Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία του περιφερειακού γραφείου του ΠΟΥ να επαναφέρει και να εμβαθύνει το διάλογο για τη συνεργασία των κρατών μελών της Eυρωπαϊκής Ένωσης στο πεδίο της φαρμακευτικής πολιτικής. Το πρόταγμα της καθολικής, ισότιμης και εγγυημένης πρόσβασης των ασθενών στα αναγκαία για αυτούς φάρμακα και ειδικά στα καινοτόμα, αποτελεί κρίσιμη πτυχή της στρατηγικής «Υγεία 2020» του ΠΟΥ και του συνθήματος «να μην μείνει κανείς πίσω». Η Ελλάδα στηρίζει την ιδέα της διακρατικής συνεργασίας με στόχο την από κοινού διαπραγμάτευση προσιτών τιμών στα ακριβά φάρμακα, συμμετέχει ενεργά στην πρωτοβουλία των νοτιοευρωπαϊκών χωρών και συνυπέγραψε μαζί με άλλες 8 συνολικά χώρες (Μάλτα, Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρος, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ρουμανία) τη «Διακήρυξη της Βαλέτας» πριν από λίγους μήνες.
Η συνεργασία κάνει ήδη τα πρώτα της βήματα, το πλαίσιο είναι υπό διαμόρφωση, οργανώθηκε η 1η συνάντηση τεχνικών κλιμακίων στην Κύπρο και αναμένεται η επόμενη στη Ρώμη, στην οποία θα συγκεκριμενοποιηθούν τα πεδία προτεραιότητας και οι κατηγορίες φαρμάκων υψηλού κόστους κοινού ενδιαφέροντος για συλλογική διαπραγμάτευση.
Όπως τονίστηκε στο στρογγυλό τραπέζι στη Μάλτα μεταξύ κρατών, φαρμακοβιομηχανίας και συλλόγων ασθενών, ο δρόμος της διαπραγμάτευσης «δίκαιων» και κοινωνικά αποδεκτών τιμών στα φάρμακα είτε σε εθνικό, είτε σε διακρατικό επίπεδο, είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Είναι μονόδρομος η συνεργασία και η συντονισμένη προσπάθεια για την ενίσχυση της διαπραγματευτικής ισχύος των μεμονωμένων κρατών-μελών απέναντι στη φαρμακοβιομηχανία και τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα που εμποδίζουν την πρόσβαση, εμπορευματοποιούν πλήρως την αγορά φαρμάκου και διευρύνουν τις υγειονομικές ανισότητες.
Πρόθεση μας είναι να εντείνουμε τις προσπάθειες αναζήτησης νέων συνεργασιών και κοινών δράσεων στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής περιοχής. Χρειαζόμαστε περισσότερο κοινωνικό έλεγχο στην έρευνα, στα δεδομένα και στα κόστη της, διαφανές και αξιόπιστο σύστημα τιμολόγησης και αποζημίωσης, θεσμικό διάλογο ανάμεσα στα κράτη-μέλη και τεχνική-πολιτική υποστήριξη οργανισμών όπως ο ΠΟΥ. Η φαρμακευτική πολιτική οφείλει να συμβάλλει στην εξάλειψη των ανισοτήτων στην Υγεία και στο προσδόκιμο επιβίωσης εξ’ αιτίας οικονομικών, κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων.
