευρώ.

Στο γενικό πλαίσιο του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020,  έχουν ενταχθεί και υλοποιούνται  έργα προϋπολογισμού 292 εκατ. ευρώ. Από αυτά έχουν ήδη πληρωθεί περίπου 143 εκατ. € .

Συνολικά λοιπόν στη περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, πέρα από τις άμεσες ενισχύσεις, ύψους 256 εκατ. που θα καταβάλλονται κάθε χρόνο, αυτή τη προγραμματική περίοδο θα κατευθυνθούν επιπλέον 407 εκατ. ευρώ .

Για το ποσό αυτό έχουν ήδη προκηρυχθεί πολλά μέτρα στη Περιφέρειά Δυτικής Ελλάδας. Παράλληλα έχουν δεσμευτεί  και χρήματα από ανειλημμένες υποχρεώσεις για έργα που δεν ολοκληρώθηκαν από το προηγούμενο πρόγραμμα .

Νομίζω όμως ότι πρέπει να δούμε ακόμα πιο πέρα.

Το ζητούμενο είναι, ο πρωτογενής τομέας να συμβάλλει αποφασιστικά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας.

Και αυτό σημαίνει: Ποιότητα προϊόντων. Εξελιγμένες μέθοδοι παραγωγής. Εξωστρέφεια. Και δημιουργία αλυσίδων αξίας, που θα κινούν προς τα εμπρός ολόκληρη την τοπική οικονομία.

Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, στηρίζεται κατά προτεραιότητα τόσο μέσω του ΕΣΠΑ, όσο και μέσω του Αναπτυξιακού Νόμου η εξωστρέφεια του πρωτογενούς τομέα.

Με μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τις εξαγωγές στις υπάρχουσες και σε νέες διεθνείς αγορές και με πλήρη υποστήριξη της επιχειρηματικότητας προς την κατεύθυνση αυτή.

Η δυναμική αυτή επεκτείνεται και στον τομέα της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων.

Να αναφέρω χαρακτηριστικά ότι το 60% των αιτήσεων της Περιφέρειας που υποβλήθηκαν στον Αναπτυξιακό Νόμο αφορούν την αγροδιατροφή.

Συνολικά υποβλήθηκαν 25 προτάσεις με προϋπολογισμό ύψους 16 εκατ. €.

Είναι λοιπόν προφανές ότι με την κατάλληλη στήριξη και τον σωστό σχεδιασμό, οι δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν είναι πραγματικά μεγάλες.

Έρχομαι τώρα στον τομέα της βιομηχανίας. Σήμερα είχα την δυνατότητα το πρωί να επισκεφτώ την Βιομηχανική Περιοχή και μία ιδιαίτερη Μονάδα, με ιδιαίτερους ανθρώπους, νέους επιστήμονες και ερευνητές, μια Μονάδα παρασκευής φαρμάκων, όχι από αυτές που δίνουν μίζες, από αυτές που δίνουν θέσεις εργασίας και αξιοποιούν το επιστημονικό δυναμικό της χώρας.

Η αναζωογόνηση λοιπόν της βιομηχανίας και η στήριξη της μεταποίησης είναι κλειδί, για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Για εμάς όμως, η βιωσιμότητα του δευτερογενούς τομέα στις νέες πιο απαιτητικές συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας, δεν μπορεί να σημαίνει και αυτή είναι ειδοποιός διαφορά, χαμηλό εργασιακό κόστος.

Αλλά υψηλό βαθμό ενσωμάτωσης της έρευνας, της καινοτομίας και της υψηλής τεχνολογίας.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, το σχέδιο μας για τη βιομηχανία στηρίζεται στο τρίπτυχο: Ολοκληρωμένες αλυσίδες αξίας. Εξωστρέφεια. Και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.

Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται ο σχεδιασμός των βασικών χρηματοδοτικών εργαλείων, που είναι τα ΕΣΠΑ, ο Αναπτυξιακός Νόμος και το Ταμείο Υποδομών.

Ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος προσφέρει ουσιαστικές δυνατότητες για επενδύσεις στη βιομηχανία της Δυτικής Ελλάδας.

Για τον σκοπό αυτόν έχει αναβαθμιστεί ουσιαστικά η ποιότητα των αξιολογήσεων, καθώς και οι όροι παροχής ρευστότητας στους επενδυτές.

Οι συνολικές υποβολές στο Νέο Αναπτυξιακό Νόμο για τον τομέα της βιομηχανίας, στην Δυτική Ελλάδα στις 5, έχουν φτάσει στο  ύψος των 11 εκατομμύριων ευρώ.

Τα οριστικά αποτελέσματα θα ανακοινωθούν σύντομα, ενώ έχει ξεκινήσει ήδη νέος κύκλος υποβολών.

Παράλληλα, το νέο Ταμείο Υποδομών που έχει συσταθεί στο Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης και θα ξεκινήσει τη λειτουργία του τους επόμενους μήνες, θα χρηματοδοτήσει κρίσιμα έργα υποδομών στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στον τομέα του περιβάλλοντος και στη βιομηχανία.

Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, είναι χωροθετημένες 3 Βιομηχανικές και Επιχειρηματικές Περιοχές: η Βιομηχανική Περιοχή Πάτρας, το Βιοτεχνικό Πάρκο Γλαύκου Πάτρας και η Ναυτιλιακή Βιομηχανική Περιοχή Πλατυγιαλίου στον Αστακό της Αιτωλοακαρνανίας.

Η βελτίωση του θεσμικού πλαισίου και των χρηματοδοτήσεων επιδιώκει να διευκολύνει την εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων σε αυτά.

Έρχομαι τώρα στον τομέα του τουρισμού.

Η Δυτική Ελλάδα είναι μια Περιφέρεια που οι τουριστικές αφίξεις ακολουθούν μια σταθερά ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια.

Το 2016 βραβεύτηκε η Περιφέρεια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως τουριστικός προορισμός ιδιαίτερης πολιτιστικής αξίας, που αναπτύσσεται σύμφωνα με τις αρχές της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης.

Η τάση αυτή πιστεύω ότι πρέπει να στηριχθεί και να ενισχυθεί και αυτό θα γίνει με την ανάδειξη των ιδιαίτερων περιβαλλοντικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών της Περιφέρειας, τόσο στην Αχαΐα και την Ηλεία, όσο και στην Αιτωλοακαρνανία.

Με την ανάδειξη και προστασία της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Με την ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού.

Για την στήριξη της τάσης αυτής, το Υπουργείο Πολιτισμού αναπτύσσει μια συστηματική δραστηριότητα ανάδειξης, προστασίας και συντήρησης των αρχαίων, ρωμαϊκών, βυζαντινών και μεσαιωνικών μνημείων της περιοχής, αξιοποιώντας επίσης και τις νέες τεχνολογίες την ψηφιακή τεχνολογία.

Για την στήριξη της επιχειρηματικότητας του τουρισμού, δημοσιεύθηκε τον προηγούμενο μήνα η πρόσκληση των 120 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ για την ίδρυση νέων τουριστικών επιχειρήσεων στην Περιφέρεια.

Ενώ στον Αναπτυξιακό Νόμο, έχουν υποβληθεί από τουριστικές επιχειρήσεις εδώ προτάσεις συνολικού προϋπολογισμού 21 εκατ. €.

Παράλληλα, βρίσκονται σε εξέλιξη προγράμματα για την αναβάθμιση τουριστικών επιχειρήσεων, για την διευκόλυνση Ατόμων με Αναπηρία στην πρόσβασή τους στην θάλασσα, για δημόσια έργα που αναβαθμίζουν και αναδεικνύουν τους τόπους τουριστικού προορισμού.

Επιτρέψτε μου όμως εδώ κάποιες ειδικές αναφορές.

Η πρώτη ειδική αναφορά έχει να κάνει με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους. Ενός θεσμού που γνωρίζει εντυπωσιακή επιτυχία και διεθνή αναγνώριση, ενός θεσμού που πρέπει να στηριχθεί.

Καλωσορίζουμε λοιπόν την απόφαση της Περιφέρειας να παραχωρήσει το σταφιδεργοστάσιο του Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού στον Πύργο, προκειμένου να μετατραπεί σε έδρα του Διεθνούς Φεστιβάλ.

Από την δική μας πλευρά, πέρα από την σταθερή επιχορήγηση που  έχει διασφαλιστεί, ενισχύουμε επιπλέον τον θεσμό αυτό με 8 εκατ. ευρώ από εθνικούς πόρους. Διότι για μας ο Πολιτισμός και ιδιαίτερα όταν έχει αναφορά στον τόπο και στους νέους ανθρώπους είναι πολύ σημαντική υπόθεση.

Τα χρήματα θα δοθούν από το Υπουργείο Οικονομίας στο Υπουργείο Πολιτισμού για τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών και την προμήθεια του αναγκαίου εξοπλισμού στο κτίριο που παραχωρεί η Περιφέρεια.

Επιπλέον, το Υπουργείο Οικονομίας έχει εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αποκατάσταση της ευρύτερης περιοχής της Λίμνης Καϊάφα.

Μίας περιοχής μοναδικού φυσικού κάλλους που υπέστη βέβαια μεγάλες καταστροφές από τις πυρκαγιές του 2007 και έκτοτε είχε αφεθεί στην τύχη της.

Οι παρεμβάσεις έχουν ήδη ξεκινήσει. Σε πρώτη φάση διαθέτουμε 5 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ για τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων και των δικτύων υποδομών της Λίμνης, ώστε να διαμορφωθεί ένα πρότυπο οικοτουριστικό μοντέλο στην περιοχή, με αναβαθμισμένες υποδομές που πιστεύω ότι θα στηρίξει ουσιαστικά την τοπική οικονομία.

Ο Επικούρειος Απόλλωνας, είναι ένα από τα πιο εμβληματικά κλασσικά μνημεία της Ηλείας, αλλά και ολόκληρης της χώρας, ενταγμένο στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Από τα προγράμματα ΕΣΠΑ διασφαλίσαμε τη χρηματοδότηση εργασιών για την αποκατάσταση και την ανάδειξή του. Και βεβαίως να μην ξεχάσω να υπενθυμίσω ότι πριν από λίγο σχετικά καιρό είχα την χαρά και την μεγάλη τιμή να βρεθώ στην Αμαλιάδα και να εγκαινιάσω την μόνιμη Έκθεση για τον Νίκο Μπελογιάννη. Μια συμβολική προσπάθεια να τιμήσουμε έναν άνθρωπο – σύμβολο, να μιλήσουμε ξανά για την ιστορία και να μιλήσουμε για την ιστορία χωρίς διαιρέσεις και φανατισμούς.

Στην Πάτρα λοιπόν από αυτό εδώ το βήμα να δεσμευτώ ότι θα στηρίξουμε  τον Δήμο Αμαλιάδας και βεβαίως και τις προσπάθειες της Βουλής για τη μετατροπή της Μόνιμης Έκθεσης Μπελογιάννη σε Μουσείο.

Τέλος, σε ό,τι αφορά αυτές τις ειδικές αναφορές που έχουν να κάνουν με την ευρύτερη έννοια με τον πολιτισμό θεωρώ μεγάλη επιτυχία την ανάληψη διοργάνωσης στην Πάτρα των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων στα τέλη Αυγούστου και αρχές Σεπτεμβρίου του 2019.

Οι αγώνες αυτοί θα επανατοποθετήσουν την Ελλάδα στον παγκόσμιο αθλητικό χάρτη. Είχαμε πάρα πολλά χρόνια να πάρουμε διεθνούς εμβέλειας διοργάνωση, από το 2004 και θα αποτελέσουν πιστεύω ένα μοχλό οικονομικό και αναπτυξιακό για την πόλη.

Στην κατεύθυνση αυτή θα συμβάλλει η δημιουργία, από σήμερα, ενός σχεδίου ορθολογικής αξιοποίησης των εγκαταστάσεων μετά το τέλος της διοργάνωσης. Για να μην την πατήσει και η Πάτρα όπως την πάτησε η Αθήνα με τα κουφάρια που δεν έχουμε πώς να τα αξιοποιήσουμε.

Έρχομαι τώρα σε ένα εντελώς διαφορετικό τομέα αλλά ιδιαίτερα κρίσιμο και πολλά υποσχόμενο στον τομέα της ενέργειας.

Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας πιστεύω παίζει σημαντικό ρόλο στο πεδίο ερευνών και αξιοποίησης των φυσικών μας πόρων των υδρογονανθράκων.

Έχουν υπογραφεί ήδη δυο συμβάσεις παραχώρησης δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης, στις χερσαίες περιοχές της ΒΔ Πελοποννήσου και της Αιτωλοακαρνανίας. Και άλλες δύο στις θαλάσσιες περιοχές στα Δυτικά του Πατραϊκού Κόλπου και του Δυτικού Κατάκολου.

Πιστεύω ότι οι εξελίξεις αυτές αναμένεται να δώσουν μεγάλη αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή, δεδομένου ότι προβλέπεται να αποδίδεται στις Περιφέρειες, στην Αυτοδιοίκηση, στις Περιφέρειες της χώρας όπου γίνονται έρευνες για υδρογονάνθρακες, να αποδίδεται ειδικός περιφερειακός φόρος για αυτούς που κάνουν τις έρευνες, πόρος όμως για την Αυτοδιοίκηση 5% από τα έσοδα που θα προκύψουν στη φάση της παραγωγής.

Ανοίγουν δυνατότητες σημαντικές επιπλέον ενίσχυσης των θέσεων απασχόλησης, λόγω των άμεσων ή έμμεσων θέσεων εργασίας που θα προκύψουν από τη δραστηριότητα αλλά και μια ουσιαστική αναπτυξιακή δυναμική από την οικονομική αυτή ωφέλεια.

Αδιαπραγμάτευτη πολιτική μας είναι να ισχύουν τα αυστηρότερα πρότυπα της διεθνούς πρακτικής ως προς την υγεία και προστασία του ανθρώπινου δυναμικού, τη δημόσια ασφάλεια και τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος, σε διαρκή διάλογο βεβαίως με την τοπική κοινωνία.

Να περάσω στο θέμα του φυσικού αερίου.

Η Δημόσια Εταιρία Διανομής Αερίου Λοιπής Ελλάδος θα καταθέσει άμεσα σχέδιο για την ανάπτυξη των δικτύων διανομής σε μια σειρά από πόλεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τρεις πόλεις της Δυτικής Ελλάδας:

Η Πάτρα, το Αγρίνιο και ο Πύργος.

Μέσα στην πενταετία 2019-2023 προβλέπεται η κατασκευή 468 χιλιομέτρων δικτύου φυσικού αερίου που θα καλύπτουν όλον τον αστικό ιστό των τριών αυτών πόλεων.

Σχεδιάζεται να κατασκευαστούν 4.700 συνδέσεις έως το 2023 και 13.500 έως το 2029, που θα καλύπτουν όλες τις κατηγορίες καταναλωτών, αλλά στην συντριπτική τους πλειοψηφία θα εξυπηρετούν κατοικίες.

Προβλέπεται επίσης να συνδεθούν τα δίκτυα φυσικού αερίου με αρκετά δημόσια και δημοτικά κτήρια, όπως σχολεία, νοσοκομεία, το πανεπιστήμιο, δημοτικά γυμναστήρια, κολυμβητήρια. Ένα πολύ σημαντικό έργο για την Περιφέρεια.

Η χρηματοδότηση του σχεδίου αυτού υπολογίζεται σε 52 περίπου εκατ. ευρώ που θα καλυφθεί από ευρωπαϊκούς πόρους του ΕΣΠΑ (2014-2020), από πιστώσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και από ίδια κεφάλαια της ΔΕΔΑ.

Ως έτος έναρξης των κατασκευών στην περιοχή έχει προσδιοριστεί το 2020. Ελπίζω να πάμε μαζί. Εγώ θα είμαι αλλά ελπίζω να πάμε μαζί να εγκαινιάσουμε το έργο αυτό.

Λόγω μεγάλης απόστασης από τα υφιστάμενα δίκτυα μεταφοράς φυσικού αερίου, η τροφοδοσία των τριών πόλεων είναι εφικτή κυρίως με τη μεταφορά δια θαλάσσης σε υγρή μορφή (LNG).

Συνολικότερα, η παροχή φυσικού αερίου θα επιτρέψει μια πολύ σοβαρή μείωση του κόστους ενέργειας για κάθε νοικοκυριό και αυτό είναι το σημαντικότερο. Και βεβαίως την ενίσχυση της αναπτυξιακής προοπτικής αλλά και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Και κλειδί για την επιτυχία είναι η στενή συνεργασία και υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας και των φορέων της για την οποία είμαστε σίγουροι, στα πρότυπα της πετυχημένης  συνεργασίας που έχουμε ήδη δρομολογήσει σε άλλες Περιφέρειες.

Έρχομαι τώρα επίσης σε έναν κρίσιμο τομέα, αυτό των Ανανεώσιμων Πηγών. Η Περιφέρειά σας εμφανίζει μάλλον ένα υψηλό δυναμικό και εξαιρετικά αξιοποιήσιμο, ειδικά στα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά πάρκα. Ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή το νομοσχέδιο-τομή, πιστεύω, που αφορά τις Ενεργειακές Κοινότητες και ενθαρρύνει ακόμα περισσότερο την ανάπτυξη αυτή και δίνει τη δυνατότητα στους ΟΤΑ να γίνουν έτσι συμπαραγωγοί.

Για πρώτη φορά και πολίτες και ΟΤΑ και μικρές επιχειρήσεις, τοπικές επιχειρήσεις, εμπλέκονται στον ενεργειακό σχεδιασμό, μέσω της δικής τους δυναμικής συμμετοχής σε αυτά τα εγχειρήματα.

Ο θεσμός αυτός έχει ως κεντρικό άξονα τη δημιουργία συνεργιών και συνεργασιών μεταξύ φορέων και συνεπώς τη δημιουργία ευρύτερων κοινωνικών συναινέσεων.

Και τέλος, σε ό,τι αφορά τα ενεργειακά, ξεχωριστή θέση στο νέο ενεργειακό μείγμα που σχεδιάζουμε έχουν και οι πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας.

Το νέο πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον», το οποίο θα ξεκινήσει πολύ σύντομα, θα περιλαμβάνει σημαντικές καινοτομίες, με ιδιαίτερη μέριμνα στα μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα για τη μείωση του ενεργειακού κόστους των νοικοκυριών.

Ενώ παράλληλα, τα 13 σχολικά κτήρια Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Πάτρας, θα ενταχθούν στο ειδικό πρόγραμμα για τη λειτουργική αναβάθμιση των δημόσιων κτιρίων, σημαντικός τομέας της οποίας είναι η ενεργειακή τους απόδοση.

ΟΙ πόροι από το πρόγραμμα αυτό έχουν ήδη εξασφαλιστεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και η υλοποίησή του αναμένεται να έχει εξαιρετικά θετικά αποτελέσματα στην τόνωση –να το πω και αυτό, γιατί και ως μηχανικός έχω μια έγνοια, δήμαρχε νομίζω και εσύ μηχανικός είσαι, δήμαρχε του Αγρινίου εννοώ- σημαντική, λοιπόν, τόνωση και στον κατασκευαστικό κλάδο. Σημαντική τόνωση και στην οικοδομή, αλλά και γενικότερα της τοπικής οικονομίας, με τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Και έρχομαι τώρα στο θέμα για το οποίο θέσατε τα περισσότερα αιτήματα. Είναι οι Υποδομές.

Με την ολοκλήρωση των αυτοκινητόδρομων Κορίνθου-Πατρών και Αντιρρίου- Ιωαννίνων πιστεύω ότι πετύχαμε ένα μικρό θαύμα. Να υλοποιήσουμε μέσα σε δυόμισι χρόνια ό,τι δεν είχε γίνει κατορθωτό να υλοποιηθεί σε πάνω από μια δεκαετία.

Είναι, όμως, καθήκον μας να θεραπεύσουμε τον ελλιπή σχεδιασμό των έργων, τόσο σε λειτουργικό όσο και σε τεχνικό επίπεδο.

Και πιστεύω οι πολίτες της Ηλείας έχουν δίκιο να αισθάνονται σχετικά αδικημένοι, μιας και ο αυτοκινητόδρομος (Πάτρα-Πύργος) αφαιρέθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση από τη Σύμβαση Παραχώρησης.

Το έργο ξεκινά άμεσα, στο σύνολό του, με την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θα γίνει με 200 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα από τον προϋπολογισμό των έργων, τον αρχικό.

Σε ό,τι αφορά τον Σιδηρόδορομο.

Στο θέμα της διέλευσης του σιδηρόδρομου από τον Κεντρικό Αστικό Ιστό της Πάτρας είναι κρίσιμο θέμα. Γνωρίζετε πως το προηγούμενο διάστημα έγινε εξαντλητική διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς. Δημιουργήσαμε νέα δεδομένα, που επηρεάζουν και τη σιδηροδρομική διέλευση μετά την παραχώρηση του Κεντρικού Παραλιακού μετώπου στην Αυτοδιοίκηση. Μια διαδικασία που, όπως ξέρετε, πολλοί υποσχέθηκαν αλλά εμείς υλοποιήσαμε.

Μέσα από τη διαβούλευση αυτή, λοιπόν, καταλήξαμε στη βέλτιστη πιστεύω για την πόλη και για τους πολίτες της και για την τεχνική υλοποίησή της λύση, την οποία και θέλω σήμερα να σας ανακοινώσω.

Εντός, λοιπόν, του 2018, εντός του τρέχοντος έτους, προκηρύσσεται διαγωνισμός Μελέτη Κατασκευή που περιλαμβάνει:

• Από την οδό Κανελλοπούλου βυθισμένη διέλευση του τρένου με τη μέθοδο cut and cover έως και τον Σταθμό του Αγίου Διονυσίου.
• Οριστικές μελέτες για την υπόγεια διέλευση του τρένου, επίσης από τον Άγιο Διονύσιο έως τον Άγιο Ανδρέα και σύνδεση με το νέο Λιμάνι στο ύψος της Πειραϊκής Πατραϊκής, αλλά και με τη γραμμή προς Πύργο.
• Και επίσης να σας πω ότι στις μελέτες αυτές θα συμπεριλαμβάνονται και μελέτες για σύνδεση της γραμμής με τρένο, τύπου Τραμ,  στις Δυτικές Συνοικίες της Πάτρας.

Το έργο αναφέρεται σε διπλή ηλεκτροδοτούμενη και σηματοδοτούμενη γραμμή και προϋπολογίζεται στα 130 εκ. ευρώ. Η χρηματοδότηση του έργου αυτού εντάσσεται στο ΕΣΠΑ.

Πιστεύω ότι δίνουμε λύση με σεβασμό στην πόλη και στο ελεύθερο παραλιακό μέτωπο. Λύση που μπορεί έως το 2023 να συνδέσει τον σιδηρόδρομο με το Λιμάνι της Πάτρας, γιατί αυτός είναι βασικός κινητήριος μοχλός της ανάπτυξης στην περιοχή και στην πόλη της Πάτρας. Και επιπλέον, είναι και η αναγκαία προϋπόθεση για τη συνέχιση της ανακαίνισης της γραμμής προς τον Πύργο.

Και βέβαια, όλα τα νέα έργα θα εξυπηρετούν παράλληλα και τον προαστιακό, προκειμένου να γίνονται περισσότερα και πιο σύντομα δρομολόγια.

Στο ίδιο έργο θα ενταχθεί η κατασκευή του εμπορικού τμήματος του λιμένα της Πάτρας και η σύνδεσή του με το εμπορευματικό κέντρο.

Γνωρίζετε, επίσης, πως το 2016 ολοκληρώθηκαν οι οριστικές μελέτες για την κανονικοποίηση και ηλεκτροκίνηση της Γραμμής Πάτρα-Πύργος-Ολυμπία- Κατάκολο. Μελέτες, που είχε διακοπεί η χρηματοδότησή τους το 2014, αλλά τις υλοποιήσαμε. Και ήδη προχωράμε στην εκπόνηση της χρηματοοικονομικής ανάλυσης για την ανάπτυξη της Γραμμής, προκειμένου να ευοδωθεί η προσπάθεια εξεύρεσης επενδυτών μέσω του Σχεδίου Junker, στο οποίο έχει ενταχθεί .

Το λιμάνι της Πάτρας, αγαπητοί φίλοι, για μας δεν είναι μόνο ένα σημαντικό εργαλείο για την πόλη και την Περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας, για μας αποτελεί μια βασική υποδομή της χώρας. Και σε αυτό το πλαίσιο τόσο η σιδηροδρομική σύνδεση, ο εφοδιασμός και οι υποδομές φυσικού αερίου και η σιδηροδρομική σύνδεση του, αποτελούν προτεραιότητα.

Να θυμίσω ότι το 2010 η τότε κυβέρνηση το αφαίρεσε από το έργο που μόλις χθες ολοκληρώσαμε, κατά την προσφιλή τακτική να κόβουν το φυσικό αντικείμενο των έργων, και δύο μήνες πριν τις εκλογές του 2015 δεν ενέταξαν καν το εμπορικό τμήμα στο στρατηγικό πλαίσιο.

Το εμπορικό τμήμα του λιμανιού εντάσσεται τις επόμενες ημέρες  στο Στρατηγικό Πλαίσιο Επενδύσεων Μεταφορών από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών και το έργο θα ενταχθεί προς υλοποίηση σε ενιαίο έργο με τη σιδηροδρομική υποδομή εντός του αστικού ιστού .

Έρχομαι τώρα σε ένα άλλο έργο υποδομής, που έχει καταντήσει ολίγον σαν το Γιοφύρι της Άρτας. Δεν πρόκειται για γιοφύρι αλλά για φράγμα ΠΕΙΡΟΥ – ΠΑΡΑΠΕΙΡΟΥ στην Πάτρα και τις εργασίες υδροδότησης των οικισμών. Και θέλω να σας πω ότι επιτέλους τον Ιούνιο αυτόν ολοκληρώνονται οι εργασίες κατασκευής του φράγματος.

Αν οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης ή καλύτερα αν κάποιοι φορείς δεν θέλουν να αναλάβουν τη διαχείριση, τη λειτουργία και τη συντήρηση του έργου, θα υπάρξει άμεσα νομοθετική τροποποίηση για να αναλάβει τη λειτουργία του το Υπουργείο Υποδομών, μαζί με τους φορείς που θέλουν να συμμετέχουν.

Έρχομαι τώρα σε ένα ακόμη πιο κρίσιμο θέμα. Ξέρετε, έχουμε δεσμευτεί για το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας. Για την απόδοσή του στον πατραϊκό λαό και τον Δήμο της πόλης.

Έχει ήδη ολοκληρωθεί το πρώτο και πιο δύσκολο και σημαντικό στάδιο: αποχαρακτηρίστηκε το τμήμα της χερσαίας ζώνης του λιμανιού, εκδόθηκε από τον υπουργό Ναυτιλίας η υπουργική απόφαση για τον αποχαρακτηρισμό και υπογράφτηκε από το Υπουργείο Οικονομικών η σύμβαση του Δημοσίου με τον Οργανισμό Λιμένα Πατρών, που απελευθερώνει αυτό το τμήμα.

Βρισκόμαστε τώρα στην τελική φάση. Το υπουργείο Οικονομικών έχει ετοιμάσει σε συνεργασία με τον Δήμο νομοθετική διάταξη για την ολοκλήρωση της οριστικής παραχώρησης. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, λοιπόν, θα αποδοθεί οριστικά και με τη βούλα το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας στον πατραϊκό λαό και τον Δήμο της Πάτρας, ικανοποιώντας αυτό το σημαντικό και κατά τη γνώμη μας δίκαιο αίτημα του πατραϊκού λαού.

Τέλος, σε ό,τι αφορά τις υποδομές, να σας πω ότι το σύνολο των χρηματοδοτικών εργαλείων, που παρουσιάστηκαν σε αυτό το συνέδριο, στοχεύει στη στήριξη των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης για έργα τοπικής και περιφερειακής σημασίας. Έργα σε βασικούς τομείς, όπως το περιβάλλον, οι υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης, η οδική ασφάλεια και οι μεταφορές, τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, η διαχείριση υγρών και στερεών αποβλήτων, ο εκσυγχρονισμός των κτιριακών υποδομών.

Από το Περιφερειακό Πρόγραμμα στο πλαίσιο αυτό έχουν εγκριθεί δυο στρατηγικές βιώσιμης αστικής ανάπτυξης, στις οποίες θέλω να αναφερθώ ειδικότερα:

Η μία αφορά τον Δήμο Πατραίων και έχει προϋπολογισμό περίπου 44 εκατομμύρια. Στοχεύει στην καταπολέμηση της ανεργίας και της φτώχιας, στον εκσυγχρονισμό των υποδομών, την αποκατάσταση της ιστορικής φυσιογνωμίας της πόλης και την αξιοποίηση του τεχνικού και επιστημονικού της δυναμικού.

Και η άλλη αφορά τον Δήμο Αγρινίου, με προϋπολογισμό 21 εκατομμύρια και με στόχο την ανάδειξη του Αγρινίου ως «πράσινης», «έξυπνης» και «βιώσιμης» πόλης.

Ακόμα, ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες στέγασης των υπηρεσιών της Περιφέρειας, για να μην μας παραπονείται ο Περιφερειάρχης ότι είναι άστεγος, προχωρούμε στη χρηματοδότηση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας,  για την ανέγερση νέου διοικητηρίου σε ιδιόκτητο οικόπεδο στην Πάτρα, προϋπολογισμού 20 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ σε ειδική συνεργασία με τον Δήμο Πατραίων και την Περιφέρεια, προχωρά η χρηματοδότηση για την ανακαίνιση και επανάχρηση του ιστορικού κτιρίου του Λαδόπουλου στην Πάτρα, που το θυμάμαι από την εποχή που ήμουνα νέος, πολύ νέος.

Θα πω δυο λόγια και για τα σκουπίδια. Όχι για να πετάξουμε στα σκουπίδια. Δυο λόγια για τα απορρίμματα. Στο κρίσιμο αυτό θέμα της διαχείρισης στερεών αποβλήτων και προώθησης της κυκλικής οικονομίας προωθούνται έργα στην περιοχή της Ναυπάκτου και του Αγρινίου, σημαντικά. Μόλις φέτος έκλεισαν οι πέντε χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων της Ηλείας και σταμάτησαν όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες να πληρώνουν πρόστιμα για αυτούς. Στην Ηλεία, και μετά από χρόνια εμπλοκής, επιλύθηκε το θέμα της Σύμπραξης Δημόσιου-Ιδιωτικού, με παρέμβαση της κυβέρνησης. Η προτεινόμενη λύση οδηγεί σε μείωση του κόστους για τους πολίτες, αύξηση της ανακύκλωσης και κατασκευή μονάδας ανακύκλωσης στην Περιφερειακή Ενότητα και βεβαίως αποκατάστασης των δεμάτων που ήταν αποθηκευμένα. Η ίδια ωρίμανση πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει και θα υπάρξει και για τα έργα στην Αχαΐα και αυτή την προοπτική θα στηρίξουμε. Κρίσιμο είναι όλα τα παραπάνω να συνδυαστούν και με αλλαγή των παραγωγικών και καταναλωτικών συνηθειών όλων μας.

Στο τέλος αυτής της περιόδου της κυβερνητικής θητείας όλα τα έργα αποβλήτων και ανακύκλωσης θα είναι χωροθετημένα και θα μπορεί η κοινωνία να χαρακτηρίζεται ως κοινωνία ανακύκλωσης. Αυτός είναι ο στόχος μας.

Έρχομαι στον τομέα της Παιδείας. Παιδεία, Υγεία και κλείνουμε.

Ξέρετε, έθεσε τόσα πολλά ο Περιφερειάρχης αιτήματα, που στο τέλος του είπα ότι το μόνο που δεν μου έθεσε είναι το αίτημα για Σοσιαλισμό στη Δυτική Ελλάδα. Αλλά βεβαίως λείπει ο δήμαρχος της Πάτρας. Αν ήταν εδώ, θα το υλοποιούσαμε και αυτό το αίτημα.

Στον τομέα της Παιδείας, λοιπόν. Η κυβέρνηση έχει αναλάβει το εγχείρημα της ακαδημαϊκής αναδιάταξης και  αναβάθμισης της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Το σχέδιο άρχισε να υλοποιείται με τις συνέργειες και συγχωνεύσεις του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, συνεχίστηκε με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το ΤΕΙ Ηπείρου, ενώ εντός των ημερών ψηφίζεται στη Βουλή η εμβληματική ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.

Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, βρίσκεται ένα από τα πιο σημαντικά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Το Πανεπιστήμιο Πατρών. Ένα ίδρυμα με παράδοση, με κύρος, με εμπειρία, με δυναμική. Εδώ βρίσκεται, επίσης,  ένα από τα καλύτερα ΤΕΙ που διαθέτει η χώρα.

Ταυτόχρονα, όμως, στα αστικά κέντρα της Περιφέρειας, αλλά και στην παραγωγική ύπαιθρο και των τριών νομών, έχει δημιουργηθεί ένα –επιτρέψτε μου να το χαρακτηρίσω- ανορθολογικό πλαίσιο, ένα εκπαιδευτικό κουβάρι, το οποίο πρέπει να ξεδιαλύνουμε. Και αυτό, αν θέλετε να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, ήταν αποτέλεσμα των πελατειακών σχέσεων και της ανευθυνότητας του παρελθόντος. Με καταργήσεις τμημάτων, με αδικίες, τις οποίες ακόμη πληρώνουν οι διάφοροι νομοί.

Είναι, λοιπόν, ανάγκη –συμμερίζομαι την άποψη- να προχωρήσουμε σε θαρραλέες κινήσεις. Κινήσεις που θα εξυπηρετούν την αναβάθμιση της Ανώτατης Εκπαίδευσης, πάνω σε στέρεες, κυρίως όμως πάνω σε ακαδημαϊκές βάσεις και σε σύνδεση με την τοπική κοινωνία και τις παραγωγικές δυνατότητες του τόπου.

Στο πλαίσιο αυτό, θέλω σήμερα να σας ανακοινώσω ότι πράγματι θα προχωρήσουμε και ιδρύονται νέες Πανεπιστημιακές Σχολές που ανταποκρίνονται στις περιφερειακές αναπτυξιακές κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες.

Στην Αιτωλοακαρνανία, λοιπόν, ιδρύεται Σχολή Γεωπονικών και Θαλάσσιων Επιστημών, ενώ στην Ηλεία ιδρύεται Σχολή Πολιτισμικών Σπουδών και Διαχείρισης. Και με αυτό τον τρόπο πιστεύω ότι ορθά αξιοποιούμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κάθε τόπου.

Ο ατέλειωτος φυσικός πλούτος της Λιμνοθάλασσας, το παραγωγικό δυναμικό του πρωτογενούς τομέα στην Αιτωλοακαρνανία, από τη μια και το πολύτιμο πολιτιστικό κεφάλαιο στην περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας και στην ευρύτερη περιοχή.

Κοινή ομάδα εργασίας του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ επεξεργάζεται ήδη την ορθολογική κατανομή Τμημάτων και διαμορφώνει προτάσεις για ίδρυση νέων Τμημάτων, που θα ανήκουν στο Πανεπιστήμιο Πατρών, με έδρες στο Αγρίνιο, στο Μεσολόγγι, στον Πύργο και στην Αμαλιάδα.

Και θέλω να επισημάνω ότι όλα αυτά είναι για πρώτη φορά και δίκαια και βασίζονται και σε μια ακαδημαϊκά ορθή βάση.

Μετά από διαβούλευση και συναινέσεις, που υπήρξαν ανάμεσα στα Ανώτατα Ιδρύματα της περιοχής και τους φορείς, χωρίς εμφύτευση τεχνητών τοπικών ανταγωνισμών. Και βεβαίως με διακριτά αντικείμενα και πλήρως κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

Και να πω και ένα τελευταίο που αφορά το Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Άκουσα με μεγάλη προσοχή ένα αίτημα που δεν το διατυπώνετε για πρώτη φορά. Θέλω, λοιπόν, να σας πω ότι είναι πρόθεσή μας και θα το κάνουμε άμεσα, να διερευνήσουμε σε συνεργασία, όμως, με το Πανεπιστήμιο, να διερευνήσουμε τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα, ώστε να προχωρήσουμε στη δημιουργία μιας νέας Νομικής Σχολής στην Πάτρα.

Προσωπικά πιστεύω ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για κάτι τέτοιο. Και πιστεύω ότι σε συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές και με την Περιφέρεια μπορούμε να σχεδιάσουμε όλα τα πρακτικά επόμενα βήματα. Ωστόσο, επιτρέψτε μου -για να έχω και έναν ουσιαστικό λόγο να ξανάρθω εδώ, δίπλα σας- την ουσιαστική εξαγγελία να την κάνω σύντομα, όταν θα ξανάρθω στην Πάτρα. Να είναι ένας από τους βασικούς λόγους.

Φίλες και φίλοι, να πω και δυο λόγια για την Υγεία, γιατί αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του κοινωνικού κράτους και πιστεύω ότι, ημέρες που είναι, πρέπει να θυμόμαστε ότι το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας υγείας δεν ήταν ένα φυσικό επακόλουθο, αν θέλετε, δεν ήταν ένα φυσικό φαινόμενο ή αποτέλεσμα μιας φυσικής καταστροφής, αλλά το επακόλουθο μιας συνειδητής πολιτικής. Συνειδητής πολιτικής επιλογής να ενισχύονται ιδιωτικά συμφέρονται στον χώρο της Υγείας και ταυτόχρονα συνειδητής πολιτικής επιλογής τεράστιες δαπάνες του κράτους να σπαταλώνται για λόγους που πολλές φορές προκαλούν το δημόσιο αίσθημα.

Θέλω, λοιπόν, να πω ότι στον τομέα της Υγείας συνεχίζεται η μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε σε όλη τη χώρα και εδώ στην Περιφέρεια, να ξαναστήσουμε στα πόδια της τη δημόσια υγεία, το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Και ταυτόχρονα η μεγάλη προσπάθεια για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα.

Στο Αγρίνιο στελεχώθηκε η Καρδιολογική Κλινική. Ξεκίνησε να λειτουργεί όλες τις ημέρες του χρόνου η Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας.  Στελεχώθηκε η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού. Και εξασφαλίστηκε η 24ωρη εφημερία.  Το παλιό Νοσοκομείο Αγρινίου εντάχθηκε στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, για την εγκατάσταση των υπηρεσιών ΕΚΑΒ, ΕΟΠΥΥ, ενός Ξενώνα Ψυχικής Υγείας και μιας Σχολής Αδελφών Νοσοκόμων.

Στο Άκτιο δημιουργήθηκε βάση αεροδιακομιδών, με δωρεά του Ιδρύματος Νιάρχος.

Στο Μεσολόγγι εξασφαλίστηκε η 24ωρη λειτουργία της Καρδιολογικής Κλινικής και στεγάζεται το Κέντρο Υγείας σε νέο σύγχρονο κτίριο.

Στην Πάτρα συστήθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Υγείας του Νοτίου Τομέα. Μεταφέρθηκαν λειτουργίες του Νοσοκομείου 409 και του Νοσοκομείου Νοσημάτων Θώρακος στο νέο κτίριο του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών και προχωράει η εγκατάσταση τομογράφου με υβριδικό σύστημα απεικόνισης.

Αν, όμως, είναι κάτι για το οποίο εγώ προσωπικά αισθάνομαι περήφανος που το πετύχαμε -γιατί σας λέω ξανά, δίνουμε μάχη και με το τελευταίο ευρώ να αξιοποιήσουμε και μάχη με συμφέροντα ισχυρά και συντεχνίες- αν για κάτι εγώ είμαι περήφανος αυτά τα τρία χρόνια, είναι γιατί καταφέραμε 1,5 εκατομμύριο ανασφάλιστους συμπολίτες μας να τους εντάξουμε στη δωρεάν περίθαλψη υγείας. Και αυτό για μας είναι ζήτημα δικαιοσύνης. Δυόμισι λέτε εσείς, ε εντάξει, δεν θα τσακωθούμε για το μέτρημα, όπως έκαναν ορισμένοι προχθές.

Θέλω φίλες και φίλοι να κλείσω.

Επιχείρησα να καλύψω όσα περισσότερα ζητήματα, από τα πολλά που αναδείχτηκαν αυτές τις δύο ημέρες σε αυτό το Περιφερειακό Συνέδριο.

Θέλω να πω ότι η εμπειρία των Συνεδρίων αναδεικνύει την ανάγκη των τοπικών κοινωνιών για στενότερη και πιο άμεση επαφή με την κυβέρνηση.

Και αν πρέπει να κλείσω με μια δέσμευση, θέλω να κλείσω με αυτή. Ότι η επαφή αυτή και η συνεργασία θα συνεχιστούν  ακόμα πιο στενά, ακόμα πιο μεθοδικά, όχι, επαναλαμβάνω, για την εξαγγελία και τη δέσμευση προτάσεων και παρεμβάσεων, αλλά για την υλοποίηση αυτών των παρεμβάσεων, που συμφωνήθηκαν εδώ, αυτές τις δύο ημέρες.

Και θέλω να επισημάνω, για μας αυτά τα Συνέδρια είναι ένας θεσμός ουσιαστικός και ένα μοντέλο για το πώς πρέπει να λειτουργούμε από εδώ και στο εξής. Αποκεντρωμένα, με διάλογο, διαβούλευση, σύνθεση, αντιπαράθεση όπου χρειαστεί και συναίνεση πάνω στην ιεράρχηση των προβλημάτων και στην αντιμετώπισή τους.

Θέλω  για  άλλη μια φορά να πω: Για μας δεν υπάρχουν δικοί μας και μη δικοί μας Περιφερειάρχες, δικοί μας και μη δικοί μας Δήμαρχοι. Διότι τα προβλήματα που θέλουμε μαζί να λύσουμε, είναι όλων μας.  Στόχος μας, είναι να συγκροτήσουμε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σχέδιο για την αναπτυξιακή προοπτική και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, που θα βασίζεται σε επί μέρους βιώσιμα και ρεαλιστικά σχέδια για την παραγωγική ανασυγκρότηση, την αναπτυξιακή προοπτική της κάθε Περιφέρειας.

Με αυτές λοιπόν τις σκέψεις, θέλω να κλείσω λέγοντάς σας ότι πιστεύω πως σήμερα κάναμε ένα ουσιαστικό βήμα για τον τόπο. Το βήμα αυτό μένει να ολοκληρωθεί. Δεσμευόμαστε ότι θα είμαστε δίπλα με κάθε έναν από εσάς, κάθε δήμαρχο, όλους τους φορείς τοπικούς και παραγωγικούς φορείς, φορείς αυτοδιοίκησης, για να υλοποιήσουμε αυτά τα οποία σήμερα μαζί αποφασίσαμε. Και θα είστε εσείς αυτοί που θα μας κρίνετε, αυστηρά αν χρειαστεί, για το αν υλοποιήσαμε όλα όσα σήμερα δεσμευτήκαμε ενώπιον του λαού της Δυτικής Ελλάδας, ενώπιον των Πατρινών που βρίσκονται σήμερα εδώ, αλλά και άλλων πολιτών από τις πόλεις της Δυτικής Ελλάδας.

Θέλω, λοιπόν, για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω θερμά όσους συνέβαλαν στο να είναι αυτό εδώ το Συνέδριο ουσιαστικό και παραγωγικό. Και να σας πω ότι κάθε φορά που κλείνω ένα τέτοιο Συνέδριο, έχω ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ότι όχι μόνο βγαίνουμε από την κρίση, αλλά και οικοδομούμε, ναι, μπορούμε να οικοδομήσουμε μαζί μια Ελλάδα εντελώς διαφορετική από αυτή που αφήνουμε πίσω μας. Την Ελλάδα της δημιουργίας, την Ελλάδα της προκοπής, την Ελλάδα της δικαιοσύνης, την Ελλάδα που μας αξίζει.

Γεια σας. Να είστε καλά.

Ευχαριστώ πολύ.

1. Η πολιτική μας υλοποιεί δύο αλληλένδετους στρατηγικούς στόχους:

• Πρώτοv, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να βγούμε από την κρίση, που δεν ήταν μόνο δημοσιονομική αλλά ευρύτερη, συστημική. Αφορούσε το παραγωγικό σύστημα και τους θεσμούς, το πολιτικό σύστημα, τις σχέσεις κράτους-πολίτη.
• Δεύτερον, αφήνουμε πίσω μας τις πολιτικές και τις πρακτικές που μας οδήγησαν στην κρίση, αντιμετωπίζουμε  τις παθογένειες του παρελθόντος, τη διαπλοκή, τη διαφθορά, την αποσπασματική και άνιση ανάπτυξη. Δημιουργούμε τις βάσεις για ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα και ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, καθώς και για ένα νέο λειτουργικό τρόπο που η κοινωνία κατανοεί την ύπαρξη και συνύπαρξή της.

2. Το ξέφωτο -και για την οικονομία και για την κοινωνία:

Σημαντικός σταθμός σε αυτήν την πορεία είναι η έξοδος στις αγορές η δυνατότητα, δηλαδή, δανεισμού από τις αγορές με ανεκτά επιτόκια.

Και είναι σημαντικός σταθμός διότι αυτό μας επιτρέπει να βάλουμε τέλος στα μνημόνια και στην επιτροπεία και φτάσουμε σ’ ένα ξέφωτο, με μεγαλύτερους βαθμούς αυτονομίας στη χάραξη της πολιτικής και μεγαλύτερες δυνατότητες για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων.

 

Πού βρισκόμαστε σε σχέση με την επίτευξη αυτού του στόχου;

 

Βρισκόμαστε πολύ κοντά και όλα δείχνουν ότι τον Αύγουστο του 2018 θα σημάνει και επίσημα το τέλος των μνημονίων και της επιτροπείας. Αυτό δεν ήταν μια αυτόματη διαδικασία. Ποιοι παράγοντες, λοιπόν, συνετέλεσαν σ’ αυτό;

• Έγκαιρη ολοκλήρωση του Προγράμματος
• Ανάκαμψη της οικονομίας
• Συζητήσεις για το χρέος που άρχισαν ήδη σε τεχνικό επίπεδο και οι επιτυχείς δοκιμαστικές έξοδοι στις αγορές
• Εξασφαλίσαμε πολιτική σταθερότητα και αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας.

3. Τι σημαίνει η επίτευξη αυτού του ενδιάμεσου στόχου για την οικονομία και την κοινωνία και την καθημερινότητα των πολιτών.

• Βασική προτεραιότητα και στόχος της κυβέρνησης, ως τώρα, ήταν η σταθεροποίηση της οικονομίας, η αντιστροφή της τάσης από την ύφεση στην ανάκαμψη, η στήριξη της κοινωνίας, αρχίζοντας από τις ακραίες μορφές φτώχειας, η στήριξη του κοινωνικού κράτους. Και έγιναν πολλά και σημαντικά στην κατεύθυνση αυτή.
• Όμως η φτωχοποίηση πήρε μεγάλες διαστάσεις από το ξέσπασμα της κρίσης. Έπληξε και τα μεσαία στρώματα, τη μεσαία τάξη.

Με την επίτευξη αυτού του ενδιάμεσου στόχου,

 

Επενδύσεις –Απασχόληση

–  το κόστος του χρήματος θα μειωθεί

–  το country risk θα βελτιωθεί

– όλα αυτά θα επηρεάσουν θετικά τις επενδύσεις, τη δυνατότητα χρηματοδότησης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και την αλλαγή του παραγωγικού παραδείγματος, διότι αυτό γίνεται μόνο με νέες επενδύσεις.

 

Φορολογία – Εισοδήματα

Στις νέες συνθήκες, επίσης, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για στοχευμένες μειώσεις στη φορολογία και βαθμιαία ανάκαμψη των εισοδημάτων.

 

Συμπεράσματα

 

• Έχουμε μακρύ δρόμο ακόμη
• Όμως, δημιουργούνται προϋποθέσεις για την επούλωση πληγών και την αντιμετώπιση από καλύτερη θέση των κοινωνικών προβλημάτων.

 

4. Πώς διασφαλίζουμε αυτήν την πορεία, και πώς τη θωρακίζουμε ώστε να μην έχουμε πισωγυρίσματα;

 

• Το πρόβλημα θα ήταν να συνέβαινε όντως η επιστροφή στο 2014, δηλαδή στην περίοδο της αδύναμης οικονομίας, της κοινωνίας σε απόγνωση, των εύθραυστων ισορροπιών, της διεθνούς απομόνωσης και των ανύπαρκτων προοπτικών

• Προϋποθέσεις για τη βιώσιμη επόμενη ημέρα: α) διαμόρφωση του δικού μας σχεδίου για τη χώρα, β) διαμόρφωση Ταμείου σταθεροποίησης-ασπίδας προστασίας μέσω cash buffers, γ) ανάδειξη νέου υποδείγματος Βιώσιμης και Δίκαιης Ανάπτυξης, δ) καταπολέμηση των θεσμικών, δημοσιονομικών και  χρηματοπιστωτικών παθογενειών που μας οδήγησαν στην κρίση.

Για μία νέα κανονικότητα

• Τι σημαίνει επιστροφή στη «κανονικότητα»; Ορισμένοι εννοούν την επιστροφή στην πριν την κρίση κατάσταση. Αλλά αυτό θα ήταν η απαρχή νέων κρίσεων. 

Συχνά το τελευταίο διάστημα, ακούμε διάφορες φωνές να καλούν για «επιστροφή στην κανονικότητα». Όσο μάλιστα πλησιάζουμε στην έξοδο από το Πρόγραμμα, οι φωνές αυτές πυκνώνουν. Η αλήθεια είναι ότι σήμερα έχουμε καταφέρει να απέχουμε λίγο μόλις από το τέλος των μνημονίων και της ειδικής επιτροπείας κι αυτή αναμφίβολα είναι μια πολύ σημαντική κατάκτηση. Εθνική κατάκτηση που βάζει ένα τέλος στο «λαβύρινθο» που μπήκαμε το 2010 και κλείνει οριστικά τον κύκλο της χρεοκοπίας. Κατάκτηση για την οποία η σημερινή κυβέρνηση αισθάνεται υπερήφανη που την έκανε πραγματικότητα, ανταποκρινόμενη στη δέσμευσή της προς τον ελληνικό λαό. Από αυτή τη σκοπιά, λοιπόν, ο τερματισμός της κατάστασης εξαίρεσης συνιστά ουσιαστικό βήμα, καθώς πλέον οι πολίτες βιώνουν την επιστροφή σε συνθήκες σταθερότητας, μακριά από την υπαρξιακή αγωνία των προηγούμενων χρόνων.

Παρότι, λοιπόν, εδραιώνουμε συνθήκες σταθερότητας και ισχυρής προβλεψιμότητας για το μέλλον, που επιτρέπουν στην κοινωνία να αισιοδοξεί και να κάνει σχέδια, στην επιχειρηματική κοινότητα να επενδύει, στους ανέργους να αποκτούν απασχόληση και στους εργαζόμενους να προσδοκούν βελτίωση εισοδημάτων, από την πλευρά μας δεν επιδιώκουμε «επιστροφή στην κανονικότητα». Πολύ απλά γιατί αυτή η «κανονικότητα» του παρελθόντος ήταν εκείνη που μας οδήγησε στην κρίση και τη χρεοκοπία, ήταν εκείνη που κάτω από το έδαφός της προετοιμαζόταν αθόρυβα η μεγάλη έκρηξη, ο σεισμός που έσεισε τα θεμέλιά μας. Συνήθως η κανονικότητα προσδιορίζεται στο δημόσιο διάλογο ως μια επιστροφή σε έναν χαμένο παράδεισο, ως μία επανάκαμψη μιας πρότερης κατάστασης, μιας πρότερης διευθέτησης. Στη δική μας αντίληψη αυτή η προσέγγιση πάσχει από μια άρνηση κατανόησης του ό,τι συνέβη σε αυτή τη χώρα τα τελευταία 8 χρόνια και του τι οδήγησε εδώ. Για μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά είναι αυτονόητο ότι η νέα κανονικότητα που θα διεκδικηθεί από την επόμενη ημέρα της λήξης του Προγράμματος θα είναι η συνισταμένη διαφόρων μετασχηματισμών στο επίπεδο της οικονομίας, της πολιτικής, του κράτους. Θα είναι η συμπύκνωση παρεμβάσεων που θα αμφισβητούν το προηγούμενο στάτους και θα διαμορφώνουν το πλαίσιο της επόμενης μέρας. Σε αυτήν νέα φάση στην οποία εισερχόμαστε, αναδύεται η ανάγκη για ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα που υποστηρίζει μια διαδικασία Δίκαιης και Βιώσιμης ανάπτυξης.

Διεκδικούμε, λοιπόν, μια νέα κανονικότητα, η οποία θα προστατεύει την κοινωνία, θα προκαλεί αισιοδοξία και θα επιτρέπει το μακροχρόνιο σχεδιασμό, αλλά θα εξαλείφει όλες τις παθογένειες του παρελθόντος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η μεγάλη πρόκληση για την ελληνική κοινωνία ξεκινάει με το που λήγει το Πρόγραμμα· σε αυτό το σημείο θα υποχρεωθούμε άπαντες – κυβέρνηση, κόμματα, οικονομικοί και κοινωνικοί φορείς – να σχεδιάσουμε το μέλλον, να αναλάβουμε την ευθύνη αυτού του σχεδιασμού, να επινοήσουμε τους τρόπους με τους οποίους θα ζούμε στις επόμενες δεκαετίες. Αυτό είναι ένα εγχείρημα τεραστίων διαστάσεων το οποίο δε θα πρέπει να προσεγγίσουμε με έναν συστηματικό και ουσιαστικό τρόπο. Και προφανώς τα αναπτυξιακά συνέδρια ως σύλληψη και ως εφαρμογή κινούνται σε μια κατεύθυνση προετοιμασίας αυτής της νέας κανονικότητας. Η νέα κανονικότητα είναι ο στόχος και όρος της είναι το «δικό μας» εθνικό σχέδιο για την επόμενη ημέρα, προϋπόθεση του οποίου είναι η ρήξη με την επιζήμια κανονικότητα που πυροδότησε την κρίση.

Το «νέο» θα είναι αποτέλεσμα ρήξεων με εκείνο το κοινωνικό-οικονομικό μοντέλο και το πολιτικό σύστημα που όχι μόνο μας έφερε στην κρίση, αλλά και μέχρι και το 2014 τη διαχειριζόταν. Τη διαχειριζόταν με τρόπο επιβλαβή που παρόξυνε τα προβλήματα, αλλά διατηρούσε σχεδόν ανέγγιχτα τα κατεστημένα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, συμφέροντα των λίγων εις βάρος της κοινωνίας. Ανοίγουμε, λοιπόν, μέτωπο σε έναν κρατικοδίαιτο πελατειακό καπιταλισμό που χαρακτήρισε τις σχέσεις κράτους-κοινωνίας-πολιτικής όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αναφερόμαστε σε ένα σύστημα που βασίστηκε στη διαπλοκή των οικονομικών συμφερόντων με το κράτος και το πολιτικό σύστημα, που εξαρτήθηκε κατά κύριο λόγο από την εγχώρια κατανάλωση χωρίς να έχει εξωστρεφή προσανατολισμό, δίχως να παράγει προστιθέμενη αξία, ένα μοντέλο που οδήγησε σε μια ελληνική αστική τάξη που απέφευγε τις παραγωγικές δραστηριότητες και αποθησαύριζε καταθέσεις στο εξωτερικό, την ώρα που δανειζόταν και χρεοκοπούσε στο εσωτερικό. Αυτό το σύστημα σχέσεων είχε τρεις αλληλένδετες συνέπειες: Πρώτον, ήταν εγκλωβισμένο στο μοντέλο του «αυτόματου πιλότου». Η υψηλή ρευστότητα και ο φθηνός δανεισμός θεωρείτο ότι θα διαρκέσουν για πάντα, οπότε οι κυρίαρχες τότε πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις έκριναν ως περιττή πολυτέλεια να προετοιμαστούμε για τις δύσκολες ημέρες που, εν τέλει, ήρθαν. Δεύτερον,  δημιούργησε την αίσθηση της μονιμότητας του εφήμερου, ότι δεν χρειάζεται δηλαδή, να σχεδιάσουμε μακροπρόθεσμα, αλλά να παρέμβουμε βραχυπρόθεσμα να κατανείμουμε τους πόρους μιας ψευδεπίγραφης ευμάρειας, ευμάρειας των δανεικών που ,μετά το ξέσπασμα της κρίσης, μεταφράστηκε σε εκτόξευση της υπερχρέωσης. Τρίτον, εδραίωσε το κράτος ως ενδιάμεσο ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και τα οικονομικά συμφέροντα, καθιστώντας το αναποτελεσματικό για τη χάραξη μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής. Το κράτος υπήρχε μόνο ως «μεσάζων». Πλαδαρό, σπάταλο, χωρίς αξιολόγηση, γραφειοκρατικό και δυσκίνητο, αλλά αποκλειστικά «μεσάζων», αδύναμο να σχεδιάσει στρατηγικά, να υλοποιήσει αποτελεσματικά, να δράσει στοχευμένα. Υπ’ αυτήν την έννοια, το «νέο» επιβάλλει την υπέρβαση αυτού του μοντέλου που χαρακτηρίστηκε από διαρθρωτικές αδυναμίες και χρόνιες παθογένειες επέφερε εν τέλει τη χρεοκοπία.

 

5. Πιο συγκεκριμένα για το πρόγραμμά μας:

 

• Αλλαγές στο κράτος και την οικονομία που να ενισχύουν την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή: Βιώσιμη και Δίκαιη Ανάπτυξη
• Δημοσιονομική σταθερότητα και κυριαρχία –όροι για βαθμούς αυτονομίας και ελευθερίας
• Μέτρα και πολιτικές για την ενίσχυση των επενδύσεων, ξένων και εγχώριών
• Η Ελλάδα στο σύγχρονο κόσμο
• Ευρωπαϊκός Νότος: Ενεργητική παρουσία στην Ευρώπη

Ο νέος ρόλος για τη χώρα

Το νέο υπόδειγμα προϋποθέτει και ένα νέο ρόλο για τη χώρα στον ευρύτερο βαλκανικό χώρο, στην ευρύτερη περιφέρεια, στην Ευρώπη και διεθνώς. Ολοκληρώνοντας το Πρόγραμμα κι εξερχόμενη των μνημονίων, η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, ανοίγει ένα νέο κύκλο αντιμετωπίζοντας το μέλλον με σύνεση, αλλά και δυναμισμό και αισιοδοξία. Αυτή τη νέα φάση μπορούμε και πρέπει να την αξιοποιήσουμε για να εδραιώσουμε την Ελλάδα των ανοιχτών οριζόντων, του δραστήριου δρώντα που με την πολυδιάστατη πολιτική του είναι πρωταγωνιστής και σημείο αναφοράς. Σήμερα η χώρα αναβαθμίζεται σε ενεργειακό, διαμετακομιστικό και μεταφορικό κόμβο που ενώνει τη Δύση με τη Μέση Ανατολή και την Ασία, τη Νοτιανατολική Μεσόγειο με την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά στα Βαλκάνια, το παλαιό μοντέλο του κρατικοδίαιτου πελατειακού καπιταλισμού συνδυάστηκε με το σύνδρομο του μικρού ιμπεριαλιστή, με την εικόνα της χώρας ως μιας δύναμης που μπορεί και της αρκεί να εισβάλλει οικονομικά σε άλλες χώρες και σε άλλες οικονομίες για να δικαιώνει το δήθεν ηγεμονικό της ρόλο. Η κρίση με τον πιο ηχηρό τρόπο κατέδειξε την αυταπάτη του εγχειρήματος και την κατάρρευση του ελληνικού «el Dorado» στα Βαλκάνια. Η απάντηση σε αυτό, από κάποιες άλλες δυνάμεις, ήταν ένας φοβικός και περίκλειστος εθνικισμός  υπό το προσωπείο ενός ψευδεπίγραφου πατριωτισμού. Η εύλογη απογοήτευση, όμως, της κοινωνίας από τη χρεοκοπία και την επιτροπεία, το εύλογο αίσθημα αγανάκτησης από την άρση της οικονομικής αυτοκυριαρχίας, δεν μπορεί να εσωτερικευθεί ως αίσθημα  μειονεξίας που εξισορροπείται από την ασφάλεια του «μικρο-εθνικισμού». Η Ελλάδα της επόμενης μέρας, η Ελλάδα που ανακτά τη δημοσιονομική κυριαρχία της και αποκτά εκ νέου βαθμούς αυτονομίας, είναι μια χώρα που ανασυγκροτείται, που αντιμετωπίζει τις αίτιες της δικής της κρίσης, που υπερβαίνει τις παθογένειες του παρελθόντος και υπηρετεί τα εθνικά της συμφέροντα δημιουργώντας πλαίσια συνεννόησης, γέφυρες φιλίας, σχέδια συνεργασίας, συμβάλλοντας ενεργά στην επίλυση όχι μόνο των δικών της διμερών προβλημάτων, αλλά και προβλημάτων της ευρύτερης περιοχής. Σκοπός μας είναι η βαλκανική συνανάπτυξη, η συνείδηση ότι όλοι οι λαοί της ευρύτερης περιοχής, διαμέσου συνεργασιών, αλληλεγγύης και συναινέσεων θα διεκδικήσουμε ένα κοινό μέλλον μέσα σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον.

 

6. Γιατί πρέπει να έχουμε το δικό μας σχέδιο και στρατηγική  για την ευρύτερη περιοχή μας

I. Διότι σχέδια για τα Βαλκάνια έχουν όχι μόνο οι ισχυρές δυνάμεις αλλά και οι μικρότερες

• ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, Κίνα
• Τουρκία
• Αλβάνια
• Βουλγαρία

Το σχέδιό μας, όχι μιας περίκλειστης χώρας, αλλά μιας χώρας που με το δυναμισμό της συνολικής ανάκαμψης, λειτουργεί ως παράγοντας φιλίας, συνεργασίας και συνανάπτυξης.

II. Το νέο παραγωγικό υπόδειγμα: η κεντρική θέση των υποδομών, των μεταφορών, της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, της ψηφιακής οικονομίας, της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής και του τουρισμού. Η σημασία της βαλκανικής συνεργασίας και συνανάπτυξης. Η απόσυρση των τραπεζών από τα Βαλκάνια δεν σημαίνει το τέλος αλλά μια νέα αρχή για μια νέα στρατηγική –νέα αρχή που συνδυάζεται με τη νέα αρχή της χώρας, μετά τα μνημόνια.

III. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο και οι επιμέρους ομαδοποιήσεις: κοινά προβλήματα, κοινές απόψεις.

IIII. Η ταυτότητά μας δεν προσδιορίζεται μόνο από το παρελθόν. Κυρίως προσδιορίζεται από τη στάση μας στις σημερινές προκλήσεις (Το παρελθόν ως ισχυρή αφετηρία εκκίνησης για ένα καλύτερο μέλλον, όχι ως εμπόδιο).

Ήδη από τις δύο πρώτες παρεμβάσεις φάνηκε η αξία αυτής  της συνάντησης, ακόμα κι όταν καμιά φορά τίθενται ζητήματα με ένα αφοριστικό τρόπο. Είναι το πρώτο βήμα, όμως, έστω κι έτσι για να αναζητήσουμε λύσεις, για να μπορέσουμε, με βάση τα μέσα που διαθέτουμε, γνωρίζοντας τις δυσκολίες, να σχεδιάσουμε το μέλλον της Δυτικής Ελλάδας και κατ’ επέκταση το μέλλον της χώρας. Επιτρέψτε μου έναν σχολιασμό απευθυνόμενος σε εσάς κύριε δήμαρχε (Πάτρας), ο όποιος κάνατε μία έντονη παρουσία, όπως πάντοτε άλλωστε. Αναφέρατε χαρακτηριστικά ένα κατάλογο προβλημάτων, ατελείωτο κατάλογο. Βεβαίως, καλά κάνατε και διαμορφώσατε έναν κατάλογο προβλημάτων των τελευταίων 30-40 ετών και νομίζω ότι είναι η καλύτερη συγκυρία να τα καταθέσετε αυτά σε μία κυβέρνηση, η οποία έχει διάθεση να ακούσει και -με όσα μέσα διαθέτουμε- να αρχίσει αργά και σταθερά να προσπαθεί να δώσει λύσεις και απαντήσεις, σε προβλήματα που ταλανίζουν αυτόν τον τόπο. Δεν θεωρούμε ότι τα πράγματα αλλάζουν από τη μία στιγμή στην άλλη, δεν είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι ωραιοποιούμε καταστάσεις, πάντοτε ξεκινάμε μέσα από την ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας, αλλά ο διάλογος είναι το πιο πρόσφορο μέσο για να μπορέσουμε να κάνουμε τα βήματα στην κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων.

Σήμερα λοιπόν εκ μέρους της κυβέρνησης ανοίγω αυτή τη συζήτηση για την Δυτική Ελλάδα. Πρόκειται για έναν διάλογο άμεσο, ο οποίος «συμφιλιώνει» την ανάγκη για έναν αποτελεσματικό αναπτυξιακό σχεδιασμό σε σχέση με τη βασική αντίληψη της Κυβέρνησης για τη συμμετοχή, δημοκρατία και εξάντληση όλων των δυνατών των συνθέσεων. Να το κρατήσουμε αυτό. Οι λύσεις πρέπει να προέρχονται μέσα από την κατάθεση των επιμέρους προβλημάτων, από τους επιστημονικούς φορείς, τους παραγωγικούς φορείς. Αυτό νομίζω πως είναι και το βαθύτερο νόημα ενός δημοκρατικού διαλόγου. Και αποστερηθήκαμε τα προηγούμενα χρόνια από μια τέτοια αντίληψη, ενός δημοκρατικού, περιφερειακού σχεδιασμού. Σε κάθε περίπτωση, είστε οι φορείς μιας μοναδικής γνώσης για τον τόπο σας, την οποία χρειαζόμαστε για να σχεδιάσουμε στη βάση πραγματικών δεδομένων. Σήμερα και αύριο θα σας παρουσιάσουμε πολλές από τις γενικότερες, αλλά και τις ειδικότερες παρεμβάσεις μας που σας αφορούν. Κυρίως όμως, θα σας ακούσουμε.

Ο διάλογος για το νέο αναπτυξιακό αφήγημα δεν επιδιώκει, βεβαίως, να κατακερματίσει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας στο όνομα της μοναδικότητας κάθε περιοχής. Αντιθέτως, με αυτά τα συνέδρια θέλουμε να αποκτήσουμε μια καθαρή εικόνα για τον αναπτυξιακό πλούτο που βρίσκεται εν υπνώσει, διασπαρμένος σε ολόκληρη την επικράτεια και ανεκμετάλλευτος. Για να μπορέσουμε, στη συνέχεια, να ενσωματώσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε τόπου σε μία συνεκτική πολιτική οικονομικής ανασυγκρότησης με αμφίδρομα, αλλά και πολλαπλασιαστικά χαρακτηριστικά.

Σκοπός μας είναι η διαμόρφωση της νέας αναπτυξιακής και παραγωγικής στρατηγικής που έχει ανάγκη η χώρα μας για το επόμενο βήμα της. Αυτό σημαίνει, πρώτα απ’ όλα, ότι θέλουμε να απαντήσουμε στη βία της φτωχοποίησης, της λιτότητας και της οικονομικής ύφεσης με μια δυναμική αντεπίθεση σε όλα τα μέτωπα της οικονομίας. Αυτή μας η στόχευση έχει σημείο αναφοράς τον κόσμο της εργασίας, τα εκατομμύρια των ανθρώπων που είδαν τις ζωές τους να ανατρέπονται, χάνοντας βεβαιότητες και ελπίδες. Επιδιώκουμε μια ανάπτυξη με δίκαιους όρους, ικανή να στηρίξει την ελληνική κοινωνία και να της εγγυηθεί ένα καλύτερο αύριο.

Ταυτόχρονα, δεν έχουμε το περιθώριο να περιοριστούμε μόνο στις οικονομικές παρεμβάσεις, οι οποίες εύλογα κατέχουν  σημαντικό μερίδιο στη συζήτηση για την ασκούμενη πολιτική. Αυτή την ώρα μας παρουσιάζεται μια ιστορική ευκαιρία, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, ακριβώς εξαιτίας των πολύπλευρων συνεπειών της οικονομικής κρίσης, που έγινε και πολιτική και κοινωνική και ανθρωπιστική. Μια ιστορική ευκαιρία να αναμετρηθούμε με τομεταπολιτευτικό υπόδειγμα πολιτικής διαχείρισης που κατέρρευσε πανηγυρικά, αδυνατώντας να δώσει λύσεις, αποτελώντας μέρος του προβλήματος. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούμαστε ήδη και με τις κυοφορούμενες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και με ένα πλήθος άλλων θεσμικών αλλαγών οι οποίες θα αναπτυχθούν αυτές τις δύο ημέρες από τα καθ’ ύλην αρμόδια κυβερνητικά στελέχη.

 

Κυρίες και κύριοι,

Μπορεί οι παρεμβάσεις της Κυβέρνησης να οριοθετούνται από τα συγκεκριμένα δεδομένα της οικονομίας…

Ενδεχομένως να χρειάζεται περισσότερος χρόνος προσαρμογής και κλιμακωτές επεμβάσεις…

Μπορεί πολλά πράγματα να θέλαμε να είχαν γίνει ήδη από χθες…

Αναμφίβολα όμως, τώρα είναι η στιγμή να θέσουμε σε κίνηση τη διαδικασία μιας συνολικής και συλλογικής υπέρβασης σε όλα τα επίπεδα.

Τα τελευταία, ιδίως, χρόνια, οι κρίσιμες έννοιες της αλληλεγγύης, της συμμετοχής και της δημοκρατίας δοκιμάστηκαν σκληρά, άλλοτε κερδίζοντας και άλλοτε χάνοντας. Θέλουμε να εξασφαλίσουμε τα θετικά αποτελέσματα, τα κέρδη. Και είναι βέβαιο ότι δεν μπορούμε να κουβεντιάσουμε για το αναπτυξιακό μοντέλο, πάνω στο οποίο θα βασιστούμε τις επόμενες δεκαετίες, εάν δεν ασχοληθούμε με τη συγκρότηση και τη λειτουργία της κοινωνίας, με τη δομή της Δημόσιας Διοίκησης, με την ανάπτυξη και αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με τα κοινωνικά δικαιώματα και, εν τέλει, με τα νέα οράματα που θα μας χαρακτηρίσουν. Θέτουμε αποφασιστικά αυτά τα ζητήματα στη δημόσια συζήτηση και τα υποστηρίζουμε πολύ συγκεκριμένα, παρά τα εμπόδια και τις καθυστερήσεις, παρά τις αντιφάσεις και τους περιορισμούς που συνόδευσαν τις συμφωνίες δημοσιονομικής προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας.

 

Κυρίες και κύριοι,

 

Ο Αύγουστος είναι πολύ κοντά και μας φέρνει αντιμέτωπους με νέα καθήκοντα προκειμένου να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες και τις δυνατότητες  της «επόμενης μέρας». Οδεύουμε προς αυτό το ορόσημο με σημαντικούς οικονομικούς δείκτες να καταγράφουν βελτιώσεις και πρωτόγνωρες θετικές επιδόσεις, σε σχέση με τα τελευταία χρόνια. Τα μηνύματα από το πεδίο των κρατικών ελληνικών ομολόγων είναι επίσης θετικά. Η ελληνική οικονομία αναβαθμίζεται, η απασχόληση αυξάνεται. Εργαζόμαστε ώστε αυτή η τάση, αυτές οι ενδείξεις να μετασχηματιστούν το συντομότερο σε μια σταθερή πορεία ανάκαμψης, με οφέλη για το σύνολο της κοινωνίας.

Το επόμενο χρονικό διάστημα δεν θα είναι λιγότερες οι δυσκολίες.

Θα είναι περισσότερες οι ευκαιρίες.

Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε το παραμικρό περιθώριο εφησυχασμού. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα πειστικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, μια οραματική πρόταση που θα ενεργοποιήσει όσο γίνεται περισσότερες παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις.

Η Δυτική Ελλάδα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου συνυπάρχουν οι μεγάλες δυνατότητες και τα μεγάλα προβλήματα. Είναι μια περιοχή που η οικονομική κρίση την έπληξε ιδιαίτερα. Έχει υψηλό ποσοστό ανεργίας, από τα μεγαλύτερα στη  χώρα. Καταγράφει συστηματική μείωση πληθυσμού. Είναι από τις φτωχότερες περιφέρειες της Ευρώπης. Κι αυτή η κατάσταση δεν είναι αποκλειστικά προϊόν της κρίσης. Είναι και απόρροια των επιλογών του παρελθόντος που επιτάχυναν και πολλαπλασίασαν τα προβλήματα. Αρκετοί από εσάς βιώσατε την αποβιομηχάνιση που στέρησε από την περιοχή, κυρίως από την Αχαΐα, χιλιάδες θέσεις εργασίας και άλλαξε τον αναπτυξιακό χάρτη της χώρας, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες εξελίξεις σε πανελλαδική κλίμακα.

Ωστόσο, η Δυτική Ελλάδα δεν είναι μόνο η γη των εγγενών αδυναμιών και των χαμένων ευκαιριών. Είναι κι ένας πλούσιος τόπος, με μια μοναδική πολυμορφία και σημαντικές προοπτικές. Έχει στρατηγική μεταφορική θέση και ένα νέο λιμάνι να την υπηρετήσει. Είναι, όπως λέει και ο τίτλος του Συνεδρίου, μια πύλη. Μια πύλη στη χώρα, μια πύλη ανάπτυξης.

Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας αντιστοιχεί  ένα σημαντικό τμήμα του θαλάσσιου μετώπου της χώρας προς τα δυτικά. Σ’ αυτήν ανήκει ο μεγαλύτερος σε έκταση νομός της Ελλάδας, η Αιτωλοακαρνανία, αλλά και οι μεγαλύτεροι κάμποι της Πελοποννήσου, στην Ηλεία και στη Δυτική Αχαΐα. Έχει μοναδική αρχαιολογική ταυτότητα και εξαιρετικά πολλές χαρακτηρισμένες περιοχές NATURA και RAMSAR.

Δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε εδώ όλα τα πλεονεκτήματά της. Θα διατυπωθούν εξάλλου αναλυτικά στις θεματικές ενότητες. Σημασία έχει να κάνουμε αυτό που πρέπει για να τα αξιοποιήσουμε, συγχρονίζοντας τις προϋποθέσεις της ανάπτυξης με τις αξίες της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής και της αλληλεγγύης.

Σήμερα, οι γνώμες, όπως και οι προσπάθειες που καταβάλλονται, συγκλίνουν στο ότι βασικοί αναπτυξιακοί άξονες στην περιοχή μπορεί να είναι:

Η βιομηχανία,

Η αγροτική παραγωγή,

Ο τουρισμός,

Η έρευνα, συσχετιζόμενη με την παραγωγική βάση.

 

Τα μέτρα που θα υπηρετήσουν τους παραπάνω στόχους οφείλουμε να οδηγούν σε  αυξητικό αποτέλεσμα. Να μεγεθύνουν τις δραστηριότητες και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα, όχι βεβαίως μέσω της συρρίκνωσης αμοιβών και εργασιακών δικαιωμάτων. Χρειάζονται νέες ιδέες, νέες παραγωγικές δυνάμεις και μια βάση δραστηριοποίησης, για την οποία θα κουβεντιάσουμε εδώ. Χρειάζεται όμως και ένα είδος «πυξίδας», η οποία θα δείχνει καθαρά και μονότονα προς την κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος, της τήρησης της νομιμότητας και της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος, ως των ελάχιστων προϋποθέσεων για μια οικονομία σύγχρονη, ευρωπαϊκή και κοινωνικά αποδεκτή.

Θεωρώ ότι η παραπάνω προσέγγιση δεν μπορεί παρά να έχει ένα συνολικό πεδίο αναφοράς. Επιστρέφοντας, όμως, στη Δυτική Ελλάδα θα κάνω ορισμένες ενδεικτικές επισημάνσεις που πιστεύω ότι είναι απαραίτητες.

Καταρχήν, οφείλουμε να  επισημάνουμε  την ανάγκη της οριστικής παραχώρησης του παραλιακού μετώπου της Πάτρας στον δήμο, προκειμένου να αναπτυχθεί πολύπλευρα προς όφελος των κατοίκων της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Να αποτελέσει ένα σημείο Πολιτισμού με την  έννοια της αρμονικής σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον, της δυνατότητας άθλησης και της ανάπτυξης δημιουργικών δραστηριοτήτων. Γνωρίζω ότι στο παραλιακό μέτωπο, έξω από τα όρια της υπό παραχώρησης από την Κυβέρνηση έκτασης, έχουν ήδη υλοποιηθεί πρόσθετα έργα προς αυτή την κατεύθυνση, τα οποία θα συμπληρώνουν το τελικό αποτέλεσμα.

Η σιδηροδρομική γραμμή υψηλών ταχυτήτων, θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στη σύνδεση Αθήνας με την Πάτρα και το λιμάνι  της, αλλά και του λιμανιού της με τον υπόλοιπο Κόσμο. Θεωρώ ότι η συμβολή όλων στην ολοκλήρωση των έργων θα έχει μόνο θετικό αντίκτυπο, αφού σε κάθε περίπτωση θα ωθήσει την πόλη σε ένα ανώτερο επίπεδο λειτουργίας, οικονομικής δραστηριότητας και διεθνών επαφών.

Σημαντική είναι η  έλευση του φυσικού αερίου –  αρχικά – στην Πάτρα, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τον εφοδιασμό πλοίων, αλλά και για τις ανάγκες των κατοίκων και των επιχειρήσεων της ευρύτερης περιοχής. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας την υποστήριξε πλήρως το 2016, στο πλαίσιο της συνολικής επέκτασης του δικτύου σε όλη τη χώρα με την καθοριστική συμβολή της ΔΕΠΑ. Συνεχίζω να πιστεύω ότι η τροφοδοσία της Αχαΐας και όχι μόνο, με Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο είναι από μόνη της ένα προωθητικό βήμα ειδικού βάρους.

Η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, η οποία αφορά βεβαίως και άλλες περιοχές της  χώρας, δημιουργεί προσδοκίες για νέα δεδομένα στην ενεργειακή ταυτότητα της χώρας.  Θέλω  να επισημάνω ότι η Κυβέρνηση προσέγγισε μεθοδικά και με ιδιαίτερη ευαισθησία τα ζητήματα των συμβάσεων έρευνας και εκμετάλλευσης, ενώ το θεσμικό πλαίσιο αναμένεται να επαναξιολογηθεί. Επίσης, δώσαμε έμφαση στο ζήτημα της ασφάλειας προωθώντας την απαιτητική – από την άποψη της νομοθετικής εργασίας –  εναρμόνιση του εθνικού πλαισίου με την Οδηγία 2013/30 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Ήταν ένα νομοθέτημα που είχε βαλτώσει, το αναλάβαμε και  το κάναμε πράξη εγκαίρως, προκειμένου να εξασφαλίσουμε το  πιο σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα σε αυτόν τον τομέα.

Η εξέταση των αναγκαίων παρεμβάσεων στο οδικό δίκτυο των τριών νομών της Δυτικής Ελλάδας, με ιεράρχηση των αναγκών και με συγκεκριμένη σκοπιμότητα, θα πρέπει να μεγαλώνει το αναπτυξιακό αποτύπωμα και να ανοίγει τον δρόμο για νέες επεμβάσεις. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη αρκετά και σημαντικά έργα. Ανάλογη εικόνα επικρατεί στον τομέα των υποδομών άρδευσης και ύδρευσης.

Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, βρίσκονται εδώ μαζί σας αρκετοί υπουργοί της Κυβέρνησης για να σας μεταφέρουν μια όσο τον δυνατόν πληρέστερη εικόνα και να δώσουν, όπου χρειαστεί, αναγκαίες διευκρινίσεις. Να προσθέσω μόνο ότι ο προσανατολισμός στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις από την Περιφέρεια, ο οποίος εκφράστηκε και μέσω της ανάπτυξης ενός αντίστοιχου δικτύου, όπως  και η επιμονή στην έννοια της ενδογενούς ανάπτυξης, μπορεί να βοηθήσει στην ενδυνάμωση μικρότερων επιχειρηματικών σχημάτων που θα αγκαλιάσουν μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού και νέους ανθρώπους. Αντίστοιχα, η στήριξη εγχειρημάτων  Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας μπορεί  να καλύψει κενά και στην παραγωγή και στην απασχόληση.

 

Κυρίες και κύριοι,

 

Ο αναπτυξιακός ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι σημαντικός και οφείλουμε να τον ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια, προκειμένου να θωρακίσουμε την συνολική προσπάθεια οικονομικής ανάταξης της χώρας.

Βεβαίως, είμαστε υποχρεωμένοι οι πράξεις μας προς αυτή την κατεύθυνση να εναρμονίζονται με την εκάστοτε γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και τη δημοσιονομική πραγματικότητα, για να μην θεσπίζουμε ανεφάρμοστα μέτρα. Υπό αυτή την έννοια, οι θεσμικές μας παρεμβάσεις στην Αυτοδιοίκηση, αλλά και τα μέτρα τρέχουσας πολιτικής διαχείρισης που λαμβάνουμε, συνδέονται με την συνολική μας πορεία και ανάλογα θα κλιμακώνονται.

Μπορώ όμως, να σας διαβεβαιώσω ανεπιφύλακτα, ότι το 2018 θα είναι έτος μεγάλων αλλαγών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Πριν αναφερθώ στα όσα σχεδιάζουμε, τουλάχιστον σε αυτά που έχουμε καταλήξει, επιτρέψτε μου να απαριθμήσω τις δράσεις μας στη βάση των σημερινών δεδομένων και πάντοτε προς την κατεύθυνση στήριξης των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την εξάντληση μέσων και δυνατοτήτων.

Στον τομέα της χρηματοδότησης των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το Υπουργείο Εσωτερικών σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης δημιούργησε δύο χρηματοδοτικά εργαλεία με σκοπό να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες τις Αυτοδιοίκησης για βασικά έργα υποδομής, καθώς και προμήθεια κατάλληλου εξοπλισμού.

Το πρώτο είναι το πρόγραμμα «Φιλόδημος», με προϋπολογισμό 500 εκατ. ευρώ για το 2018 και περισσότερα από 2 δισ. ευρώ σε ορίζοντα πενταετίας. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα Χορήγησης Επενδυτικών Δανείων, μέσω του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, σε ΟΤΑ Α΄ και Β΄ Βαθμού, Δημοτικές επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) και Συνδέσμους ΟΤΑ, με σκοπό την κατασκευή έργων ύδρευσης, αποχέτευσης, αντιπλημμυρικής προστασίας, αποκατάστασης ζημιών από φυσικές καταστροφές, αποκατάστασης Χώρων Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ), αγροτικής οδοποιίας και ανέγερσης ή αποκατάστασης δημοτικών κτιρίων. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έρχεται να λειτουργήσει συμπληρωματικά των συγχρηματοδοτούμενων, τομεακών και περιφερειακών, προγραμμάτων της τρέχουσας Προγραμματικής περιόδου 2014-2020. Τέλος, τα ανωτέρω δάνεια, καθώς και όλες οι επιβαρύνσεις και τα λοιπά έξοδά τους, δεν επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς των Δήμων, καθώς αποπληρώνονται εξολοκλήρου μέσω του υπουργείου Εσωτερικών από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Το δεύτερο είναι το Ειδικό Πρόγραμμα Ενίσχυσης Δήμων, με προϋπολογισμό 240 εκατ. ευρώ για το 2018. Δημιουργήθηκε με σκοπό την ενδυνάμωση της ισόρροπης, βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης των δήμων της χώρας. Για την βελτίωση των υποδομών, την αύξηση της απασχόλησης και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της τοπικής οικονομίας. Στο πρόγραμμα εντάσσονται έργα, προμήθειες, υπηρεσίες και μελέτες δήμων της χώρας. Οι πόροι του προγράμματος προέρχονται από τον Προϋπολογισμό Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Εσωτερικών και κάθε άλλη νόμιμη πηγή.

Μέσα στον Φεβρουάριο ενεργοποιούνται οι δύο πρώτες μη ανταγωνιστικές προσκλήσεις με δικαιούχους και τους 325 δήμους της χώρας, που αφορούν: Προμήθεια μηχανημάτων έργων, πλην απορριμματοφόρων. Καινούργιων ή μεταχειρισμένων πενταετίας με κριτήρια την έκταση των Δήμων και τον πληθυσμό των κοινοτήτων τους. Ο προϋπολογισμός της πρόσκλησης θα είναι 60 εκατ. ευρώ. Προμήθεια και εγκατάσταση οργάνων παιδικών χαρών, φωτιστικών τους σωμάτων καθώς και του απαραίτητου δαπέδου-τάπητα βάσει των προδιαγραφών της κείμενης νομοθεσίας. Κι εδώ, ο προϋπολογισμός της  πρόσκλησης θα είναι 60 εκατ. ευρώ.

Εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να επεκταθώ στα πολλά μέτρα θεσμικού χαρακτήρα που λάβαμε  τον τελευταίο χρόνο, όπως οι θετικές ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους και για τους αιρετούς. Πολύ σύντομα θα επισημάνω ορισμένες ενέργειες, κυρίως χρηματοδοτικές και επιπρόσθετες της τακτικής επιχορήγησης, με θετική πρακτική αντανάκλαση και στους κατοίκους εντός της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας: Το 2017, για πρώτη φορά μετά από το 2012,  εκταμιεύτηκαν 32 εκατ. ευρώ από τους επενδυτικούς ΚΑΠ για τις Περιφέρειες. Σκοπεύουμε να χορηγήσουμε την ανάλογη ενίσχυση και το 2018,  αυξημένη ώστε να ανέλθει σε 50 εκατ. ευρώ. Συνολικά, το 2018 και στη βάση της δέσμευσής μας ότι το 2017 θα είναι το τελευταίο έτος μείωσης της χρηματοδότησης προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο Κρατικός Προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση της χρηματοδότησης για την Αυτοδιοίκηση από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους περίπου κατά 5%. Ειδικά για τις Περιφέρειες, η αύξηση αναμένεται να ξεπεράσει το 9%.

Υλοποιούμε το Πρόγραμμα κάλυψης ληξιπρόθεσμων οφειλών των δήμων, προϋπολογισμού  326 εκατ. ευρώ.

Υλοποιούμε επιπρόσθετα το «Πρόγραμμα ΑΚΣΙΑ», για την εξόφληση υποχρεώσεων δήμων που προέρχονται από δικαστικές αποφάσεις και διαταγές πληρωμής που έχουν καταστεί τελεσίδικες, προϋπολογισμού 95 εκατ. ευρώ.

Ενισχύσαμε εκτάκτως, με 20 εκατ. ευρώ 85 ορεινούς και μικρούς νησιωτικούς δήμους το 2017, κάτι που θα επαναλάβουμε το 2018.

Επίσης, το 2017 τριπλασιάσαμε τους πόρους για τις ενισχύσεις μικρών έργων αποκατάστασης δικτύων ύδρευσης για την αποφυγή φαινομένων λειψυδρίας και υποδομών από θεομηνίες, ξεπερνώντας τα 30 εκατ. ευρώ.

Δρομολογήσαμε την πρόσληψη συνολικά 8.725 εργαζομένων με μόνιμη σχέση εργασίας στις ανταποδοτικές υπηρεσίες των δήμων, κυρίως στην καθαριότητα. Ακυρώσαμε την πολιτική ομηρία των συμβασιούχων, που τους δίνεται η ευκαιρία να διεκδικήσουν μια σταθερή θέση εργασίας. Θωρακίζουμε κατά το δυνατό τους δήμους ώστε να μην  εξαρτώνται από ιδιωτικά συμφέροντα στον τομέα της αποκομιδής των απορριμμάτων.

Προωθήσαμε με Προεδρικό Διάταγμα νέες προδιαγραφές για την αδειοδότηση και λειτουργία των δημοτικών Παιδικών Σταθμών και αποφασίσαμε άμεσα νέο κανονισμό λειτουργίας. Στηρίζουμε με 95 εκατ. ευρώ την προσαρμογή τους.

Σ’ αυτό σημείο πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθώ σε μια κομβική εκσυγχρονιστική τομή, της οποίας τη σημασία οι πολίτες θα την συνειδητοποιούν σταδιακά ολοένα και περισσότερο.  Πρόκειται για το «Μητρώο Πολιτών», το οποίο διασυνδέει υπηρεσίες Ληξιαρχείου, Δημοτολογίου, καθώς και το Ειδικό Ληξιαρχείο Αθηνών». Ένα έργο ΕΣΠΑ που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και το διαχειρίζεται η Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ. Περιορίζει τη γραφειοκρατία, αυτοματοποιεί μεταβολές, γλυτώνει τον κόσμο από την φυσική παρουσία σε αυτές τις υπηρεσίες όταν χρειάζεται ένα έγγραφο. Προοπτικά θα κάνει πολύ περισσότερα ως προς τη διακίνηση και αρχειοθέτηση της πληροφορίας, ώστε ο πολίτης να μη ταλαιπωρείται και να αποφεύγονται τα λάθη. Έγινε μια σημαντική και επίπονη εργασία που δεν μπορώ να περιγράψω για να ξεπεραστούν τεχνικά και νομικά προβλήματα, αλλά λειτουργεί πλέον από τις 22 Ιανουαρίου.

Ένα σημαντικό έργο προς την ίδια κατεύθυνση αποτελεί η Δράση για την απλούστευση και προτυποποίηση των διαδικασιών λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ Βαθμού, για την οποία το Υπουργείο Εσωτερικών υπέγραψε πρόσφατα Προγραμματική Συμφωνία συνεργασίας με την Ένωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ). Με έργα σαν και αυτά, μετά από πολλά χρόνια εξαγγελιών και αλλεπάλληλων ανακοινώσεων, τολμάμε να αγγίξουμε το ζήτημα της ανάγκης νέων, σύγχρονων δομών, προς όφελος των πολιτών, ακόμη και υπό ακραίες οικονομικές συνθήκες.

Θα μου επιτρέψετε να κλείσω την τοποθέτησή μου με τον «Καλλικράτη». Η αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι η κυριότερη νομοθετική παρέμβαση που προωθούμε το επόμενο διάστημα. Η πρότασή μας βρίσκεται υπό τελική επεξεργασία, έπειτα από έναν ενδελεχή διάλογο, οργανωμένο και μη, με τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους εργαζόμενους. Δρομολογούμε μια πρώτη φάση σημαντικών τομών, σε αντιστοιχία με τις πραγματικές δυνατότητες αλλαγών, αλλά και με πλήρη επίγνωση ότι ώριμα ζητήματα πρέπει επιτέλους να αλλάξουν. Σχεδιάζουμε παρεμβάσεις τόσο για την ενίσχυση του αναπτυξιακού ρόλου των ΟΤΑ, όσο και για την ενίσχυση των συμπληρωματικών θεσμικών εργαλείων συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις της διοίκησης. Προωθούμε την απλή αναλογική, πιστεύοντας ότι θα ενδυναμώσει τη Δημοκρατία, θα φέρει πιο κοντά τον πολίτη στην ενασχόληση με τα κοινά και θα ωθήσει σε συνεργασίες αυτοδιοικητικών δυνάμεων.

Στη βάση αυτή:

Οργανώνεται και θεσμοθετείται διαδικασία αναπροσδιορισμού της κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ ΟΤΑ Α’ Βαθμού – ΟΤΑ Β’ Βαθμού – Κράτους. Στο επερχόμενο νομοσχέδιο, θα περιλαμβάνονται συγκεκριμένοι τομείς αρμοδιοτήτων. Θα προβλέπεται επίσης, η ίδρυση ενός διαρκούς οργάνου ελέγχου της διαδικασίας αναπροσδιορισμού των αρμοδιοτήτων, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των θεσμικών οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης  και των συναρμόδιων υπουργείων. Μ’ αυτό τον τρόπο θέλουμε  να εξασφαλίσουμε ότι οποιαδήποτε αλλαγή δεν θα γίνεται με  πρόχειρο και αποσπασματικό τρόπο, ενώ θα διασφαλίζεται ότι κάθε μεταφορά αρμοδιότητας, θα συνοδεύεται από τους απαιτούμενους πόρους και το ανθρώπινο δυναμικό.

Αντιμετωπίζεται το ζήτημα της τεχνικής, διοικητικής και διαχειριστικής ανεπάρκειας των Τεχνικών Υπηρεσιών πολλών από τους Δήμους της χώρας, που αποτελεί παράγοντα αδυναμίας υλοποίησης βασικών και αναγκαίων έργων. Πέρα από συγκεκριμένες αλλαγές στο ν.4412/2016 που έχουν ήδη προωθηθεί σε συνεργασία με το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, προωθείται η συγκρότηση Διαδημοτικών Συνδέσμων, ανά νομό, που θα «συνενώνουν» τις τεχνικές υπηρεσίες των επιμέρους Δήμων που σήμερα δεν έχουν την αναγκαία επάρκεια και θα συνδιαμορφώνουν έναν φορέα ικανό να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις ανάγκες τεχνικών έργων όλων των Δήμων.

Προωθείται, ως επιπρόσθετο μέτρο, η δημιουργία μιας «τεχνικής ομπρέλας» πανελλαδικής εμβέλειας, υπό την ευθύνη της ΜΟΔ, που θα μπορεί να εξυπηρετεί κάθε Δήμο ή σύνδεσμο της χώρας που έχει σχετική ανάγκη.

Χρηματοδότηση – κατηγοριοποίηση ΟΤΑ: Αλλάζουν τα κριτήρια διαμόρφωσης των ΚΑΠ και η κατανομή τους με πρόβλεψη για ελάχιστο όριο, βάσει κριτηρίων που θα λαμβάνουν υπόψη τους τις ειδικότερες κοινωνικές και αναπτυξιακές πτυχές των ΟΤΑ. Ταυτόχρονα θα συνδέονται καλύτερα με τα υφιστάμενα, αλλά και τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία που σχεδιάζονται.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται ο επαναπροσδιορισμός της κατηγοριοποίησης των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με σκοπό να αμβλυνθούν οι μεταξύ τους ανισότητες.

Αναφορικά με τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις: Σχεδιάζεται και προωθείται σταδιακά η υποκατάσταση των σημερινών Αποκεντρωμένων Διοικήσεων από περιφερειακές, κατά τόπους, υπηρεσίες των αντίστοιχων υπουργείων, ώστε να υπάρχει ενιαία και ομοιόμορφη άσκηση των σχετικών αρμοδιοτήτων. Οποιαδήποτε αλλαγή δεν θα επηρεάσει έστω και κατ’ ελάχιστο τα δικαιώματα και τους όρους εργασίας του προσωπικού τους. Η νέα δομή απαιτεί χρόνο για την τροποποίηση των οργανισμών των υπουργείων και δεν πρόκειται να αιφνιδιαστεί  κανένας εργαζόμενος.

Αναδομείται εκ βάθρων το πλαίσιο ελέγχου της νομιμότητας των αποφάσεων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και αποσπάται η σχετική αρμοδιότητα από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ώστε να ανατεθεί σε έναν νέο, αποκεντρωμένο φορέα, υπό την εποπτεία και την ευθύνη του Υπουργείου Εσωτερικών, άριστα στελεχωμένου. Αξιοποιούνται τα εργαλεία ανάλυσης κινδύνου (risk analysis) και αναπροσδιορίζεται το είδους των αποφάσεων που θα υποβάλλονται σε υποχρεωτικό έλεγχο νομιμότητας.

 

Κυρίες και κύριοι,

 

Έχω ξαναπεί ότι το ζήτημα της δημοκρατίας δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε εν αναμονή καλύτερων ημερών ή ωρίμανσης των εμπλεκομένων. Η απλή αναλογική,  θα ευνοήσει συνεργασίες και την είσοδο νέων δυνάμεων και νέων απόψεων στην Αυτοδιοίκηση. Η εμπειρία των αιρετών, σε συνδυασμό με την θέσπιση νέων ή την ενεργοποίηση υπαρχόντων συμμετοχικών θεσμών, καθώς και οι σχετικές πρόνοιες που επεξεργαζόμαστε θα απαντήσει στα ζητήματα κυβερνησιμότητας. Ακολουθούν, μέχρι αυτή τη στιγμή, βασικά σημεία:

 

Καθιερώνεται ως εκλογικό σύστημα και για τους δύο βαθμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης η απλή αναλογική για το σύνολο των εδρών των οικείων Συμβουλίων.

 

Η διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών αποσυνδέεται από το χρόνο διεξαγωγής των ευρωεκλογών.

 

Εξορθολογίζονται κωλύματα εκλογιμότητας, κυρίως αναφορικά με ελάχιστες σχέσεις με το Δημόσιο, όπως μια δίμηνη σύμβαση εργασίας, που περιορίζουν υπέρμετρα το δημοκρατικό δικαίωμα συμμετοχής στα τοπικά δημόσια πράγματα.

 

Διευκολύνεται η συμμετοχή μικρών παρατάξεων, ομάδων πολιτών και τοπικών κινημάτων, καθώς η ανάδειξη των οργάνων των Κοινοτήτων (Συμβούλια) αποσυνδέεται από την ανάδειξη του κεντρικού Δημοτικού Συμβουλίου, με την έννοια ότι ένας συνδυασμός μπορεί να κατέλθει και αυτοτελώς σε μία μόνο Κοινότητα και, αντίστροφα, ένας συνδυασμός υποψηφίων για το κεντρικό Δημοτικό Συμβούλιο δεν απαιτείται να καταρτίζει ψηφοδέλτιο και για τις Κοινότητες.

 

Ο θεσμός των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων διατηρείται. Το καθεστώς τους ενοποιείται και απλοποιείται, ώστε πλέον να αντιμετωπίζονται – με εξαίρεση τις πολύ μικρές κοινότητες – ενιαία ως Κοινότητες.

 

Εισάγεται η εκλογή με ενιαίο (όχι δηλαδή παραταξιακό) ψηφοδέλτιο των μονομελών οργάνων-εκπροσώπων των πολύ μικρών Κοινοτήτων.

 

Οι Δημοτικές Ενότητες διατηρούνται μόνο ως εκλογικές περιφέρειες, για να διασφαλιστεί η εκπροσώπηση όλων των προ-Καλλικρατικών Δήμων στα Δημοτικά Συμβούλια. Οι αρμοδιότητές τους αυξάνονται, συνοδευόμενες και από τμήμα του εκάστοτε δημοτικού προϋπολογισμού που θα επιφυλάσσεται υπέρ των Κοινοτήτων, το οποίο θα διαχειρίζονται σύμφωνα με τους κανόνες του συμμετοχικού προϋπολογισμού.

 

Οι Περιφερειακές Ενότητες διατηρούνται ως εκλογικές περιφέρειες, με δικαίωμα όμως «επικοινωνίας» των ψηφοδελτίων (δηλ. δικαίωμα του εκλογέα μίας Περιφερειακής Ενότητας να βάλει έναν σταυρό και σε υποψήφιο άλλης Περιφερειακής Ενότητας).

 

Εισάγεται ο θεσμός του Συμβουλίου Περιφερειακής Ενότητας, το οποίο θα απαρτίζεται από τους Περιφερειακούς Συμβούλους κάθε Ενότητας και τον οικείο χωρικό Αντιπεριφερειάρχη και θα διατυπώνει εισηγήσεις για σημαντικά θέματα που αφορούν την οικεία περιοχή.

 

Ο θεσμός του χωρικού Αντιπεριφερειάρχη διατηρείται, καταργείται όμως η άμεση, δηλαδή χωρίς σταυρό, εκλογή του, όπως ισχύει σήμερα. Αντίθετα, ο χωρικός Αντιπεριφερειάρχης κάθε Περιφερειακής Ενότητας θα ορίζεται από τον Περιφερειάρχη, μεταξύ των Συμβούλων που έχουν ήδη εκλεγεί στην οικεία Περιφέρεια, θα έχει με άλλα λόγια λόγο και η τοπική κοινωνία, μέσω του σταυρού.

 

Η συγκρότηση όλων των συλλογικών οργάνων των Δήμων και των Περιφερειών αντιστοιχίζεται στην αναλογική συγκρότηση των οικείων Συμβουλίων.

 

Σημαντικό μέρος των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής και, δευτερευόντως, της Οικονομικής Επιτροπής, στο βαθμό που μπορεί να ασκηθεί αποτελεσματικά σε χαμηλότερο επίπεδο, μεταβιβάζεται στις Κοινότητες.

 

Ενισχύονται και θεσμοποιούνται οι διαδικασίες προκαταρκτικής διαβούλευσης, πριν την εισαγωγή και ψήφιση σημαντικών θεμάτων στο Δημοτικό/Περιφερειακό Συμβούλιο, προκειμένου να διευκολυνθεί η διαμόρφωση συναινέσεων.

 

Θεσμοί Κοινωνικής Συμμετοχής και Ελέγχου: Εισάγεται η διαδικασία του συμμετοχικού προϋπολογισμού. Θεσμοθετείται η διενέργεια τοπικών δημοψηφισμάτων, όχι μόνο μετά από πρωτοβουλία των οργάνων του Δήμου, αλλά και κατόπιν λαϊκής πρωτοβουλίας. Ο θεσμός του δημοψηφίσματος επεκτείνεται και σε επίπεδο Δημοτικής Ενότητας.

 

Κυρίες και κύριοι,

 

Μπορεί η πολιτική αντιπαράθεση να αδικεί ή να διογκώνει προσπάθειες, γεγονότα και προθέσεις. Είναι όμως φανερό πέρα από κάθε αμφιβολία ότι κινούμαστε προς μια νέα φάση στην οικονομία και κανείς δεν περισσεύει. Είτε με συμφωνία είτε με δημιουργική διαφοροποίηση, καλούμαστε όλοι να συμμετάσχουμε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός «νέου κόσμου». Ας το τολμήσουμε.

Κύριε Περιφερειάρχη, Κύριοι Δήμαρχοι, Κυρίες και Κύριοι,

Το ένατο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο που γίνεται σήμερα στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας (ΠΔΕ) είναι στα πλαίσια επεξεργασίας, εξειδίκευσης και εμπλουτισμού της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής 2021 για την οικονομία της χώρας και της περιφέρειας.

Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας το 2017, συνοδεύτηκε από μία σειρά ρεκόρ επιδόσεων δεκαετίας, τουλάχιστον σε βασικά οικονομικά μεγέθη, όπως είναι οι εξαγωγές, οι επενδύσεις, οι ξένες άμεσες επενδύσεις, η απασχόληση, το ποσοστό ανεργίας, τα δίδυμα ελλείμματα και οι δείκτες εμπιστοσύνης της οικονομίας.

Ειδικότερα :

1. Είμαστε η 1^η χώρα πανευρωπαϊκά από πλευράς προόδου προσαρμογής της οικονομίας (σύμφωνα με το Euro Plus Monitor), αφού κατορθώσαμε να μηδενίσουμε τα δίδυμα ελλείμματα της Γενικής Κυβέρνησης και των τρεχουσών συναλλαγών σαν ποσοστά στο ΑΕΠ.

2. Διατηρούμε τα υψηλότερα επίπεδα ανταγωνιστικότητας τιμών της τελευταίας 8ετίας και τον υψηλότερο βαθμό εξωστρέφειας που είχαμε ποτέ σαν οικονομία, με τις εξαγωγές αγαθών κι υπηρεσιών να φθάνουν σε ιστορικά κορυφαία επίπεδα.

3. Είχαμε την καλύτερη ποσοστιαία αύξηση στον τομέα των παραγωγικών ιδιωτικών και ξένων άμεσων επενδύσεων της τελευταίας 10ετίας.

4. Η βιομηχανική παραγωγή και ο δείκτης προμηθειών των μάνατζερ στη μεταποίηση (ΡΜΙ) σημείωσαν την ισχυρότερη άνοδο στο επίπεδο της τελευταίας 10ετίας.

5. Εντυπωσιακή είναι ακόμη η αύξηση της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας και σε μικρότερο βαθμό του λιανικού εμπορίου για πρώτη φορά στη διάρκεια της 10ετίας.

6. Είχαμε τη μεγαλύτερη αύξηση απασχόλησης της τελευταίας 10ετίας και τα χαμηλότερα επίπεδα ανέργων, ανεργίας νέων και μακροχρόνιας ανεργίας της τελευταίας 6ετίας.

7. Τον Ιούλιο του 2017, πετύχαμε την πρώτη έξοδο στις αγορές σε περίπου τρία χρόνια, ενώ πρόσφατα επωφεληθήκαμε από μία πρωτοφανή εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων, προσελκύοντας έτσι περισσότερους επενδυτές σε νέες μελλοντικές εκδόσεις.

8. Τέλος, η απόδοση των κρατικών ομολόγων έπεσε στο επίπεδο του 2006 τονίζοντας την επιστροφή της εμπιστοσύνης στις αναπτυξιακές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Αξιοσημείωτη είναι και η επιχειρηματική κινητικότητα που σημειώνεται φέτος όπως :

(α)  από 1/1/2017 έως 31/12/2017 έγινε μία (net) αύξηση του επιχειρηματικού δυναμικού της χώρας κατά 6611 επιχειρήσεις (από τα στοιχεία ΓΕΜΗ).

(β) τα υπερδιπλάσια κεφάλαια σε σύγκριση με το σύνολο του 2016 που έχουν δαπανήσει οι εταιρίες επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία,

(γ) η σταθερή αύξηση των επενδύσεων σε έρευνα και ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων από 0,23% του ΑΕΠ το 2011, στο 0,41% το 2016, και

Τέλος, σημαντικά ενισχυμένη είναι η διάθεση για Συγχωνεύσεις και Εξαγορές στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Ernst & Young.

Χάρις σε αυτές τις επιδόσεις μπορούμε σήμερα να ατενίζουμε με αισιοδοξία το 2018 προσδοκώντας την περαιτέρω αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας, την επιτυχή έκβαση των τραπεζικών στρες τεστ, το έγκαιρο κλείσιμο της 4^ης αξιολόγησης και την οριστική έξοδο από τα Μνημόνια τον προσεχή Αύγουστο που σε συνδυασμό με την αναδιάρθρωση κι ελάφρυνση του χρέους θα επιτρέψουν μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας στην αναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης.

Εφικτός κρίνεται και ο στόχος αύξησης του ΑΕΠ κατά 2,5% το 2018.

Ασφαλώς, αρκετά εμπόδια και αντιξοότητες υπάρχουν που πρέπει να υπερβούμε με σκληρή δουλειά, αποφασιστικότητα και αισιοδοξία πως οι δύσκολες μέρες της κρίσης είναι πίσω μας.

Αν και ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος ενός εξωγενούς σοκ είτε διεθνο-οικονομικής είτε γεωπολιτικής προέλευσης, ικανό να περιπλέξει την κατάσταση και τις εξελίξεις, το βέβαιο είναι πως η περίοδος της ανείπωτης κρίσης και των μνημονίων έχει οριστικά τελειώσει.

Εφεξής, το βάρος πέφτει στην προσπάθεια, η ανάκαμψη της οικονομίας να είναι βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη, με τη συμμετοχή σε αυτή του συνόλου της κοινωνίας και όλων των Περιφερειών της Επικράτειας.

Προϋπόθεση για να πετύχουμε τον στόχο αυτό είναι να έχουμε ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, εξειδικευμένο ανά Περιφέρεια, με όλα τα αναγκαία μέσα.

Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο βρισκόμαστε σήμερα εδώ στην Πάτρα, για να αναπτύξουμε την Εθνική Στρατηγική και να συζητήσουμε τη μορφή που θα λάβει στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με συγκεκριμένες προτάσεις και έργα.

Θα ήταν καλό να εξηγήσω τι εννοούμε όταν μιλάμε για την Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική.

Η αδιαμφισβήτητη πρόοδος στα θεμελιώδη οικονομικά δεδομένα της χώρας δεν συντελείται μόνη της.

Είναι προϊόν τόσο των προσπαθειών των επιχειρήσεων να αξιοποιήσουν το νέο παραγωγικό περιβάλλον, όσο και της κυβερνητικής πολιτικής για ρεαλιστικές και ισορροπημένες μεταρρυθμίσεις και για συγκρότηση μιας Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής (ΕΑΣ).

Η επενδυτική αναγέννηση της χώρας αποτελεί προϊόν και επιβεβαίωση της νέας Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής (ΕΑΣ) που ακολουθεί η κυβέρνηση, με πυξίδα ένα νέο παραγωγικό πρότυπο, το οποίο βασίζεται σε :

-επενδύσεις, εξαγωγές, καινοτομικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ψηφιακή εκπαίδευση και απορρόφηση ανέργων μέσω προγραμμάτων ενεργητικής απασχόλησης.

Στηρίζεται στο υψηλής εξειδίκευσης εργατικό δυναμικό και στις παραγωγικές επενδύσεις σε τομείς με υψηλή εξωστρέφεια, ροπή στην καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες, και σε διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα ικανά να εντάξουν τους παραγωγούς τους σε ευρύτερες αλυσίδες αξίας.

Η προσέλκυση επενδύσεων και η τόνωση των εξαγωγών αφορούν περισσότερο τις μεγάλες επιχειρηματικές μονάδες, ενώ αντίθετα τα κίνητρα για τη καινοτομία, την επιχειρηματικότητα και την ψηφιακή κατάρτιση σε προγράμματα απασχόλησης αφορούν κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους ανέργους.

Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται η ενεργοποίηση του συνόλου της οικονομίας, ώστε στο προϊόν της ανάπτυξης να συμμετέχει όλη η κοινωνία.

Στρατηγικός στόχος, λοιπόν, της νέας αναπτυξιακής πολιτικής είναι η ταχύτερη απορρόφηση της ανεργίας με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, ώστε να ανακοπεί η έξοδος εγκεφάλων από τη χώρα.

Με έμφαση στην ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας και των δυναμικών, καινοτόμων και εξωστρεφών μικρομεσαίων επιχειρήσεων η Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική επιχειρεί :

• Να  προχωρήσουμε σε φορολογικές ελαφρύνσεις, όταν δημιουργηθεί το δημοσιονομικό περιθώριο.

• Να ρυθμιστούν τα ληξιπρόθεσμα ιδιωτικά χρέη είτε με το νόμο Κατσέλη – Σταθάκη είτε με τον εξωδικαστικό μηχανισμό για να τονωθεί η ζήτηση.

• Να περιοριστούν τα «κόκκινα δάνεια» ώστε να αποδεσμευτεί ρευστότητα από το τραπεζικό σύστημα.

• Να ιδρυθεί και να λειτουργήσει τάχιστα η Αναπτυξιακή Τράπεζα προκειμένου να χρηματοδοτήσει σειρά επενδυτικών σχεδίων για τις ΜΜΕ και ελεύθερους επαγγελματίες μέσω ταμείου μικροπιστώσεων.

• Τέλος, να απλοποιήσει ουσιαστικά τις διαδικασίες σύστασης επιχειρήσεων και αδειοδότησης.

Πέρα από τους στόχους, ο κοινωνικός χαρακτήρας της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής αποτυπώνεται και στα μέσα που αναπτύσσει όπως είναι :

 

• η ταχεία απορρόφηση χρηματοδοτικών πόρων από τις EBRD, EIB κ.α. για κοινωνικές υποδομές, κατάρτιση προσωπικού και τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος,

• η άσκηση πολιτικών κοινωνικής προστασίας και η λήψη μέτρων κοινωνικής αλληλεγγύης,

• η θεσμοθέτηση ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ανάπτυξη της κοινωνικής και συνεταιριστικής οικονομίας,

• ο προσανατολισμός του Αναπτυξιακού Νόμου στις ΜΜΕ με οδηγό την καινοτομία, την επιχειρηματικότητα, τις συμπράξεις, τις συστάδες επιχειρήσεων και την εξωστρέφεια,

• η παροχή νέων χρηματοδοτικών εργαλείων και συμβουλευτικών υπηρεσιών σε ΜΜΕ κυρίως μέσα από την ίδρυση της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, και τέλος

• η άσκηση ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης.

Πρέπει, ωστόσο, η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας να περνά από την ξεχωριστή και ιδιαίτερη ανάπτυξη κάθε περιφέρειας της χώρας.

Δεν έχει, δηλαδή, μόνον εθνικό ορίζοντα και σχεδιασμό αλλά βασίζεται στην περιφερειακή εξειδίκευση και προγραμματισμό.

Αυτό σημαίνει πως η Εθνική Στρατηγική Ανάπτυξης προσαρμόζεται και εξειδικεύεται κάθε φορά ανά περιφέρεια και περιοχή αναλόγως των τοπικών αναγκών και δυνατοτήτων.

Οι κοινωνικοί και επαγγελματικοί φορείς της περιοχής ως άμεσοι γνώστες των προβλημάτων και σε συνεργασία με τα αρμόδια όργανα των Δήμων, της Περιφέρειας και της Πολιτείας θα προτείνουν κατάλληλες και εφικτές οικονομικά λύσεις για την αντιμετώπισή τους.

Αποτελεί, δηλαδή, ένα δύσκολο έργο το οποίο μόνον με την κινητοποίηση των ζωντανών δυνάμεων της ίδιας της τοπικής κοινωνίας μπορεί να πετύχει.

Γιατί το αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας δεν είναι πρόβλημα κατανομής διαθέσιμων πόρων μέσω των αγορών, χωρίς την συμμετοχή της κοινωνίας.

Είναι ένα πρόβλημα στοχευμένης αξιοποίησης των ανθρώπινων και υλικών πόρων, προώθησης της έρευνας και της καινοτομίας, δημιουργίας νέων θεσμών που να ενισχύουν τη συνεργασία και το συνεργατισμό, αξιοποίησης της συλλογικής εμπειρίας και γνώσης της κοινωνίας.

Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα που αντιστοιχεί στο 74% του μέσου όρου της χώρας.

Ειδικότερα, συγκεντρώνει το 4,6% του ΑΕΠ, το 5% των επενδύσεων και το 5,6% της απασχόλησης του συνόλου της χώρας, έχοντας το χαμηλότερο επίπεδο παραγωγικότητας από τον μέσον όρο της χώρας.

Επίσης, το γ’ τρίμηνο 2017 είχε το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας με 25,6% έναντι 20,2% του συνόλου της χώρας.

Μολονότι η Περιφέρεια είναι η 4^η σε πληθυσμό, από τις 143 χιλιάδες καθαρές θέσεις μισθωτής εργασίας που δημιουργήθηκαν το 2017 στην Ελλάδα, μόλις οι 5 χιλιάδες, αφορούσαν την Περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας.

Η Περιφέρεια ακολουθεί γενικά τη παραγωγική διάρθρωση του συνόλου της χώρας όντας επικεντρωμένη κατ’ εξοχήν στον τομέα των υπηρεσιών, αφού οι υπηρεσίες Δημόσιας Διοίκησης – Άμυνας – Υποχρεωτικής Ασφάλισης – Εκπαίδευσης παράγουν το 24% περίπου της συνολικής Ακαθάριστης Προστιθέμενης αξίας, ενώ οι υπηρεσίες Χονδρικού και Λιανικού Εμπορίου – Μεταφορών και Αποθηκών – Καταλυμάτων και Εστίασης παράγουν το 21% αντίστοιχα, χωρίς να λογαριάζουμε τις Λοιπές υπηρεσίες.

Από τους τρεις νομούς της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, σημαντικότερος οικονομικά είναι ο Νομός Αχαϊας και ακολουθεί ο Νομός Αιτωλοακαρνανίας και κατόπιν ο κατ’ εξοχήν γεωργικός Νομός Ηλείας.

Η διαφορά της Περιφέρειας από το σύνολο της χώρας εντοπίζεται:

(α) στο χαμηλότερο ειδικό βάρος της βιομηχανίας (10,8%)   (13,5% στο σύνολο της χώρας), και

(β) στο υψηλότερο ειδικό βάρος της γεωργίας. (11% έναντι 4% στο σύνολο)

Η ΠΔΕ έχει ανάγκη ενός δυναμικού αναπτυξιακού σχεδίου για την ανόρθωση της παραγωγής και παραγωγικότητας και τη μείωση της ανισομέρειας που τη χαρακτηρίζει.

Ωστόσο, παρουσιάζει μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε όπως :

–τουριστικοί και πολιτιστικοί πόροι με κύριο συντελεστή παγκόσμιας εμβέλειας την αρχαία Ολυμπία,

–η κομβική θέση της Πάτρας ως δυτική πύλη της χώρας, και η ζεύξη Ρίου – Αντιρρίου,

–η λειτουργία υψηλής στάθμης πανεπιστημιακών σχολών (τρία πανεπιστήμια και ΑΤΕΙ) και Ερευνητικών Ινστιτούτων διεθνούς εμβέλειας,

–ιδιαίτερη έφεση στην καινοτομία και βιομηχανική παράδοση,

–ισχυρή και πολυδιάστατη παραγωγική βάση στον πρωτογενή τομέα με εξαιρετικά γεωργικά προϊόντα,

–πλούσιο υδάτινο δυναμικό, οικοσυστήματα, θαλάσσιο μέτωπο, λιμάνια, αρχαιολογικούς χώρους, χιονοδρομικά κέντρα, και,

–προοπτική εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.

Στα πλαίσια αυτά και με δεδομένο το ισοζύγιο αδυναμιών και δυνατοτήτων, η ΠΔΕ έχει θέσει δύο βασικούς στρατηγικούς στόχους :

ΠΡΩΤΟΝ, την ανασυγκρότηση της παραγωγικής της βάσης με την στήριξη της επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της εξωστρέφειας, την προώθηση των βιώσιμων μεταφορών και της άρσης των προβλημάτων σε βασικές υποδομές δικτύων, και την ανάδειξη του τουριστικού προϊόντος σε διασύνδεση με τους πολιτιστικούς και φυσικούς πόρους της περιοχής.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής με στοχευμένες δράσεις και βελτίωση υποδομών και υπηρεσιών στην υγεία, πρόνοια, παιδεία – δια βίου μάθηση, αλλά και με τη βελτίωση της διοικητικής λειτουργίας των οργανισμών της Περιφέρειας ιδίως όσον αφορά τη χάραξη και υλοποίηση διακριτής περιφερειακής πολιτικής.

Για την υλοποίηση των παραπάνω στόχων αλλαγής του παραγωγικού υποδείγματος της ΠΔΕ, υπάρχουν μία σειρά μεγάλα έργα που μπορούν να δώσουν άλλη αναπτυξιακή πνοή στην Περιφέρεια και έχουν ήδη δρομολογηθεί και υλοποιούνται ή σχεδιάζονται.

Στην υλοποίηση των παραπάνω μεγάλων αλλά και άλλων έργων παραγωγικού μετασχηματισμού της ΠΔΕ συμβάλλουν χρηματοδοτικά ο Αναπτυξιακός Νόμος και το ΕΣΠΑ.

Ο Αναπληρωτής Υπουργός, κ. Χαρίτσης, και οι κκ. Κορκολής και Λαμπριανίδης θα δώσουν μια λεπτομερή εικόνα των σημαντικών έργων και της χρηματοδότησης των.

Θέλω μόνο αναφορικά να επισημάνω ότι για τους παλιούς επενδυτικούς νόμους Ν.3299/2004 και Ν.3908/2011 επιταχύναμε τις εκταμιεύσεις στα επενδυτικά σχέδια, προχωρήσαμε σε συγχώνευση των δόσεων επιχορήγησης, και σε αύξηση του ποσού ελάχιστης δόσης και παροχή εφάπαξ επιχορήγησης σε όλες  τις ειδικές κατηγορίες (εξωστρέφεια, αύξηση απασχόλησης κ.λπ.).

Συγχρόνως, με νομοθετική πρωτοβουλία παρατάθηκε μέχρι τις 31/12/2018 η προθεσμία ολοκλήρωσης των επενδυτικών σχεδίων που έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του Ν.3908/2011

Για να ανοίξει τον δικό της δίκαιο και βιώσιμο αναπτυξιακό δρόμο και να άρει τις στρεβλώσεις και ανισότητες, η ΠΔΕ πρέπει να ξεπεράσει τα ιδιαίτερα εμπόδια και παραδοσιακούς φραγμούς που αντιμετωπίζει και να αξιοποιήσει συγχρόνως τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.

Αυτό σημαίνει ότι εκτός των οδικών και σιδηροδρομικών έργων που χρειάζεται να ολοκληρωθούν ώστε να οικοδομηθεί η λειτουργική διαπεριφερειακή επικοινωνία, πρέπει να συνδεθούν οργανικά τοπικοί τομείς της οικονομίας όπως είναι η πρωτογενής παραγωγή με την βιομηχανία μέσω του αγροδιατροφικού τομέα ή και ο τουρισμός με τον ιστορικό πολιτισμό και το πλούσιο φυσικό περιβάλλον.

Συγκεκριμένα, ο αποφασιστικός παράγοντας για την αναπτυξιακή απογείωση της ΠΔΕ φαίνεται να είναι η αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του φυσικού πλούτου, των παραλίων και ορεινών όγκων, την ένταξη των λιμανιών, Αστακού, Αιγίου, Πάτρας, Κυλλήνης, σε ολοκληρωμένο δίκτυο μεταφορών, και την ανάδειξη και αξιοποίηση της Πάτρας και Αστακού σε Δυτικές πύλες εισόδου στη χώρα αλλά και σε κέντρα του επιχειρείν και της διακίνησης αγροτικών προϊόντων.

Επί τη ευκαιρία θέλω να επισημάνω το μεγάλο ενδιαφέρον ξένων και Ελλήνων επενδυτών για την αξιοποίηση του Αστακού είτε για την δημιουργία κέντρου logistics και παραγωγής βιοκαυσίμων είτε μεγάλης ξενοδοχειακής μονάδας.

 

Επιπλέον, πρέπει να προσεχθούν:

• Το τουριστικό ρεύμα όλων των μορφών τουρισμού, η αύξηση των επισκέψεων, των διανυκτερεύσεων, της ποιότητας των τουριστών και του χρόνου της τουριστικής περιόδου, πρέπει να συνδεθούν με το μοναδικό και κορυφαίο πλεονέκτημα της ΠΔΕ, την παγκόσμια ακτινοβολία της αρχαίας Ολυμπίας που καθιστά ένα σημαντικό brand name.

Χρειάζεται επομένως ειδικό σχέδιο προβολής και αξιοποίησής της με την εγγύτητα και προσβασιμότητά της από το σύνολο των δυνατών τουριστικών προορισμών, όχι μόνο της ΠΔΕ, αλλά και των όμορων Περιφερειών της Πελοποννήσου και των Ιονίων.

Στη διαδικασία αυτή και παράλληλα με την ανάπτυξη των συγκοινωνιακών υποδομών μπορεί να συμβάλλει καταλυτικά η ψηφιακή τεχνολογία και βεβαίως η οργάνωση και το μάρκετινγκ.

• Η δυναμική του αγροδιατροφικού τομέα, στον οποίο η ΠΔΕ διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα, με την ποικιλία, την ποιότητα και την ποσότητα των γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, με την προστιθέμενη αξία και την απασχόληση που δημιουργεί η τυποποίηση, συσκευασία και επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, πρέπει να αποκτήσει ταυτότητα μέσω συγκεκριμένων δράσεων (καλάθι προϊόντων – αγροδιατροφική σύμπραξη), και να ενισχυθεί σε επίπεδο τεχνογνωσίας, να συνδεθεί με τα τοπικά ΑΕΙ και να υποστηριχθεί στο επίπεδο της διαμόρφωσης του κόστους παραγωγής.

Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και στα οποία η Πολιτεία θα συντρέξει με όλες τις δυνάμεις της προκειμένου να υλοποιηθούν.

Όμως τα χρηματοδοτικά προγράμματα και οι πολιτικές στήριξης  δεν επαρκούν για την επενδυτική άνοιξη και την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της τοπικής οικονομίας.

Είναι απολύτως απαραίτητο οι δυνάμεις της Περιφέρειας να συνδράμουν στην αναγκαία δράση για την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού τους, την προσέλκυση επενδύσεων και τον μετασχηματισμό της τοπικής οικονομίας.

Τους κεντρικούς άξονες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης, σε όλες τις βαθμίδες, ανέπτυξε ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κώστας Γαβρόγλου, από το βήμα του Αναπτυξιακού Συνεδρίου για την Ανασυγκρότηση της Δυτικής Ελλάδας που πραγματοποιείται στην Πάτρα.

Αναφερόμενος στην αναμόρφωση του Λυκείου και στην εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ο κ. Γαβρόγλου ανέφερε:

«Έχουμε συναινέσει ως κοινωνία σε μια παθογένεια. Κάθε φουρνιά όσων δίνουν εξετάσεις κοστίζει στην ελληνική οικογένεια 2 δισ ευρώ και μόνο το 30%, δηλαδή 1 στους 3, σπουδάζει αυτό που έχει βάλει στις 10 πρώτες επιλογές του. Καταφέραμε ως κοινωνία να κάνουμε έναν κερδοσκοπικό οργανισμό – που είναι τα φροντιστήρια και η παραπαιδεία- μέρος της δημόσιας παιδείας. Και αυτά είναι προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως σύνολο. Ή θα αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στη δημόσια εκπαίδευση -με τα πολλά καλά και τα αρνητικά- ή θα πούμε ότι άλλοι θεσμοί σιωπηλά θα αντικαταστήσουν τη δημόσια εκπαίδευση. Σίγουρα, χρειάζεται κυρίως μια αλλαγή νοοτροπιών στην κοινωνία και αυτό είναι το πιο δύσκολο. Η κοινωνία έχει μετατρέψει τις όντως αδιάβλητες πανελλαδικές εξετάσεις σε παιδαγωγικά αξιόπιστες. Κι όμως, έχει χαθεί πλήρως η αξιοπιστία, όταν είναι υπαρκτό το φαινόμενο των αιώνιων φοιτητών και όταν υπάρχει σημαντικός αριθμός φοιτητών που κόβονται στο 1^οεξάμηνο. Τι προτείνουμε, λοιπόν, για το Λύκειο: Στην Γ’ Λυκείου βάζουμε λιγότερα μαθήματα και περισσότερες ώρες για να εμβαθύνουν οι μαθητές και για να μπορούν και οι εκπαιδευτικοί να ανοίγουν «παρενθέσεις» γνώσης και επικοινωνίας με τους μαθητές. Αυτό, μαζί με τις 2ετείς δομές μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ -στις οποίες θα φοιτούν κατά προτεραιότητα οι μαθητές των ΕΠΑΛ- θα αποτελέσει ένα σύστημα που θα αποδραματοποιήσει τις εξετάσεις.»

Ως προς την αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ο Υπουργός είπε:

«Στις πλάτες των ΤΕΙ έχει παιχτεί ένα από το πιο άγρια πολιτικά παιχνίδια των τελευταίων δεκαετιών. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλά ΤΕΙ και τμήματα που -ενώ τα αγνόησε η πολιτεία- κατάφεραν και έγιναν da facto πανεπιστημιακά τμήματα. Εμείς λέμε τα τιμήματα αυτού του επιπέδου να βρουν τρόπους συνεργειών με τα πανεπιστημιακά τμήματα. Αυτό μπορεί να είναι η ενσωμάτωσή τους με πανεπιστημιακά τμήματα, μπορεί να είναι να ενταχθεί το τμήμα του ΤΕΙ στο Πανεπιστήμιο, όπως η Νοσηλευτική στην Ιατρική Σχολή, ή να βρούμε άλλους τρόπους συνεργασίας. Και αφού πάνε με διαδικασίες κρίσης στο Πανεπιστήμιο, να μπορέσουμε να δούμε τι θα κάνουμε στα υπόλοιπα. Κανείς δεν είναι στη λογική να τα κλείσουμε ή να τα αναθεματίσουμε. Αλλά να συμφωνήσουμε ότι δεν θα πάμε σε λύσεις που ενισχύουν τα σουβλάκια και τα rooms to let. Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με μάτι αποκλειστικά στην οικονομία μιας συγκεκριμένης περιοχής είναι μια αδιέξοδη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αρχίζουμε συζητήσεις και, όταν τα πράγματα ωριμάσουν, φτιάχνουμε ομάδα εργασίας με ακαδημαϊκά κριτήρια που προτείνει λύσεις. Τις προτάσεις αυτές τις παίρνει το Υπουργείο και κρίνει τι δυνατότητες υλοποίησης υπάρχουν, άμεσες κι για το μέλλον. Εξαιρετικά σημαντικό βήμα είναι το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής που δεν είναι ενοποίηση των δύο ΤΕΙ, αλλά σε αυτό θα υπάρχουν και νέα προγράμματα σπουδών και τμήματα. Είναι, επίσης, αυτό που κάνουμε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο ΤΕΙ Ηπείρου, αυτό που κάνουμε στη Θεσσαλία και αυτό που αυτή την εβδομάδα θα αρχίσουμε να κάνουμε στην Πάτρα και στην Δυτική Ελλάδα. Δηλαδή η συγκρότηση της ομάδας εργασίας που θα μελετήσει αυτό το ζήτημα. Στην πορεία αυτή δεν πρέπει να υπάρχουν ανταγωνισμοί. Οι συνάδελφοι από το Πανεπιστήμιο Πατρών και από το ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας έχουν δείξει υποδειγματική υπευθυνότητα. Όλοι –στα Γιάννενα, στη Θεσσαλία, στο Ιόνιο, στην Αθήνα- αισθάνονται ότι ως κοινωνία είμαστε στα πρόθυρα μιας νέα πορείας. Και ο καθένας προσπαθεί να έχει μια ιδιόμορφη συμβολή και θέλω να χαιρετίσω αυτό που έχει γίνει από το Πανεπιστήμιο Πατρών και το ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας.

Θα ήταν λάθος να πούμε σήμερα πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Αυτό δουλειά της ομάδας εργασίας. Αλλά, σε γενικό επίπεδο, προτείνεται στον Νομό Αιτωλοακαρνανίας να υπάρχει σχολή Γεωπονικών και Θαλασσίων Επιστημών και στον Νομό Ηλείας να υπάρχει σχολή Πολιτιστικής Διαχείρισης. Η λογική είναι να μπορέσουμε να φτιάξουμε πανεπιστημιακά τμήματα –ορισμένα θα είναι η εξέλιξη των υπαρχόντων, σε ορισμένα θα δώσουμε πρόσθετες θέσεις- ώστε να αναδείξουν το θετικό πρόσημο που έχουν ως προς αυτές τις δυνατότητες.»

Φίλες και φίλοι, αγαπητέ κ. Περιφερειάρχα, αγαπητέ κ. Δήμαρχε, η Δυτική Ελλάδα, η Πάτρα αποτέλεσε για πολλά χρόνια την καρδιά του προοδευτικού κόσμου γι’ αυτό και η σύμπτωση της έναρξης του Περιφερειακού Συνεδρίου στη Δυτική Ελλάδα, στην Πάτρα, χτες, στις 5 Φεβρουαρίου, παρ’ ότι συμπτωματικά συμπίπτει με την ημέρα γέννησης του Ανδρέα Παπανδρέου πριν από 99 χρόνια, έχει τη δική της σημειολογία.

Κύριε Περιφερειάρχη σε κάθε τόπο έχουμε συγκεκριμένα γεωγραφικά περιβαλλοντικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά που τον καθορίζουν. Και ευτυχώς στη Δυτική Ελλάδα και στη χώρα μας γενικά, έχουμε πολλές γωνιές που αυτά τα χαρακτηριστικά αναδεικνύουν την ομορφιά της. Είναι προφανές  ότι σε κάθε τόπο τα πλεονεκτήματα αυτά τα γνωρίζουν καλύτερα οι τοπικές κοινωνίες, καλύτερα από τον καθένα.

Γι’ αυτό θα ήθελα να χαιρετίσω και να τονίσω τη σημασία που δίνουμε,  γιατί είναι καλή η συνεργασία πραγματικά με τον Περιφερειάρχη, με την πλειοψηφία των Δήμαρχων της Δυτικής Ελλάδας, ανεξάρτητα σε ποιο πολιτικό χώρο ανήκουν. Είναι  μια συνεργασία πραγματική από όλο το πολιτικό φάσμα.

Δεν ήρθαμε λοιπόν στα Αναπτυξιακά Συνέδρια και ειδικά σε αυτό το Αναπτυξιακό Συνέδριο στη Δυτική Ελλάδα για να βγάλουν λόγο οι υπουργοί. Να εξαγγείλουν ή να τάξουν διάφορα έργα και στη συνέχεια να βγουν κάποια πρωτοσέλιδα, τα μισά από αυτά να μη γίνουν, να μεγαλώσουν γενιές και γενιές και στο τέλος να συνεχίσουμε στην ίδια στρεβλή λογική που είχαμε ζήσει τα προηγούμενα χρόνια.

Ούτε προφανώς ήρθαμε για να προσπαθήσουν κάποιοι να απαξιώσουν τη δουλειά που έχει γίνει. Το λέω, με την ευκαιρία κάποιων δημοσιευμάτων που διαβάσαμε τις προηγούμενες μέρες σε σχέση και με την ευκαιρία του Συνεδρίου. Το μήνυμα που πρέπει να βγει από τις συζητήσεις που κάνουμε, είναι, το τι πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί: το τέρμα στο παλιό. Στην παλιά τακτική. Τέρμα στις παλιές κακές τακτικές και συνήθειες.

Είχαμε αγαπητές φίλες και φίλοι και αγαπητοί συνάδελφοι -μια που μιλάμε για υποδομές-, ένα στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης. Αυτό το μοντέλο οικοδομήθηκε μετά το 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, βασίστηκε στην ανάπτυξη του διπόλου Αθήνας και Θεσσαλονίκης τα δυο μητροπολιτικά μας κέντρα και απαξίωσε πολύ μεγάλες περιοχές της χώρας.

Συγκέντρωσε το 80% του πληθυσμού και των δραστηριοτήτων στα δυο μητροπολιτικά κέντρα, το ζούμε σήμερα το αποτέλεσμα, το οδυνηρό αποτέλεσμα αυτής της στρεβλής ανάπτυξης, καθώς ακόμη και στα τελευταία χρόνια δεν είχε ξεπεραστεί αυτή η λογική.

Το πολιτικό σύστημα του 2000, το μοντέλο που προωθούσε, ήταν, ότι είμαστε χώρα υπηρεσιών.  Δηλαδή, μια χώρα που δεν παράγει πλούτο, δανείζεται και καταναλώνει. Κι αυτό το μοντέλο έχει οριστικά τελειώσει. Μας έχει φέρει εδώ που μας έφερε και μετά από τις θυσίες του ελληνικού λαού και τις προσπάθειες που έχουν γίνει, προσπαθούμε τον Αύγουστο να τελειώσουμε με όλο αυτό τον εφιάλτη που ζήσαμε.

Δε μπορεί λοιπόν, σκόπιμα. κατά τη δική μου άποψη, να συνεχίσουμε να έχουμε ένα ελλιπέστατο σχέδιο, να μην έχουμε ένα στρατηγικό σχεδιασμό και για τη χώρα και για τις υποδομές της. Δε μπορεί να φανταστεί κανείς όταν βλέπει τον χάρτη της χώρας, τη θέση που είναι η Πάτρα και η Δυτική Ελλάδα ποιος θα ήταν ο σχεδιασμός που μας οδήγησε εδώ.

Με αυτή τη γεωγραφική θέση, ποια είναι η σύνδεση που έχει η Πάτρα, η Δυτική Ελλάδα με την Ευρώπη, με τα λιμάνια της Ιταλίας για να τα αξιοποιήσει περισσότερο  και όχι με τον τρόπο που τα χρησιμοποίησε.

Πως μπορούμε σαν χώρα να αξιοποιήσουμε την ενδοχώρα των Βαλκανίων και άρα τα λιμάνια που έχουμε στη Δυτική Ελλάδα. Πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε τους δρόμους του μεταξιού, παρακάμπτοντας τα Δαρδανέλια και παίζοντας τα λιμάνια μας -και στο Αιγαίο και στο Ιόνιο-, το δικό τους πολύ σημαντικό ρόλο.

Πως είχε σιδηρόδρομο όλη η χώρα μετά τον Χαρίλαο Τρικούπη και πως σταμάτησε τη λειτουργία του στην Αχαΐα, στη Δυτική Ελλάδα, στην Πελοπόννησο -τώρα τα τελευταία χρόνια- βγάζοντας ακόμη και τις μετρικές γραμμές εκτός λειτουργίας. Απαγόρευσαν τη χρήση τους.  Επανήλθε θεσμικά αυτή η  δυνατότητα με νόμο που περάσαμε εμείς.

Πως γίνεται να σχεδιάζει μια χώρα μεγάλους αυτοκινητόδρομους που δε συνδέονται με κανένα λιμάνι, με καμία βιομηχανική περιοχή, με καμία τουριστική  περιοχή. Πως δεν έχει γίνει ο σιδηρόδρομος και δε συνδέθηκε με τα λιμάνια μας, πως απαξιώθηκαν τα λιμάνια μας, πως δεν έχουμε καμία παραγωγική και οικονομική σχέση με τις χώρες της βορείου Αφρικής.

Αυτά τα πράγματα πρέπει κάποιος να προσπαθήσει να τα κάνει! Να αποδομήσει αυτή τη χώρα και αυτό τον λαό με τα πλεονεκτήματα και τη θέση που έχει. Αν θα το άφηνε μόνο του, θα γινόταν κάτι πολύ καλύτερο!

Και βέβαια αυτή η πολιτική πρέπει να εγκαταλειφθεί.

Πότε γίνονται υποδομές, μεγάλες υποδομές; Οταν αυτές οι υποδομές σχετίζονται με μεγαλύτερα σχέδια όπως αυτό το διευρωπαϊκών δικτύων -επιτέλους πρέπει να υπάρχει ένα πολιτικό σύστημα το οποίο θα εντάσσει τον εθνικό σχεδιασμό στον ευρωπαϊκό και στο διεθνή σχεδιασμό σε ό,τι έχει να κάνει με τις μεταφορές, με την ενέργεια, με τις τεχνολογίες- και αυτό κάνουμε.

Είναι περίεργο γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν γινόταν αυτός ο σχεδιασμός. Όσοι έχουν ασχοληθεί εδώ είτε είναι Περιφερειάρχες, Αντιπεριφερειάρχες είτε είναι Δήμαρχοι, είτε συνάδελφοι μηχανικοί -που είναι η δουλειά τους που γνωρίζουν-, γνωρίζουν από πρώτο χέρι, ότι δεν είχαμε στη Δημόσια Διοίκηση ούτε μια δομή Στρατηγικού Σχεδιασμού, ούτε τμήμα.

Επομένως δεν είχαμε σχεδιασμό. Δεν υπήρχε από τότε που ιδρύθηκε το Ελληνικό κράτος, το παλιό Υπουργείο Δημοσίων Έργων και στη Γενική Γραμματεία Υποδομών ή στη Γενική Γραμματεία Μεταφορών και δυστυχώς, δεν είχαμε σκόπιμα. Δεν είχαμε, για να μην υπάρχει ένα ιεραρχημένο σχέδιο για τις υποδομές, για τις απαιτούμενες υποδομές.

Θέλω να σας πω ότι εμείς θα κινηθούμε σε έναν άλλο Άξονα. Ιδρύθηκαν Γενικές Διευθύνσεις και στις δυο Γενικές Γραμματείες, Στρατηγικού Σχεδιασμού, μία στην Κεντρική Γραμματεία Υποδομών και μία στη Μεταφορών. Αρα, θα υπάρχει μια μεγάλη δομή που θα φιλοξενήσει και τα ηλεκτρονικά συστήματα, προκειμένου να παρακολουθούμε ποια έργα έχουμε ανάγκη, να ξέρουμε ποια έργα γίνονται στη χώρα μας, ποια είναι η ιεράρχηση.

Γιατί δε γινόταν, το ξέρετε καλύτερα, ειδικά στη Δυτική Ελλάδα, το ξέρετε καλύτερα από εμένα. Είναι δυνατό όλες αυτές τις δεκαετίες να μην υπάρχει ένα στοιχειώδης συντονισμός; Έγινε η Ολυμπία Οδός -σχεδιάστηκε μάλλον, δεν έγινε- η Ιόνια Οδός, ποια έργα μπορούσε να εντάξει ο Δήμος ή η Περιφέρεια που σχετίζονται με αυτούς τους δύο μεγάλους αυτοκινητόδρομους;

Δεν είχαμε κανένα προγραμματισμό τέτοιο τα προηγούμενα χρόνια. Εχουμε το λιμάνι της Πάτρας, χθες τελείωσαν οι εργασίες του, ολοκληρώθηκε, αλλά δεν έχει σιδηροδρομική σύνδεση. Το λιμάνι της Πάτρας! Είχε πριν πολλές δεκαετίες. Έγινε εδώ και χρόνια το λιμάνι του Αστακού, δε σχεδιάστηκε να είναι συνδεδεμένο ούτε οδικά, ούτε σιδηροδρομικά. Όποιος και να έρθει ρωτάει «τι ωραίο λιμάνι είναι το λιμάνι του Αστακού», με.. καμία σύνδεση. Τι να το κάνουμε;

Και να μη μιλήσουμε -βλέπω τον φίλο μου τον Γιώργο Παπαναστασίου τον Δήμαρχο Αγρινίου- θα τα πούμε και μετά, που δικαιολογημένα πιστεύει ότι πρέπει να κάνεις μια μεγάλη εκδρομή για να μπεις στο Αγρίνιο. Το ίδιο στην Πρέβεζα, το ίδιο και χειρότερα στον Πύργο κ.ό.κ.

Άντε το Αγρίνιο το βρήκαν εκεί, δεν το έφτιαξαν. Αλλά το λιμάνι του Αστακού το έφτιαξαν. Άρα έπρεπε να έχουν προβλέψει τη σύνδεση με το δρόμο και το σιδηρόδρομο. Αυτή η τακτική άλλαξε. Είναι αναγκαιότητα να αλλάξει, γιατί δε μπορεί όταν θέλεις να έχεις σχεδιασμό, να σχεδιάσεις την επόμενη δεκαπενταετία, την επόμενη εικοσαετία, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τη δίκαιη ανάπτυξη, όσο χαρισματικοί και να είναι κάποιοι, όσο καλοί επιστήμονες και να είναι, όσο καλές προθέσεις να έχουν, να κάνουν αυτόν το σχεδιασμό χωρίς την ενεργή παρουσία και άποψη των τοπικών κοινωνιών.

Και αυτή την αναγκαιότητα πρέπει να καλύψουν τα Περιφερειακά Συνέδρια. Έγιναν μεγάλες τομές σε αυτά τα τρία χρόνια- όχι μεταρρυθμίσεις στη λογική που μας έλεγαν, τομές που υπήρχε ανάγκη να γίνουν.

Σήμερα για να δημοπρατηθεί ένα έργο, αν δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαλλοτριώσεις και δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες αρχαιολογικές εργασίες, δε δημοπρατείται, δεν έχουμε σύμβαση. Αν γινόταν σήμερα η Ολυμπία Οδός, η Πάτρα δεν θα ήταν για μια δεκαετία και πάνω αποκλεισμένη, ούτε θα ξοδεύαμε δισεκατομμύρια σε αποζημιώσεις.

Και το ίδιο ισχύει με τους υπόλοιπους αυτοκινητόδρομους και με τα υπόλοιπα έργα. Βέβαια υπάρχουν μερικές τομές που μας βγάζουν από τις συνήθειές μας, από τη βολή μας. Και το λέω περισσότερο για τους φίλους Δημάρχους που υπάρχουν στην αίθουσα. Ιδιαίτερα πάνω στη βόρεια Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη οι φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης είχαν μερικές τέτοιες κακές συνήθειες: Ήθελε ο Δήμαρχος να δίνει συγκεκριμένα έργα σε ένα μελετητή, σε έναν εργολήπτη.

Σήμερα μπορεί να κάνει απ’ ευθείας ανάθεση αλλά δε μπορεί να δίνει στον ίδιο μελετητή και στον ίδιο εργολήπτη. Υπάρχει το ηλεκτρονικό σύστημα κληρώσεων και υπάρχει, -μας ξεβολεύει αυτό- και τους Περιφερειάρχες και τους Υπουργούς, αλλά υπάρχει διαφάνεια και υπάρχει προστασία και του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη και του Υπουργού να μη συκοφαντείται, να μην υπάρχει η κόντρα που υπήρχε. Γίνεται με ηλεκτρονική κλήρωση. Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει τον πολίτη γι’ αυτά τα θέματα να τον ενημερώνουμε για να σταματήσει και ο λαϊκισμός και η σπέκουλα που κάποιοι έχουν συνηθίσει. Άρα σταματήσαμε το πάρτι των απ’ ευθείας αναθέσεων, και επειδή δεν έχω δει μεγάλη προθυμία να εκμεταλλευτούν ένα διαφανές σύστημα απ’ ευθείας αναθέσεων και όχι ένα στημένο σύστημα απ’ ευθείας αναθέσεων από τότε που βγήκε το ηλεκτρονικό σύστημα, θα ήθελα να πω στους Δημάρχους ότι δίνεται η δυνατότητα από την προκήρυξη που θα κάνουν, να προκρίνουν σε αυτούς τους ηλεκτρονικούς καταλόγους τις τοπικές εταιρείες. Δίνεται η δυνατότητα, ανάλογα την προκήρυξη που θα βγάλετε. Πρέπει να έχετε και λίγη φαντασία.

Δε γίνεται λοιπόν, μια χώρα με τα πλεονεκτήματα που έχει η δική μας χώρα, αντί για κέντρα συνδυασμένων μεταφορών, αντί για παραγωγικά κέντρα, αντί για τουριστικά θέρετρα, αντί για περιοχές υψηλής ποιοτικής πρωτογενούς παραγωγής και μεταποίησης, να έχει αποκλεισμένες περιοχές, μαραζωμένες παραγωγικά και πληθυσμιακά περιοχές, κυρίως στην Αιτωλοακαρνανία και γενικά στη Δυτική Ελλάδα. Ακόμη όμως και στην Πάτρα. Στη φυσική πύλη εισόδου της χώρας από την Ευρώπη.

Για να υλοποιηθεί αυτή η απαξία της χώρας, για να μπορούσαν να είχαν μία άλλου είδους σχέση για τη χώρα και για την κάθε περιοχή, για να είχαν αυτή την υπανάπτυξη που είχαμε, έπρεπε να κάνουν το αυτονόητο και αυτό έκαναν:  Δε βασίστηκαν όλες αυτές τις δεκαετίες στις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις. Βασίστηκαν σε ένα παλαιοκομματικό τύπου μεταπρατισμό, έβαζε όρια και οικονομικά και παραγωγικά και μέσα στη χώρα. Δεν είχαμε σύνορα εμείς μόνο με το βορρά και την ανατολή, είχαμε και μέσα στη χώρα σύνορα.

Και η Δυτική Ελλάδα και η Ηπειρος το ξέρει αυτό πάρα πολύ καλά. Πως γινόταν αυτό; Γινόταν με ένα ελλιπές θεσμικό πλαίσιο, με γκρίζες διαδικασίες, με μαύρες διαδικασίες για να πριμοδοτούνται όχι οι δυνάμεις της παραγωγής, αλλά οι δυνάμεις που η εκάστοτε πολιτική εξουσία ήθελε να πριμοδοτήσει.

Και βέβαια είχαμε μεγάλο έλλειμμα δημοκρατικών διαδικασιών για τη διαμόρφωση αυτού του σχεδίου ανάπτυξης της παραγωγικής ανασυγκρότησης και υποδομών. Είχαμε σκοπιμότητα γιατί μέσα από αυτό, εξυπηρετήθηκαν πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα και στην περιοχή, αναπτύχθηκαν συγκεκριμένα συμφέροντα, ενώ έμειναν οι πολίτες και η κοινωνία σε ομηρία.

Πιστεύω ότι εδώ πρέπει να συζητήσουμε σε μια άλλη κατεύθυνση: Να ξεπεράσουμε τον παλαιοκομματισμό, τις ψευδεπίγραφες αντιθέσεις, είτε αυτές έχουν στενό τοπικιστικό χαρακτήρα, είτε έχουν κλαδικό, είτε συντεχνιακό. Να ξεπεράσουμε δηλαδή τη λογική της ψωροκώσταινας. Και η Δυτική Ελλάδα έχει το δυναμικό, έχει την ιστορία, να συνεισφέρει σε αυτή την κατεύθυνση.

Να συνεισφέρει στην κατεύθυνση του να καταστρώσουμε, να εκπονήσουμε, ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο και να το διαμορφώσουμε μαζί, να το ιεραρχήσουμε μαζί. Όσο φωτισμένη και να είναι μια ηγεσία στην Αθήνα, όσο καλός και να είναι ο υπηρεσιακός μηχανισμός, δε μπορεί αυτό το σχέδιο να γίνει σε κλειστές πόρτες με την απουσία των τοπικών κοινωνιών.

Αγαπητές φίλες και φίλοι η χώρα μας βγαίνει από την κρίση. Οι οικονομικοί πόροι όμως, που έχουμε να διαχειριστούμε από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι πολύ περιορισμένοι.

Άρα για να κάνουμε τόσο μεγάλα έργα υποδομής πρέπει να δανειστούμε. Και αυτοί που μας δανείζουν, δεν κάθονται να σκεφτούν τις κοινωνικές ανάγκες, δε σκέφτονται όπως έχετε δει όλα αυτά τα χρόνια το έλλειμμα των κοινωνικών υποδομών, δε βγάζουν την αγωνία που έβγαλε ο Αντιπεριφερειάρχης μεταφέροντας ερωτήσεις και Δημάρχων και του κόσμου της Δυτικής Ελλάδας. Αυτοί έχουν τους δικούς τους κανόνες: με χαρτί και με μολύβι και βλέπουν τη μελέτη βιωσιμότητας ενός έργου. Βλέπουν αν βγαίνει ένα έργο. Κι αυτό το βλέπουν και οι ιδιώτες και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Παγκόσμια Τράπεζα Επενδύσεων.

Αν τα τμήματα αυτά στρατηγικού σχεδιασμού που έχουμε να εκπονήσουμε και που κάνουμε, θα χρηματοδοτηθούν και είναι βιώσιμα, μπορούμε να ενταχθούν σε αυτό το πλαίσιο. Πρέπει να βρούμε και να εκμεταλλευτούμε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τους εθνικούς πόρους, για να χρηματοδοτήσουμε τα υπόλοιπα έργα και αυτά που δεν βγαίνουν, είτε άμεσα, είτε σε επόμενη φάση.

Όποιος έρχεται στη λογική να πει «υλοποιήστε υποδομές γιατί θέλουμε στο κάτω Παρτάλι να φέρουμε την ανάπτυξη», είναι η βέλτιστη λύση για ένα έργο υποδομής, όπως να βγει ο σιδηρόδρομος έξω από την Πάτρα. Ποιος δεν πιστεύει ότι είναι η βέλτιστη λύση; Αλλά με πολύ μεγαλύτερο κόστος, τότε και εγώ μαζί του είμαι, απλά πρέπει να κάνουμε ένα «μικρό βήμα» να ανατρέψουμε το διεθνές καπιταλιστικό τραπεζικό σύστημα και να το πείσουμε ότι πρέπει να δει και να σκύψει πάνω από τις κοινωνικές ανάγκες και όχι από τους νόμους της αγοράς.

Αυτά λοιπόν πρέπει να τα πούμε στους πολίτες, να ενημερώσουμε, να μην παραμυθιάζουν διάφοροι πολιτικάντηδες. Και δυστυχώς θα βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να πούμε και «όχι», γιατί πρέπει να λέμε αλήθεια, στο ότι δεν έχει προτεραιότητα με τα χρήματα που σήμερα έχουμε, ο δρόμος άνω Παρτάλι – κάτω Παρτάλι. Είναι πολύ σημαντικό αν το σπίτι μου είναι εκεί, αν η δραστηριότητά μου είναι εκεί, αν η ζωή μου είναι εκεί, αλλά δε βγαίνει. Κι αυτό πρέπει να το πούμε και πρέπει να το πούμε με ειλικρίνεια.

Όπως πρέπει να γίνει μια συζήτηση και να τοποθετηθεί η τοπική κοινωνία οι φορείς, οι πολίτες για το ποια είναι η ιεράρχηση του έργου που πρέπει να γίνουν στην περιοχή, τι παραγωγικό μοντέλο θέλουμε και ποια μορφή ανάπτυξης θέλουμε στη Δυτική Ελλάδα. Αυτό που δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη της Κυβέρνησης με το όραμα που μας έχει εμπνεύσει ο Αλέξης Τσίπρας,  είναι, να είναι αποφάσεις που θα παρθούν σε κλειστά γραφεία, μόνοι μας και χωρίς να μοιραζόμαστε μαζί σας τον όποιο σχεδιασμό και την όποια ιεράρχηση.

Εμείς δε θα μπούμε σε συνδιαλλαγή με κάποιες ομάδες συμφερόντων, είτε για την ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών, είτε για τα έργα υποδομών, είτε χωρίς τη συμμετοχή των υγιών παραγωγικών δυνάμεων και της τοπικής κοινωνίας.

Το δεύτερο που πρέπει να συζητήσουμε, είναι,για τους υπόλοιπους πόρους του νέου ΕΣΠΑ που θα κατευθυνθούν. Και σε ποιους τομείς θέλουμε υποδομές, σε ποιες παραγωγικές δομές. Δε θα πάμε στη λογική  ταξίματος, θέλω να πω –για να έρθουμε και στα της περιοχής- τι ζήσαμε τα τελευταία τρία χρόνια. Τα τρία τελευταία χρόνια, ζήσαμε, στην αρχή, ότι είμαστε δογματικοί κομμουνιστές και δε θέλουμε τα έργα υποδομών, δε θέλουμε τις παραχωρήσεις. Στη συνέχεια ζήσαμε ότι καθυστερούμε και δε θα τελειώσουμε τα έργα, στη συνέχεια ζήσαμε ότι κάνουμε εγκαίνια.

Έχω στα χέρια μου, δε ξέρω σε ποιον τοπικό άρχοντα να τα κάνουμε δώρο -έτσι για να τα βγάλουμε κάποια στιγμή, τις δηλώσεις του κ. Αυγενάκη στις 3 Απρίλη του ’15 «…το πάγωμα των έργων μετά τις τελευταίες ατυχείς εξαγγελίες έχει επιφέρει μεγάλη, ανεπανόρθωτη ζημιά για τη χώρα», στις 23 Απρίλη του ’15 «.. Δεν έχει δικαίωμα κανείς να βαλτώσει»  –λες και έτρεχαν με μεγάλους ρυθμούς- «τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα υποδομής εθνικής σημασίας και να πετάξει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους»….

Στις 6 Μαΐου του ’15, βρίζει το Σταθάκη και εμένα, ήταν και  οι διαγωνισμοί για τις άδειες τότε, άρα είχε ταυτιστεί και με το Πάτρα – Πύργος… Ανέφερε ακόμη «πώς να ρίχνεις ιδέες» –λέει ο κ. Αυγενάκης- ο κ. Σταθάκης –να ρίχνει ιδέες ο κ. Σταθάκης, ενώ ο κ. Αυγενάκης έριχνε καλύτερες-,  «και να τις συμπληρώνει ο κ. Σπίρτζης δε βοηθάει στη συνέχιση των έργων», γι’ αυτό είχαν ολοκληρωθεί πριν.

Στις 30 Αυγούστου, «Εμείς κάναμε τα μεγάλα έργα», «τα έργα είχαν και έχουν τη σφραγίδα της Νέας Δημοκρατίας» στην Αιτωλοακαρνανία. Ο κ. Μανιάτης επίσης, κατήγγειλε τον Πρωθυπουργό: «Ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας εγκαινίασε σήμερα ένα αυτοκινητόδρομο που παραμένει ανοιχτό εργοτάξιο».

Το ’16 άλλαξε η πλάκα. Το ’16 αρκετοί βουλευτές, 48 βουλευτές περίπου της Νέας Δημοκρατίας μας είπαν ότι «θα αποδοθούν ευθύνες για τους αυτοκινητόδρομους» και 2 Σεπτέμβρη του ’16 κατήγγειλαν ότι «ο κ. Τσίπρας όσες κορδέλες και να κόψει, παραμένει αναξιόπιστος».

Το ’17 τον κατήγγειλαν ότι κόβει κορδέλες, ενώ οι προηγούμενες Κυβερνήσεις έκαναν τα έργα. Να τρελαίνεται κανείς! Και βέβαια ανακοινώσεις εδώ από τον Κωστή Χατζηδάκη, είναι εκπληκτικές, όπως είναι εκπληκτικές και οι επίκαιρες ερωτήσεις που έχουν καταθέσει στη Βουλή και αναπτύσσουν το σκεπτικό τους.

Κράτα τα Κατερίνα να τα βγάλουμε εδώ στη Δυτική Ελλάδα, επειδή κάθε μήνα είχαμε τις ίδιες επίκαιρες για τα ίδια έργα, να κάνουμε ένα λεύκωμα για το ποιοι έκαναν τα έργα, το ξέρουν οι πολίτες της Δυτικής Ελλάδας και ποιοι συνεχίζουν να προσπαθούν να αμαυρώνουν την προσπάθεια που έγινε.

Πάμε στις ερωτήσεις: Τα έργα των αυτοκινητοδρόμων δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα από όσα ξέρετε, εμείς είμαστε ικανοποιημένοι που μπορέσαμε και τα ολοκληρώσαμε σε αυτό τον χρόνο. Τα παραλάβαμε στο 48% της υλοποίησης και σταματημένα και με χιλιάδες προβλήματα.

Πολλά χρόνια, σχεδόν δέκα χρόνια μετά, δεν είχαν ολοκληρωθεί ούτε οι απαλλοτριώσεις, ούτε οι αρχαιολογικές εργασίες, ούτε οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, ούτε τα σημεία που τέμνονταν –που έχουμε και ερωτήσεις για το σιδηρόδρομο- ο αυτοκινητόδρομος με το σιδηρόδρομο. Και επομένως είμαστε πολύ περήφανοι γι’ αυτό.

Όπως είμαστε περήφανοι που τους κόψαμε 900 εκατομμύρια από αυτά που ζητούσαν, από τις συμβάσεις που είχαν ως αποζημιώσεις στους πέντε αυτοκινητόδρομους. 764 εκατομμύρια κόπηκαν από τους τέσσερις.

Για μας λοιπόν, οι αυτοκινητόδρομοι θα ολοκληρωθούν όταν γίνουν τρία πράγματα ακόμη:

Το πρώτο είναι το σύστημα ηλεκτρονικών αναλογικών διοδίων, για το οποίο όπως γνωρίζετε, ξεκίνησε η διαγωνιστική διαδικασία. Να έχουμε ένα δίκαιο σύστημα. Το δεύτερο είναι η ολοκλήρωση των αντιπλημμυρικών δικτύων στα κρίσιμα σημεία. Ήδη η Διυπουργική Επιτροπή πήρε απόφαση να ζητήσουμε αδαπάνως για το ελληνικό δημόσιο μελέτες να τις αξιολογήσουμε τις περιοχές και εκεί που έχουμε κάθε χρόνο πλημμύρα στο Μεσολόγγι, εδώ στην περιοχή έχουμε πάρα πολλές, στην Κλόκοβα, στους Δήμους στη βόρεια Πελοπόννησο, στην Ηλεία, να γίνουν αυτά τα αντιπλημμυρικά έργα και να φτιάξουμε και μια δεξαμενή ώριμων έργων που θα τα δημοπρατήσουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες.

Το τρίτο για την περιοχή, είναι η ολοκλήρωση και για όλους τους αυτοκινητόδρομους των συνδέσεων με τα μεγάλα αστικά κέντρα και με τις κρίσιμες υποδομές. Και σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται η κατασκευή και του Πάτρα – Πύργος και του Αγρινίου που μαζί με τον Δήμαρχο έχουμε βρει ένα μελετητή ντόπιο, ο οποίος θα κάνει δωρεάν τη μελέτη και αυτό δείχνει το πώς μπορεί να εισφέρει και ο τεχνικός κόσμος της χώρας στο να ωριμάσουν λίγο πιο γρήγορα τα έργα. Και με την Πρέβεζα, με μια ακόμη μεγάλη αμαρτία για την Παραϊόνια και τον τρόπο που υλοποιείται, και όχι μόνο αλλά και το ξεπέρασμα του Πύργου, οδικά, προς το Καλό Νερό και την Τσακώνα,  με στόχο να κλείσει το δαχτυλίδι της Πελοποννήσου.

Επειδή έχουν ακουστεί πολλά για το Πάτρα – Πύργος και έχουμε φάει και τη λάσπη με το τσουβάλι, μετά που πήγαμε όλα τα στοιχεία στον Εισαγγελέα και είπε «εντάξει για όνομα του Θεού» άλλαξε, και τώρα έχουμε πιάσει άλλο βιολί: ότι «δεν θα γίνει το Πάτρα – Πύργος».

Κατ’ αρχάς να πούμε ότι οι πολίτες της Ηλείας, έχουν απόλυτο δίκιο να ανησυχούν και να περιμένουν να γίνουν τόσο μεγάλα έργα υποδομών στην περιοχή τους με την επικινδυνότητα που έχει αυτός ο δρόμος. Απόλυτο δίκιο. Όμως οι άνθρωποι που ξέρουν, είτε είναι σε θέση ευθύνης, είτε είναι τεχνικοί, οφείλουν, να μη τι άλλο, να μην προσπαθούν να αμαυρώσουν -γιατί αυτός είναι ο στόχος- τη δουλειά που έχει γίνει.

Φίλες και φίλοι το Πάτρα – Πύργος μετά την εξαίρεση του από την παραχώρηση της Ολυμπίας Οδού είχε μία και μόνη τύχη με μαθηματική βεβαιότητα. Μία. Να μη γίνει. Αυτή είναι η αλήθεια. Και να μη γίνει για τον εξής απλό λόγο: Στην έγκριση μεγάλου έργου από την προηγούμενη Κυβέρνηση που έβγαλε τον διαγωνισμό είχε γραφτεί ο όρος ότι για να ξεκινήσει αυτό το έργο με τον ένα διαγωνισμό εκτός των υπολοίπων στρεβλών που θα τα πούμε στη συνέχεια, έπρεπε να γίνει ο φάκελος μεγάλου έργου. Δεν είχε γίνει ο φάκελος μεγάλου έργου.

Ποιες ήταν οι εκπτώσεις ή ποιες είναι οι εκπτώσεις σε έργα που συμμετέχουν μόνο οι εταιρείες 7^ης τάξης; Περιορισμένες. Τουλάχιστον. Για να μην πω τίποτε χειρότερο. Ποιες θα ήταν όταν στη μία κοινοπραξία που έφτιαξε την «Ολυμπία Οδό» και έκανε και τις μελέτες για αυτό τον αυτοκινητόδρομο είναι όλες οι εταιρείες 7^ης τάξης -πλην μίας ή μιάμισης έτσι για να τα πούμε κανονικά τα πράγματα με το όνομά τους-, επίσης πολύ  χαμηλές.

Τι εξέτασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να εγκρίνει το φάκελο μεγάλου έργου και έχουμε την καθυστέρηση που είχαμε; Αν με τα χρήματα, όχι τον προϋπολογισμό, τα χρήματα τα πραγματικά που συμβασιοποιείς τον προϋπολογισμό ενός έργου, βγαίνει με τη διατομή αυτή, στη συνέχεια έβαλε τις Υπηρεσίες να δουν αν πρέπει να γίνει μικρότερη διατομή και στη συνέχεια αν πρέπει να γίνει βελτίωση του υπάρχοντος αυτοκινητόδρομου.

Και διαβάζω, ότι και κάποιοι Δήμαρχοι εδώ πήγαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ρώτησαν πότε κατέθεσε η Διαχειριστική Αρχή το φάκελο μεγάλου έργου, το τι έχει μέσα ο φάκελος μεγάλου έργου, τι το είδαν οι τεχνικοί σύμβουλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν το ρώτησαν; Έτσι από περιέργεια…

Δεν ρώτησαν ότι αν δεν είχαμε πάνω από 50% εκπτώσεις δε θα γινόταν αυτοκινητόδρομος; Αν πηγαίναμε δηλαδή στην παλιά διαγωνιστική διαδικασία δε θα γινόταν αυτοκινητόδρομος, δεν θα εγκρινόταν ο φάκελος μεγάλου έργου.

Αλλά πάμε και στο προηγούμενο για να δούμε τι γινόταν. Εδώ έγιναν -μετά τις καταγγελίες της μιας διαγωνιζόμενης εταιρείας που θα τραβούσε τέσσερα – πέντε χρόνια-, ξανά μελέτες, επικαιροποιήθηκαν και τι ανακαλύψαμε; Και οι άνθρωποι της περιοχής στην Ηλεία, τα ξέρουν αυτά. Δεν δικαιούνται να τα κρύβουν. Ανακαλύψαμε καμία 30ριά εκατομμύρια υλικά λιγότερα.

Και ω του θαύματος κάποια ποτάμια στην περιοχή είχαν καθαριστεί και κάποια αδρανή υλικά είναι ακόμη αποθηκευμένα. Μου φαίνεται ότι στην  Ηλεία  ξέρουν και που είναι αποθηκευμένα γιατί δεν είναι κανένα κουτάκι, είναι τόνοι αδρανών υλικών.

Όπως ήταν ψευδείς οι περιβαντολλογικές  μελέτες που επανεγκρίθηκαν, όπως ήταν ψευδείς οι ποσότητες, όπως ήταν ψευδή όλα. Δηλαδή στρέβλωση του ανταγωνισμού προς όφελος των λίγων που είχαν κανονίσει να πάρουν τη δουλίτσα. Αλλά αυτή ήταν και μεγάλη δουλίτσα.

Και μπορεί έτσι να μας καταγγείλετε τώρα, γιατί ο Καλογρίτσας πήρε τις τέσσερις εργολαβίες, αλλά δεν τις έχει πάρει. Λέω, για όποιον είναι συνήγορος της Νέας Δημοκρατίας εδώ πέρα, ή άλλων παλαιοκομματικών δυνάμεων. Εμείς δεν κρυβόμαστε. Όταν πάει στο Ελεγκτικό Συνέδριο θα δούμε, -γιατί στον Εισαγγελέα είπαν ότι έγιναν όλα νόμιμα, αν θα πάνε αυτές οι εταιρείες, ποιοι είναι οι κανονικοί ανάδοχοι των έργων και αν έχουν τηρηθεί όλες οι νόμιμες διαδικασίες.

Το ζητούμενο όμως είναι άλλο. Είναι ότι το έργο με ακρίβεια, μαθηματική ακρίβεια, δε θα γινόταν αν είχαμε άλλο συμβατικό τίμημα από αυτό που έχουμε. Αυτή είναι η ουσία και αυτά δεν τα λέω εγώ, τα λένε οι υπηρεσίες, τα λένε οι σύμβουλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα λένε οι έλεγχοι που έχουν γίνει.

Επομένως, έτσι για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό στον Ε65 στον αυτοκινητόδρομο Κεντρικής Ελλάδας που εκεί δεν είχαμε καν διαγωνιστική διαδικασία, ούτε μία, ούτε οκτώ. Το ίδιο περιμένουμε: την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα λοιπά.

Για να έχουμε, κ. Αντιπεριφερειάρχη επειδή με ρωτήσατε, συγκεκριμένο πλάνο, ο φάκελος από τη Διαχειριστική Αρχή του Υπουργείου Ανάπτυξης μετά από όλο αυτό το Γολγοθά που περάσαμε για να γίνει το έργο, κατατέθηκε από ό,τι ξέρω 12 Δεκεμβρίου, 40-45 μέρες μετά η άλλη Υπηρεσία η ΚεΜΚΕ από το Υπουργείο Οικονομικών έδωσε την έγκρισή της ότι δεν έχουμε κρατικές ενισχύσεις, γιατί μπορεί να είμαστε Υποδομών αλλά έχουμε μια πολύ στενή συνεργασία τα Υπουργεία μεταξύ μας όπως και οι Υπηρεσίες των Υπουργείων, δεν έχουμε ο καθένας το βιλαέτι του.

Η ημερομηνία που έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να απαντήσει ή να μην απαντήσει, είναι τρεις μήνες μετά την κατάθεση από τη Διαχειριστική Αρχή του Υπουργείου Οικονομίας. Άρα ή θα απαντήσει θετικά τις επόμενες μέρες ή δε θα απαντήσει καθόλου μέχρι τις 12 Μαρτίου που θεωρείται θετική απάντηση για να στείλουμε και τις 8 συμβάσεις στο Ελεγκτικό Συνέδριο μετά τον έλεγχο που θα κάνει η Υπηρεσία.

Υπολογίζουμε να κάνει ένα μήνα περίπου το Ελεγκτικό Συνέδριο, γιατί είναι πανομοιότυπη σύμβαση και ο έλεγχος, και μετά ορίζεται από το νόμο των δημοσίων συμβάσεων και των δημοσίων έργων ένα μήνα για να ζητήσεις από τους αναδόχους τις εγγυητικές και τα υπόλοιπα που ορίζει η νομοθεσία.

Στη συνέχεια ξεκινάει το έργο, με απαλλοτριώσεις και χωρίς κίνδυνο, και με πραγματικά νούμερα. Πείτε σε αυτούς που έχουν από τα ποτάμια μαζέψει αδρανή υλικά να τα πουλήσουν στους ανθρώπους που θα κάνουν το έργο στην πραγματικότητα.

Γιατί αυτοί έδωσαν πολύ κάτω στην προσφορά τους, συμμετείχαν σε αυτούς τους διαγωνισμούς από αυτό που τελικά θα υλοποιηθεί το έργο και υπάρχει κι ένα θέμα. Αφού το Πάτρα – Πύργος ήταν στην παραχώρηση της Ολυμπίας Οδού γιατί όταν κατέβηκαν αυτές οι μεγάλες εταιρείες έδωσαν 25%, 30%  έκπτωση και στην Ολυμπία Οδό δεν έδωσαν την ίδια έκπτωση, μετά από τόσα χρόνια; Ερώτημα.  Για να μην τρελαθούμε εδώ πέρα, σε αυτή την πόλη και με αυτές τις ανάγκες. Και αυτά τα ξέρετε η περιοχή.

Πάμε στις υπόλοιπες ερωτήσεις σας:

Πύργος – Καλό Νερό: Εχουν εγκριθεί 20 εκατομμύρια με στόχο τη βελτίωση του δρόμου, γνωρίζετε τα περιβαλλοντικά προβλήματα που υπάρχουν εκεί. Έτσι θα πάμε να αναβαθμίσουμε το συγκεκριμένο κομμάτι και βέβαια ο στόχος μας είναι γι’ αυτό έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες και τελειώνει και η περιβαλλοντική αδειοδότηση για το Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος για να κλείσει μετά το δαχτυλίδι μέχρι την Καλαμάτα.

Ολοκληρώνουμε την κατασκευή οδικής σύνδεσης της περιοχής στο Άκτιο με το δυτικό Άξονα βορρά – νότου. Ένα ακόμη σταματημένο έργο, με πολλά προβλήματα. Μέσα στον Φεβρουάριο θα γίνει η δημοπράτηση των υπολειπόμενων εργασιών.

Ολοκληρώνεται το έργο βελτίωσης της ΕΟ Αγρινίου – Καρπενησίου κατά τμήματα. Έχουμε το τμήμα «Αγρίνιο – Άγιος Βλάσης», ο προγραμματισμός είναι για τον Σεπτέμβρη του ’18.

Η σύνδεση της ευρείας παράκαμψης Πατρών με το νέο Λιμάνι Πατρών και την εθνική οδό Πατρών – Πύργου, με την κατασκευή Παραγλαύκιων αρτηριών,  ολοκληρώνεται και αυτή μέσα στο ’18.

Η σύμβαση υπογράφτηκε το ’15, για να δούμε τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια, τα τρία χρόνια, και έχει υλοποιηθεί το 85% του έργου.

Δε θα μπω στο τι έχουμε χρηματοδοτήσει στους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αξίζει όμως να πούμε ότι με την Περιφέρεια έχουμε μια πολύ στενή συνεργασία για κρίσιμα θέματα, όπως είναι η άρση της επικινδυνότητας της νέας εθνικής οδού Αντιρρίου – Ιωαννίνων, η αντικατάσταση του αγωγού ύδρευσης σε μήκος 3,5 χλμ. περίπου στον Αστακό. Εκεί έχουμε να κάνουμε με τη μελέτη του οδικού Άξονα «Αστακός – Πλατυγιάλι».

Έχουμε με το Δήμο Πατρέων για τη συντήρηση του οδικού δικτύου και με όλους τους υπόλοιπους Δήμους αντίστοιχα συνεργασία.

Ούτε θα μπω στις μελέτες, είναι πλήθος οι μελέτες, που έχουν έρθει από αιτήματα και της Περιφέρειας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τα περισσότερα τα ξέρετε, έχουν κοινοποιηθεί.

Πάμε στα σιδηροδρομικά. Μια άλλη πονεμένη ιστορία! Θα μου επιτρέψετε την καθυστέρηση κ. Περιφερειάρχα, γιατί ήταν και το 90% των ερωτήσεων σε εμένα.

Η σιδηροδρομική σύνδεση ήταν άπιαστο όνειρο για την περιοχή, μετά από αυτά που έχουν γίνει. Για τα τελευταία 20 χρόνια μόνο εξαγγελίες επί της ουσίας. Οι μελέτες άλλαζαν συνεχώς και ακόμη και τώρα μπαίνουν νέα θέματα, παραδείγματος χάριν η υπογειοποίηση έξω από την Πάτρα στα Μποζαΐτικα μπήκε το καλοκαίρι το Υπουργείο. Δυόμισι χρόνια συζητάμε πως θα κάνουμε την υπογειοποίηση στον αστικό ιστό μέσα στην Πάτρα και τη σύνδεση με το νέο λιμάνι, ξαφνικά είχαμε και την υπογειοποίηση στα Μποζαΐτικα. Δίκιο; Δίκιο. Αλλά δεν μπορεί να έχει τελειώσει ο διαγωνισμός, να έχουν τελειώσει τα Δικαστήρια να τρέχουμε σα χώρα και να το συζητάμε τώρα. Το ’06 το ’07 έπρεπε να συζητηθεί αυτό.

Αυτή ήταν η πρακτική των προηγούμενων Κυβερνήσεων.

Να πούμε μερικά παραδείγματα για να γελάσουμε…

Όταν στη Δυτική Ελλάδα σταματούσε το τρένο στο Αγρίνιο έφτιαχναν σιδηροδρομικό σταθμό και έκαναν προσλήψεις. Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι σα να το σταματήσουμε κι εμείς τώρα να πάμε στο Καλό Νερό να κάνουμε σιδηροδρομικό σταθμό να βολέψουμε κανένα άνθρωπό μας, ή στον Πηνειό στο Δήμο.

Το 2015 παραλάβαμε μια νέα εργολαβία στη διαδρομή Κιάτο – Ροδοδάφνη που η σύμβαση είχε υπογραφεί τον Σεπτέμβριο του ’14, είχε δηλωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι θα τελειώσει τον Δεκέμβριο του ’14, δηλαδή σε τρεις μήνες θα το τελείωναν, γιατί ήταν πάρα πολύ γρήγοροι, όπως έχετε διαπιστώσει. Τον Φεβρουάριο του ’15 που αναλάβαμε το εκτελεσμένο αντικείμενο ήταν προφανώς κάτω από το 5% του έργου.

Σήμερα η εργολαβία αυτή ολοκληρώνεται, τελειώνει το 2ο τρίμηνο του ’18 και προγραμματίζουμε δοκιμές ώστε με τις ντιζελογεννήτριες να πηγαίνει ο σιδηρόδρομος στο τμήμα Αίγιο – Κιάτο. Ακολουθούν οι δημοπρασίες μέσα στη χρονιά για την ηλεκτροκίνηση.

Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για το τι γινόταν με τη διαβούλευση στην τοπική κοινωνία και με τις αδειοδοτήσεις στα όργανα των Δήμων της Περιφέρειας στο παρελθόν. Θέλω να πω όμως κάτι που είναι πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου: Διασφαλίσαμε, ενώ δεν υπήρχε ένα ευρώ, για το σιδηροδρομικό τμήμα Ροδοδάφνη – Ψαθόπυργος, τελείωνε η χρηματοδότηση το ’14, αυτό που είπα πριν, να ενταχθεί στο CEF και είναι το έργο που περιλαμβάνει την Παναγοπούλα. Γλιτώσαμε και το έργο και 293 εκατομμύρια. Σήμερα αυτή η εργολαβία είναι στη φάση ολοκλήρωσης προφανώς.

Το έργο Ψαθόπυργος – Ρίο, τελικά ήταν Ψαθόπυργος – Ρίο – Μποζαΐτικα, εκεί έγινε διαβούλευση με την τοπική κοινωνία, με τις συλλογικότητες, με τον Εξωραΐστικό Σύλλογο και θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής: το έργο πρέπει να εκτελεστεί, είναι δέσμευση της χώρας, γιατί θα χάσουμε πάρα πολλά λεφτά το έργο να φτάσει στο λιμάνι.

Στο πλαίσιο της ίδιας εργολαβίας –αυτό ενημερώσαμε χθες τους κατοίκους- ήδη έχει δοθεί εντολή την Παρασκευή να γίνει μελέτη που θα μας δίνει την τεχνική λύση και την οικονομική επιβάρυνση προκειμένου να γίνει υπόγεια διέλευση με τη μέθοδο cut and cover, χωρίς όμως να βγούμε έξω από το χρονοδιάγραμμα και έξω από την εργολαβία.

Η ολοκλήρωση της μελέτης γι’ αυτό το τμήμα θέλει περίπου έξι με επτά μήνες. Στο τμήμα αυτό ο προγραμματισμός δεν έχει να κάνει με έργο που είναι να τρέξε. Μετά είναι ο τεχνικός προγραμματισμός του έργου. Εμείς σεβόμαστε τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Αν από τη μελέτη αποδειχθεί ότι και τεχνικά και οικονομικά είναι εφικτό, ένας πρόχειρος υπολογισμός που κάναμε βγαίνει, θα το εντάξουμε μέσα στην ίδια εργολαβία την υπογειοποίηση και έτσι θα γλιτώσουμε και τη γέφυρα παρακάτω.

Όπως γνωρίζετε έχουμε κάνει εξαντλητική διαβούλευση με το Δήμο Πατρέων για την υπογειοποίηση του σιδηροδρόμου μέσα στον αστικό ιστό, προκειμένου η Πάτρα να έχει μέτωπο, πραγματικό μέτωπο, να μη διακόπτεται από σιδηρόδρομο για ένα μεγάλο κομμάτι μέχρι τον Άγιο Ανδρέα και στη συνέχεια με διπλή ηλεκτροδοτούμενη σιδηροδρομική γραμμή να φτάσει μέχρι το νέο λιμάνι της Πάτρας.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ τον Νίκο Κοντοέ για τη συνεργασία που έχουμε και το Υπουργείο Ναυτιλίας και να σας πω ότι μην πάμε να εκτελέσουμε και αυτό το έργο και αλλάξουμε γνώμη μετά τη δημοπράτηση. Ό,τι είναι, κάποιος να το πει τώρα. Αυτό που εμείς προτείνουμε, είναι η λύση που σας είπα και είναι μαζί με το έργο της υπογειοποίησης του σιδηροδρόμου, είναι δυο γραμμές για τις δυτικές συνοικίες της Πάτρα ελαφρού τρένου για να λύσουμε μια και καλή το πρόβλημα της περιοχής.

Αλλά είναι και κάτι ακόμη. Αυτό που είναι στην αρμοδιότητα με τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, να γίνει το εμπορικό τμήμα του λιμανιού της Πάτρας. Σε ένα έργο έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία και η συνεργασία των δύο Υπουργείων, ολοκληρώνεται τις επόμενες μέρες για να ενταχθεί στο στρατηγικό σχέδιο μεταφορών.

Επομένως εμείς δεν τάζουμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Λέμε και τι θα κάνουμε και τι δε θα κάνουμε και τι δε μπορούμε να κάνουμε. Επομένως δημοπρατούμε την ηλεκτροκίνηση στις 9 Φεβρουαρίου του Κιάτο – Ροδοδάφνη προϋπολογισμού 68 εκατομμυρίων, το 3ο τρίμηνο του  ’18 δημοπρατούνται οι εργασίες για το Ροδοδάφνη – Ψαθόπυργος που είναι οι σταθμοί ηλεκτροκίνησης και η σηματοδότηση. Το 1ο εξάμηνο του ’19 θα γίνει το αντίστοιχο έργο για το τμήμα Ψαθόπυργος – Μποζαΐτικα.

Πείρος –Παραπείρος, είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία της περιοχής ο Πείρος – Παραπείρος είναι και το όνομα τέτοιο. Μόνο να πω κάτι, γιατί η Ηλεία είναι ριγμένη, γιατί δεν έγινε αυτοκινητόδρομος και γι’ αυτό σε συνεργασία με την Περιφέρεια θα γίνει και η συντήρηση της παλιάς μετρικής γραμμής για να λειτουργήσει και να βγει από τη σιδηροδρομική απομόνωση. Και είναι κάτι, που το είπαμε και με τον Περιφερειάρχη και με τον Αντιπεριφερειάρχη για να κλείσει και αυτή η γκρίζα ζώνη.

Ο Πείρος – Παραπείρος επιτέλους είναι κάτι σαν την Ολυμπία οδό, ολοκληρώνεται τον Ιούνιο. Γνωρίζετε τα θέματα, ότι κάποιοι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δε θέλουν να αναλάβουν τη λειτουργία και τη διαχείριση.  Πολύ σύντομα θα υπάρχει νομοθετική ρύθμιση που θα αναλάβει το Υπουργείο μαζί με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που δέχονται να συμμετέχουν, εκτός κι αν θέλει να το αναλάβει η Περιφέρεια με τους Δήμους και να μην συμμετέχει το Υπουργείο. Να είναι υπόθεση εδώ της περιοχής.

Εμείς πάντως και θα βοηθήσουμε και θα αλλάξουμε το νομοθετικό πλαίσιο που προβλέπεται.

Και για τα αντίστοιχα έργα που δίνουμε πραγματικά μεγάλο βάρος, προχωράμε και το φράγμα Αχυρών στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και τη διώρυγα στην Αμβρακία και στην Αμφιλοχία, για άρδευση και ύδρευση και την επέκτασή της, και αν θέλετε τη γνώμη μου, είναι προτιμότερο να κάνουμε τέτοια έργα, παρά άλλα. Λείπει και ο Αποστόλου, άρα μπορούμε να το πούμε αυτό πιο ειλικρινά.

Αγαπητές φίλες και φίλοι έχουμε μια τελείως διαφορετική λογική στο πώς πάμε, που πάμε και γιατί πάμε εκεί που πάμε. Και αυτό που δε σταματάμε να λέμε, επειδή μιλάμε για υποδομές είναι ότι τα έργα δεν ανήκουν σε κανέναν Υπουργό, σε καμία Κυβέρνηση, σε κανένα Περιφερειάρχη ή Δήμαρχο, ανήκουν μόνο στον ελληνικό λαό που τα πληρώνει και επομένως μαζί με τον ελληνικό λαό και τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις πρέπει να γίνει ο σχεδιασμός και η ιεράρχησή τους.

Αυτή είναι η πολιτική κατεύθυνση και το όραμα που έχουμε για την παραγωγική ανασυγκρότηση, αυτό είναι αυτό που λέμε εμείς «δίκαιη ανάπτυξη», αυτό που μας έχει εμπνεύσει ο Αλέξης.

Κάναμε ως προοδευτικός χώρος πολλά χρόνια να δούμε έναν ηγέτη που να οδηγήσει τη χώρα σε άλλη εποχή, σε αλλαγή νοοτροπίας, πολλών κακώς κειμένων και δεν έχουμε και αυτή τη φορά διάθεση κάποιοι να την απαξιώσουν.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

Την κυβερνητική στρατηγική στα πεδία της ενέργειας και της οργάνωσης του χώρου παρουσίασε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, μιλώντας στο 9^ο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο Δυτικής Ελλάδας, στην Πάτρα.

Αναφερόμενος στα θέματα της ενέργειας, ο Υπουργός χαρακτήρισε ως άμεση προτεραιότητα τη διαμόρφωση μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού, με βασικούς στόχους την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας και τη στροφή προς Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Υπογράμμισε τον πολύ σημαντικό ρόλο του φυσικού αερίου, ως «καύσιμο – γέφυρα», που θα υποκαταστήσει μέρος της χρήσης του λιγνίτη στο ενεργειακό μείγμα της χώρας.

Καθώς η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας δεν καλύπτεται από τα υφιστάμενα και τα σχεδιαζόμενα συστήματα μεταφοράς αερίου, ο Υπουργός αναφέρθηκε στην πρόταση κατασκευής και λειτουργίας εγκατάστασης υποδοχής και αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου μικρής κλίμακας. Εξέφρασε την προτίμηση η εγκατάσταση να είναι κοντά στη θάλασσα, διαβεβαίωσε ότι θα εξασφαλιστούν οι αυστηρότερες ευρωπαϊκές προδιαγραφές ασφαλείας και χωροθέτησης (Οδηγία SEVESO III) και εμφανίστηκε αισιόδοξος για την πορεία του σχετικού διαλόγου με τους φορείς και την τοπική κοινωνία. Υπενθύμισε, δε, ότι το αμέσως προσεχές διάστημα αναμένεται η Δημόσια Εταιρία Διανομής Αερίου Λοιπής Ελλάδος να καταθέσει σχέδιο ανάπτυξης των δικτύων διανομής σε Πάτρα, Αγρίνιο και Πύργο.

Σχετικά με τον κομβικό ρόλο που παίζουν οι ΑΠΕ στον ενεργειακό μετασχηματισμό παρέθεσε τα φιλόδοξα επίπεδα των διεθνών στόχων που έχουν τεθεί στο πλαίσιο της «Συμφωνίας του Παρισιού», με την Ελλάδα να βρίσκεται στη πρώτη γραμμή της μάχης. Επισήμανε ότι το 2018-20 προβλέπεται να γίνουν διαγωνισμοί εγκατάστασης ΑΠΕ ισχύος 2,6 GW (γιγαβάτ), που αφορούν επενδύσεις 2,5-3 δισ. ευρώ. Προχωρά, επίσης, η θέσπιση νέου Ειδικού Χωροταξικού ΑΠΕ, που ενισχύει τα κίνητρα για επενδύσεις, µε σεβασμό στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, τον τουρισμό και τη γεωργική γη.

Ειδικά για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ο Υπουργός επεσήμανε ότι υπάρχει υψηλό δυναμικό σε ΑΠΕ και αναγνώρισε την ανάγκη αναβάθμισης του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Στην κατεύθυνση αυτή περιλαμβάνεται στο δεκαετές πλάνο του ΑΔΜΗΕ η ολοκλήρωση του Κέντρου Υπερυψηλής Τάσης Μεγαλόπολης και του άξονα 400 kV Πάτρα-Μεγαλόπολη-Κόρινθος που θα διασφαλίσει την ασφαλή τροφοδότηση.

Επιπρόσθετα, υπογράμμισε πως μεγάλη βαρύτητα δίνεται στις πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας, µε έμφαση στον κτιριακό τομέα (κατοικίες και δημόσια κτίρια). Αναφέρθηκε στη δωρεά από τις τράπεζες του πληροφοριακού συστήματος για το πρόγραμμα «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον ΙΙ» και ανακοίνωσε πως εντός των επόμενων ημερών θα υπογραφεί η σχετική ΚΥΑ προκήρυξης του προγράμματος προϋπολογισμού περίπου 250 εκατ. ευρώ από πόρους του ΕΣΠΑ 2014-20.

Στάθηκε ιδιαίτερα στις πρωτοβουλίες που δρομολογούνται για την ενεργειακή αναβάθμιση των δημοσίων κτιρίων, ως υποσύνολο της συνολικής αναβάθμισης του κτηριακού αποθέματος, σε κομβικούς τομείς όπως τα σχολεία, και τα νοσοκομεία. Προωθείται η ενεργοποίηση μιας πρώτης σειράς ώριμων έργων με χρηματοδότηση ανοιχτού δανείου της ΕΤΕπ ύψους 2 δισ. ευρώ, ενώ θα συσταθεί Α.Ε. του Δημοσίου που θα αναλάβει την οργάνωση και παρακολούθηση της συνολικής διαδικασίας.

Ο Υπουργός υπογράμμισε τις αναπτυξιακές δυνατότητες που δημιουργούν οι εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων και τις φιλόδοξες ενδείξεις που καταγράφονται στην περιοχή. Ανακοίνωσε ότι τις επόμενες ημέρες, αναμένεται να κατακυρωθούν από τη Βουλή οι συμβάσεις για τις χερσαίες περιοχές της ΒΔ Πελοποννήσου και της Αιτωλοακαρνανίας. Για τη θαλάσσια περιοχή του Κατάκολου η σύμβαση έχει ήδη εγκριθεί από τη Βουλή, όπως και για τη θαλάσσια περιοχή Δυτικά του Πατραϊκού Κόλπου, όπου ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι γεωλογικές και γεωφυσικές έρευνες, με μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

Έκανε ειδική αναφορά στην επιτάχυνση των διαδικασιών ανάρτησης των δασικών χαρτών, ως απαραίτητο βήμα στη διαδικασία κατάρτισης του Κτηματολογίου και ανακοίνωσε πως σύντομα θα έρθει στη Βουλή νομοσχέδιο, που θα διαμορφώνει για πρώτη φορά το θεσμικό πλαίσιο για τον χωροταξικό σχεδιασμό στη θάλασσα και τη διαχείριση της παράκτιας ζώνης. Τέλος περιέγραψε τους βασικούς στόχους του υπό θεσμοθέτηση Περιφερειακού Πλαισίου Δυτικής Ελλάδας και των Τοπικών Χωρικών Σχεδίων που θα εκπονήσουν οι δήμοι, ώστε να προχωρήσει ολοκληρωμένα ο χωροταξικός σχεδιασμός.

«Το χωροταξικό και ενεργειακό πλαίσιο που διαμορφώνουμε θα λύσει μια σειρά από προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί εδώ και δεκαετίες και θα αποσαφηνίσει τις γκρίζες ζώνες, εξασφαλίζοντας διαφανείς κανόνες ώστε να αναπτυχθούν οι δυνάμεις της οικονομίας», υπογράμμισε ο Υπουργός.

«Ο σχεδιασμός ενός διαφορετικού μοντέλου ανάπτυξης φέρει ως προϋπόθεση την αξιοπρεπή εργασία», τόνισε η Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Έφη Αχτσιόγλου, μιλώντας στην Πάτρα, στο 9ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση στη Δυτική Ελλάδα.

«Σε αυτό το πεδίο», σημείωσε, «έχουμε ορίσει δύο βασικές προτεραιότητες. Η πρώτη αφορά την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων οι οποίες είχαν ανασταλεί την περίοδο της κρίσης. Το αποτέλεσμα μιας δύσκολης διαπραγμάτευσης ήταν η νομοθέτηση για την επαναφορά, τον Αύγουστο του 2018, των δύο βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της επεκτασιμότητας και της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης».

«Η δεύτερη», πρόσθεσε, «είναι να καταστήσουμε την αόρατη εργασία, ορατή. Γι’ αυτό κομβική προτεραιότητα για το Υπουργείο Εργασίας αποτελεί η καταπολέμηση της αδήλωτης και της υποδηλωμένης εργασίας».

«Δεν μπορούμε να ξεχνάμε την περίπτωση της Μανωλάδας και την καταδίκη της χώρας μας για μια σειρά από εσκεμμένες και συνειδητές παραλείψεις. Το 2018 θα αποτελέσει την εναρκτήρια χρονιά για τη διεξαγωγή  ελέγχων από την Επιθεώρηση Εργασίας και στον αγροτικό χώρο. Δεν θα υπάρξει καμία ανοχή σε περιπτώσεις Μανωλάδας», τόνισε η κ. Αχτσιόγλου.

Αναφερόμενη στις δράσεις του Υπουργείου Εργασίας στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι:

– Ιδρύεται Τμήμα Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων στο Μεσολόγγι, κάτι που αποτελούσε πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας αλλά και αναγκαιότητα για την πλήρη κάλυψη της Περιφερειακής Ενότητας.

– Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, κατά τα έτη 2015-1017, έχουν πραγματοποιηθεί πολλές εργατικές διαφορές με την πλειονότητα  αυτών να επιλύονται θετικά για τους εργαζόμενους και να τους καταβάλλονται δεδουλευμένες αποδοχές.

– Έχουν διεξαχθεί οχτώ τριμερείς συναντήσεις που αφορούσαν επιχειρήσεις της Δυτικής Ελλάδας και για τις οποίες το Υπουργείο, στο μέτρο των αρμοδιοτήτων του, μπόρεσε να δώσει λύση σε βασικά προβλήματα, να εξασφαλίσει τη λειτουργία των παραγωγικών τους μονάδων και την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, διασφαλίζοντας τις θέσεις εργασίας και εξασφαλίζοντας μια αναπτυξιακή ώθηση για την ευρύτερη περιοχή.

– Λαμβάνοντας υπόψη τις πιεστικές ανάγκες πολλών εγκλωβισμένων εργαζομένων, ενισχύθηκαν με το έκτακτο επίδομα των 1000 ευρώ εργαζόμενοι της περιοχής όπως στο Άμισθο Υποθηκοφυλακείο και Κτηματολογικό Γραφείο Πύργου Ηλείας, ενώ τις επόμενες μέρες το επίδομα αυτό  θα καταβληθεί  στους εργαζόμενους του Καζίνο του Ρίου που είχαν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας. Το ίδιο θα γίνει και για τους εργαζόμενους της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηλείας.

Κλείνοντας, η Υπουργός Εργασίας υπογράμμισε: «οι δείκτες στα θεμελιώδη μεγέθη της ελληνικής οικονομίας μαρτυρούν αναμφίβολα τη δυναμική της ανάκαμψη. Οφείλουμε τώρα να διαμορφώσουμε τους όρους, ώστε η ανάπτυξη που σταδιακά επιτυγχάνεται να απλωθεί σε όλη την κοινωνία και να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά προς όφελος του κόσμου της εργασίας. Κι αυτό  δεν είναι μόνο ζήτημα πολιτικού προσανατολισμού αλλά και ζήτημα δημοκρατίας».

Κυρίες και κύριοι,

Μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης συζητούμε σήμερα, από το βήμα του Περιφερειακού Συνεδρίου Δυτικής Ελλάδας, το σχέδιό μας για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.

Έχοντας διαμορφώσει τους όρους και τις προϋποθέσεις δυναμικής επιστροφής της χώρας.

Έχοντας πετύχει θετικό πρόσημο ανάπτυξης, έχοντας αποκαταστήσει τη διεθνή μας εικόνα, με αυξημένο γεωπολιτικό ρόλο.

Και όλα αυτά δεν ήταν αυτονόητα.

Είμαστε σήμερα εδώ στην Πάτρα, σε ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία, με τις παραγωγικές δυνάμεις, για να συνθέσουμε το κοινό μας μέλλον.

Παρά τις αντιξοότητες και τους «κήρυκες της καταστροφής», με την κοινωνία όρθια, με τις αρχές της Αριστεράς σε προτεραιότητα, βρισκόμαστε στην τελική ευθεία, στα τελευταία μέτρα πριν τον μεγάλο μας στόχο.

Και, βέβαια, θέτουμε εκείνες τις δικλείδες ασφαλείας, που θα αποτρέψουν τη διολίσθηση στις προηγούμενες τακτικές.

Πρακτικές που μετέτρεψαν σε μονόδρομο την υπαγωγή στην επιτροπεία.

 

Κυρίες και κύριοι,

Λένε ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις.

Αλλά, αυτόν τον Αύγουστο, τον Αύγουστο του 2018, θα γραφτεί η μεγαλύτερη είδηση: η έξοδος της χώρας από την περιπέτεια των μνημονίων.

Κι είναι αυτό που μας κάνει –όσο πλησιάζουμε τον μεγάλο, κοινό μας στόχο– να μιλάμε περισσότερο για το μέλλον και λιγότερο για το παρελθόν.

Η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη να μιλήσει και να ακούσει για το μέλλον.

Ένα μέλλον πολιτικής εντιμότητας, οικονομικής ευημερίας, εργασιακής ασφάλειας και διεθνούς συνεργασίας.

Αλλά κι ένα μέλλον κοινωνικής ειρήνης, πολιτιστικής ζωντάνιας και νεανικής εξωστρέφειας.

Με σχέδιο, μέθοδο και συντονισμό βαδίζουμε προς την έξοδο από το πρόγραμμα τον Αύγουστο.

Αυτοδύναμα και αξιόπιστα.

Απέναντι στην προπαγάνδα εκείνων που όσο ήταν στην κυβέρνηση κατέστρεφαν και όσο είναι στην αντιπολίτευση καταστροφολογούν.

Υλοποιούμε το έργο μας σε όλους τους κυβερνητικούς τομείς ευθύνης, ακολουθώντας μία λογική.

Τη λογική ότι όσα κάνουμε τα χτίζουμε σε στέρεες βάσεις.

Για να είμαστε σίγουροι ότι η χώρα δεν ξαναγυρίζει πίσω.

Στη Δημόσια Διοίκηση ήρθαμε εξ αρχής αντιμέτωποι με τις συσσωρευμένες αποτυχίες του παρελθόντος.

Παραλάβαμε ένα Δημόσιο απαξιωμένο και υποστελεχωμένο, για το οποίο υπήρχε μονάχα ένα πρόγραμμα όλα τα χρόνια πριν από μας:

πώς θα συρρικνωθεί περισσότερο, πώς θα γίνει έρμαιο του κάθε κρατικοδίαιτου ιδιωτικού συμφέροντος, πώς θα γίνει τρόπαιο του κάθε «μεταρρυθμιστή» σε εισαγωγικά.

Εμείς κάναμε αυτό που ήταν λογικό. Και θα έπρεπε να είχε γίνει σε όλη την ιστορία του νεοελληνικού κράτους.

Αρχικά, έπρεπε να αποκαταστήσουμε το κύρος της Δημόσιας Διοίκησης, που είχε πληγεί απ’ τον κοινωνικό αυτοματισμό και την τεχνητή σύγκρουση δημοσίου-ιδιωτικού τομέα.

Άμεσα καταργήσαμε όλο το νομοθετικό πλαίσιο που είχε στηθεί στη λογική των απολύσεων, της διαθεσιμότητας, της αυτοδίκαιης αργίας και της τιμωρητικής αξιολόγησης.

Να σας θυμίσω εδώ ότι το 15% των δημοσίων έπρεπε να κριθούν άχρηστοι και περιττοί.

Πιστεύουμε ότι οι δημόσιοι λειτουργοί είναι καταλύτες των μεγάλων θεσμικών αλλαγών που επιχειρούμε.

Όλοι γνωρίζουμε ότι και στον ιδιωτικό τομέα κάθε επιχείρηση για να προχωρήσει πρέπει να αξιοποιεί το ανθρώπινο δυναμικό της.

Τι θα σήμαινε για μια επιχείρηση να συκοφαντούν τους εργαζόμενούς της, τα διευθυντικά της στελέχη, τους επιστήμονές της και το εξειδικευμένο προσωπικό της;

Η συστηματική καλλιέργεια αρνητικών στερεοτύπων για το Δημόσιο, κυρίως από τη ΝΔ αλλά κι άλλες πολιτικές δυνάμεις, ήταν και παραμένει ιδιοτελής.

Ακούσαμε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να λέει από το βήμα της ΔΕΘ ότι «το δημόσιο και το κρατικό δεν ταυτίζονται».

Δεν εξήγησε πού το βρήκε αυτό. Απλώς είπε ότι δεν έχει τέτοιες «ιδεολογικές εμμονές».

Το ακούσαμε κι αυτό.

Όπως όταν έλεγε ιδεολογική εμμονή της Αριστεράς τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όταν εμείς διαπραγματευόμασταν με τους θεσμούς κι εκείνος καταστροφολογούσε.

Τον ακούσαμε να λέει «ότι αν ένα δημόσιο αγαθό παρέχεται καλύτερα και φθηνότερα από τον ιδιωτικό τομέα δεν έχουμε καμία αναστολή να κινηθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση».

Και να προτείνει μεταξύ άλλων να παραχωρήσουμε «στον ιδιωτικό τομέα υποστηρικτικές υπηρεσίες, όπως η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων».

Εννοεί το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Ας αφήσουμε το Δημόσιο. Αυτόν τον ιδιωτικό τομέα ονειρεύεται ο κ. Μητσοτάκης;

Η καινοτομία του είναι να πώς βρεθεί ιδιώτης να μισθοδοτεί τον κρατικό υπάλληλο;

 

Κυρίες και κύριοι,

Οι καιροί απαιτούν σοβαρότητα. Απαιτούν σχέδιο και αποτελεσματικότητα.

Για το τι πήγε λάθος εμείς τα έχουμε πει πολλές φορές.

Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια περιπέτειας της χώρας, έρχεται το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο και λέει στην Έκθεσή του –όπως και πολλοί άλλοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι– ότι επί των ημερών ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχε κατάλληλος στρατηγικός σχεδιασμός, γιατί όλο το βάρος δόθηκε στις περικοπές και όχι στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Ενώ όλοι παραδέχονται, έστω και με καθυστέρηση, ότι η συνταγή ήταν λάθος, ακούμε από τη ΝΔ να θέλει να επαναφέρει μεταξύ άλλων τον κανόνα προσλήψεων-αποχωρήσεων στο 1 προς 5.

Και τι σημαίνει αυτό;

Ότι κρίσιμοι τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία, θα πρέπει να συρρικνωθούν κι άλλο. Ταυτόχρονα, η ΝΔ μας ασκεί κριτική γιατί η Υγεία είναι υποστελεχωμένη. Τα σχόλια δικά σας.

Αρκετά, όμως, με το παρελθόν.

Όσο κι αν επανέρχεται προκλητικό και αμετανόητο, πρέπει να δούμε μπροστά.

Να κατανοήσουμε τις διεθνείς εξελίξεις, να προετοιμαστούμε για το μέλλον.

Η Δημόσια Διοίκηση βρίσκεται στο επίκεντρο των μεγάλων αλλαγών που έχουμε σχεδιάσει και υλοποιούμε.

Η Δημόσια Διοίκηση και μπορεί και πρέπει να αποτελεί πρότυπο διοικητικής οργάνωσης και ψηφιακής πρωτοπορίας.

Και, εκ των πραγμάτων, οφείλει να διασφαλίζει την ύπαρξη και τη συνέχεια του κοινωνικού κράτους.

Κοινωνική απαίτηση είναι σήμερα το κράτος να είναι και αξιόπιστο και αποτελεσματικό.

Μεταρρυθμίζουμε σήμερα τη Δημόσια Διοίκηση, ώστε να καταστεί μηχανισμός παραγωγικής ανασυγκρότησης, οικονομικής ευημερίας και κοινωνικής προόδου.

Αυτές τις αρχές έχουμε ενσωματώσει και στην «Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Ανασυγκρότηση 2017-2019», που ήδη υλοποιούμε με τριπλό στόχο:

• Την ολιστική αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης.
• Τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους.
• Την μετάβαση σε υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

 

Κυρίες και κύριοι,

Η χώρα αλλάζει οριστικά σελίδα και μαζί της αλλάζει και η ελληνική Δημόσια Διοίκηση.

Σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, όπως αυτή θα κατατεθεί και στην παρούσα συνεδρία, υλοποιούμε σημαντικά έργα.

Έργα στο εσωτερικό της Δημόσιας Διοίκησης, προκειμένου αυτή να αποκτήσει χαρακτηριστικά διαφάνειας, αξιοκρατίας, αντικειμενικότητας και κοινωνικής λογοδοσίας.

Βασισμένοι στα νέα ψηφιακά οργανογράμματα του Δημοσίου, για τα οποία έχει προηγηθεί αξιολόγηση δομών και τα οποία συνοδεύονται για πρώτη φορά από ψηφιακά περιγράμματα θέσεων εργασίας, δομήσαμε το νέο σύστημα αξιολόγησης, το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας, τις κρίσεις προϊσταμένων και την αποκομματικοποίηση της Διοίκησης.

Το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας είναι μια ψηφιακή πλατφόρμα, μέσω της οποίας ολοκληρώνονται και επιταχύνονται οι μετατάξεις και αποσπάσεις των υπαλλήλων διαφανώς, χωρίς γραφειοκρατία, καταργώντας στην πράξη ρουσφετολογικά και πελατειακά συστήματα.

Ο πρώτος κύκλος κινητικότητας ολοκληρώνεται και συμμετείχαν σ’ αυτόν συνολικά 1.117 δημόσιοι υπάλληλοι.

Έχουμε ξεκινήσει κρίσεις προϊσταμένων. Με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, είχαν πολλά χρόνια να γίνουν κρίσεις προϊσταμένων στο Δημόσιο. Από το 2010.

Όταν δε το Δεκέμβριο του 2014 η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης κατάλαβαν ότι χάνουν τις εκλογές, τοποθέτησαν σε μια νύχτα διευθυντές με ανάθεση, σε όλο το ελληνικό Δημόσιο.

Σήμερα, έχουν προκηρυχτεί ανοιχτά 89 θέσεις Γενικών Διευθυντών στο Δημόσιο.

Οι προκηρύξεις είναι δημόσια προσβάσιμες στην ιστοσελίδα του ΑΣΕΠ.

Ήδη, 20 Γενικοί Διευθυντές Διοικητικού-Οικονομικού έχουν αναλάβει καθήκοντα, μετά από την ολοκλήρωση των παραπάνω διαδικασιών.

Και, παρακαλώ, επιτρέψτε μου να πω ότι δεν γνωρίζουμε και ούτε μας αφορά η κομματική τους προτίμηση και η πολιτική τους προέλευση.

Αλλά η ανταπόκρισή τους στο καθήκον τους, ως συνάρτηση των προσόντων και της εμπειρίας τους.

Η ίδια λογική διατρέχει και την προκήρυξη 69 θέσεων Γενικών, Αναπληρωτών, Ειδικών και Τομεακών Γραμματέων στα Υπουργεία, οι οποίες –όλοι γνωρίζετε– ότι μέχρι σήμερα ήταν πολιτικές θέσεις.

Όλα αυτά γίνονται. Με διαδικασίες θεσμικές και την εγγύηση του ΑΣΕΠ και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Για πρώτη φορά στα χρονικά της, η ελληνική Δημόσια Διοίκηση διαρρηγνύει τους δεσμούς της με την πολιτική τάξη, τους μηχανισμούς και τα κόμματα.

Επίσης, το 2017 ξεκίνησε η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων.

Με αρκετές αντιστάσεις, που όμως ήταν δικαιολογημένες, εξαιτίας της προηγούμενης εμπειρίας με τον κ. Μητσοτάκη και την τιμωρητική λογική του.

Από φέτος, το 2018, η αξιολόγηση θα γίνει ηλεκτρονικά, στο πλαίσιο της ευρύτερης μετάβασης στο ψηφιακό Δημόσιο.

Πρόκειται για μία διαρκή διαδικασία αυτοβελτίωσης του εργαζομένου και ενεργής συμμετοχής του στην προσπάθεια αναβάθμισης του Δημοσίου.

Θέλω εδώ να τονίσω ότι το νέο σύστημα αξιολόγησης πάει μαζί με τη στοχοθεσία. Η Δημόσια Διοίκηση καθίσταται «Διοίκηση μέσω Στόχων», προκειμένου οι υπηρεσίες να ανταποκρίνονται στις δυναμικές μεταβολές της κοινωνίας.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εμείς αντιλαμβανόμαστε, έχουμε σχεδιάσει και εφαρμόζουμε την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων.

Επενδύουμε στο ανθρώπινο δυναμικό του Δημοσίου, θέλουμε να εξελιχθεί, και παρέχουμε τα εργαλεία γι’ αυτό.

Όπως ίσως να γνωρίζετε, χθες επισκέφθηκα τις εγκαταστάσεις του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου, εδώ στην Πάτρα.

Από τον προσεχή Οκτώβριο ξεκινά στο ΕΑΠ προπτυχιακό πρόγραμμα με τίτλο «Δημόσια Διοίκηση», στο οποίο θα εγγράφονται περίπου 1.000 φοιτητές κατ’ έτος.

Το πρόγραμμα απευθύνεται, βεβαίως, και σε δημόσιους υπαλλήλους ή υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που μέσα απ’ αυτό θα θελήσουν να ενισχύσουν τη γνώση τους για τη Δημόσια Διοίκηση, αλλά και να εξελίξουν την καριέρα τους με έναν επιπλέον τίτλο σπουδών.

Το Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης έχει προβλέψει υποτροφίες για τους αριστούχους φοιτητές.

Η στήριξη, όμως, στο ΕΑΠ αφορά κι ένα άλλο κομμάτι.

Έχει ήδη δρομολογηθεί η προκήρυξη μέσω διαδικασιών ΑΣΕΠ 200 θέσεων εργασίας μόνιμου διοικητικού προσωπικού στο ΕΑΠ.

Το κάνουμε αυτό, για να μπει τέλος στην εργασιακή ομηρεία δεκάδων συμβασιούχων υπαλλήλων του ΕΑΠ, που μέχρι σήμερα δούλευαν σε καθεστώς εργασιακής επισφάλειας.

Γιατί, θέλουμε μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

 

Κυρίες και κύριοι,

Η λειτουργική ανασύνταξη των δομών, των λειτουργιών και του προσωπικού του Δημοσίου δεν είναι αυτοαναφορική.

Ούτε αποβλέπει στην ικανοποίηση στενών, υπηρεσιακών και διοικητικών λογικών.

Αντίθετα, έρχεται να υπηρετήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις τρέχουσες ανάγκες, να μας προετοιμάσει για τις μελλοντικές και να αποκαταστήσει τη σχέση κράτους-πολίτη.

Με τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους και τη μετάβαση σε υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Ώστε, συμβαδίζοντας με την ευρωπαϊκή ατζέντα του 21ου αιώνα να απλοποιήσουμε τις διαδικασίες, μειώνοντας δραστικά τη γραφειοκρατία

Το ψηφιακό κράτος μειώνει τη γραφειοκρατία και περιορίζει την αυτοπρόσωπη παρουσία του πολίτη, εξοικονομώντας πολύτιμους πόρους.

Ταυτόχρονα, το ψηφιακό κράτος και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση είναι μια ηχηρή απάντηση στη διαπλοκή, τη διαφθορά και την ευνοιοκρατία.

Σε συνεργασία με το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, υλοποιούμε μια μεγάλη δέσμη ψηφιακών έργων, που θα παρουσιαστούν αναλυτικότερα στη συνέχεια.

Ψηφιακά έργα υποδομής, την ψηφιοποίηση δομών και λειτουργιών του Δημοσίου, την απλούστευση των διαδικασιών, την κωδικοποίηση της νομοθεσίας.

Η λογική μας για τον ψηφιακό σχεδιασμό δεν είναι αυτή των προκατόχων μας που έκαναν έργα, όχι για να εξασφαλίσουν την ίση πρόσβαση των πολιτών στην πληροφορία, αλλά για να εξυπηρετήσουν ημετέρους, φίλους, συγγενείς και κομματικά στελέχη.

Σας θυμίζω ποια ήταν αυτή η λογική για τα ψηφιακά έργα στο δημόσιο τα προηγούμενα χρόνια: επαναλήψεις και επικαλύψεις έργων και έλλειψη διαλειτουργικότητας, υπερκοστολογήσεις και μεγάλη σπατάλη πόρων, όπως και προβλήματα βιωσιμότητας των έργων μετά την ολοκλήρωσή τους.

Αντίθετα, τα ψηφιακά έργα που εμείς σχεδιάζουμε και υλοποιούμε είναι έργα αλληλοσυνδεόμενα, διαλειτουργικά και σύγχρονα,

• που γεφυρώνουν ανισότητες, γεωγραφικές, κοινωνικές και ηλικιακές,
• που επιτρέπουν στους πολίτες να εξυπηρετούνται άμεσα και αποτελεσματικά,
• που απελευθερώνουν τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας από εμπόδια, αγκυλώσεις και πελατειακές σκοπιμότητες.

Στη δική μας αντίληψη, μια ανοικτή δημόσια διοίκηση, όπου οι πολίτες θα έχουν ανοικτή πρόσβαση στη δημόσια πληροφορία, μειώνει τα διοικητικά βάρη, δημιουργεί το υπόβαθρο για νέες αναπτυξιακές ευκαιρίες, δημιουργεί υπεραξίες και δυναμική στην αγορά εργασίας.

Τα ανοικτά, μηχαναγνώσιμα δεδομένα ταυτίζονται με την έννοια της καλής διακυβέρνησης και ενισχύουν τη διαφάνεια της Διοίκησης.

Δεν θα μιλήσω αναλυτικά για όλα τα έργα που υλοποιούμε.

Θα αναφερθώ μόνο στα πιο εμβληματικά απ’ αυτά, δίνοντας στη συνέχεια τον λόγο στον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, ο οποίος και θα εξειδικεύσει επ’ αυτών.

• Είναι το νέο ψηφιακό αποθετήριο του δημοσίου τομέα, που έχει πλέον αναβαθμιστεί με υπηρεσίες G-Cloud, ώστε να φιλοξενεί όλες τις ψηφιακές εφαρμογές και λειτουργίες του κράτους, με κατοχυρωμένη την ασφάλεια των συστημάτων. Πρόσφατα μεταφέραμε το σύστημα «Διαύγεια» στο G-Cloud, με στόχο τη λειτουργική του αναβάθμιση. Αντιλαμβάνεστε για τι όγκο και σημασία δεδομένων μιλάμε.
• Είναι η επανεκκίνηση της διαδικασίας για το «ΣΥΖΕΥΞΙΣ ΙΙ», το οποίο εξοικονομεί πολλά εκατομμύρια τον χρόνο στις τηλεπικοινωνίες του Δημοσίου, αλλά και προσελκύει υψηλές επενδύσεις στον τεχνολογικό κλάδο.
• Είναι η εφαρμογή του Συστήματος Ηλεκτρονικής Διακίνησης Εγγράφων και η δωρεάν παροχή ψηφιακών υπογραφών.
• Και βέβαια, είναι η αναβάθμιση των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών με την εξέλιξή τους σε ψηφιακά ΚΕΠ.

Όλα τα παραπάνω μεταβάλλουν το τοπίο στη Δημόσια Διοίκηση, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση του νέου, μεταμνημονιακού τοπίου για τη χώρα.

Είμαστε για τα καλά στον 21ο αιώνα. Οι προκλήσεις είναι μεγάλες.

Οι ευκαιρίες μεγαλύτερες.

Γιατί, τώρα ξαναπαίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας.

Σας ευχαριστώ.

Τη σύσταση Ταμείου χρηματοδότησης και στήριξης των επενδύσεων του αγροτικού τομέα ανακοίνωσε σήμερα από τη Θεσσαλονίκη ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλης Αποστόλου κατά την τελετή εγκαινίων της 27ης Διεθνούς Έκθεσης Γεωργικών Μηχανημάτων, Εξοπλισμού και Εφοδίων AGROTICA.

Το Ταμείο έχεις ως στόχο να εξασφαλίσει την απαραίτητη στήριξη της ιδίας συμμετοχής των δικαιούχων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 – 2020, με πόρους από 3% έως 7% των συνολικών πόρων του ΠΑΑ, ώστε να διευκολυνθεί η υλοποίηση επενδύσεων σε μέτρα όπως της μεταποίησης, των σχεδίων βελτίωσης και των ιδιωτικών δράσεων του LEADER.

Στη κατεύθυνση αυτή θα αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα της συνεργασίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Μεταξύ άλλων, ο  Υπουργός υπογράμμισε πως οι στρατηγικοί στόχοι του ΥΠΑΑΤ για το έτος 2018 επικεντρώνονται στην ενεργοποίηση  σημαντικών μέτρων (δομές Συμβουλευτικής Υποστήριξης παραγωγών, Συνεργασίας, ανάδειξης της Ποιότητας, χρηματοδοτικά εργαλεία κ.ά), που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη βασικών δομών υποστήριξης των παραγωγών και στην διαρθρωτική ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα.

Ακολουθεί ολόκληρη η Ομιλία του Υπουργού: 

«Εγκαινιάζουμε σήμερα τη μεγαλύτερη AGROTICA όλων των εποχών. Συγχαρητήρια στη Διοίκηση της ΔΕΘ για την οργάνωση και τους εκθέτες για τη συμμετοχή τους. Η συγκυρία είναι ιστορική για τον αγροτικό χώρο, γιατί όλα δείχνουν ότι μπορεί να αποτελέσει το βασικότερο εργαλείο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Κι αυτό φαίνεται όχι μόνο από τα στοιχεία της Eurostat, που μιλούν για άνοδο του εισοδήματος, αλλά και του ελλείμματος στο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων που από 2 δις πριν δύο χρόνια οδεύει προς μηδενισμό.

Πάνω από όλα όμως φάνηκε η ζωντάνια που βιώσαμε στον αγροτικό χώρο μέσα από τα αναπτυξιακά συνέδρια και βιώνουμε και σήμερα με την AGROTICA  στη Θεσσαλονίκη.

Έχουμε στρατηγικό σχέδιο… Έχουμε πόρους 5,6 δις από το ΠΑΑ (2014-2020)… κυρίως όμως έχουμε τους ανθρώπους που θέλουμε να το υπηρετήσουν, τους αγρότες αλλά και όλους εσάς που στηρίζετε το χώρο.

Η πλειοψηφία των αναπτυξιακών δράσεων του ΠΑΑ έχει ήδη προκηρυχθεί. Συνολικά, σε μόλις δύο έτη από την έγκριση του, το σύνολο της δημόσιας δαπάνης των μέτρων που έχουν προκηρυχθεί ξεπέρασαν τα 2,3 δις €, ενώ περισσότερα από 3,8 δις € έχουν δεσμευθεί σε νέες προκηρύξεις και συνεχιζόμενα έργα, δηλαδή το 65% της δημόσιας δαπάνης του προγράμματος.

Σε ό,τι αφορά στις πληρωμές και την απορρόφηση του ΠΑΑ, για τις δύο πρώτες χρονιές, το 2016 και το 2017 ξεπέρασαν το 1,5 δις, δηλαδή το 31%.

Υπερκαλύψαμε δηλαδή το στόχο του ΕΣΠΑ, συνεισφέροντας με το μεγαλύτερο ποσό απορρόφησης πόρων στο ΠΔΕ και κατ’ επέκταση εισροής κοινοτικών πόρων στη χώρα μεταξύ των 20 επιχειρησιακών προγραμμάτων του ΕΣΠΑ. Είμαστε αυτή την ώρα δεύτεροι ως προς το ρυθμό αύξησης πληρωμών μεταξύ των 28 κρατών μελών της Ε.Ε.

Οι στόχοι μας για την επόμενη χρονιά, το 2018, είναι εξίσου φιλόδοξοι.

Θα εστιάσουμε τις προσπάθειές μας στην ενεργοποίηση των μέτρων, που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη βασικών δομών υποστήριξης των παραγωγών, δομές που απουσιάζουν από τον πρωτογενή τομέα και που έχουμε ήδη προετοιμάσει εντατικά το προηγούμενο διάστημα μέσα από εκτεταμένη διαβούλευση, καθώς πιστεύουμε ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν για να στηρίξουν την διαρθρωτική ανασυγκρότηση του τομέα.

Και αναφέρομαι στις δομές για τη τεχνική και επιστημονική Συμβουλευτική Υποστήριξη των παραγωγών από γεωπόνους και κτηνιάτρους, ώστε να ενισχυθεί η παραγωγικότητα των εκμεταλλεύσεών τους και κατ’ επέκταση η ανταγωνιστικότητα του πρωτογενή τομέα σε τομείς όπως της γεωργίας ακριβείας, των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, της βιοοικονομίας κλπ., αλλά και η αξιοποίηση του επιστημονικού και γεωτεχνικού μας δυναμικού που υποαπασχολείται ή εξαναγκάζεται σε φυγή στο εξωτερικό. Μέσα από τις δομές αυτές θα αντιμετωπίσουμε και ζητήματα δηλώσεων ΟΣΔΕ.

Αναφέρομαι επίσης στις δομές Συνεργασίας για τη μεταφορά γνώσης και τη προώθηση της καινοτομίας στο πρωτογενή τομέα, μέσω της δημιουργίας συμπράξεων καινοτομίας για την ανάπτυξη επιχειρησιακών συνεργειών μεταξύ των φορέων της αγροδιατροφικής αλυσίδας, με στόχο την αναζήτηση νέων προϊόντων, πρακτικών, διεργασιών και τεχνολογιών που θα προσδώσουν προστιθέμενη αξία στα προϊόντα.

Θα συνεισφέρουν επίσης και στην σύνδεση της έρευνας με τη γεωργική πρακτική και τις επενδύσεις στο πρωτογενή τομέα και θα βελτιώσουν τη θέση και το εισόδημα των παραγωγών στη αλυσίδα αξίας.

Επιπρόσθετα, μέσω των συμπράξεων αυτών μπορούν να αναζητηθούν νέοι τρόποι σύνδεσης της γεωργικής παραγωγής με τη πλούσια φυσική, πολιτιστική και αγροτική παράδοση και κληρονομιά των αγροτικών περιοχών καθώς και του σημαντικού τουριστικού δυναμικού της χώρας.

Επίσης, η ανάδειξη της Ποιότητας και η αύξηση της προστιθέμενης αξίας των εγχώριων αγροδιατροφικών προϊόντων αποτελεί βασική προτεραιότητα της στρατηγικής μας, και τη νέα χρονιά θα ενεργοποιήσουμε το μέτρο για την ενίσχυση της ποιότητας και εξωστρέφειας των γεωργικών προϊόντων, μέσω του οποίου χρηματοδοτείται η πιστοποίηση των παραγωγών για την εξασφάλιση ποιοτικών σημάτων για τα προϊόντα τους καθώς και η προώθηση πιστοποιημένων ποιοτικών προϊόντων από συνεργατικά σχήματα, ομάδες και οργανώσεις παραγωγών.

Τέλος, στους στόχους της νέας χρονιάς περιλαμβάνεται και η ενεργοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων του ΠΑΑ που θα εξασφαλίσουν την απαραίτητη στήριξη της ιδίας συμμετοχής των δικαιούχων του προγράμματος, με πόρους από 3% έως 7% των συνολικών πόρων του ΠΑΑ, ώστε να διευκολυνθεί η υλοποίηση επενδύσεων σε μέτρα όπως της μεταποίησης, των σχεδίων βελτίωσης και των ιδιωτικών δράσεων του LEADER.

Στη κατεύθυνση αυτή θα αξιοποιήσουμε τα αποτελέσματα της συνεργασίας μας με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία εκπονεί την προβλεπόμενη από το κανονισμό σχετική μελέτη διάγνωσης των χρηματοδοτικών αναγκών και επιλογής των κατάλληλων χρηματοδοτικών εργαλείων, ώστε μέσα στο 2018 να οδηγηθούμε στη σύσταση του αντίστοιχου ταμείου στήριξης των επενδύσεων στο πλαίσιο του ΠΑΑ.

Διανύσαμε ήδη ως κυβέρνηση τρία χρόνια, στα οποία πορευτήκαμε με συνέπεια και οδηγό μας την πίστη μας ότι ο πρωτογενής τομέας της χώρας και οι αγροτικές μας περιοχές αξίζουν ένα καλύτερο μέλλον. Στην κατεύθυνση αυτή κανείς δεν αρνείται ότι θα χρειαστεί η ανάλωση πολύτιμων δυνάμεων και πόρων, ότι θα υπάρξουν δυσκολίες και προβλήματα, όμως η ανάγκη να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των παραγωγών και των κατοίκων των αγροτικών περιοχών είναι τόσο μεγάλη και επιτακτική που δεν αφήνει περιθώρια αποτυχίας ή εφησυχασμού.

Ήδη όλα δείχνουν ότι η χώρα μας το 2018 βγαίνει από τη κρίση. Στην πορεία αυτή η συμβολή μας θα είναι ουσιαστική, όχι μόνο γιατί ο αγροτικός χώρος έχει τις δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα να πρωταγωνιστήσει, ούτε γιατί έχουμε τους πολύτιμους πόρους του ΠΑΑ, που ασφαλώς τους χρειαζόμαστε, αλλά και γιατί πρέπει να ανταποκριθούμε άμεσα και αποτελεσματικά στις ανάγκες και τις προσδοκίες των ελλήνων αγροτών.

Με αυτές τις σκέψεις και δεσμεύσεις εγκαινιάζουμε τη φετινή AGROTICA.

Να’ στε σίγουροι ότι θα το κάνουμε πολλές χρονιές ακόμη.

Καλή επιτυχία στις εργασίες σας.»

Κυρίες και κύριοι,

στο σημερινό συνέδριο μου δίνεται η δυνατότητα να θέσω στη συζήτηση μας ένα γενικότερο προβληματισμό. Ορισμένοι, από διαφορετική σκοπιά ο καθένας, όπως επίσης και κάποια Μ,Μ,Ε, θέτουν το ερώτημα ότι αριστερά και οικονομική ανάπτυξη είναι έννοιες ασύμβατες.

Οι απαντήσεις σ’  αυτό το ερώτημα απασχολούν κάθε αριστερό και αριστερή, αλλά και κάθε πολίτη και σίγουρα το σύνολο της κοινωνίας.

Ξεκινώντας από τον τίτλο του Συνεδρίου διαπιστώνουμε ότι κυριαρχούν λέξεις και έννοιες όπως «ανάπτυξη», «επενδύσεις»,« επιχειρηματικότητα», λέξεις σύμβολα στη ρητορική της οικονομίας των αγορών, χωρίς κανείς αυτό να το αμφισβητεί.

Εμείς λοιπόν οι αριστεροί τις βγάζουμε από το λεξιλόγιο μας και κυρίως  την πρακτική μας όπως ισχυρίζονται αρκετοί;

Αν προσχωρήσουμε σε αυτήν την επιλογή στις συγκεκριμένες συνθήκες που βρίσκεται η χώρα μας, τότε θα πρέπει να προβληματιστούμε  ποιος θα είναι ο ρόλος της Αριστεράς και μάλιστα ως κυβερνητική δύναμη. Αν μπορεί, δηλαδή, ή ακόμη και αν πρέπει να προσαρμοστεί όχι μόνο λόγω της κρίσης που  έχει χτυπήσει τη χώρα μας, αλλά και λόγω των περιθωρίων που έχει να εφαρμόσει την δική της αριστερή πολιτική σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Μια οικονομία αλληλοεξαρτώμενη όπου οι δυνατοί επιβάλλουν όρους στους αδύναμους όπου  κυριαρχεί το χρηματιστικό κεφάλαιο, ένα σκληρό τραπεζικό σύστημα, η αγορά με τους κανόνες της  και όχι η πραγματική οικονομία με τους δικούς της κανόνες.

Η απάντηση είναι εύκολη και έρχεται αυθόρμητα. Ουσιαστικά αυτή η επιλογή ακυρώνει το ρόλο της Αριστεράς αφήνοντας τα αδύναμα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα χωρίς πολιτική εκπροσώπηση

Η άλλη επιλογή είναι να προσπαθήσουμε  να εισχωρήσουν μετά από δική μας επιμονή, μέσα από  ισχυρούς  κοινωνικούς αγώνες και εναλλακτικές προτάσεις, στοιχεία που μπορεί να διαφοροποιούν το περιεχόμενο τους προς το καλύτερο.

Η αναστήλωση πρώτα και κύρια του ετοιμόρροπου οικοδομήματος που μας παραδόθηκε είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη βελτίωση των οικονομικών και κοινωνικών δεικτών καθώς και τους δείκτες  της ανεργίας, της φτώχειας, της πείνας ώστε εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας να ανακτήσουν το δικαίωμα σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Αυτή η προσπάθεια είναι ένα βήμα που εξυπηρετεί τη στρατηγική μας επιλογή αυτή που παραδοσιακά ονομάζουμε «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» δηλαδή ότι μεταξύ άλλων  προσπαθούμε για τη μεγαλύτερη δυνατή αναδιανομή των παραγόμενων αγαθών οικονομικών και όχι μόνον;

Αν ακολουθήσουμε αυτή την επιλογή που εγώ αυτό προτείνω, τότε πρέπει κρατώντας τις θεωρίες και τις υπαρξιακές αμφιθυμίες και έχοντας πλήρη συνείδηση ότι μιλάμε για την οικονομία  μιας χώρας που λειτουργεί μέσα σε ένα δοσμένο πλαίσιο, θα πρέπει να την οργανώσουμε σε σταθερή βάση μια παραγωγική και κυρίως αναπτυσσόμενη οικονομία .

Το στοίχημα που έχουμε, σαν Κυβέρνηση της Αριστεράς, είναι να κερδίσουμε μαζί και μέσα  από αυτά.

Εφόσον αποκτήσει αυτά τα χαρακτηριστικά η οικονομία και ένα μέρος του  παραγόμενου πλούτου να αναδιανέμεται στους πολλούς, οι έννοιες «ανάπτυξη», «επένδυση» και «παραγωγική ανασυγκρότηση», αποκτούν περιεχόμενο και σηματοδοτούν μία ποιοτική αλλαγή.

Η «αναδιανομή» όμως και ποιος μηχανισμός μπορεί να τη πραγματώσει είναι ζητούμενο. Ο κλασικός, αλάθητος δρόμος  μέσω του «Κράτους πρόνοιας» δεν απαντάει από μόνος του στο ερώτημα, το οποίο αξίζει διερεύνησης και αναζήτησης μιας απάντησης η οποία δεν μπορεί να περιορίζεται στα «κλασικά» πλαίσια .

Η απάντηση με τα νέα σύγχρονα εργαλεία και τις νέες τεχνολογίες  θα πρέπει να βρίσκεται στην αναζήτηση του διαφορετικού «μοντέλου ανάπτυξης» το οποίο αργά αλλά σταθερά πρέπει να   οικοδομούμε σε κάθε βήμα και κάθε ενέργεια   να απαντάει στο  στρατηγικό ερώτημα, «αν δηλαδή στοχεύει στην αναδιανομή, αν μεροληπτεί υπέρ των πολλών». Αν δηλαδή εντάσσεται στη «δίκαιη ανάπτυξη». Η επιτυχία του πλαισίου που μόλις σας περιέγραψα επιβάλλει την επανεκκίνηση της οικονομίας  μέσα από επενδυτικά προγράμματα στα οποία έχουν συμμετοχή ο Δημόσιος, ο κοινωνικός και ο ιδιωτικός τομέας .

Αυτά τα επενδυτικά σχέδια χρειάζονται κεφάλαια για να πραγματοποιηθούν. Θα ήταν υποκρισία λοιπόν να ισχυριστεί κανείς ότι δε χρειαζόμαστε μεγάλες επενδύσεις. Εμείς όμως επιδιώκουμε αυτές οι επενδύσεις να είναι ένας συνδυασμός κεφαλαίων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Και τούτο διότι αντικειμενικά ο όγκος της επένδυσης είναι ευθέως ανάλογος με τον αριθμό των θέσεων εργασίας και τον όγκο των χρηματοοικονομικών ροών.

Χρειαζόμαστε άμεσα θέσεις εργασίας και μια άμεσα λειτουργούσα οικονομία, γιατί δυστυχώς άλλο είναι το αναγκαίο και άλλο το αρεστό.

• Ενισχύουμε τις επενδύσεις του δημοσίου τομέα όπου πρέπει να κυριαρχεί  η διαφάνεια, η εφαρμογή  των νόμων και των κανόνων, οι υγιείς εργασιακές σχέσεις, η ευγενής άμιλλα  όλων των παραγόντων, ώστε μέσα από αυτή τη λειτουργία να καθίστανται παραγωγικός και αξιόπιστος ώστε να λειτουργεί υπέρ των ίδιων των εργαζόμενων αλλά και του Ελληνικού Λαού. Η αποκατάσταση της αξιοπρέπειας του Δημοσίου τομέα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αλλαγή του κλίματος  αλλά και την διαμόρφωση της συνείδησης για τον αναντικατάστατο ρόλο που έχει ο Δημόσιος τομέας στην επανεκκίνηση της οικονομίας  και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας .

• Ενισχύουμε τη δυνατότητα του ιδιωτικού τομέα να επενδύει στη χώρα μας με όρους που κυριαρχεί ο υγιής ανταγωνισμός, η δημιουργία σταθερού φορολογικού συστήματος, η διαφάνεια στις σχέσεις με το Δημόσιο και τη συνεχή προσπάθεια για τη μείωση της γραφειοκρατίας . Τέλος αντιμετωπίζουμε αποφασιστικά και αποτελεσματικά τη διαφθορά. Φαινόμενα όπως θαλασσοδάνεια σε επιχειρήσεις των ΜΜΕ, του λιανικού εμπορίου (όπως «Μαρινόπουλος» και πολλών άλλων), αλλά και στον Βιομηχανικό κλάδο όπως Λιπάσματα Καβάλας, ΕΝ.ΚΛΩ., Ναυπηγεία και πολλές άλλες βιομηχανίες που έκλεισαν με οδυνηρά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους τους προμηθευτές και όχι τους επιχειρηματίες που είχαν φροντίσει να εξασφαλιστούν μέσα από OFF SHORE εταιρίες ή με μετρητά και ακίνητα στο εξωτερικό

• Η σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα είναι ακόμα μια μορφή που μπορεί να διευκολύνει τις επενδύσεις και μπορεί να ανταποκριθεί  στις δύσκολες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί  στη χώρα λόγω της κρίσης  και των μνημονίων που της επιβλήθηκαν . Με αυτή τη μορφή μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις να αξιοποιηθεί η Δημόσια περιουσία αποφεύγοντας  το ξεπούλημα μέσω των ιδιωτικοποιήσεων. Το ιδιωτικό κεφάλαιο που μπαίνει μπορεί να προσαρμοστεί στις συνθήκες που διαμορφώνονται, λόγω και της συμμετοχής του Δημοσίου, έτσι ώστε να προστατεύεται η δημόσια περιουσία να κατοχυρώνεται  η περιβαλλοντική ισορροπία και να εφαρμόζεται  η εργατική νομοθεσία

• Στη χώρα μας έχει εδραιωθεί ένα πολυδαίδαλο πλέγμα δημόσιας λειτουργίας βραχίονες της οποίας είναι  η δικαιοσύνη, ο δημόσιος τομέας και οι διαδικασίες νομοθέτησης. Το πλέγμα αυτό με πολύ βαθιές και παλιές ρίζες τροφοδοτεί τις αντιθέσεις και ανακόπτει την κανονική ροή των εξελίξεων.

• Δυστυχώς αυτό που παραλάβαμε και προσπαθούμε να ανατρέψουμε δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Αν θέλουμε όμως να προχωρήσουμε μπροστά πρέπει να επανακωδικοποιήσουμε τους κανόνες μας, να  κατοχυρώσουμε  δηλαδή και στα χαρτιά αλλά κυρίως στην πράξη  ένα νέο  «οδικό χάρτη», αυτόν της «δίκαιης ανάπτυξης». Ο νέος αυτός οδικός χάρτης απαιτεί πρωτίστως  νομοθετήματα απλά, εύληπτα και  σταθερά, τα οποία  θα κατατείνουν στην σύνθεση των  επιμέρους εμπλεκομένων λειτουργιών και διαδικασιών και παράλληλα θα διευκολύνουν την δίκαιη στάθμιση των αγαθών από τους αρμοδίους. Σ’ αυτό το νομικό αλλά και πραγματικό περιβάλλον, η Δικαιοσύνη προφανώς θα κινείται γρηγορότερα και με ασφάλεια δικαίου, το ίδιο και οι Δημόσιες Υπηρεσίες. Παραλλήλως, ο ιδιωτικός τομέας θα «καθοδηγείται», λόγω των σταθερών, απλών και λειτουργικών κανόνων, προς τη νομιμότητα και την διαφάνεια. Δεν είναι νοητό να επανεκκινηθεί η οικονομία μέσα από την επώδυνη διαδικασία αναζήτησης «παρεκκλίσεων» είτε στην δασική νομοθεσία, είτε στην αρχαιολογική νομοθεσία είτε σ’ αυτήν της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, του αιγιαλού, των παραλιών κλπ. Μιλώ για έναν οδικό χάρτη, που θα δίνει την δυνατότητα στις «χρήσιμες» επενδύσεις κάθε είδους, δημόσιες – ιδιωτικές – μικτές, να πραγματοποιηθούν γρήγορα και σε πλήρη συνδυασμό και αρμονία με τα προστατευόμενα δημόσια αγαθά, όπως είναι το περιβάλλον, η πολιτιστική κληρονομιά ή η δημόσια περιουσία. Εδώ παρεισφρέει η κομβική έννοια του «ισοζυγίου», την οποία η αγκυλωματική σημερινή λειτουργία αγνοεί επιδεικτικά. Δηλαδή, ως απλοϊκό παράδειγμα, αν πρέπει, αν χρειάζεται, ξεριζώνω κάποια δέντρα από ένα σημείο με την ταυτόχρονη υποχρέωση να τα μεταφέρω -ή να φυτέψω καινούρια- σε ένα άλλο σημείο. Επιτρέπω χρήσεις σε δασικό έδαφος, υπό τον όρο ότι ο χρήστης θα αναλάβει το κόστος φύλαξης και φροντίδας της οικείας δασικής περιοχής. ΄Η, ένα άλλο παράδειγμα, απαιτώ από την επένδυση, την οποία παρακολουθώ «καλόπιστα» από την έναρξή της,  να αναδείξει αρχιτεκτονικά,  ακόμη και να συντηρεί, τις αρχαιότητες που τυχόν υπάρχουν η θα βρεθούν στην περιοχή της.   ΄Η επιχειρώ να συνδυάσω την ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα, με την αλιεία αλλά και τα θαλάσσια σπορ. Απλά, λογικά βήματα. Λειτουργία ισόρροπη προς κάθε κατεύθυνση. Τούτο, όμως, απαιτεί από όλους μας να γίνουμε – από «φανατικοί» του επιμέρους ρόλου μας – επιτελικοί, ευέλικτοι και δημιουργικοί.

Η Περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας διαθέτει ένα εξαιρετικά δυναμικό ερευνητικό οικοσύστημα με επιδόσεις που υπερβαίνουν τον εθνικό μέσο όρο και φορείς όπως το Πανεπιστήμιο Πατρών και το ΙΕΧΜΗ/ΙΤΕ  με διεθνή εμβέλεια και απήχηση, επισήμανε στην ομιλία του στο Περιφερειακό Συνέδριο Δυτικής Ελλάδας, ο Αναπληρωτής Υπουργός Έρευνας και Καινοτομίας Κώστας Φωτάκης.

Η  Δυτική Ελλάδα χαρακτηρίζεται από  σημαντικές δραστηριότητες και επενδύσεις στην Τεχνολογία και την Καινοτομία, και αυτό αποδεικνύεται από τους αριθμούς: 1,34% του ΑΕΠ αποτελούν οι δαπάνες για Έρευνα και Ανάπτυξη, ενώ οι καινοτόμες επιχειρήσεις στα όρια της Περιφέρειας ανέρχονται στο 53,7% του συνόλου των επιχειρήσεων. Τέλος, τα καινοτόμα προϊόντα αποτελούν το 42,4% της γενικής παραγωγής (Στοιχεία ΕΚΤ 2017).

Η καινοτομική κουλτούρα που διατρέχει την περιοχή και οι προοπτικές που πηγάζουν από αυτή μπορούν να  ενδυναμωθούν μέσα από τη χωρική επέκταση  του Επιστημονικού Πάρκου Πατρών και την σύμπραξή του με άλλους φορείς της Περιφέρειας, την μόνιμη εγκατάσταση του Patras IQ και τις θερμοκοιτίδες καινοτόμων επιχειρήσεων που θα δημιουργήσουν οι φορείς της Δυτικής Ελλάδας.

Την αισιοδοξία του για τα πρώτα δείγματα αναστροφής του brain drain εξέφρασε ο Αν. Υπουργός μετά τα πρώτα  αποτελέσματα της 1ης Προκήρυξης για την ενίσχυση μεταδιδακτορικών ερευνητών, του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ): από τις 24 προτάσεις που καταρχάς εγκρίθηκαν για τις Φυσικές Επιστήμες, οι 7 προέρχονται από ερευνητές του εξωτερικού και από τις 43 για τις Επιστήμες Ζωής, οι 12. Επιπλέον, από τις 149 προτάσεις που ανακοινώθηκε πως θα χρηματοδοτηθούν, οι 7 θα υλοποιηθούν στο Πανεπιστήμιο Πατρών και οι 3 στο ΙΕΧΜΗ/ΙΤΕ. Τέλος, ο ΑΝΥΠ Κώστας Φωτάκης ανέφερε πως από τις 2.114 προτάσεις που υποβλήθηκαν στο ΕΛΙΔΕΚ από υποψήφιους διδάκτορες θα χρηματοδοτηθούν οι 582, εκ των οποίων οι 75 προέρχονται από το Πανεπιστήμιο Πατρών. ​

Με την δράση Ερευνώ-Δημιουργώ-Καινοτομώ, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δόθηκαν για την Έρευνα και την Καινοτομική Επιχειρηματικότητα 393,7 εκ. € σε αντίστοιχα 685 ερευνητικά έργα, με την δημιουργία 4.400 νέων ποιοτικών θέσεων εργασίας.

Η συνολική εγκεκριμένη δημόσια δαπάνη  για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ανέρχεται στα 30.809.344€ με 99 συμμετοχές επιχειρήσεων και προεξέχοντες τους Τομείς της Πληροφορικής/Επικοινωνιών, της Υγείας/Φαρμάκου και της Αγροδιατροφής.

Κλείνοντας την ομιλία του ο Αναπληρωτής Υπουργός Έρευνας και Καινοτομίας Κώστας Φωτάκης δήλωσε: «Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας διαθέτει τις προϋποθέσεις ώστε η Οικονομία της Γνώσης να αποτελέσει σοβαρό αναπτυξιακό πυλώνα δίπλα στον Πρωτογενή τομέα, την Μεταποίηση και τον Τουρισμό».

«Με την ανάληψη των καθηκόντων της κυβέρνησης,  πρώτη μέριμνα ήταν η αντιμετώπιση των συνεπειών της οξύτατης ανθρωπιστικής κρίσης  αλλά και η θεμελίωση του κοινωνικού κράτους.

Σήμερα, ο προϋπολογισμός της κοινωνικής πρόνοιας είναι υπερδιπλάσιος εκείνου που παραλάβαμε από την κυβέρνηση Σαμαρά. Το 2015 ανερχόταν σε περίπου 780 εκατομμύρια ευρώ και το 2017 ξεπέρασε το 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ. Με τα αντίμετρα, το 2019 ο προϋπολογισμός προβλέπεται να ξεπεράσει τα 2,5 δις ευρώ.

Το 2018 προσθέσαμε 315 εκατομμύρια ευρώ, από την επισκόπηση δαπανών, αποκλειστικά για το παιδί. Από αυτό το κοινωνικό πακέτο, 260.000.000€ δίνονται για την ενίσχυση των οικογενειακών επιδομάτων, αυξάνοντας το συνολικό ποσό από τα σημερινά 650.000.000€ σε 910.000.000€, δηλαδή μια αύξηση 40%. 

Στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης φροντίδας του παιδιού, από το ίδιο κοινωνικό πακέτο, 40.000.000€ θα δοθούν για τα ημερήσια ζεστά σχολικά γεύματα, περίπου 130.000 μαθητές δημοτικών σχολείων θα έχουν καθημερινά ένα ζεστό γεύμα.

Τέλος, 15.000.000€ θα δοθούν για την επέκταση των βρεφονηπιακών σταθμών, ο αριθμός των οποίων θα αυξηθεί κατά 400 νέες μονάδες το 2018, προκειμένου να δημιουργηθούν άλλες 10.000 θέσεις πέραν των σημερινών 109.000 θέσεων που διατίθενται δωρεάν.

Δημιουργήσαμε δίχτυ ασφαλείας για όσους χτυπήθηκαν βιαιότερα από την κρίση.

Συγκεκριμένα στη Δυτική Ελλάδα, στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης είναι ενταγμένο το 10,8% του πληθυσμού της, δηλαδή 73.218 άτομα, με άθροισμα μηνιαίας επιδοματικής ενίσχυσης 7.610,018€. Οι άνεργοι δικαιούχοι του ΚΕΑ στη Δυτική Ελλάδα είναι σήμερα 10.540 άτομα. Το 10% θα μπει στην εργασία.

Τα σχολικά γεύματα έγιναν πλέον θεσμός του ελληνικού σχολείου. Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα καλυφθούν οι ανάγκες σίτισης σε 102 δημοτικά σχολεία, όπου θα διανέμονται κάθε μέρα συνολικά 14.260 ζεστά γεύματα.

Στο πλαίσιο του δικτύου κοινωνικής προστασίας που δημιουργούμε με τα Κέντρα Κοινότητας σε όλη τη χώρα, στη Δυτική Ελλάδα λειτουργούν σήμερα 18 Κέντρα Κοινότητας, 1 παράρτημα ΚΕΜ (Κέντρο Ένταξης Μεταναστών) και 8 παραρτήματα Ρομά.

Για την κυβέρνησή μας προτεραιότητα έχει το παιδί. Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα επιδοτηθούν, εντός του 2018, 15 δήμοι με σκοπό τη λειτουργία 19 νέων Βρεφονηπιακών Σταθμών, που θα καλύψουν 475 νέες θέσεις παιδιών, με κόστος εξοπλισμού 850.000€.

Η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας είναι μια από τις πιο βεβαρημένες περιφέρειες στην Ελλάδα ως προς τις συνθήκες διαβίωσης στους θύλακες των οικισμών-καταυλισμών Ρομά. Η Ειδική Γραμματεία Κοινωνικής Ένταξης των Ρομά  έχει καταγράψει και χαρτογραφήσει, για πρώτη φορά, συνολικά 74 οικισμούς  Ρομά με συνολικό πληθυσμό 16.244 άτομα.

Στους 15 από τους οικισμούς, οι 1.579 διαμένοντες ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Προχωράμε στη μετεγκατάστασή τους με σχέδια του Υπουργείου Εργασίας, σε συνεργασία με τους Δήμους και τις Περιφέρειες.

Σε 27 οικισμούς, όπου 7.468 άτομα ζουν σε μεικτές περιοχές με σπίτια και παραπήγματα και ελλιπείς υποδομές παρεμβαίνουμε αναβαθμίζοντας τα δίκτυα οδοποιίας, αποχέτευσης, ύδρευσης και ηλεκτροφωτισμού, καθώς και με  τη δημιουργία πολύκεντρων.

Σε 32 οικισμούς 7.197 άτομα ζουν σε σπίτια σε υποβαθμισμένες γειτονιές μέσα στους αστικούς ιστούς των πόλεων. Στις περιπτώσεις αυτές θα επιδοτήσουμε το ενοίκιο και την απασχόληση.

Μέσα στο 2018 προχωράμε στη Δυτική Ελλάδα στις παρακάτω δράσεις συνολικού κόστους 12.210.000€ για περίπου 10.500 ωφελούμενους Ρομά:

1. Μετεγκαταστάσεις για οικογένειες που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, στο δήμο Αγρινίου-οικισμός Αη Βασιλιώτικα και στο δήμο Δυτικής Αχαΐας -οικισμός Ποτάμι.
2. Αντικαταστάσεις οικίσκων στο δήμο Ήλιδας-Οικισμός Παπακαυκά και Κέντρο.
3. Αναβάθμιση υποδομών και δικτύων στους παρακάτω δήμους και οικισμούς: Στο δήμο Αγρινίου –οικισμός Αη Βασιλιώτικα, στο δήμο Δ.Αχαίας- οικισμοί Ποτάμι και Γερουσέϊκα, στο δήμο Ήλιδας – οικισμοί Παπακαυκά και Τσιχλέϊκα, στο δήμο Πηνειού-οικισμός Τραγανό και στο δήμο Ερυμάνθου-οικισμοί Φαρραί και Χαλανδρίτσα.
4. Δημιουργία Πολύκεντρων στους παρακάτω δήμους και οικισμούς: Στο δήμο Δ.Αχαίας-οικισμός Σαγαίϊκα,  Γερουσέϊκα και Τσιγγάνικα, στο δήμο Πηνειού-οικισμός Υδατόπυργος Γαστούνης και στο δήμο Ήλιδας- οικισμός Κέντρο.
5. Κινητή Μονάδα με εξειδικευμένο προσωπικό για την ανάπτυξη παρεμβάσεων δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και εφήβων όπως λέσχες ανάγνωσης, θεατρικά και μουσικά εργαστήρια, κτλ., στους εξής οικισμούς του Δήμου Πατρέων: Προσφυγικά, Εργατικές Κατοικίες, Βραχναίϊκα και Ριγανόκαμπος.
6. Παράλληλα προχωράμε σε οριζόντιες δράσεις, οι οποίες αφορούν στα παρακάτω:

• Επιδότηση ενοικίου
• Βελτίωση συνθηκών ζωής
• Συμβουλευτική για την Απασχόληση των νέων στους νομούς Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας
• Προώθηση της απασχόλησης με νέες θέσεις εργασίας
• Επιδότηση Νέων Ελεύθερων Επαγγελματιών».

«Επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε περιφερειακές δομές που θα διαδραματίσουν τον επιτελικό ρόλο που απαιτείται για την παραγωγική ανασυγκρότηση, την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας», επισήμανε η Αν. Υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου, από το βήμα του 9^ου Περιφερειακού Συνεδρίου για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

Όπως ανέφερε η Αν. Υπουργός «κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη μείωση της ανεργίας τα τελευταία τρία χρόνια, από το 26% στο 20%, ωστόσο είναι γεγονός ότι η υποχώρηση της ανεργίας δεν είναι το ίδιο αισθητή σε όλες τις περιφέρειες της χώρας και για αυτόν το λόγο προχωρούμε στη σύσταση περιφερειακών συμβουλίων για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού. Πρόκειται για επιτροπές στις  οποίες θα συμμετέχουν η τοπική αυτοδιοίκηση, οι παραγωγικοί και οι  συλλογικοί φορείς, τα Πανεπιστήμια, τα Τεχνολογικά Ιδρύματα και οι κοινωνικοί εταίροι».

«Οι περιφερειακές επιτροπές», συνέχισε η κ. Αντωνοπούλου, «θα έχουν καθοριστικό ρόλο στο σχεδιασμό των πολιτικών απασχόλησης, καθώς με βάση τις τοπικές ανάγκες της αγοράς εργασίας, όπως προκύπτουν από το Μηχανισμό Διάγνωσης και τα επενδυτικά σχέδια που προωθεί σε περιφερειακό επίπεδο το Υπουργείο Ανάπτυξης, θα προωθούνται προγράμματα που θα περιλαμβάνουν εγγυημένη απασχόληση. Με άλλα λόγια, επιδιώκουμε  να υπάρξει σε περιφερειακό επίπεδο μία διαλειτουργικότητα ανάμεσα στο ανθρώπινο δυναμικό και τις πραγματικές  ανάγκες της αγοράς». Όπως τόνισε η Αν. Υπουργός «ο μηχανισμός Διάγνωσης αναγκών της αγοράς εργασίας, που για πρώτη φορά πλέον διαθέτει η χώρα, ‘‘ακούει’’ την αγορά σε επίπεδο Περιφέρειας και Δήμου, καταγράφει τάσεις, προοπτικές και ανάγκες, βάσει των οποίων σχεδιάζονται τα προγράμματα απασχόλησης και επαγγελματικής κατάρτισης. Με τη στοχευμένη επαγγελματική κατάρτιση καταφέραμε ένας στους τρεις καταρτιζόμενους ανέργους  να βρίσκει δουλειά μετά το τέλος της κατάρτισης».

«Η περιφερειακή διάσταση δε διατρέχει μόνο τις πολιτικές απασχόλησης που εφαρμόζουμε, αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα και της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας οικονομίας», κατέληξε η κ. Αντωνοπούλου, λέγοντας ότι «το επόμενο χρονικό διάστημα στη Δυτική Ελλάδα, στις περιφερειακές ενότητες της Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας και Ηλείας, θα δημιουργηθούν συνολικά επτά Κέντρα Υποστήριξης για ενημέρωση και υποστήριξη όσων ενδιαφέρονται να ενταχθούν στο πεδίο της Κοινωνικής Οικονομίας».