«Ο χρόνος που έρχεται θα είναι χρόνος ορόσημο για τη χώρα»

Στην αυγή του νέου χρόνου συνηθίζουμε να μοιραζόμαστε ελπίδες, προσδοκίες, ευχές, όνειρα για το αύριο.

Σήμερα, όμως, επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας, μια βεβαιότητα: Ο χρόνος που έρχεται θα είναι χρόνος ορόσημο για τη χώρα.

Μετά από σχεδόν μια οκταετία, βγαίνουμε επιτέλους από τα μνημόνια και ανασαίνουμε.

Αφήνουμε πίσω μας οριστικά την εποχή της επιτροπείας, των σκληρών μέτρων και των ταπεινώσεων.

Και αυτός είναι ένας σπουδαίος λόγος για να αισιοδοξούμε ότι το 2018 θα είναι μια καλή χρονιά για τη χώρα μας και για το λαό μας.

Γιατί, ας μη ξεχνάμε, για να φθάσουμε εδώ χρειάστηκε να υποβληθεί ο λαός μας σε μεγάλες θυσίες.

Χρειάστηκε να δώσουν εκατομμύρια άνθρωποι το δικό τους δίκαιο αγώνα, για να ξεφύγουμε από τον βάλτο.

Αλλά και από τη δική μας μεριά, χρειάστηκε να δοθεί και δίνεται σκληρή μάχη σε δυο μέτωπα.

Στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης από τη μια, απέναντι στις ακρότητες των δανειστών.

Αλλά και στο εσωτερικό μέτωπο, απέναντι στις παθογένειες, στις στρεβλώσεις, στην ευνοιοκρατία, στον κομματισμό, στη διαπλοκή και στη διαφθορά, σε όλα όσα μας κρατούσαν για χρόνια καθηλωμένους.

Δεν έχω σκοπό να θριαμβολογήσω, γιατί ξέρω, ο καθένας μας ξέρει, πόσα προβλήματα βρίσκονται ακόμη μπροστά μας και πόση προσπάθεια χρειάζεται για να φτάσει η ανάπτυξη από τους αριθμούς στους ανθρώπους και σε κάθε σπίτι ξεχωριστά.

Ξέρω, όμως, επίσης, και ο καθένας μας πρέπει να ξέρει, ότι το σκοτάδι το αφήσαμε πίσω.

Το καθεστώς που επιβλήθηκε στη χώρα το 2010, το 2018 επιτέλους τελειώνει.

Αν όμως αυτή είναι η μια βεβαιότητα στο κατώφλι του νέου χρόνου, η άλλη βεβαιότητα είναι ότι το 2018 δεν θα είναι και δε πρέπει να γίνει 2008.

Δεν πρέπει να επιστρέψουμε και δε θα επιστρέψουμε στο καθεστώς που γέννησε την ελληνική τραγωδία.

Στην ανάπτυξη για τους λίγους και στα ψίχουλα για τους πολλούς.

Στα συμπλέγματα πολιτικής εξουσίας και οικονομικής δύναμης, και στα τζάκια που υπονόμευσαν την οικονομία, τη δημοκρατία και τη χώρα.

Το 2017 δώσαμε μια δύσκολη μάχη για να βγει η Ελλάδα από την κρίση, με την κοινωνία όρθια.

Δώσαμε όμως και ένα δείγμα γραφής μιας άλλης πολιτικής.

Μιας πολιτικής που βάζει το συμφέρον της χώρας και των πολλών πάνω από τα συμφέροντα μιας καλομαθημένης ολιγαρχίας.

Αυτή η πολιτική έδωσε απτά αποτελέσματα.

Η οικονομία πήρε πάλι μπροστά, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία.

Η ανεργία μειώθηκε αισθητά.

Η Ελλάδα βρήκε πάλι τη θέση της στη διεθνή σκηνή.

Δεν είναι πλέον αιτία προβλημάτων, αλλά καταλύτης λύσεων.

Ενώ η ελπίδα και η αισιοδοξία επανέρχεται, δειλά αλλά σταθερά, στην βασανισμένη από τα σκληρά μέτρα κοινωνία μας.

Το κοινωνικό μέρισμα, έδωσε μια ανάσα σε εκατομμύρια συμπολίτες μας.

Το κοινωνικό κράτος κάνει βήματα, παρά τις δημοσιονομικές δυσκολίες.

Οι μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, στην Παιδεία, στη δημόσια διοίκηση, προχωρούν με αποφασιστικότητα και παρά τις αντιδράσεις της παλιάς πολιτικής ελίτ.

Αυτή την πολιτική θα συνεχίσουμε.

Με νέες δυνάμεις, αλλά και με τις νέες δυνατότητες, που συνεπάγεται το τέλος της επιτροπείας.

Γιατί η ανάπτυξη χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη δεν έχει ούτε βάθος, ούτε προοπτική, ούτε καν νόημα.

Γιατί η ανισότητα δεν είναι νόμος της φύσης.

Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που προπαγανδίζει σήμερα την καταστροφή, για να επιτύχει αύριο την παλινόρθωση.

Αλλά δε θα το αφήσουμε να συμβεί.
Δε θα αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω.

Με αισιοδοξία, με τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα μπαίνει σε ένα δρόμο δημοκρατικής κανονικότητας, οικονομικής προόδου, ισότητας και δικαιοσύνης,

Αλλά και με την επίγνωση ότι τίποτε δεν θα μας χαριστεί αν δεν το διεκδικήσουμε με τη σκληρή δουλειά και τον αγώνα μας, εύχομαι σε όλες και σε όλους δημιουργικό, ειρηνικό, και ευτυχισμένο το 2018.