«Οικοδομούμε μια άλλη Ελλάδα, δίκαιη και παραγωγική»

Φίλες και φίλοι,

Δεν ελπίζω, είμαι βέβαιος,  ότι  ο ενθουσιασμός  σας απορρέει από αυτή τη μεγάλη επιτυχία που είχε αυτή η μεγάλη διοργάνωση, η τέταρτη στη σειρά, που στόχο έχει να προσεγγίσουμε ουσιαστικές λύσεις πάνω σε παλιά και καινούργια προβλήματα.

Γιατί πολλές φορές η ίδια η ζωή μας αποδεικνύει ότι παλιές λύσεις δημιούργησαν καινούργια προβλήματα. Και αποδείχτηκε ότι τελικά δεν έδιναν λύσεις.

Άρα πρέπει να αναζητήσουμε καινούργιες και ουσιαστικές.

Είμαι βέβαιος πως αυτή η θεσμική καινοτομία, να κουβεντιάζει , να κατεβαίνει- ας μου επιτραπεί η έκφραση- η κυβέρνηση στην κάθε περιφέρεια και όχι να έρχεται ο περιφερειάρχης στην κυβέρνηση και να ζητά μπορεί να έχει πολύ ουσιαστική προοπτική υπό έναν όρο:

Αν δεν εξαντληθεί σε κάθε περιφέρεια κατά τη διάρκεια της συνεδριακής διαδικασίας αλλά να αποκτήσει και μια θεσμική συνέχεια.

Διότι εκτιμώ, και  η συμμετοχή –  η πολύ μεγάλη ανταπόκριση όχι μόνο της αυτοδιοίκησης, δημάρχων, της περιφέρειας αλλά και όλων των παραγωγικών φορέων ανά κλάδο –  έδειξε ότι υπάρχει ένα γόνιμο έδαφος για συνεργασία.

Και  αυτό είναι το βασικό μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που δίχως προσπάθεια σύνθεσης και δημιουργίας συναινέσεων εκεί όπου αυτό  είναι εφικτό, τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται. Και αυτό ίσως είναι κάτι που πρέπει να κρατήσουμε.

Όταν ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια υπήρξαν κάποιοι που είχαν μια ιδιαίτερη προκατάληψη. Σας θυμίζω, μάλιστα,  ότι κάποιοι προέτρεψαν περιφερειάρχες να μην παραστούν. Κάποιοι προέτρεψαν φορείς  να μη συμμετέχουν.

Τους ξεπέρασε η ίδια η ζωή και η ίδια η αγωνία της  Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των φορέων της-ανεξαρτήτως πολιτικής ταυτότητας- και των παραγωγικών φορέων, για συζήτηση, σύνθεση και αναζήτηση λύσεων.

Άκουσα με προσοχή τον περιφερειάρχη της Θεσσαλίας και πρόεδρο της Ένωσης Περιφερειών που από την πρώτη στιγμή ανταποκρίθηκε σε αυτή την προσπάθεια, μαζί με τους υπόλοιπους  δώδεκα περιφερειάρχες , να μιλά για την ανάγκη να αναζητήσουμε από κοινού και λύσεις στο θεσμικό μετασχηματισμό που αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ιδιαίτερα τη διάρθρωση των περιφερειών.

Και θα ήθελα να πω, ξεκινώντας την παρέμβασή μου στα ζητήματα που αφορούν στη Θεσσαλία, ότι αυτός ο διάλογος με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ιδιαίτερα με τις περιφέρειες, ίσως είναι το επόμενο σημαντικό βήμα μετά τον διάλογο σε περιφερειακό επίπεδο για την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Υπάρχουν ώριμες τομές που πρέπει να γίνουν, είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε μαζί σας και με τους δημάρχους, θα κάνουμε τολμηρές τομές, αν χρειαστεί, μέσα από διάλογο και σύνθεση.

Αλλά πρέπει και εσείς να αντιληφθείτε ότι – όταν όλοι μας γύρω και εσείς πολλές φορές λέτε στις ομιλίες σας ότι είναι ώρα των συναινέσεων και των συνεννοήσεων-  δεν μπορείτε να αρνείστε μια μεγάλη θεσμική δημοκρατική τομή, που προδιαγράφει ένα πλαίσιο και εξαναγκάζει την Τοπική Αυτοδιοίκηση να μπει στο πλαίσιο του διαλόγου, της σύνθεσης, των συναινέσεων και των συνεννοήσεων.

Που είναι η απλή αναλογική και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Θέλω, λοιπόν, να πω εξαρχής ότι η συζήτηση για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για ένα νέο μοντέλο που έχουμε ανάγκη, για ένα νέο υπόδειγμα παραγωγής, πρέπει επί της ουσίας να ξεκινήσει  μέσα από την κριτική αποτίμηση του μοντέλου που μας έφερε ως εδώ.

Ξέρετε κάτι, αν με ένα μαγικό τρόπο βρισκόμασταν στο 2009, πριν την κρίση, και συνεχίζαμε τον ίδιο δρόμο, το ίδιο μοντέλο, αυτό που ήθελε να ενισχύουμε τις υπηρεσίες, τις φούσκες των χρηματιστήριων, τα θαλασσοδάνεια, τις επιδοτήσεις σε ημέτερους  και σε ότι αφορά την παραγωγή να εξαντλούμε τους κοινοτικούς πόρους και τις επιδοτήσεις ανεξάρτητα από το αν παράγουμε ή όχι. Να έχουμε δηλαδή αποσυνδεδεμένες τις επιδοτήσεις από την παραγωγή.

Αυτό, λοιπόν, ήταν το μοντέλο που με μαθηματική ακρίβεια θα μας οδηγούσε στην κρίση, γρηγορότερα ή αργότερα.

Αν βεβαίως κανείς το συνδυάσει με την εκτεταμένη διαφθορά, τους άθλιους πολιτικούς χειρισμούς και την κακή συγκυρία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αντιλαμβάνεται γιατί η Ελλάδα έγινε το «μαύρο πρόβατο» σε μια Ευρώπη που πέρασε την οικονομική κρίση με τον τρόπο που την πέρασε από το 2009 και μετά.

Άρα, λοιπόν, σήμερα που βγαίνουμε από αυτή την κρίση, που αρχίζει η αισιοδοξία και μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε σιγουριά, που αρχίζει πια να είναι ορατή. Τουλάχιστον οι αριθμοί το δείχνουν σε όλους τους τομείς.

Και εδώ πρέπει να δουλέψουμε για να γίνει ορατό και στην καθημερινότητά μας ότι η χώρα βγαίνει από αυτή την  πλέον επτάχρονη περιπέτεια.

Τώρα είναι η ώρα να αναλογιστούμε. Είμαστε έτοιμοι για μεγάλες τομές; Είμαστε έτοιμοι να κάτσουμε από κοινού και να σχεδιάσουμε το μέλλον;

Εκεί όπου αυτός ο τόπος έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Και έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα.

Και εδώ θα πω ότι η Θεσσαλία αποτελεί  και αποτελούσε πάντοτε τον πυλώνα της παραγωγικής προοπτικής της Ελλάδας. Άρα και τον τόπο εκείνο από τον οποίο θα πρέπει να ξεκινήσουμε ένα νέο μοντέλο, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος.

Και επιτρέψτε μου να ξεκινήσω πριν μπω στα θέματα της Θεσσαλίας, επιμένοντας σε αυτή την αναφορά για τα αισιόδοξα μηνύματα που αφορούν την  έξοδο από την κρίση.

Πλέον είναι φανερό πως η οικονομία έχει μπει σε μια τροχιά ανάκαμψης. Οι προβλέψεις μετά από πολλά χρόνια είναι εξαιρετικά αισιόδοξες.

Η εκτίμησή μας- με τα όσα έχουμε δει έως τώρα- είναι πως μετά το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης  είχαμε μια «έκρηξη» πραγματικά  και σε επενδύσεις , με τη βοήθεια του τουρισμού και σε ιδιωτική κατανάλωση.

Έχουμε την αίσθηση ότι το 2017 θα κλείσει με μπροστά τον αριθμό 2 σε ρυθμούς ανάπτυξης.

Ενώ ακόμη και  οι άσπονδοι φίλοι μας- να το πω έτσι- αυτοί που συνήθως από το 2015 και μετά υποεκτιμούσαν πάντα τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, ενώ αντιθέτως στην αρχή της κρίσης τις υπερεκτιμούσαν όταν είχαμε ύφεση 7% και έλεγαν θα έχουμε 3%,  όταν είχαμε ύφεση 4% και έλεγαν ότι θα έχουμε ανάπτυξη, από το 2015 και μετά εκτιμούσαν διαρκώς χαμηλότερα.

Τώρα λοιπόν, ακόμα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ότι το 2018 θα έχουμε ανάπτυξη 2,65%.

Εγώ πιστεύω ότι μπορούμε να έχουμε και παραπάνω το 2018. Και τι σημαίνουν αυτοί οι αριθμοί;

Ότι θα είμαστε μια από τις χώρες με τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης σε επίπεδο Ευρωζώνης.

Κυρίως όμως σημαίνει ότι θα πρέπει τώρα να συνεννοηθούμε μεταξύ μας και πρωτίστως για ένα πράγμα: Τι ανάπτυξη θέλουμε;  Γιατί υψηλούς ρυθμούς είχαμε. Βέβαια αυτούς τους ρυθμούς  ανάπτυξης έχουμε να τους δούμε από το 2008. Αλλά πριν το 2008 είχαμε και 3% και 4%.

Πού πήγε αυτή η ανάπτυξη; Δημιουργήθηκαν κοινωνικές  υποδομές για να προστατεύσουν την κοινωνία και τους πιο ευάλωτους στα χρόνια της μεγάλης κρίσης που ήρθαν μετά;

Άρα λοιπόν, φίλες και φίλοι, νομίζω ότι το κρίσιμο ζήτημα είναι η ανάπτυξη από εδώ και πέρα να μην είναι μόνο αριθμοί και στατιστικές.

Αλλά να αφορά την καθημερινότητα των πολιτών. Και πιστεύω ότι εδώ η συζήτησή μας για τον σχεδιασμό ενός εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου, ενός νέου παραγωγικού υποδείγματος είναι η εθνική  υπόθεση της επόμενης πενταετίας.

Και θέλω επίσης να κάνω καθαρό, ότι για μας αναπτυξιακή επιλογή δεν είναι ούτε η ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων, ούτε η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ούτε η διάλυση του κοινωνικού κράτους. Γιατί μπορούμε να έχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, χωρίς εργασιακές σχέσεις, χωρίς κοινωνικό κράτος. Αυτή θα είναι μία ανάπτυξη άνεργη και άδικη. Γι αυτό λοιπόν εμείς έχουμε φροντίσει δίπλα από την λέξη ανάπτυξη να προσθέτουμε την λέξη δίκαιη.

Γιατί για μας ανάπτυξη ή θα είναι δίκαιη, ή δεν θα υπάρξει.

Ξέρουμε ότι πρωταθλήτριες στην αναπτυξιακή πολιτική είναι χώρες που εστιάζουν στον σχεδιασμό, στον προγραμματισμό,  στην διαφάνεια, αλλά και στην υψηλή κατάρτιση, στην δίκαιη αμειβόμενη εργασία, στην διάχυση των κερδών από την ανάπτυξη και των ωφελημάτων από την ανάπτυξη σε όλη την κοινωνία, στην διεύρυνση των ελευθεριών  και των δικαιωμάτων, στον σεβασμό του περιβάλλοντος, στον πολιτισμό, στην μάθηση, στην Παιδεία.

Οι βασικές αρχές λοιπόν της δικής μας αντίληψης, του δικού μας σχεδιασμού για την ανάπτυξη είναι η εξής:

Πρώτα και κύρια θέλουμε η ανάπτυξη να δημιουργεί αξιοπρεπείς και σταθερές θέσεις εργασίας. Και όχι μόνο κέρδη για λίγους.

• Θέλουμε το όφελος από την ανάπτυξη να διαχέεται στην κοινωνία. Και όχι να καταλήγει σε λίγες τσέπες.

•Θέλουμε η ανάπτυξη να συμβαδίζει με το περιβάλλον και να σέβεται τους φυσικούς πόρους.

•Θέλουμε η ανάπτυξη να βασίζεται στην διασύνδεση των παραγωγικών κλάδων, στην εξωστρέφεια και την παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, στόχος είναι, αφού ολοκληρώσουμε τον κύκλο των Συνεδρίων και αφού αποτυπώσουμε τον Περιφερειακό Αναπτυξιακό Σχεδιασμό, στις 13 Περιφέρειες να συγκροτήσουμε τον Εθνικό αναπτυξιακό Σχέδιο. Και θα έλεγα ότι θα είχε ιδιαίτερη αξία να διαμορφώσουμε μία θεσμική συνέχεια σε αυτό που κάνουμε εδώ. Να μην είναι μια περασιά και φύγαμε. Αλλά από εδώ και στο εξής και μόλις ολοκληρωθούν τα 13 Συνέδρια σε περιφερειακό επίπεδο και αποτυπωθούν σε χαρτί και το ξέρουμε όλοι και είναι το δικό μας μνημόνιο αυτό.

Άλλου είδους μνημόνιο, θετικό μνημόνιο, για να σταματήσουν και οι λέξεις να έχουν μονοσήμαντα μία αρνητική σήμανση. Να δούμε πως θα είμαστε σε έναν διαρκή διάλογο για την υλοποίηση αυτών που αποφασίζουμε. Γιατί το follow up, το λεγόμενο εδώ στα χωριά της Θεσσαλίας, είναι εξαιρετικά σημαντικό, όχι μόνο οι εξαγγελίες.

Ας ξεκινήσω φίλες και φίλοι από ένα θέμα το οποίο αναδείχθηκε τόσο από τον Δήμαρχο, όσο και από τον Περιφερειάρχη, ένα θέμα για το οποίο παράφρασα την ρήση που στο τέλος μας είπε ο αγαπητός Περιφερειάρχης σε σχέση με τις παλιές λύσεις που δημιούργησαν νέα προβλήματα, αντί να αποτελέσουν λύσεις.

Θέλω να πω δύο λόγια για το θέμα του Αχελώου εισαγωγικά. Βρίσκομαι πιο κοντά στην ορθολογική προσέγγιση που διατύπωσε ο Δήμαρχος. Ξέρετε, πρόκειται συνολικά θα έλεγα, όχι μόνο για το θέμα του Αχελώου, συνολικά για το θέμα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, την διαχείριση του νερού.

Πράγματι αφορά τόσο την βιωσιμότητα όσο και την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση της αγροτικής παραγωγής και κατά προέκταση όλων των άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Το θέμα δεν μας απασχόλησε τώρα, μας απασχολεί χρόνια, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, από την δεκαετία του 80, υποτίθεται ότι θα το είχαμε λύσει εδώ και 25 χρόνια το πρόβλημα.

Δεν το λύσαμε, αυτά τα χρόνια δυστυχώς δεν προχώρησαν άλλα έργα απαραίτητα για την διαχείριση των υδάτων και πράγματι απειλείτε με ερημοποίηση η Θεσσαλία. Και για να απαντήσω σε μία υπόνοια που ακούστηκε, δεν προσπάθησε να ανοίξει κάποιος πριν το Συνέδριο για κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Υπάρχει αιρεσιμότητα. Είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των υδάτων της περιφέρειας για να αξιοποιήσουμε το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης και να ενταχθούν πόροι. Δεν μπορούμε να κρύβουμε διαρκώς το πρόβλημα κάτω από το χαλί, ούτε να το μετακυλύουμε. Πρέπει να αναζητήσουμε την βέλτιστη οδό για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Νομίζω λοιπόν ότι η τοπική κοινωνία πρέπει δώσει βάρος στον διάλογο και στην διαβούλευση για την αναζήτηση όλων των διαθέσιμων λύσεων. Άλλωστε όλα τα σενάρια ανάπτυξης που είχαν διατυπωθεί τα τελευταία χρόνια για την περιοχή, για την Περιφέρεια, είχαν συνδεθεί με την εκτροπή του Αχελώου, όμως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε που βρισκόμαστε σήμερα. Όχι που ήμασταν 25 χρόνια πριν, ή 10 χρόνια πριν, ή 5 χρόνια πριν. Ήταν μία επιλογή που καθυστέρησε άλλα έργα υποδομής, επέτρεψε την υπερκατανάλωση νερού, εξαιτίας και του μηδενικού περιβαλλοντικού ελέγχου. Και έχει οδηγήσει τον κάμπο σε σοβαρό αδιέξοδο.

Η εκτίμηση είναι ότι έχουν καταναλωθεί πάνω από 3 δις κυβικά μέτρα νερό που δεν ανανεώνεται. Και κάθε χρόνο, από αυτό το μη ανανεώσιμο νερό, αντλείται μια ποσότητα της τάξης των 150 εκ. κυβικών. Πράγμα που σημαίνει ότι με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε στην ερημοποίηση.

Το σχέδιο εκτροπής του Αχελώου, το οποίο δεν πήρε ποτέ τη μορφή ενός συνεκτικού σχεδίου δράσης, έχει απορριφθεί, για περιβαλλοντικούς λόγους, από 6 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και υπάρχει ακόμα νέα εκκρεμότητα στο ΣτΕ.

Και, επιπλέον, εγώ θα προσέθετα ότι υπάρχει καίρια αντίθεση έρχεται με θεσμικά και νομικά ευρωπαϊκά κείμενα, που, για την άρδευση και τα υδροηλεκτρικά έργα, προκρίνουν λύσεις εντός των λεκανών απορροής.

Επομένως, η μεγαλεπήβολη αυτή ιδέα της εκτροπής, και η έδραση επί αυτής όλης της ανάπτυξης του τόπου, δημιουργεί υψηλή ανασφάλεια και αβεβαιότητα την οποία κανείς δεν προσπάθησε πραγματικά στο παρελθόν να λύσει με ένα βιώσιμο σενάριο.

Η καθυστέρηση χρόνων στα έργα εντός της λεκάνης απορροής οφειλόταν στη συντήρηση της ιδέας για την εκτροπή του Αχελώου. Δηλαδή η εκτροπή έγινε η δικαιολογία για την υποχρηματοδότηση της Θεσσαλίας.

Από την άλλη θέλω να ξεκαθαρίσω οτι, η λύση που προτείνεται από την κυβέρνηση, δεν προσανατολίζεται στις προτάσεις ξηρικών καλλιεργειών, είτε διακοπής καλλιέργειας που έχουν κατατεθεί κατά καιρούς. Επιλέγουμε τη διατήρηση της έκτασης των αρδευόμενων εκτάσεων της Θεσσαλίας. Δηλαδή προτείνουμε ένα σχέδιο που στηρίζει ουσιαστικά την άρδευση.

Έτσι το αναθεωρημένο Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμού, περιλαμβάνει κατ αρχήν, τη μείωση της κατανάλωσης νερού, μέσα από την μείωση των απωλειών και τον εξορθολογισμό των μεθόδων άρδευσης.

Από αυτό το πρώτο βήμα που όλοι συμφωνούμε, δεν υπάρχει κανείς που δεν συμφωνεί σε αυτό, ότι πρέπει να γίνουν αυτά τα έργα, πρέπει να ξεκινήσουμε. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται μια διαφορετική οπτική που έχουμε εμείς και λέμε ας ξεκινήσουμε από αυτά, ας υλοποιήσουμε αυτά και μετά να κάτσουμε να συζητήσουμε, χρειάζεται, δεν χρειάζεται, τι χρειάζεται. ‘Όχι να περιμένουμε, να περιμένουμε και να μην γίνεται τίποτα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από αυτά που συμφωνούμε.

Στο σχέδιο, προβλέπονται, επίσης, πέντε τοπικά φράγματα και έργα μεταφοράς και διανομής νερού που ήδη έχουν εγκριθεί και θεωρούνται δρομολογημενα.

Η κάλυψη ζήτησης 250 εκ. κυβικών, προτείνεται να γίνει από πολλά νέα φράγματα εντός Θεσσαλίας, από υδατοδεξαμενές σε πεδινές περιοχές, και από επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων λυμάτων για άρδευση και τεχνητό εμπλουτισμό υπόγειων υδροφορέων. Ενώ για τα ημιτελή έργα, άκουσα και από τον Περιφερειάρχη, αν δεν κάνω λάθος για την Συκιά, για τα ημιτελή έργα θα πρέπει να διερευνηθεί η δυνατότητα της υδροηλεκτρικής παραγωγής.

Το επιπλέον κόστος από αυτές τις δράσεις σε σχέση με την εκτροπή του Αχελώου ανέρχεται σε 625 εκ. ευρώ. Στο επόμενο διάστημα, η κυβέρνηση θα καταθέσει πρόταση για την κάλυψή τους.

Ήδη αυτές τις μέρες συζητήσαμε για την κάλυψη από το ΕΣΠΑ και το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης αλλά και από νέους Ευρωπαϊκούς και Εθνικούς Πόρους.

Εξαντλητική συζήτηση για το ζήτημα, έχει γίνει, τόσο στο πλαίσιο του Συνεδρίου, όσο και κατά το προηγούμενο διάστημα, με την παρουσία στην περιοχή του αρμόδιου Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτη Φάμελλου.

Θέλω να επαναλάβω για μία ακόμα φορά, ότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να υπάρξει λύση, που θα είναι ρεαλιστική, περιβαλλοντικά βιώσιμη και πραγματικά βοηθητική για την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής. Όμως δεν είναι μόνο ο Αχελώος στην συζήτηση που έχει ανοίξει και αφορά την διαχείριση των υδάτων της Θεσσαλίας.

Ένα άλλο έργο διαχείριση υδάτων, που έχει κυρίως περιβαλλοντικό χαρακτήρα και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο 2017, είναι η “Επαναδημιουργία της Λίμνης της Κάρλας”. Με μία σειρά συντονισμένων ενεργειών –να θυμίσω ότι είναι ένα έργο το οποίο πότε είχε αρχίσει να υλοποιείται, ίσως έχετε ξεχάσει, το 1999.

Με μια σειρά συντονισμένων ενεργειών, από τις αρχές του 2015, επιταχύναμε όλες τις διαδικασίες υλοποίησης του έργου και λύσαμε τα προβλήματα που οδηγούσαν σε καθυστερήσεις.

Το έργο αυτό έχει πολλαπλή σημασία για την Περιφέρεια Θεσσαλίας και στο σύνολο του έχει προϋπολογισμό 224 εκατ. ευρώ.

Σήμερα το έργο υλοποιείται από την Περιφέρεια Θεσσαλίας με συγχρηματοδοτούμενους πόρους. Και θεωρώ ότι υπάρχει η δυνατότητα ολοκλήρωσης έως το τέλος του έτους και αυτή ήταν η κοινή μας δέσμευση πριν από λίγο που συζητήσαμε όλοι μαζί, στην συνάντηση των υπουργών με τον Περιφερειάρχη και τον δήμαρχο.

Έρχομαι τώρα στον πρωτογενή τομέα, φίλες και φίλοι η αγροτική παραγωγή βρίσκεται σήμερα μπροστά σε δυο μεγάλες προκλήσεις.

Η μία συνδέεται με τις πιέσεις στον Προϋπολογισμό της Ένωσης και της Κοινής Αγροτικής Πολίτικής.

Και η άλλη συνδέεται με τις αυξημένες τάσεις της ζήτησης αγροτικών προϊόντων, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και στις διεθνείς αγορές. Τάσεις οι οποίες, μετά τις σημαντικές διεθνείς επαφές και τις συμφωνίες που πετύχαμε ως κυβέρνηση, αναπτύσσουν ιδιαίτερη δυναμική.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο τις διαρθρωτικές αδυναμίες του πρωτογενούς τομέα.

Αδυναμίες που είναι αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής του παρελθόντος, παρά τους σημαντικούς πόρους που κατευθύνθηκαν στον αγροτικό τομέα από τα ευρωπαϊκά ταμεία, μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να προωθήσει συγκεκριμένα μέτρα:

Τα μέτρα αυτά, αφορούν τις εξής κατευθύνσεις, επιτρέψτε μου να αναφέρω εννέα σημεία:

Πρώτον, την ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού, μέσα από την υποστήριξη των νέων αγροτών,

Δεύτερον, την επανεκκίνηση για τα συλλογικά – συνεργατικά σχήματα των αγροτών, δηλαδή του συνεταιρισμούς, τις οργανώσεις παραγωγών, τις ομάδες παραγωγών και τις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, χωρίς, όμως τις στρεβλώσεις και τις παθογένειες του παρελθόντος. Χάρηκα που άκουσα σήμερα ότι σε αυτά τα τραπέζια σε αυτό εδώ το Συνέδριο διαπιστώνεται μία νέα άνθηση, ένα νέο κύμα συνεταιριστικής οργάνωσης, συνεργατικής οργάνωσης να το πω έτσι.

Τρίτον, την ανάδειξη της ποιότητας των Ελληνικών προϊόντων. Και, βεβαίως, την εθνική και τοπική πιστοποίηση της ποιότητας αυτής. Ιδιαίτερα σε ανταπόκριση με τα απαιτητικά συστήματα της Κίνας και της Ρωσίας.

Τέταρτον, ο έλεγχος και ο εξορθολογισμός λειτουργίας της αγοράς αγροτικών προϊόντων και την προστασία του καταναλωτή

Πέμπτον, μέτρα και δράσεις, ενάντια στην παράνομη διακίνηση αγροτικών προϊόντων, τις παράνομες ελληνοποιήσεις, τις παράνομες εισαγωγές και τις εναρμονισμένες πρακτικές σε κάθε κλάδο και τομέα

Έκτον, την βελτίωση της εμπορίας γεωργικών προϊόντων, με στόχο την μεγιστοποίηση των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων και την διαχείριση των εξαγωγικών δικτύων διανομής. Και εδώ πρέπει να πω, ότι για τις ενέργειες προώθησης των εξαγωγών διατίθενται στην Θεσσαλία, 6 εκ. ευρώ  για την επόμενη τριετία.

Έβδομο σημείο η ανάπτυξη στοχευμένων κλαδικών  σχεδίων και επενδύσεων σε ειδικούς κλάδους της  αγροτικής παραγωγής. Όπως τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, τα φαρμακευτικά φυτά, καλλιέργειες με μεγάλη προστιθέμενη αξία

Όγδοο σημείο η ανάπτυξη της έρευνας και της καινοτομίας και η υποστήριξη της αγροτικής παραγωγής από νέο επιστημονικό δυναμικό. Σήμερα είχα μια εξαιρετική συνάντηση στη Μαγνησία, στο Βόλο, είχα μια εξαιρετική συνάντηση με εκπροσώπους start up επιχειρήσεων που έχουν ενσωματώσει την καινοτομία και που με τη βοήθεια, κάποιες από αυτές, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που ουσιαστικά λειτουργεί και είναι μια εξαιρετική προσπάθεια που γίνεται εκεί, ως φυτώριο νέας τεχνολογίας, διαπίστωσα ότι υπάρχουν πραγματικά πρωτοπόρες- όχι μόνο για τον Ελλαδικό χώρο αλλά σε παγκόσμια κλίμακα ιδιαίτερα εφαρμοσμένης έρευνας πάνω στην αγροτική παραγωγή.

Και τέλος, ένατο σημείο, είναι η επέκταση και η αναβάθμιση των αγροτικών υποδομών. Γι αυτό διεκδικήσαμε και πετύχαμε συμφωνία με τους θεσμούς  να κατευθύνουμε επιπλέον 300 εκ. ευρώ σε βάθος τριετίας στα προγράμματα για τη βελτίωση και ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών στην ύπαιθρο, όπως αγροτικοί δρόμοι, αρδευτικά κανάλια, εγγειοβελτιωτικά έργα κλπ.

Όλα τα παραπάνω σημεία, αφορούν την παραγωγική ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα και  θα κατατεθούν διαρθρωμένα σε ένα μεσοπρόθεσμο εθνικό σχέδιο για το οποίο όλοι οι εμπλεκόμενοι θα κληθούν σύντομα να καταθέσουν τεκμηριωμένες θέσεις  και προτάσεις.

Έρχομαι τώρα στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης. Το αναθεωρημένο Πρόγραμμα εγκρίθηκε το Δεκέμβριο του 2015 και αφορά κοινοτικούς και εθνικούς πόρους συνολικού ύψους 6 δισ. ευρώ σε μόλις 18 μήνες από την έγκριση του νέου Προγράμματος περισσότερα από 3 δισ. ευρώ δημόσια δαπάνη έχουν δεσμευθεί σε προκηρύξεις και συνεχιζόμενα έργα. Δηλαδή περίπου το μισό Πρόγραμμα έχει ήδη δεσμευτεί.

Στο σύντομο αυτό διάστημα εξασφαλίσαμε τη συγχρηματοδότηση του συνόλου των ημιτελών έργων, ιδιωτικών και δημοσίων της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου από πόρους της νέας, χωρίς να επιβαρυνθούν εθνικοί πόροι. Οι πληρωμές εκτελούνται κανονικά εξοφλώντας υποχρεώσεις προς τους παραγωγούς, πληρωμές που πολλές από αυτές  εκκρεμούσαν για πολλά χρόνια.

Σε αντίθεση με το παρελθόν αποτελεί  στρατηγική μας επιλογή στην υλοποίηση του νέου Προγράμματος η συνεργασία μας με τις Περιφέρειες της χώρας.

Εκχωρώντας σε αυτές σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και πόρους που ξεπερνούν το 37% των συνολικών πόρων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης. Ήδη από τις αρχές του 2018 θα έχει προκηρυχθεί το σύνολο των μέτρων με τη μεγαλύτερη χρηματοδοτική βαρύτητα.

Τέλος, διευρύνουμε αποφασιστικά και σε συζήτηση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς τις δυνατότητες για άμεση αναθεώρηση του συστήματος κατανομής των δικαιωμάτων.

Γιατί, φίλες και φίλοι, είναι βούλησή μας να μην συνεχίσουμε να πριμοδοτούμε  «δήθεν παραγωγούς», όπως έπραξαν με τις πολιτικές τους επιλογές οι κυβερνήσεις του παρελθόντος και μας οδήγησαν εδώ που μας οδήγησαν.

Μια πρακτική που λειτούργησε σε βάρος των πραγματικών παραγωγών, σε βάρος της παραγωγής συνολικά  και κυρίως σε βάρος των νέων παραγωγών.

Για την πιο αποτελεσματική προώθηση των ελληνικών προϊόντων αγροδιατροφής στις διεθνείς αγορές ξεκινήσαμε από το ΕΣΠΑ ένα πολύ σημαντικό πρόγραμμα με προϋπολογισμό 34,5 εκ. ευρώ, για τη διαμόρφωση του Ελληνικού Σήματος στα προϊόντα αγροδιατροφής.

Το πρόγραμμα στοχεύει στην ανάπτυξη ενιαίας ταυτότητας και σήματος ποιότητας για τα προϊόντα του αγροδιατροφικού τομέα. Στην πιστοποίηση της ποιότητας αυτών των προϊόντων με βάση τις καλύτερες διεθνείς πρακτικές. Αλλά και στην προώθηση της αναγνωρισιμότητας των προϊόντων αγροδιατροφής στις διεθνείς αγορές με βάση το Ελληνικό Σήμα. Μέσα από στοχευμένα προγράμματα όπως το «Επιχειρώ Έξω», προϋπολογισμού 30 εκ. ευρώ, ενισχύουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την ανάπτυξη εξαγωγικής δραστηριότητας σε κάθε στάδιο της διαδικασίας.

Αλλά και συνολικά, μέσα από όλα τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και του νέου Αναπτυξιακού Νόμου για την επιχειρηματικότητα, στηρίζουμε τις επιχειρήσεις που αναπτύσσουν εξαγωγική δραστηριότητα και τα αποτελέσματα έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται και στους αριθμούς και στα μεγέθη που καταγράφονται το 2017.

Θέλω όμως να σημειώσω σε αυτό το σημείο, ότι το ζητούμενο δεν είναι η στήριξη ενός τομέα της οικονομίας ξέχωρα από τους υπόλοιπους. Θα πρέπει να δούμε αυτό που ονομάζεται δημιουργία αλυσίδων αξίας. Και, κατά συνέπεια, τη δημιουργία προϊόντων με υψηλότερη προστιθέμενη αξία.

Και για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο, οφείλουμε να συνδέσουμε στενότερα μεταξύ τους, τους διάφορους κλάδους της παραγωγικής δραστηριότητας.

Ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος, που είναι επίσης προσανατολισμένος – θα έλεγα περισσότερο από κάθε άλλη φορά- στην τόνωση του δευτερογενούς τομέα, της μεταποίησης, της βιομηχανίας, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην αγροδιατροφή.

Και άρα με αυτό τον τρόπο, μπορούμε ενισχύοντας τον έναν τομέα ενισχύουμε ταυτόχρονα και τον άλλο. Και όταν στηρίζουμε την καινοτομία και την  εξωστρέφεια των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη μεταποίηση μπορούμε να έχουμε πολύ σημαντικά αποτελέσματα.

Επιτρέψτε μου εδώ μια παρένθεση: Ακούμε πολλές φορές συγκρίσεις για τον Αναπτυξιακό Νόμο ανάμεσα στον αριθμό των προτάσεων που προσελκύει τώρα και στις πολυάριθμες προτάσεις των προηγούμενων Αναπτυξιακών.

Αλλά αυτοί που κάνουν αυτή τη σύγκριση  ξεχνούν να μας πουν ότι το πακέτο των προηγούμενων νόμων ήταν καθηλωτικό για την ανταγωνιστικότητα. Ήταν άνισο, διαμορφωμένο με αμφίβολες αξιολογήσεις και με ελλειμματική χρηματοδότηση. Θα σας πω μόνο ένα: το 95% των προτάσεων ήταν χαμηλής τεχνολογίας.

Το 4,2% μόλις των επιχειρήσεων έπαιρναν το 43,6% των επιχορηγήσεων. Αυτή τη διαρθρωτική ανισότητα είχαν οι προηγούμενοι αναπτυξιακοί νόμοι. Λίγες επιχειρήσεις έπαιρναν σχεδόν το μισό μέρος των χρημάτων. Και βεβαίως όλες οι υπόλοιπες μοιράζονταν το υπόλοιπο. Τα μικρά επενδυτικά σχέδια παραγκωνιζόταν.

Οι αξιολογητές υπαμειβόταν, ελάχιστοι ήταν ενεργοί και δεν ήταν κατάλληλα εκπαιδευμένοι. Αυτό το περιβάλλον ευνοούσε – αν δεν φτιάχτηκε για αυτό- τις πελατειακές σχέσεις, ενώ το 2015 παραλάβαμε 6.000 ανολοκλήρωτα σχέδια και οφειλές 6 δισ. ευρώ στους επενδυτές.

Ο σημερινός Αναπτυξιακός ευνοεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τις δραστηριότητες έντασης γνώσης, καθώς και τις συνέργειες και τις δικτυώσεις των επιχειρήσεων. Ενώ έχει βελτιωθεί ουσιαστικά το στελεχικό δυναμικό που αξιολογεί τα επενδυτικά προγράμματα.

Το σχέδιο μας για τη βιομηχανία στηρίζεται στο τρίπτυχο «ολοκληρωμένες αλυσίδες αξίας – εξωστρέφεια – περιβαλλοντική βιωσιμότητα».

Στη Θεσσαλία, οι συνολικές υποβολές στον Νέο Αναπτυξιακό Νόμο μέχρι τώρα ανέρχονται στα 134 εκατ. ευρώ, σε ποσοστό περίπου 7% των υποβολών της χώρας. Από αυτές, περίπου το 40% αφορά τον τομέα της Βιομηχανίας. Από τις αιτήσεις αυτές, στο πλαίσιο του Αναπτυξιακού Νόμου, μια στις δύο αιτήσεις για την περιφέρεια, αφορούν την αγροδιατροφή και ειδικά το μεταποιητικό της κλάδο.

Συνολικά υποβλήθηκαν 27 προτάσεις με συνολικό προϋπολογισμό 57,5 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, μέσα από το νέο Ταμείο Υποδομών που θα ξεκινήσει τη λειτουργία του τους επόμενους μήνες,  με πόρους 1 δισ. ευρώ θα χρηματοδοτηθούν κρίσιμα έργα υποδομών στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στον τομέα του περιβάλλοντος και στη βιομηχανία μέσω της χρηματοδότησης των βιομηχανικών – βιοτεχνικών πάρκων.

Και ακόμα, έως το 2021 θα διατεθούν 300 εκατ. ευρώ για την ενεργειακή αναβάθμιση ενεργοβόρων βιομηχανιών και μεταποιητικών μονάδων με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση του κόστους παραγωγής.

Μαζί με τα υπόλοιπα χρηματοδοτικά εργαλεία που υλοποιούμε, το EquiFund, το Ταμείο Επιχειρηματικότητας ΙΙ και το Ταμείο Μικροπιστώσεων, καλύπτουμε ένα μεγάλο μέρος του χρηματοδοτικού κενού- γιατί κακά τα ψέματα, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για την επιχειρηματικότητα και ιδιαίτερα για τη μεταποίηση, τη βιομηχανία ήταν η έλλειψη χρηματοδοτικών εργαλείων, από  τότε που οι τράπεζες σταμάτησαν να παίζουν τον πραγματικό τους ρόλο, τον ρόλο που τους αντιστοιχεί στην πραγματική οικονομία.

Με αυτά, λοιπόν, τα χρηματοδοτικά εργαλεία στοχεύουμε στο να ενισχύσουμε  τα πιο υγιή, δυναμικά και παραγωγικά κομμάτια της ελληνικής επιχειρηματικότητας στη Θεσσαλία και σε όλη τη χώρα. Και βεβαίως να πω ότι μια στρατηγικής σημασίας πρωτοβουλία είναι η απόφαση για την ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, που πιστεύουμε ότι μέχρι την Ανοιξη θα είναι σε θέση να χρηματοδοτεί την πραγματική οικονομία. Και βεβαίως η επιλογή μας να προχωρήσουμε σε προγράμματα μικροπιστώσεων που θα αφορούν μικρές επιχειρήσεις και μικρούς επιχειρηματίες που θα έχουν το κεφάλαιο κίνησης να κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε το νέο περιβάλλον, την αναπτυξιακή δυναμική να κινηθεί η πραγματική οικονομία, να κινηθεί η επιχειρηματικότητα.

Φίλες και φίλοι,

H μελέτη των δεδομένων για τη Θεσσαλία και η επαφή με τους τοπικούς φορείς, έδειξε ότι το θέμα της καινοτόμου επιχειρηματικότητας είναι κομβικό για την περιφέρεια.  Θεωρούμε ότι η δυναμική αυτή, ανοίγει ένα μεγάλο παράθυρο προς το μέλλον. Ιδιαιτέρα αν διασφαλίσουμε τους όρους, μέσα από τους οποίους η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα θα συνδεθεί με παραδοσιακούς κλάδους της παραγωγής.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό θεωρούμε ότι μπορεί να διαδραματίσει το Κέντρο Επιχειρηματικής Καινοτομίας, Τεχνολογίας και Διεπιστημονικής  Έρευνας,  αναφέρθηκα πριν, για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Από την δική μας πλευρά, συνεισφέρουμε με την χρηματοδότηση από εθνικούς πόρους ύψους 10,5 εκατ. ευρώ για την αποκατάσταση του βιομηχανικού κτιρίου της «Κίτρινης Αποθήκης» στο Βόλο για την εγκατάσταση του κέντρου.

Με την προσδοκία βέβαια να μην αποτελεί μόνο μία σημαντική εστία για τον Βόλο αλλά να αγκαλιάσει όλη τη Θεσσαλία. Ενταγμένη σε έναν τέτοιο, ενιαίο φορέα έρευνας και τεχνολογίας, βλέπουμε και την λειτουργία της Αβερώφειου Γεωργικής Σχολής.

Με στόχο την αναβάθμιση της λειτουργίας της και την ουσιαστική σύνδεσή της με την αγροτική παραγωγή.

Η στήριξη της έρευνας, προωθείται επίσης μέσα από ένα από τα πιο εμβληματικά προγράμματα του ΕΣΠΑ – το Ερευνώ – Δημιουργώ – Καινοτομώ. Με δημόσιους πόρους που ξεπερνάνε τα 430 εκ. ευρώ θα χρηματοδοτήσει την έρευνα και την καινοτομία και κυρίως τη σύμπραξη επιχειρήσεων και ερευνητικών ιδρυμάτων για την προώθηση της εφαρμοσμένης έρευνας και την οικονομική και επιχειρηματική αξιοποίηση ώριμων ερευνητικών αποτελεσμάτων.

Μέσα από το πρόγραμμα αυτό, για τη Θεσσαλία, έχουν προταθεί έργα συνολικού προϋπολογισμού 89 εκατ. ευρώ για υποτροφίες νέων ερευνητών. Και επιπρόσθετα, 43,7 εκατ. ευρώ από το πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα Επιχειρηματικότητα-Καινοτομία» θα διατεθούν σε επιχειρήσεις της Θεσσαλίας.

Όμως η δική μας λογική δεν εξαντλείται στην παράθεση αριθμών. Θέλω να είμαι σαφής σε αυτό. Είναι πρόσφατες οι εποχές- το θυμόμαστε όλη-που η ροή των πόρων στην οικονομία ήταν πολύ μεγαλύτερη. Αλλά δεν βοήθησε στην παραγωγική ανασυγκρότηση. Σπαταλήθηκαν πόροι με πελατειακούς τρόπους που δεν τιμούσαν το πολιτικό σύστημα. Και αυτή είναι και μία από αιτίες που φτάσαμε ως εδώ. Όλα τα προγράμματα θα αξιολογούνται. Και κάθε ευρώ που διατίθεται, είτε από εθνικούς πόρους, είτε από χρηματοδοτικά εργαλεία όπως το ΕΣΠΑ, πρέπει να έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα για την ανάκαμψη της οικονομίας και της κοινωνίας.

Έρχομαι τώρα στο θέμα του τουρισμού. Δεν υπάρχει αμφιβολία, φέτος είχαμε μια εξαιρετική χρονιά με  ένα ακόμα ρεκόρ όπως όλα αυτά τα τελευταία χρόνια έχουμε σημαντικές επιδόσεις. Είναι ίσως από τους πιο δυναμικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας και αυτό αφορά και τη Θεσσαλία.

Η δική μας επιδίωξη, είναι η τουριστική ανάπτυξη, να βρίσκεται σε αρμονία με το περιβάλλον.

Να λειτουργεί σε κλίμακες που δεν διαταράσσουν τη συνολική ζωή και την παραγωγική λειτουργία του τόπου.

Να εναρμονίζεται με τις υπόλοιπες παραγωγικές δραστηριότητες και να συνδέεται μαζί τους.

Και, βεβαίως, να διασφαλίζει βιώσιμες εργασιακές σχέσεις.

Άμεσα θα ανακοινωθεί η πρόσκληση των 120 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ για την ίδρυση νέων τουριστικών επιχειρήσεων.

Πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα για τη δράση που χρηματοδοτεί την αναβάθμιση τουριστικών επιχειρήσεων. Στη Θεσσαλία, υπήρξαν υψηλού επιπέδου προτάσεις. Και από τις 124 που υποβλήθηκαν αξιολογήθηκε θετικά περίπου το 96% και οι  116 προσωρινοί δικαιούχοι θα επιδοτηθούν με 6,2 εκατ.  ευρώ.

Έρχομαι στα θέμα που αφορούν στην αναβάθμιση της  ποιότητας ζωής και ιδιαίτερα στις πόλεις. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση μας ακολουθεί μια πάγια τακτική παραχώρησης χώρων για δημόσια χρήση.

Έτσι, για την πόλη της Λάρισας, δήμαρχε,  το υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχει ήδη συγκατατεθεί στην παραχώρηση του στρατοπέδου «Μπουγά», καθώς και τμήματος του στρατοπέδου «Τζήμα», προκειμένου να αποδοθούν στους κατοίκους ως χώροι πολιτισμού και αναψυχής.

Ιδιαιτέρα μας απασχολεί επίσης η αναστήλωση του Αρχαίου Θεάτρου της Λάρισας, ενός έργου που είναι σημαντικό όχι μόνο για την περιοχή αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα.

Το μεγαλύτερο κομμάτι των μελετών για το θέατρο αυτό έχει ολοκληρωθεί ήδη. Το επόμενο βήμα είναι η ένταξη σε προγράμματα χρηματοδότησης.

Οι εργασίες υπολογίζεται να κρατήσουν περίπου τρία χρόνια. Το κόστος υπολογίζεται περίπου στα 3 εκ ευρώ και ο χώρος θα μπορεί να φιλοξενήσει 4.000 θεατές.

Είναι σαφές ότι το έργο αυτό είναι ιδιαιτέρα σημαντικό για την πολιτισμική ζωή της περιοχής και αντίστοιχης σημασίας είναι τα έργα ανάδειξης των άλλων αρχαίων θεάτρων, στην Λάρισα και τον νομό Μαγνησίας, που θα μπουν άμεσα σε προγραμματισμό.

Αλλά νομίζω ότι αυτό που πρέπει να κρατήσουμε εδώ είναι ότι περίπου σε τρία χρόνια θα κάνουμε μαζί τα εγκαίνια.

Φίλες και φίλοι,

Σε κάθε περίπτωση ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν βασίζεται σε υποδομές.

Σε κάθε περίπτωση, ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν βασίζεται στις υποδομές. Επιτρέψτε μου να σταθώ σε ορισμένα ζητήματα στα οποία η τοπική κοινωνία αποδίδει ιδιαίτερη σημασία.

Ξεκινώ από τον σιδηρόδρομο. Για την ηλεκτροδότηση της γραμμής Παλαιοφάρσαλα-Καλαμπάκα έχει υποβληθεί αίτηση χρηματοδότησης από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα. Ο προϋπολογισμός είναι 42.5 εκ. ευρώ και η δημοπράτηση θα γίνει μέσα στο 2017.

Για την ηλεκτροδότηση της γραμμής Λάρισα-Βόλος: Το έργο έχει ήδη συμπεριληφθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Υποδομές, Μεταφορές, Περιβάλλον, Αειφόρος Ανάπτυξη» με προϋπολογισμό 54 εκ. ευρώ. Στην παρούσα φάση ολοκληρώνονται οι μελέτες και τα τεύχη δημοπράτησης.

Και τα δύο αυτά έργα θα προκηρυχθούν έως το τέλος το χρόνου.  Η υλοποίησή τους θα επιτρέψει τη δρομολόγηση ηλεκτροκίνητων αμαξοστοιχιών,  από και προς το κεντρικό σιδηροδρομικό δίκτυο, με μεγαλύτερη ασφάλεια και χωρίς ανάγκη μετεπιβίβασης επιβατών. Αλλά και χωρίς ανάγκη μεταφόρτωσης εμπορευμάτων, γεγονός που θα βελτιώσει σημαντικά τις αναπτυξιακές προϋποθέσεις ολόκληρης της περιοχής.

Στα οδικά έργα, στα οποία, οφείλω να ομολογήσω ότι βάλαμε ένα σημαντικό λιθαράκι για να μην μας περιγελούν όταν πηγαίνουμε στις Βρυξέλλες. Εικοσιπέντε χρόνια ξεκίνησε αυτός ο δρόμος να φτιάχνεται από ΠΑΘΕ. Αν δεν κάνω λάθος, Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αλλά σημασία έχει ότι τα έργα αυτά δεν προχώρησαν.

Δεν θα παρεξηγηθούμε. Δεν θα παρεξηγηθεί κανένας. Διότι εδώ υπάρχει ένα σημείο σύμπτωσης. Εγώ το άκουσα πριν: Οι πλούσιοι να θέλουν να πηγαίνουν στα δημόσια νοσοκομεία και όχι οι φτωχοί στα ιδιωτικά. Αυτό, λοιπόν είναι το σημείο σύμπτωσης.

Αλλά αυτό είναι ένα σημείο σύμπτωσης κόντρα στην αντίληψη του νεοφιλευθερισμού. Διότι ο νεοφιλελευθερισμός θέλει να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας αυτοί που έχουν την οικονομική δυνατότητα. Θέλει να έχει δυνατότητα πρόσβασης σε κοινωνική προστασία όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα. Αυτή λοιπόν είναι ένα πεδίο σύμπτωσης που ενδεχομένως να διαπερνά και τους πολιτικούς κατακερματισμούς και αυτό θέλω να το κρατήσουμε. Διότι αυτό που μας αφορά- όλους μας θέλω να πιστεύω- είναι να δώσουμε περιεχόμενο στον όρο δίκαιη ανάπτυξη, στον όρο δικαιοσύνη. Και δικαιοσύνη με την αντίληψη του νεοφιλελευθερισμού δεν μπορεί να συνυπάρξει.

Επανέρχομαι: Οδικό δίκτυο. Ένα από τα ανέκδοτα αν θέλετε είναι ο αυτοκινητόδρομος Ε65. Διότι αυτό το έργο όπως και άλλα στη χώρα είχαν πολύ μεγάλες περιπέτειες.

Ο Ε65, επιτρέψτε μου την έκφραση, αποτελεί ένα μνημείο ανευθυνότητας ιδιαίτερα σε ότι αφορά την απένταξη των δύο ακραίων τμημάτων του δρόμου. Να γίνει δηλαδή το μεσαίο τμήμα χωρίς τα δύο άκρα της.

Έγινε μεγάλη προσπάθεια να απεμπλακεί το έργο από τα τεράστια προβλήματα με τα οποία μας παραδόθηκε. Μέσα στον χρόνο, πρόκειται να ξεκινήσει το νότιο τμήμα και η δέσμευσή μας είναι ότι μέσα στο 2018 θα ξεκινήσει και το βόρειο.

Ο Ε65 θα είναι ένα ολοκληρωμένο έργο που πράγματι θα φέρει τη Θεσσαλία πιο κοντά στην υπόλοιπη Ελλάδα. Και έχω την αίσθηση ότι θα βοηθήσει ιδιαίτερα και σε ότι αφορά στην επιτάχυνση όχι μόνο της Θεσσαλίας με την Κεντρική Ελλάδα αλλά και τις πόλεις της Θεσσαλίας, ιδιαίτερα Τρίκαλα και Καρδίτσα.

Παράλληλα για το οδικό δίκτυο της περιφέρειας προχωράμε, σε ένα νέο πρόγραμμα έργων οδικής ασφάλειας που για εμάς είναι ζήτημα απόλυτης προτεραιότητας.

Το πρόγραμμα έχει ως βάση μελέτες της «Εγνατία Οδός ΑΕ» που εντόπισαν τα περισσότερο επικίνδυνα σημεία του οδικού δικτύου. Η 1η φάση του προγράμματος αυτού για τη Θεσσαλία θα είναι ύψους 40 εκ. ευρώ περίπου.

Θα χρηματοδοτηθεί από πόρους της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και θα υλοποιηθεί από την Περιφέρεια και την «Εγνατία Οδός ΑΕ».

Για το λιμάνι του Βόλου: Το αμέσως προσεχές διάστημα θα υπογραφεί προγραμματική σύμβαση ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, τον Οργανισμό Λιμένος Βόλου, τον ΟΣΕ, τη ΓΑΙΑΟΣΕ, και την  ΕΡΓΟΣΕ, η οποία θα προβλέπει την εκπόνηση μελέτης αναφορικά με τις συνδυασμένες μεταφορές στην περιοχή.

Επιπλέον, στο Εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων εντάσσονται 12 μελέτες οδοποιίας που αφορούν σε διάφορα προβληματικά τμήματα του οδικού δικτύου της περιφέρειας, προϋπολογισμού 7,5 εκ. ευρώ.

Και για να δείτε ότι εμείς δεν λειτουργούμε με γνώμονα αν κάποιος αιρετός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι στο κόμμα μας ή όχι. Το 2016 προχωρήσαμε σε αύξηση του Εθνικού Σκέλους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για τη Θεσσαλία κατά 234%. Και αυτό παρά τα εξαιρετικά σφιχτά δημοσιονομικά δεδομένα.

Επιτρέψτε μου να πω ότι για τη δική μας λογική, η αποτελεσματική εξοικονόμηση πόρων συμβαδίζει πάντοτε και με ένα σχέδιο αναδιανομής. Και αυτό ισχύει σε κάθε περίπτωση. Είτε σε συνθήκες κρίσης είτε σε συνθήκες ανάκαμψης.

Για το 2017, έχουμε εγκρίνει ήδη επιπλέον 28,8 εκατ. ευρώ από εθνικούς πόρους για ώριμα έργα. Πρόκειται για έργα αποκατάστασης ζημιών από φυσικές καταστροφές, έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, έργα υποδομών για τον πολιτισμό.

Στον σχεδιασμό μας εντάσσεται και ένα νέο πρόγραμμα, συμπληρωματικό του ΕΣΠΑ με τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων.

Αφορά έργα αρμοδιότητας δήμων με σκοπό των κάλυψη των βασικών αναγκών σε υποδομές και κυρίως στις υποδομές ύδρευσης, αποχέτευσης, διαχείρισης απορριμμάτων κλπ.

Παράλληλα, έχει καταστεί δυνατή η χρηματοδότηση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων στο 100% του προϋπολογισμού τους, καταργώντας τον περιορισμό που προέβλεπε χρηματοδότηση τέτοιων έργων μόνο μέχρι ποσοστό 35%.

Ενώ από το ΕΣΠΑ έχει δρομολογηθεί η υλοποίηση έργων ύψους 30,1 εκατ. ευρώ στον τομέα διαχείρισης υγρών αποβλήτων και έργων  συνολικού ύψους 20, 6 εκατ. ευρώ στον τομέα της ύδρευσης.

Σε ότι αφορά την διαχείριση των στερεών αποβλήτων: Πρόκειται για έναν τομέα στον οποίο πρέπει να ξεπεράσουμε το κακό παρελθόν της χώρας που μας θέλει ουραγό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και εκεί πρέπει να καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια. Και θα καταβληθεί. Θα έχει τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη της πολιτείας η προσπάθεια της περιφέρειας στον τομέα αυτό.

Θέλω να κλείσω με μια αναφορά στον τομέα της υγείας.

Συνεχίζουμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια για την  αναβάθμιση των υπαρχόντων υποδομών κυρίως όμως προχωράμε μια πολύ σημαντική μεταρρύθμιση που αφορά την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Είναι η πιο σημαντική μεταρρύθμιση στον τομέα του κοινωνικού κράτους, που μπορεί να  αναβαθμίσει σημαντικά και τον τομέα της δημόσιας υγείας αλλά και τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν πρόσβαση σε άμεσες υπηρεσίες υγείας. Προχωράμε στη σταδιακή ανάπτυξη του νέου μοντέλου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας , με την έναρξη λειτουργίας των τεσσάρων πρώτων Τοπικών Μονάδων Υγείας στη Θεσσαλία, μίας σε κάθε νομό.

Έχει σχεδιαστεί η δημιουργία 12 μονάδων υγείας στις 4 μεγάλες πόλεις. Ενώ στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα έχουν ενταχθεί αγορές εξοπλισμού 6 εκ. ευρώ, και βρίσκονται σε αναμονή για την επόμενη πρόσκληση 4 έργα προϋπολογισμού 2,7 εκ. ευρώ.

Ολοκληρώνουμε μέσω του ΕΣΠΑ τα έργα προμήθειας και εγκατάστασης αξονικού τομογράφου στο νοσοκομείο Καρδίτσας και μαγνητικού τομογράφου στο Γενικό νοσοκομείο Λάρισας. Ίσως για αυτή την αναφορά μου δεν θα έπρεπε να χειροκροτήσετε. Γιατί δεν είναι δείγμα μιας χώρας που βρίσκεται στον πυρήνα της Ευρώπης, στην Ευρωζώνη, σε τόσο μεγάλες πόλεις, στο γενικό νοσοκομείο της Καρδίτσας να μην υπάρχει αξονικός τομογράφος και στο νοσοκομείο της Λάρισας να μην υπάρχει μαγνητικός. Αλλά καμιά φορά και τα αυτονόητα όταν γίνονται ίσως αξίζει να χειροκροτούνται.

Και τέλος να πω ότι παραδίδεται άμεσα το νέο κτήριο του Κέντρου Υγείας στην Σκιάθο. Και να μην ξεχνάμε ότι στην περιφέρεια ανήκουν και οι νησιώτες μας, οι νησιώτες της Θεσσαλίας. Ίσως μια από τις πιο όμορφες περιοχές όχι μόνο της Θεσσαλίας αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.

Νομίζω ότι δεν είχα άλλη επιλογή παρά να σας κουράσω γιατί έπρεπε να τα αναφέρω αυτά. Έπρεπε να τα αναφέρω για δύο λόγους. Πρώτον γιατί αποτελούν τη σύνθεση, το απόσταγμα από τη διήμερη αυτή διεργασία, όλα όσα συζητήθηκαν και βρέθηκαν τομές με τους φορείς και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Και δεύτερον αφού ακούγονται από το στόμα του πρωθυπουργού υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Να υλοποιηθούν. Για αυτό και δεσμεύομαι και δεσμευόμαστε απέναντί σας ότι το επόμενο διάστημα η θεσμική αυτή καινοτομία θα έχει συνέχεια. Αυτό το μίνι υπουργικό συμβούλιο που έγινε πριν από λίγο με περίπου 15-17 υπουργούς, τους βουλευτές της περιοχής, θα ήλπιζα και θα προσδοκούσα να είναι όλων των κομμάτων  οι βουλευτές- ίσως στην επόμενη συνάντησή μας- και τον δήμαρχο και τον περιφερειάρχη πιστεύω ότι πρέπει να έχει συνέχεια.

Και πιστεύω ότι στο επόμενο διάστημα στόχος μας πρέπει να είναι όλα όσα συζητήσαμε. Αυτά στα οποία υπάρχουν ακόμη διαφωνίες. Και γιατί οι διαφωνίες είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας.

Το θέμα είναι να καθόμαστε σε ένα τραπέζι να συζητάμε, να ανεβαίνει σε αυτό το βήμα ο δήμαρχος, ο περιφερειάρχης να καταθέτει τη διαφωνία του, ο πρωθυπουργός να τη λαμβάνει υπόψη του, το υπουργικό συμβούλιο να τη λαμβάνει υπόψη του  και να σχεδιάζουμε μαζί.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η μεγάλη αυτή εθνική περιπέτεια γιατί αυτό ήταν αυτό που πέρασε η χώρα τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να ξεπεραστεί αν δεν κάνουμε υπερβάσεις. Υπερβάσεις στον τρόπο που σκεφτόμαστε, υπερβάσεις στον τρόπο που σχεδιάζουμε. Ήδη εμείς αυτό που κάνουμε δεν αφορά τα επόμενα δύο χρόνια που έχουμε θητεία. Αφορά την επόμενη τετραετία μας. Σχεδιάζουμε για την επόμενη ημέρα. Σχεδιάζουμε για την επόμενη ημέρα της κρίσης. Της μεταμνημονιακής Ελλάδας

Οφείλουμε να υπερβούμε τους εαυτούς μας και κυρίως οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να ασχοληθούμε με την ουσία όχι με την επικοινωνία. Και η ουσία λέει ότι αυτή η χώρα έχει ασύγκριτες δυνατότητες. Μεγάλα πλεονεκτήματα και πρέπει να τα αξιοποιήσουμε. Δεν μπορούμε πια  να τρώμε από τα έτοιμα. Η εποχή εκείνη όπου υπήρχε ή θα υπάρξει κάποιος όπου θα μας πιάσει από το μανίκι, θα μας σηκώσει από το σβέρκο και θα μας πάει σε ένα ασφαλές περιβάλλον, δεν υπάρχει. Εξαντλήθηκαν πόροι με την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εξαντλήθηκαν δυνατότητες με την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ και κάποια στιγμή αυτές οι δυνατότητες γύρισαν και έγιναν μπούμερανγκ. Τώρα λοιπόν πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τον χώρο και τον χρόνο. Που βρισκόμαστε. Βρισκόμαστε στο τέλος μιας μεγάλης εθνικής περιπέτειας, οφείλουμε να διδαχτούμε από την περιπέτεια αυτή, να κάνουμε τον απολογισμό μας γιατί οδηγηθήκαμε σε αυτή την κρίση και να κάνουμε μεγάλες τομές. Ριζοσπαστικές τομές παντού.

Σε ό,τι αφορά το μοντέλο της παραγωγής, σε ό,τι αφορά το θεσμικό μοντέλο διακυβέρνησης και οργάνωσης, αυτοδιοίκησης, διοίκησης, χρειάζεται μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές αυτός ο τόπος. Και χρειάζεται και γενναιότητα. Χρειάζεται τόλμη.

Εγώ λοιπόν, είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που μεγάλο μέρος της κοινωνίας, οι τοπικές κοινωνίες σε όλα τα περιφερειακά συνέδρια, οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παρά τις αντιθέσεις, τις διαφωνίες που βεβαίως έχει να κάνει με το ότι οι πολίτες μας κρίνουν και θα μας κρίνουν και άρα χρειάζεται να κρατάμε και το ζύγι. Υπάρχουν και εκλογές μπροστά και στην Αυτοδιοίκηση.

Άρα επιβάλλουν εγρήγορση. Το κατανοώ. Όμως αυτό που με κάνει πιο αισιόδοξο κάθε φορά που επισκέπτομαι και μιλάω σε αυτά τα περιφερειακά συνέδρια ότι για πρώτη φορά σπάμε ένα ταμπού.

Καθόμαστε μαζί, σχεδιάζουμε, συνθέτουμε και πιστεύω ότι η Θεσσαλία μπορεί να γίνει το πεδίο εκείνο που θα πειραματιστούμε- αν θέλετε- και να εφαρμόσουμε αυτό το νέο υπόδειγμα.

Η χώρα μας εκτός από τουρισμό- καλός ο τουρισμός, τον ενισχύσαμε, θα τον ενισχύσουμε- δεν  μπορούμε όμως μόνο με τουρισμό.

Πρέπει να ενισχύσουμε και τον πρωτογενή τομέα, τον δευτερογενή τομέα να αξιοποιήσουμε τον συνδυασμό των ευλογημένων καρπών αυτής της γης, τα ποιοτικά αγροτικά προϊόντα, να μπορούν να παίρνουν σήμανση ελληνική, να μεταποιούνται και να αξιοποιούνται. Γιατί, να μια μεγάλη αγορά για αυτά τα προϊόντα που είναι ο τουρισμός και τα 30 εκατ. τουρίστες που ήρθαν φέτος στη χώρα και που μπορεί να γίνουν και 40 και 50 εκατ και οι εξαγωγές.

Άρα, λοιπόν, επενδύοντας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα αυτού του τόπου, πρωτίστως επενδύοντας στο ανθρώπινο δυναμικό, στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στους νέους δημιουργικούς ανθρώπους, στους νέους επιστήμονες που πρέπει να τους ξαναφέρουμε πίσω και να σταματήσουμε τη διαρροή επενδύοντας στη δημιουργική Ελλάδα, στην καινοτομία, μπορούμε να πάμε μπροστά.

Μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση και να οικοδομήσουμε μια άλλη Ελλάδα.

Δημιουργική, παραγωγική, Ελλάδα του μόχθου, της δημιουργίας αλλά πάνω από όλα πιο δίκαιη. Ελλάδα, δίκαιη και δημιουργική.

Σας ευχαριστώ

Με ιδιαίτερη χαρά χαιρετίζω το Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο Θεσσαλίας. Το συνέδριο αυτό πραγματοποιείται σε μια σημαντική για τη χώρα συγκυρία.

Βρισκόμαστε στο τέλος μιας οδυνηρής ιστορικής εμπειρίας ή, για να είμαι πιο ακριβής, στην αρχή του τέλους.

Η έξοδος από μια κατάσταση κρίσης και χρεοκοπίας είναι πάντα μια πορεία δύσκολη, ανηφορική. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα με την τωρινή κρίση. Οι ιστορικοί επιστήμονες έχουν καταγράψει επτά χρεοκοπίες του ελληνικού κράτους από το 1824 έως τις μέρες μας. Αυτή η τελευταία ήταν από τις πιο παρατεταμένες και οδυνηρές.

Ακριβώς γι’ αυτό η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να κάνει όσα είναι αναγκαία ώστε σε λιγότερο από 10 μήνες από σήμερα να κλείσει οριστικά ο κύκλος των μνημονίων και του καθεστώτος επιτροπείας που έπληξαν τη Δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία στη χώρα μας. Και αυτό είναι προϋπόθεση για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε το μέλλον μας, μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο αλλά με τους βαθμούς αυτονομίας που ισχύουν για όλες τις χώρες.

Δεν θα αναφερθώ σήμερα στο κεφάλαιο των αιτιών και των υπευθύνων που μας οδήγησαν στην κρίση. Είναι νωπές οι μνήμες, γνωστοί οι υπεύθυνοι, παρόλο που ορισμένοι θέλουν να παριστάνουν τους τιμητές.

Η ατζέντα και οι στόχοι του συνεδρίου

Σήμερα θέλουμε να μιλήσουμε για το μέλλον, τις προοπτικές. Θέλω να τονίσω όμως πως η ιστορική ανάγκη που προκύπτει από τη δοκιμασία αυτή δεν είναι απλώς να βγούμε από αυτήν την κρίση, αλλά να βγούμε με τρόπο που δεν θα οδηγήσει στην επανάληψή της και αυτό απαιτεί να αντιμετωπίσουμε τις βαθύτερες αιτίες και όχι μόνο τα συμπτώματα.

Να δημιουργήσουμε ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα, Βιώσιμης και Δίκαιης Ανάπτυξης. Να συγκρουστούμε με συμφέροντα που θέλουν να λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Να σπάσουμε κλειστά συστήματα εξουσίας και εστίες διαφθοράς και διαπλοκής όπου και αν βρίσκονται στο κέντρο και την περιφέρεια.

Διαφυλάσσοντας τη δημοσιονομική σταθερότητα για να αποφύγουμε πισωγυρίσματα, πρέπει να δώσουμε τώρα προτεραιότητα στα ζητήματα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, στο σχεδιασμό της μεταμνημονιακής Ελλάδας.

Και αυτός είναι ο βασικός στόχος του Συνεδρίου. Να σηματοδοτήσει αυτήν τη μετάβαση και την επανιεράρχηση των στόχων με έμφαση στην απασχόληση, στην παραγωγή, στις επενδύσεις. Να βρούμε κοινές, ει δυνατόν, ή συγκλίνουσες απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα: Mε ποιo σχέδιο, σε ποιους τομείς και με ποιά επιχειρηματικότητα θα πορευτεί η χώρα και η Θεσσαλία ειδικότερα; Ποιoς ο ρόλος της κοινωνίας και των εργαζομένων σε αυτήν τη διαδικασία; Πώς η παραγωγική ανασυγκρότηση θα συνδυαστεί με τον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης, τη στήριξη του συστήματος της Δημόσιας Υγείας, της Εκπαίδευσης, του κοινωνικού κράτους; Πώς τα οφέλη της ανάπτυξης θα φτάσουν σε όλους του πολίτες και κατά προτεραιότητα σε όσους ζουν σε συνθήκες μεγάλης ανέχειας;

Από την άποψη αυτή τούτο το Περιφερειακό Συνέδριο δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή μιας δημοκρατικής διαδικασίας που στόχο έχει να γίνει η ανάπτυξη υπόθεση της κοινωνίας.

Ταυτόχρονα, η φυσική παρουσία εδώ, αρκετών υπουργών, θα δώσει τη δυνατότητα για την καλύτερη γνώση των προβλημάτων και την ευκαιρία άμεσων απαντήσεων σε κάποια από αυτά. Θα δώσει επίσης τη δυνατότητα να γίνουν γνωστοί οι σχεδιασμοί και το έργο της Κυβέρνησης, στους διάφορους τομείς.

Κυρίες και κύριοι

Αποτελεί πλέον κοινό τόπο ότι η κρίση που ζούμε δεν ήταν μόνο δημοσιονομική. Η έξοδος, συνεπώς, από την κρίση αυτή προϋποθέτει νέο υπόδειγμα ανάπτυξης και νέες σχέσεις εξουσίας που να απελευθερώνουν δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και να δίνουν ίσες ευκαιρίες στους νέους.

Νέο υπόδειγμα ανάπτυξης σημαίνει την οργανωμένη αξιοποίηση των δυνατοτήτων που διαθέτουμε για την παραγωγή πλούτου, με τρόπο κοινωνικά δίκαιο και οικολογικά βιώσιμο και διατηρήσιμο, ώστε να μειώνονται οι κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες και να δημιουργούνται προϋποθέσεις για μια κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.

Η μετάβαση σε αυτό το νέο υπόδειγμα απαιτεί την παραγωγική ανασυγκρότηση, δηλαδή την αύξηση του ειδικού βάρους της πρωτογενούς παραγωγής, της μεταποίησης, της έρευνας και της καινοτομίας, των προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία.

Οι απόψεις που θεωρούσαν την πρωτογενή παραγωγή παρωχημένη και την μεταποιητική βιομηχανία ανέφικτη αποδεικνύονται λανθασμένες και δεν είναι τυχαίο που σε όλη την Ευρώπη εδώ και αρκετά χρόνια το ζήτημα της βιομηχανίας και της βιομηχανικής πολιτικής έχει πάρει ξανά κεντρική θέση. Ταυτόχρονα, έγκυρες μελέτες δείχνουν ισχυρή τάση αύξησης της παγκόσμιας ζήτησης για ποιοτικά και πιστοποιημένα προϊόντα αγροδιατροφής κατά τις επόμενες δεκαετίες.

Η αξιοποίηση αυτών και άλλων δυνατοτήτων δεν μπορεί να γίνει αυτόματα, μέσα από την ελεύθερη λειτουργία των αγορών. Η άναρχη και σε πολλές περιπτώσεις ληστρική ανάπτυξη, η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα που έχει τα χρέη της στο εσωτερικό και τα κέρδη της στο εξωτερικό, όλα αυτά αποτελούν ένα παρελθόν που πρέπει να υπερβούμε.

Σήμερα πρέπει να προχωρήσουμε σε μια οργανωμένη και απαιτητική ανάπτυξη, με διεθνή standards, με κοινωνικές και οικολογικές δεσμεύσεις: Tη μείωση της ανεργίας, την προστασία του περιβάλλοντος, με σεβασμό στους εργαζομένους και τα δικαιώματά τους.

Η θέση της Θεσσαλίας στο νέο υπόδειγμα ανάπτυξης

Η Θεσσαλία έχει μια θέση μοναδική, που προκύπτει από την κεντρική γεωγραφική θέση της, στο κέντρο της ελληνικής επικράτειας. Ταυτόχρονα χαρακτηρίζεται από μεγάλη βιοποικιλότητα, μοναδικό συνδυασμό ορεινών όγκων και εκτεταμένης εύφορης πεδιάδας, διαθέτει αξιόλογα εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα και επιστημονικό δυναμικό, ανθρώπινο δυναμικό με μακρά παράδοση και εμπειρία και μεγάλες δυνατότητες εξειδίκευσης στην αγροτική παραγωγή, τη μεταποίηση, την έρευνα, τον τουρισμό. Τέλος, είναι μία περιφέρεια με μεγάλη ιστορικότητα και παραδόσεις δημοκρατικών αγώνων που έχει πρωτοστατήσει στο παρελθόν σε αγώνες για προοδευτικές αλλαγές, όπως την αγροτική, την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση κ.α.

Η αναπτυξιακή πορεία της Θεσσαλίας, τόσο πριν από την κρίση όσο και μετά από αυτήν, δεν ανταποκρίνεται ωστόσο στις δυνατότητες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προσδίδουν στην περιφέρεια οι παραπάνω  παράγοντες.

Η ανάδειξη και η συνδυασμένη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της περιφέρειας παραμένει ζητούμενο. Υπάρχουν επίσης σημαντικές ιδιαιτερότητες προς αξιοποίηση. Παρόλο που η ύφεση έπληξε τη Θεσσαλία εντονότερα και η αποεπένδυση είχε αρχίσει και πριν από την κρίση η αγροτική οικονομία και η μεταποίηση έδειξαν αντοχές. Και πάντως, ως ποσοστό του ΑΕΠ, τόσο η αγροτική παραγωγή όσο και η μεταποίηση είναι πάνω από τον εθνικό μέσο όρο. Η Θεσσαλία έχει, συνεπώς, τις προϋποθέσεις να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στη συλλογική προσπάθεια για τη μετάβαση στο νέο υπόδειγμα ανάπτυξης.

Ανάπτυξη πρωτογενούς τομέα – Δημιουργία συμπλέγματος αγροδιατροφής – μεταποίησης – τουρισμού

Σημαντικότατο ρόλο σε οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική θα παίξει ο πρωτογενής τομέας της Θεσσαλίας, ο οποίος ήδη είναι στις πρώτες θέσεις από άποψη παραγωγής σε μια σειρά από προϊόντα. Σε κάθε περίπτωση, είναι αναγκαίο να επιτευχθεί αύξηση της παραγωγικότητας με ταυτόχρονη μείωση της χρήσης πόρων, κυρίως του νερού και των χημικών φαρμάκων και λιπασμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο είναι αναγκαία η χρήση επιστημονικών μεθόδων στη διαχείριση της παραγωγής και απαιτείται η σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με την επιστημονική έρευνα. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του μικρού κλήρου θεσπίζουμε ισχυρά κίνητρα για να αναπτυχθούν μορφές συνεργασίας και κοινής επιχειρηματικής δράσης, είτε με τη μορφή των αγροτικών συνεταιρισμών είτε άλλων επιχειρηματικών μορφών συνεργασίας.

Παράλληλα, λαμβάνοντας υπόψη ότι στη Θεσσαλία παράγονται πολλά αγροτικά προϊόντα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό πωλούνται έχοντας υποστεί μικρή ή καθόλου επεξεργασία, είναι απαραίτητο να προχωρήσει η καθετοποίηση της παραγωγής με τη δημιουργία μεταποιητικών μονάδων. Ειδικότερα, για το βαμβάκι θα πρέπει να διερευνηθούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες η καθετοποιημένη επεξεργασία του μέχρι και την παραγωγή τελικών προϊόντων θα μπορούσε να είναι οικονομικά βιώσιμη και διεθνώς ανταγωνιστική.

Βιομηχανική στρατηγική

Σε αντίθεση με τη λογική της αποβιομηχάνισης και της σχεδόν αποκλειστικής στροφής στον τριτογενή τομέα, η οποία κυριάρχησε στην Ελλάδα και ειδικά στη Θεσσαλία από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, σήμερα είναι η κρίσιμη στιγμή να επενδύσουμε στη νέα επαναβιομηχάνιση.

Στο πλαίσιο αυτό, η Κυβέρνηση θέτει σε προτεραιότητα τη διαβούλευση Κράτους, αγοράς και θεσμικών φορέων, με στόχο την ενίσχυση της μεταποίησης και της βιομηχανικής παραγωγής, και έχει ήδη συγκροτήσει το Φόρουμ Βιομηχανίας με συμμετοχή και της Περιφέρειας Θεσσαλίας και παραγωγικών δρώντων που αναπτύσσονται στην Περιφέρεια. Στόχος είναι οι σχετικές συζητήσεις να καταλήγουν σε συγκεκριμένες κλαδικές πολιτικές και δεσμευτικά σχέδια δράσης.

Η Κυβέρνηση από την πλευρά της προχωρεί στην κατάρτιση συγκεκριμένων τομεακών και κλαδικών πολιτικών μέσα από διάλογο με τους φορείς καθώς και στο σχεδιασμό νέων χρηματοδοτικών εργαλείων και κινήτρων που υπηρετούν το στόχο της παραγωγικής αναβάθμισης της πρωτογενούς και της μεταποιητικής παραγωγής, της καινοτομίας και της εξωστρέφειας.

Εναλλακτικές μορφές τουρισμού σε σύνδεση με την εγχώρια παραγωγή

Η Θεσσαλία προσφέρεται για την ανάπτυξη του τουρισμού και μάλιστα του ποιοτικού ή εναλλακτικού, λόγω του συνδυασμού δυνατοτήτων για πολλά είδη τουρισμού, ορεινού, θαλάσσιου, πολιτισμικού, θρησκευτικού κλπ. Όμως, κρίσιμος παράγοντας είναι να εξασφαλίσουμε τη σύνδεση τουρισμού και εγχώριας παραγωγής. Ο τουρισμός δηλαδή πρέπει να λειτουργήσει ως μοχλός ενίσχυσης της αγροτικής και μεταποιητικής παραγωγής. Ήδη λειτουργεί το Φόρουμ για τη διασύνδεση του τουρισμού με την αγροδιατροφή και τη μεταποίηση, με ευθύνη του Υπουργείου Ανάπτυξης, του Υπουργείου Τουρισμού και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Ο στόχος είναι η επεξεργασία συγκεκριμένων πολιτικών και μέτρων που θα συνδέουν τον τουρισμό με την κατανάλωση και τη διεθνή προβολή εγχώρια παραγόμενων ποιοτικών προϊόντων. Τα αποτελέσματα της δράσης αυτής αναμένεται να βρουν εφαρμογή στην Περιφέρεια Θεσσαλίας όπου εντοπίζονται όλοι οι κρίκοι της αγροδιατροφής και του τουρισμού. Στόχος είναι επώνυμα τοπικά παραγόμενα προϊόντα αγροδιατροφής να ενσωματωθούν στο τουριστικό προϊόν.

Νέες απαιτήσεις

Η ανάπτυξη για την οποία συζητούμε και επιδιώκουμε δε γίνεται στο κενό. Γίνεται σε μια ιστορική εποχή που χαρακτηρίζεται από την κλιματική αλλαγή και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Γίνεται σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από μια τεχνολογική επανάσταση που δημιουργεί νέες δυνατότητες, αγορές και προϊόντα αλλά και από έναν απαιτητικό και σκληρό ανταγωνισμό. Τέλος, η ίδια η ανάπτυξη για την οποία εμείς μιλούμε δεν είναι μια απλή ποσοτική μεγέθυνση αλλά όπως ήδη είπαμε θέλει να υπηρετεί σαφείς ποιοτικούς, κοινωνικούς, οικολογικούς και οικονομικούς στόχους: Να δημιουργεί απασχόληση, να μειώνει την ανεργία, να καταπολεμά τη φτώχεια και τις ανισότητες, να μειώνει την εξάρτηση από τις εισαγωγές, να κερδίζει μερίδια στις διεθνείς αγορές.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες δημιουργούν υψηλές απαιτήσεις προς τις οποίες πρέπει να αντιστοιχήσουμε τις προσπάθειές μας.

Μια τέτοια απαίτηση είναι η επένδυση στη γνώση, στην έρευνα, στην καινοτομία όχι άπαξ, αλλά ως μια σχέση διαρκής. Αυτό απαιτεί φορείς παραγωγής γνώσης- και εδώ είναι θετικό ότι η Θεσσαλία διαθέτει σημαντικούς πυλώνες γνώσης, έρευνας και καινοτομίας. Απαιτεί όμως και φορείς που κατανοούν τη σημασία της γνώσης και της έρευνας και επενδύουν σε αυτές. Παράλληλα, είναι αναγκαίοι θεσμοί και εργαλεία που διαχέουν τη γνώση, διασφαλίζουν τη μετατροπή των αποτελεσμάτων της έρευνας σε βιώσιμα επιχειρηματικά σχήματα και κοινωνικά χρήσιμες εφαρμογές, καθώς και εργαλεία χρηματοδότησης των σχετικών προσπαθειών.

Η κυβέρνηση παρά τους δημοσιονομικούς περιορισμούς δίνει προτεραιότητα στη χρηματοδότηση της έρευνας. Μέσω του αρμοδίου υπουργείου προχωρεί στη συγκρότηση, για πρώτη φορά στη χώρα μας, μιας εθνικής στρατηγικής και ενός οικοσυστήματος εργαλείων και θεσμών για την ανάπτυξη της έρευνας, τη σύνδεσή της με τις ανάγκες της κοινωνίας και της παραγωγής καθώς και για τη δημιουργία συνθηκών παλιννόστησης νέων επιστημόνων. Στη σχετική συνεδρία θα δοθεί η δυνατότητα αναλυτικής συζήτησης όλων αυτών.

Μια δεύτερη απαίτηση είναι η συνεργασία, ο συντονισμός και η συνεργατικότητα. Συνεργασία δημοσίου, ιδιωτικού, διότι μόνο έτσι μπορούν να ενεργοποιηθούν οι αδρανείς δυνάμεις και να προκύψουν συνδυασμένες δράσεις. Συνεργασία μεταξύ παραγωγών διότι μόνο έτσι μπορούν να ξεπεραστούν ελλείμματα που δημιουργούν ο κατακερματισμός και τα μικρά μεγέθη. Συνεργασία και συντονισμός στο εσωτερικό του ίδιου του Kράτους και του δημοσίου τομέα διότι ο αποσυντονισμός στο εσωτερικό του κράτους αποδιαρθρώνει ολόκληρη την οικονομία.

Παραγωγικές δυνάμεις δεν είναι μόνο η τεχνολογία ή το κεφάλαιο. Η συνεργασία, ο συντονισμός, η συνεργατικότητα αποτελούν σημαντική παραγωγική δύναμη που ο καπιταλισμός υποτιμά, την υποτάσσει στον ανταγωνισμό είτε την αξιοποιεί σε στενά ιδιοτελή πλαίσια ενώ μπορεί να γίνει μια ισχυρή αναπτυξιακή δύναμη της κοινωνίας, ισχυρό κοινωνικό και πολιτισμικό κεφάλαιο.

Η Θεσσαλία αποτελεί τον τόπο γέννησης του συνεταιρισμού στα Αμπελάκια και αλλού. Διαθέτει και σήμερα σημαντικά επιτυχή συνεταιριστικά παραδείγματα. Αποτυχημένα παραδείγματα του παρελθόντος, φαινόμενα κομματισμού και κακοδιαχείρισης δεν πρέπει να αποθαρρύνουν αλλά να αποτελούν πηγές μαθημάτων για το μέλλον.

Η Κυβέρνηση δημιουργεί ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει τόσο την αναβίωση των παραδοσιακών συνεταιρισμών σε νέες βάσεις όσο και την εμφάνιση νέων μορφών κοινωνικής οικονομίας και κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Στηρίζουμε τις συνεταιριστικές τράπεζες και καταργούμε τη δυσμενή μεταχείριση ή τον αποκλεισμό τους από προγράμματα ΕΣΠΑ και άλλα. Θεσμοθετούμε σύντομα ενεργειακές κοινότητες και ενεργειακούς συνεταιρισμούς με ισχυρά κίνητρα, που δίνουν δυνατότητες αξιοποίησης των ενεργειακών δυνατοτήτων της κάθε περιοχής από τους ίδιους τους πολίτες, τους Δήμους, τις τοπικές επιχειρήσεις. Επεξεργαζόμαστε θεσμικό πλαίσιο που θα δίνει τη δυνατότητα σε συνεταιρισμούς εργαζομένων ή σε συνεργασία με επενδυτές να αναλαμβάνουν τη λειτουργία επιχειρήσεων που είναι σε καθεστώς πτώχευσης ή εγκατάλειψης.

Άλλη απαίτηση είναι η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, ο σεβασμός του περιβάλλοντος και της φέρουσας ικανότητας της κάθε περιοχής, η ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων. Πρόσφατα, με αφορμή την επένδυση στο Ελληνικό διατυπώθηκαν απόψεις που αντιπαραθέτουν τις επενδύσεις με την προστασία και ανάδειξη της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Άλλοι αντιπαραθέτουν τις επενδύσεις με την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έθεσε σε αντιπαράθεση τις επενδύσεις με τα εργασιακά δικαιώματα και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Όμως η ανάπτυξη που γίνεται σε βάρος του περιβάλλοντος, της πολιτιστικής κληρονομιάς, των εργαζομένων δεν έχει μέλλον διότι καταστρέφει ή υποβαθμίζει τις ίδιες τις προϋποθέσεις της.

Η Θεσσαλία είναι ίσως το πιο κατάλληλο μέρος για να συνειδητοποιηθεί η σημασία της διαχείρισης των φυσικών πόρων. Διότι εδώ, η απουσία ενός συστήματος διαχείρισης των υδάτινων πόρων, η απουσία συστημάτων εξοικονόμησης και ορθολογικής χρήσης των διαθέσιμων πόρων, οι ατέλειωτες παλινωδίες για την εκτροπή του Αχελώου έχουν οδηγήσει σε ένα επικίνδυνο υδάτινο έλλειμμα που δημιουργεί κινδύνους για την περιοχή. Δεν θα ήθελα σε αυτήν την εισαγωγική ομιλία να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα. Αυτό θα γίνει στην ειδική συνεδρία. Εκείνο όμως που θέλω να τονίσω είναι ότι η όποια τελική λύση πρέπει να είναι υλοποιήσιμη, αξιόπιστη και δεσμευτική. Διότι δεν υπάρχει πλέον καθόλου χρόνος για χάσιμο. Η κυβέρνηση προχωρά όχι μόνο για τη Θεσσαλία, αλλά για όλη τη χώρα, στην κατάρτιση ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού. Προχωρούμε επίσης στην κατάρτιση, για πρώτη φορά, χωροταξικού σχεδίου για την αναλυτική χαρτογράφηση και αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών με οικολογικά συμβατούς τρόπους.

Είπα πριν ότι παραγωγικές δυνάμεις, οι παραγωγικοί συντελεστές δεν είναι μόνο η τεχνολογία, το κεφάλαιο, ή η εργατική δύναμη αλλά η συνεργασία ο συντονισμός, ο τρόπος που συναρθρώνονται μεταξύ τους αυτοί οι παράγοντες. Αυτή η διαπίστωση έχει ευρύτερες συνέπειες. Για παράδειγμα, πεδίο εφαρμογής και πηγή της καινοτομίας δεν είναι μόνο η τεχνολογία και η τεχνική. Πεδίο καινοτομίας είναι η οργάνωση, η επικοινωνία, ο τρόπος διακυβέρνησης, οι παραγωγικές και οι κοινωνικές σχέσεις. Και πηγή καινοτομίας είναι η συλλογική πείρα, η συλλογική γνώση της κοινωνίας. 

Επιτρέψτε μου να επανέλθω, τελειώνοντας, στο ερωτηματολόγιο της ΝΔ  στο οποίο οι επενδύσεις τίθενται σε αντιπαράθεση προς τα συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων -αυτή είναι η ουσία του- για να δείξω ότι υπάρχει και μια ριζικά διαφορετική προσέγγιση σε αυτό το θέμα.

Σε πρόσφατη έρευνα με τίτλο «Καινοτόμες Αλλαγές σε Ευρωπαϊκές Επιχειρήσεις» (Innovative Changes in European companies) το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα «Eurofound» εξέτασε τη συσχέτιση μεταξύ των καινοτομικών επιδόσεων των επιχειρήσεων και διαφόρων χαρακτηριστικών/πτυχών της εργασίας (ποιότητα θέσεων εργασίας, συμμετοχή εργαζομένων, σημασία κοινωνικού διαλόγου).

Τα συμπεράσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν τον ρόλο της συμμετοχής των εργαζομένων και των μορφών οργάνωσης της εργασίας που προωθούν τη συνεργασία ως προς την ικανότητα των επιχειρήσεων να καινοτομούν.

Συνεπώς, η συμμετοχή της κοινωνίας στη συγκρότηση ενός νέου βιώσιμου, εξωστρεφούς και καινοτόμου αναπτυξιακού μοντέλου φαίνεται να περνάει μέσα και από την ενίσχυση της συμμετοχής των εργαζομένων στις παραγωγικές και άλλες διαδικασίες των επιχειρήσεων (και συνολικότερα μέσα από την αναβάθμιση της εργασίας).

Αν θέλουμε, λοιπόν, μια οικονομία της γνώσης με υψηλή προστιθέμενη αξία, τότε πρέπει αντί να αναζητούμε τρόπους για την περιθωριοποίηση των εργαζομένων και της κοινωνίας να αναζητούμε τρόπους ενεργητικής συμμετοχής τους στην παραγωγική και αναπτυξιακή διαδικασία. Διότι, όπως έδειξε και η μελέτη στην οποία αναφέρθηκα και πλήθος άλλων μελετών και εμπειριών, οι καινοτομίες δεν είναι αποτέλεσμα μόνο ερευνών αλλά είναι και αποτέλεσμα συλλογικής γνώσης και εμπειριών των εργαζομένων και της κοινωνίας. Μια ακόμη απαίτηση λοιπόν, η πιο κρίσιμη αλλά και η πιο δύσκολη, είναι η ενεργή συμμέτοχη των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών στο αναπτυξιακό γίγνεσθαι. Και είναι η πιο δύσκολη, διότι έχουν επικρατήσει αντιλήψεις και πρακτικές που θέλουν τους εργαζόμενους υποτακτικούς, τους πολίτες θεατές και τις κοινωνίες παθητικές και αμέτοχες ή  κατακερματισμένες σε στενούς τοπικιστικούς ανταγωνισμούς. Πρέπει, όμως, από μια κοινωνία της ανάθεσης να περάσουμε σε μια κοινωνία της συμμετοχής και της συλλογικής ευθύνης. Και αυτό είναι ευθύνη όλων μας.

Κυρίες και κύριοι

Αναφέρθηκα σε ορισμένες απαιτήσεις για μια σύγχρονη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Όμως πίσω από τη κάθε απαίτηση βρίσκεται και μια δυνατότητα. Αυτό αποτελεί μια βάση αισιοδοξίας. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο υπόδειγμα Βιώσιμης και Δίκαιης Ανάπτυξης. Είναι στο χέρι μας.

Το πρόγραμμα του Συνεδρίου και οι συμμετέχοντες στις επιμέρους συζητήσεις μάς υπόσχονται ένα πυκνό, και δημιουργικό διήμερο. Αυτό μας έχει δείξει και η έως τώρα εμπειρία από τα προηγούμενα Συνέδρια που βρήκαν θερμή ανταπόκριση, αποδεικνύοντας την ανάγκη για αυτή τη συνάντηση με την τοπική κοινωνία.

Τα αποτελέσματα των συζητήσεων που θα γίνουν στη διάρκεια του Συνεδρίου δεν θα μείνουν στα χαρτιά. Θα ενταχθούν στη νέα αναπτυξιακή στρατηγική και το αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας ως δεσμευτικοί στόχοι.

Θα ήθελα να συγχαρώ και να ευχαριστήσω ταυτόχρονα τον Περιφερειάρχη κ. Αγοραστό, το Δήμαρχο Λάρισας κ. Καλογιάννη και όλες και όλους που συνέβαλαν στη  διοργάνωση του συνέδριου.

«Ανάπτυξη χωρίς προστασία της εργασίας είναι η ανάπτυξη που μας έφερε στην κρίση», τόνισε η Υπουργός Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Έφη Αχτσιόγλου, στην ομιλία της στο 4ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση, στη Λάρισα.

«Πλέον», σημείωσε, «έχοντας μάθει από το παρελθόν, οφείλουμε να διαμορφώσουμε τις συνθήκες, ώστε αυτή τη φορά η ανάπτυξη να είναι κοινωνικά δίκαιη και βιώσιμη. Οφείλουμε το νέο παραγωγικό μοντέλο να εξασφαλίζει προστασία στην εργασία και κοινωνική συνοχή μέσα από αποτελεσματικές δομές κοινωνικού κράτους».

Η κ. Αχτσιόγλου επισήμανε ότι «αποτελεί ζήτημα δημοκρατίας να διαμορφώσουμε τους όρους, ώστε η ανάπτυξη που σταδιακά επιτυγχάνεται να απλωθεί σε όλη την κοινωνία και να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά προς όφελος του κόσμου της εργασίας».

«Στην κατεύθυνση αυτή», πρόσθεσε, «χρειαζόμαστε την συνέργεια και τη συνεργασία όλων – κυβέρνησης, τοπικής αυτοδιοίκησης, παραγωγικών φορέων».

Αναφερόμενη στη δράση του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι «οι παραπάνω αρχές εξειδικεύονται σε τρεις άξονες:

α) ενεργητική παρέμβαση στην αγορά εργασίας για την ενίσχυση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας.

β) παρέμβαση στις ίδιες τις εργασιακές σχέσεις προς όφελος των εργαζομένων ώστε σταδιακά να διαμορφώνονται ποιοτικές θέσεις εργασίας, να επιτύχουμε την εργασία με αξιοπρέπεια.

γ) παρέμβαση για τη δημιουργία δομών και μηχανισμών κοινωνικής προστασίας και θεμελίωσης του κοινωνικού κράτους».

Αναφερόμενη ειδικότερα στις δράσεις του Υπουργείου Εργασίας που αφορούν την Περιφέρεια της Θεσσαλίας, η κ. Αχτσιόγλου σημείωσε ότι «από το 2015 έως σήμερα, έχουν ενταχθεί σε προγράμματα ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης, 16.771 άνεργοι. Ο συνολικός προϋπολογισμός για τα έργα που ολοκληρώθηκαν αλλά και για αυτά που βρίσκονται σε εξέλιξη ανέρχεται στα 82,8 εκατ. ευρώ και αφορούν συνολικά 25.422 ανέργους».

Υπογράμμισε ακόμα ότι «τόσο τα Τρίκαλα όσο και η Καρδίτσα εντάχθηκαν στην εφαρμογή στοχευμένων προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας διάρκειας 16 μηνών, σε 34 Δήμους θύλακες υψηλής ανεργίας».

Για τη δράση του ΣΕΠΕ στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, τόνισε ότι «από την 1/1/2015 έως και τον Σεπτέμβριο 2017, το ΣΕΠΕ έχει πραγματοποιήσει συνολικά 5.480 ελέγχους» και υπογράμμισε πως «αναβαθμίζουμε ουσιαστικά το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας ως έναν από τους βασικούς θεσμικούς μηχανισμούς για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας».

• Η πολιτική σημασία της θεματικής για την Υγεία σε ένα αναπτυξιακό συνεδριο. 

Όπως  έχει διατυπωθεί στο γνωστό εμβληματικό ορισμό του ΠΟΥ , «Υγεία δεν είναι απλά η έλλειψη ασθένειας ή αναπηρίας αλλά η κατάσταση πλήρους σωματικής , ψυχικής και κοινωνικής  ευεξίας» . Με αυτή την έννοια , η διατήρηση και προαγωγή  της Υγείας που αποτελεί ένα θεμελιώδες ανθρώπινο και κοινωνικό δικαίωμα, δεν είναι μόνο ζήτημα καλών υπηρεσιών περίθαλψης αλλά υπόθεση διατομεακής και διεπιστημονικής προσέγγισης και συνολικού κυβερνητικού  σχεδιασμού  δημόσιων πολιτικών  , που παρεμβαίνουν προληπτικά και αποτρεπτικά στους κοινωνικούς προσδιοριστές της αρρώστιας και στους μείζονες παράγοντες κινδύνου , όπως για παράδειγμα η ανεργία, η εργασιακή ανασφάλεια , η φτωχοποίηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός ,  η έλλειψη αξιοπρεπών συνθηκών  στέγασης , διαβίωσης και υγιεινής ,  τα εργατικά ατυχήματα ,τα τροχαία δυστυχήματα ,  η περιβαλλοντική κρίση, το χαμηλό μορφωτικό  επίπεδο , η κακή διατροφή και η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης , η τοξικοεξάρτηση , το κάπνισμα , η κατάχρηση αλκοόλ κλπ. Η ατζέντα 2030 του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη και οι στόχοι  που έχουν τεθεί ,  είναι οι κατευθυντήριες οδηγίες για τη συγκρότηση πολιτικών σχεδίων με επίκεντρο τις ανθρώπινες ανάγκες , την εξάλειψη της φτώχειας και των ανισοτήτων  και της εγγυημένης πρόσβασης των πολιτών στα βασικά κοινωνικά αγαθά και ανθρώπινα δικαιώματα ( εργασία, διατροφή, κατοικία, ενέργεια, υγεία, εκπαίδευση, ασφάλεια , κοινωνική προστασία ). Συμφωνώντας με τις διακηρύξεις του ΠΟΥ και τη στρατηγική «Υγεία 2020» ,   θεωρούμε ότι η Υγεία αποτελεί ένα κρίσιμο δείκτη δίκαιης ανάπτυξης , κοινωνικής συνοχής και ευημερίας. Η συζήτηση για την ανάπτυξη δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο σε οικονομικά μεγέθη  και δημοσιονομικούς δείκτες αλλά είναι ανάγκη  να συμπεριλάβει ποιοτικούς στόχους που αφορούν την γενικότερη  ευζωία των ανθρώπων , μεταξύ των οποίων κορυφαία σημασία έχει το καλό επίπεδο υγείας του πληθυσμού. Οι  στόχοι του ΟΗΕ και του ΠΟΥ  αναγνωρίζουν  . Η επένδυση στην Υγεία είναι μια επένδυση στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια , στην κοινωνική ασφάλεια και συνοχή , στον περιορισμό της φτώχειας και των ανισοτήτων ,   στην ενδυνάμωση του Κοινωνικού Κράτους και της Δημοκρατίας. Με την έννοια αυτή έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία η ενσωμάτωση της θεματικής για την Υγεία στα περιφερειακά  αναπτυξιακά συνέδρια και η ενδυνάμωση της οπτικής ότι η υγεία των ανθρώπων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την «υγεία»  των κοινωνιών και ότι η συζήτηση  για τη βιώσιμη  οικονομική ανάπτυξη οφείλει να συμπεριλαμβάνει με ολιστικό τρόπο  την    κοινωνική και ανθρώπινη ευημερία. Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη  η συσχέτιση   ανάμεσα  στην οικονομική κρίση και στην ευαλωτότητα και ψυχοσωματική νοσηρότητα των ανθρώπων , ειδικά των πιο οικονομικά αδύναμων  και περιθωριοποιημένων στρωμάτων της κοινωνίας. Ακριβώς γι’ αυτό απαιτείται μια  πολιτική υγείας με προτεραιότητα   τη στήριξη των αδύναμων και ευπαθών ομάδων και με στόχο  τη μείωση  των ανισοτήτων , που ειδικά στον τομέα της  Υγείας είναι ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά απαράδεκτες και αντιστρατεύονται τις θεμελιώδεις αρχές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ)  και της Διακήρυξης  «Υγεία για όλους» της Αλμα-Άτα . Αυτή ακριβώς είναι η στρατηγική της καθολικής κάλυψης που υλοποιείται εδώ και πάνω από 1,5 χρόνο μετά το ν.4368/2016 για τους ανασφάλιστους , που ήταν η πιο σημαντική παρέμβαση αντιμετώπισης της «υγειονομικής φτώχειας» και η πιο σημαντική επένδυση στην κοινωνική συνοχή και στη  Δημόσια Υγεία.

• Η στρατηγική σημασία της μεταρρύθμισης στην ΠΦΥ 

Είναι σε εξέλιξη αυτή την περίοδο η σταδιακή υλοποίηση μιας πολύ σημαντικής μεταρρύθμισης στο πεδίο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Εμείς θεωρούμε ότι η Πολιτεία έχει το δικαίωμα και τη υποχρέωση να ανασυγκροτήσει την ΠΦΥ με όρους Δημοσίου Συστήματος Υγείας . Θεωρούμε ότι το Κράτος έχει το δικαίωμα  και την υποχρέωση να διευρύνει το ρόλο και την επιρροή του ΕΣΥ σ’ ένα πεδίο που είχε εκχωρηθεί επί δεκαετίες προνομιακά στον ιδιωτικό και κυρίως στον επιχειρηματικό τομέα υγείας . Είμαστε προσηλωμένοι σε  ένα πολιτικό σχέδιο που φιλοδοξεί να αυξήσει τη «χωρητικότητα» ( capacity ) του ΕΣΥ το οποίο θα  συμπληρώνεται όπου χρειάζεται  από ένα  ιδιωτικό τομέα με κανόνες και έλεγχο  και το οποίο  θα στηρίζει την οικονομική του βιωσιμότητα στη στη συνέργεια των πόρων του  κρατικού προϋπολογισμού  και της Κοινωνικής Ασφάλισης ( ΕΟΠΥΥ) .  Το σύστημα υγείας είναι σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό νοσοκομειοκεντρικό, ιατροκεντρικό και επικεντρωμένο στη θεραπεία. Η πρωτοβάθμια φροντίδα επιτρέπει να αρθούν αυτές οι δομικές στρεβλώσεις του συστήματος , να πάμε σε μία πιο ανθρωποκεντρική προσέγγιση,  να δώσουμε έμφαση στην πρόληψη , στην αγωγή υγείας , στην τροποποίηση των «ανθυγιεινών» συμπεριφορών, στην αποτροπή των μειζόνων παραγόντων κινδύνου. Πιστεύουμε όμως  ότι χρειαζόμαστε και ένα νέο  δημόσιο σύστημα υγείας , με ορθολογική λειτουργία , με ποιότητα και αποτελεσματικότητα , με δείκτες, με κριτήρια, με αξιολόγηση των δομών και των υπηρεσιών. Χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στο Κράτος, τους επαγγελματίες υγείας , τους ιδιώτες παρόχους  και την κοινωνία . Αυτή είναι μια παρέμβαση με υγειονομική, κοινωνική αλλά και αναπτυξιακή σημασία.

• Η Υγεία ως  προνομιακό πεδίο πολιτικών ισότητας  και  κοινωνικής αναδιανομής . 

Η υγεία είναι το  πεδίο που τηρήθηκαν στο ακέραιο οι βασικές πολιτικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ( καθολική κάλυψη , προτεραιότητα στο ΕΣΥ , «ηθικοποίηση» του Συστήματος Υγείας) αλλά και ένας τομέας  που εξασφαλίζεται η  κοινωνική ανταποδοτικότητα των αυξημένων φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων των πολιτών. Είναι προφανές ότι για την ενδυνάμωση  και βιωσιμότητα των Συστημάτων Υγείας είναι αναγκαίες  οι διαρθρωτικές  αλλαγές και μεταρρυθμίσεις , αλλά πανω απ’ όλα είναι αναγκαία η υπέρβαση της λιτότητας και των οικονομικών εμποδίων στην  καθολική κάλυψη , στην ΠΦΥ και στη Δημόσια Υγεία .  Το ζητούμενο πλέον είναι  , μέσα από ένα πλέγμα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στη  Διοίκηση του Συστήματος Υγείας , στην οργάνωση των νοσοκομείων , στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση τους , στη φαρμακευτική πολιτική , στην ιατρική εκπαίδευση –μετακπαίδευση , στη βιώσιμη χρηματοδότηση του ΕΣΥ και του ΕΟΠΥΥ , να διασφαλιστεί ότι η Υγεία θα είναι προνομιακός χώρος κάλυψης περισσότερων κοινωνικών αναγκών, κατοχύρωσης και διεύρυνσης ζωτικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων  , ποιoτικής και ανθρωποκεντρικής φροντίδας ,  εδραίωσης κλίματος ασφάλειας στους  πολίτες  και τους  επισκέπτες της χώρας .

• Η Υγεία όμως είναι και ένα πεδίο αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και προοπτικών : 
• Στήριξη της απασχόλησης και αντιστροφή του brain drain
• Προώθηση της έρευνας – καινοτομίας και  των κλινικών μελετών, μέσω συνεργειών ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο, στα Ερευνητικά  Ιδρύματα  και στο  ΕΣΥ .
• Συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε θέματα πρόληψης και Δημόσιας Υγείας που συμβάλλουν στην «υγειονομική ασφάλεια» της κοινωνίας και αναβαθμίζουν το τουριστικό μας «προϊόν» .
• Συμβολή του φαρμάκου ( παραγωγή γενοσήμων , επεξεργασία φαρμακευτικών φυτών και  ιατρικής κάνναβης )  στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας
• Ιατρικός τουρισμός

Αγαπητές φίλες και φίλοι, κ. Περιφερειάρχα, κύριοι Δήμαρχοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους Κοινωνικούς Φορείς της Θεσσαλίας για τη στενή συνεργασία που έχουμε όλον αυτό τον καιρό. Έχει αποδώσει πολύ σημαντικά πράγματα και δεν είναι μόνο η υλοποίηση των έργων υποδομής, είναι κυρίως ένας άλλος κώδικας για το πώς εργαζόμαστε, πώς συνεργαζόμαστε και τί αποτελέσματα έχουμε.

Δεν ήρθαμε σ’ αυτό το αναπτυξιακό συνέδριο, για να βγάλουν οι Υπουργοί και ιδιαίτερα ο υπουργός Υποδομών όπως συνηθιζόταν, έναν λόγο, να τάξει και να εξαγγείλει διάφορα έργα, να γίνουν στη συνέχεια πρωτοσέλιδα για το επόμενο διήμερο- τριήμερο και να μεγαλώσουν στη συνέχεια, πολλές γενιές μέχρι να γίνουν αυτά τα έργα, στην ίδια στρεβλή λογική και τακτική μ’ αυτήν που είχαμε ζήσει στις προηγούμενες δεκαετίες.

Όσοι έχουν υπηρετήσει τους κοινωνικούς φορείς, τους οικονομικούς φορείς, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, το έχουν ζήσει πολύ στενά αυτό. Βρισκόμαστε στη Θεσσαλία, στον τόπο που μετά από 60 χρόνια κατορθώσαμε να ολοκληρώσουμε το βασικό οδικό άξονα της χώρας, τη σύνδεση Αθήνας – Θεσσαλονίκης στα Τέμπη και το μήνυμα που πρέπει να βγει από τις συζητήσεις που κάνουμε, είναι ότι πρέπει να έχουμε ένα στόχο. Να  τερματίσουμε το παλιό, να τερματίσουμε την παλιά τακτική, τις παλιές πρακτικές και συνήθειες που είχαμε.

Είχαμε αγαπητές φίλες και φίλοι ένα στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης, ένα μοντέλο που οικοδομήθηκε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Βασίστηκε  στην ανάπτυξη του διπόλου Αθήνας – Θεσσαλονίκης και οδήγησε στην απαξίωση πολύ μεγάλων περιοχών της χώρας μας, της παραγωγικής Ελλάδας.

Συγκέντρωσε το 80% του πληθυσμού σε δυο μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα και σήμερα βιώνουμε τ’ αποτελέσματα του στρεβλού μοντέλου που υπηρετήθηκε στη χώρα όλα αυτά τα χρόνια. Αν θυμάστε μέχρι τη δεκαετία του 2000, ο βασικός άξονας του πολιτικού σχήματος που κυβερνούσε τη χώρα ήταν ότι είμαστε χώρα υπηρεσιών. Απαξιώθηκε ο πρωτογενής τομέας, η μεταποίηση και οι υποδομές της χώρας.

Σκόπιμα, κατά τη δική μου άποψη, υπήρχε ένα έλλειμμα εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού και για τις υποδομές της χώρας, αλλά και για όλες τις πτυχές της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Να σας ενημερώσω ότι στο Υπουργείο Υποδομών, στο παλιό Υπουργείο Δημοσίων Έργων, όπως ιστορικά το θυμάστε, δεν υπήρχε ούτε τμήμα που να είναι υπεύθυνο, αρμόδιο για να φτιάχνει, να εισηγείται, το στρατηγικό σχεδιασμό για τις υποδομές της χώρας.

Όλα αυτά τα χρόνια, τα έργα γίνονταν στη λογική ποιος υπουργός εκλέγεται σε ποια Περιφέρεια, ποιοι είναι οι φίλοι του και ποια οργανωμένα συμφέροντα και οικονομικά συμφέροντα θα εξυπηρετηθούν από την επιλογή του ενός έργου ή ενός άλλου έργου, ενός τομέα ή ενός άλλου τομέα. Αυτός ήταν ο ένας άξονας που κινούμασταν , γι’ αυτό φτάσαμε σήμερα ως εδώ.

Θα ήθελα να πω όμως ότι είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας πούμε ότι χτες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπέγραψε το Προεδρικό Διάταγμα για το νέο Οργανισμό του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και επιτέλους υπάρχει, από τότε που ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος, Γενική Διεύθυνση Στρατηγικού Σχεδιασμού Υποδομών, στο Υπουργείο.

Είναι τραγικό να το λέμε και να το υπερηφανευόμαστε, αλλά έτσι έγινε. Όπως είναι λογικό, ότι χθες μετά την υπογραφή του νέου Οργανισμού εγκρίθηκε  η διαδικασία της κινητικότητας για το Υπουργείο Υποδομών, όχι της κινητικότητας  που είχε εξαγγελθεί τα προηγούμενα χρόνια, αυτής της πλαστής αξιολόγησης των απολύσεων, αλλά στο να πάρουμε στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης από φορείς του Υπουργείου που δε χρειάζονται οι ειδικότητές τους, και χρειάζονται κάπου αλλού. Οπότε θα μετακινηθούν περίπου 500 στελέχη στις Υπηρεσίες όπου πραγματικά υπάρχει ανάγκη και όχι εκεί που «χάνονται».

Δε μπορεί λοιπόν κανείς με το έλλειμμα του σχεδιασμού που είχαμε, και μη ειδικός να είναι, να δει το χάρτη της περιοχής μας, να δει τη θέση που είναι η χώρα και ν’ αναρωτηθεί, μ’ αυτή τη γεωγραφική θέση, μ’ αυτά τα πλεονεκτήματα που έχει η χώρα, με τα πλεονεκτήματα τα παραγωγικά που έχει, ποιες ήταν οι υποδομές που βοήθησαν στο να πάμε παρακάτω, να σταθούμε στα δικά μας πόδια. Πώς είχε προσπαθήσει δηλαδή να βρει διαδρόμους για την ενδοχώρα των Βαλκανίων ή την Κεντρική Ευρώπη, πώς θα μπορούσε να παρακάμψει τα Δαρδανέλια με συνδέσεις, πώς θα προσπαθούσε η Βόρειος Ελλάδα να αξιοποιήσει τις ενεργειακές πηγές της, πώς θα μπορούσε η Νότιος Ελλάδα, η Νησιωτική Ελλάδα, να έχει μια συγκεκριμένη σχέση και σύνδεση και οικονομική με τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Κάναμε ένα υπέροχο έργο, την Εγνατία π.χ., που δεν είχε καμία σύνδεση με κανένα λιμάνι της Βόρειας Ελλάδας, με καμία τουριστική περιοχή, με καμία βιομηχανική ζώνη, με τίποτα. Επτά δις στοίχισε ο δρόμος. Πώς ολοκληρώσαμε την Ιόνια Οδό και τα δυο βασικά αστικά κέντρα της Δυτικής Ελλάδας, δε συνδέονται με την Ιόνια Οδό, η Πρέβεζα και το Αγρίνιο. Παραλίγο να μη συνδέονταν και τα Γιάννενα. Έτυχε και ήταν στον δρόμο…

Δε γίνεται λοιπόν σε μια τέτοια χώρα, να μην έχει προηγηθεί η σιδηροδρομική υποδομή και τα μέσα σταθερής τροχιάς. Αυτά που έχουμε κάνει ως χώρα, ως λαός, θα έπρεπε κανείς να προσπαθήσει να εφαρμόζει το λάθος μοντέλο, αυτά που δεν έπρεπε να κάνει και όχι αυτά που κάνει. Αν τ’ αφήναμε στην τύχη του δηλαδή, κάτι καλύτερο θα γινόταν.

Δε γίνεται λοιπόν με τα πλεονεκτήματα που έχει η δική μας χώρα, να μην έχουμε ανακτήσει οικονομικές παραγωγικές σχέσεις με τις όμορες χώρες, να μην έχουμε συμβάλλει μέσα από τις υποδομές και την οικονομική δραστηριότητα, στην ανάπτυξη της ειρήνης στην περιοχή, στην σταθεροποίηση της περιοχής.

Για να γίνει αυτό, προφανώς θα έπρεπε η χώρα να βασίζεται στις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις. Δυστυχώς όμως και στη Θεσσαλία το έχετε ζήσει αυτό εδώ καλύτερα από κάθε άλλη περιοχή, δε βασίστηκε στις δυνάμεις της παραγωγής, στον αγρότη, στο βιοτέχνη, στο βιομήχανο, στον ελεύθερο επαγγελματία. Βασίστηκε στον μεταπρατισμό και αυτό την έκανε να έχει όρια, «ταβάνι» και οικονομικό και παραγωγικό και πολλών ειδών σύνορα μέσα στη χώρα μας, πόσο μάλλον έξω απ’ αυτήν.

Αυτό γινόταν γιατί είχαμε ένα ελλιπές θεσμικό πλαίσιο, είχαμε ανεπαρκείς και γκρίζες διαδικασίες, που επέτρεπαν να πριμοδοτούνται, αντί για τις δυνάμεις της παραγωγής, οι δυνάμεις που η εκάστοτε πολιτική εξουσία ήθελε να εξυπηρετήσει και συνήθως αυτές οι δυνάμεις ήταν οικονομικές δυνάμεις συγκεκριμένων συμφερόντων.

Για τη Θεσσαλία, ή μάλλον καλύτερα και για τη Θεσσαλία κ. Περιφερειάρχα, θα μπορούμε να βγάλουμε μια κοινή έκδοση, το Υπουργείο και η Περιφέρεια, για το πώς δεν πρέπει να γίνονται δημόσια έργα και δημόσιες υποδομές και ιδιωτικά έργα. Θα πάρουμε ένα ακόμη βραβείο Νόμπελ σ’ αυτό και τα παραδείγματα θα τα πούμε αμέσως τώρα.

Πρώτο βραβείο παίρνει ο Ε-65. Δημοπρατήθηκε ένας αυτοκινητόδρομος, ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τον τρόπο που δημοπρατήθηκε, στη συνέχεια αναθεωρήθηκε αυτή η σύμβαση και εξαιρέθηκε η αρχή και το τέλος του αυτοκινητόδρομου. Δεν υπάρχει αυτό πουθενά. Δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη.

Δεν είναι το έγκλημα ότι αφαιρέθηκε ανορθολογικά η αρχή και το τέλος του αυτοκινητόδρομου. Είναι ότι προβλέφθηκαν νέες εγκρίσεις, ώστε στην ίδια σύμβαση, να εκκινήσει η αρχή και το τέλος του αυτοκινητόδρομου, άρα, όχι με τις τότε συνθήκες και με τους τότε ευρωπαϊκούς κανονισμούς στη νομοθεσία, αλλά με το τώρα.

Και ευτυχώς, έχουμε  το στελεχιακό δυναμικό στο Υπουργείο που τεκμηρίωσε με απόλυτη ακρίβεια, σύμφωνα με αυτά που ζητά και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον επόμενο μήνα, ή τέλος πάντων μέχρι το τέλος του χρόνου, ξεπερνάμε τιςγραφειοκρατικές διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ξεκινάει το νότιο τμήμα του Ε-65 και μέσα στην επόμενη χρονιά θα ξεκινήσει και θα έχουμε και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα για το βόρειο τμήμα του Ε-65. Και καταλαβαίνετε όλοι τις θετικές συνέπειες και για την υποδομή και για την απασχόληση και για την ανεργία στην περιοχή.

Δεύτερο Νόμπελ, μπορεί να πάρει και πρώτο, είναι τα 60 χρόνια που έκανε η χώρα να φτιάξει τα Τέμπη στην Αθηνών- Θεσσαλονίκης. Εκεί όμως είναι ένα πολύ θλιβερό Νόμπελ, γιατί χιλιάδες συμπολίτες μας όλα αυτά τα χρόνια έχουν χάσει τη ζωή τους, έχουν χάσει τους ανθρώπους τους. Δε θ’ αναφερθώ στα σιδηροδρομικά έργα της περιοχής, είναι να κλαις, δε θ’ αναφερθώ στην αντιπλημμυρική προστασία, τα ζήσαμε στη Σκόπελο με την άναρχη χωροταξία, τα ζήσαμε στα Τρίκαλα.

Όντως τρέχουμε, όπου γίνονται καταστροφές, αλλά το θέμα δεν είναι να τρέχουμε γρήγορα και να μας λένε και μπράβο για τη γέφυρα στα Τρίκαλα που έπεσε και θα τη φτιάξουμε.  Έπρεπε να έχει συντηρηθεί, να έχουμε κερδίσει τα λεφτά των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων αποζημιώσεων που δίναμε όλα αυτά τα χρόνια, και να μας επιτρέπεται να έχουμε τους όρους να κάνουμε τέτοιες υποδομές.

Και βέβαια, είχαμε επίσης πρόβλημα έλλειψης δημοκρατικών διαδικασιών, για τη διαμόρφωση αυτού του σχεδίου ανάπτυξης, παραγωγικής ανασυγκρότησης και υποδομών στη χώρα. Υπήρχε σκοπιμότητα, γιατί μέσα απ’ αυτό εξυπηρετούνταν συγκεκριμένα συμφέροντα, αναπτύσσονταν συγκεκριμένα συμφέροντα, έμεναν οι κοινωνίες και οι πολίτες σε ομηρία και επομένως οι Βουλευτές, οι υπουργοί έταζαν στην τοπική κοινωνία έναν δρόμο σ’ έναν οικισμό για να αναπαράξουν τον παλαιοκομματισμό και το παλαιοκομματικό σύστημα.

Πιστεύω λοιπόν ότι εδώ πρέπει να συζητήσουμε σε μια άλλη λογική, σε μια άλλη κατεύθυνση για να ξεπεράσουμε το παλιό, να ξεπεράσουμε τον παλαιοκομματισμό, να ξεπεράσουμε τις ψευδεπίγραφες επιθέσεις, είτε αυτές έχουν τοπικιστικό χαρακτήρα –παρακολούθησα ας πούμε μια συζήτηση τελευταία, θα κάνουμε εμπορευματικό κέντρο στο Βόλο ή στη Λάρισα; Είναι μεγάλο « δίλημμα».

Προφανώς θα κάνουμε εμπορευματικό κέντρο στο Βόλο αντίστοιχο μ’ αυτό που αναλογεί σ’ ένα λιμάνι και στη Λάρισα, σε αυτό που αντιστοιχεί στην πρωτογενή παραγωγή που κάνουμε. Αλλά δεν είναι θέμα τοπικιστικής κόντρας. Βλέπουμε αντιθέσεις συντεχνιακές και κρατικές, βλέπουμε αντιθέσεις άλλου είδους, αν ο Περιφερειάρχης ή ο Δήμαρχος είναι σε άλλο πολιτικό χώρο από αυτόν που είναι η κυβέρνηση και πιστεύω ότι ευτυχώς, τα έχουμε ξεπεράσει αυτά.

Η Θεσσαλία είναι ένα τέτοιο παράδειγμα και μπορούν τα διαφορετικά επίπεδα της Διοίκησης να συνεργάζονται πραγματικά για να έχουν ένα πολύ καλό συντονισμό. Επειδή η Θεσσαλία έχει τους συγκεκριμένους ανθρώπους, έχει κατορθώσει και σε πολιτικό επίπεδο να έχει μία άλλη λογική, μια προοδευτική κατεύθυνση ιστορικά, να έχει συνεισφέρει σε όλο τον ελληνικό λαό και παραγωγικά και σε διαδικασίες και σε ιστορία.

Πρέπει λοιπόν να διαμορφώσουμε όλα αυτά που είπα, σ’ ένα σχέδιο. Πρέπει αυτό το σχέδιο να το διαμορφώσουμε μαζί. Και ο στόχος είναι να είμαστε όλοι ενήμεροι, να έχουμε το ίδιο επίπεδο ενημέρωσης, τον ίδιο βαθμό ενημέρωσης για το πώς γίνονται τα έργα, οι υποδομές, ποιες είναι οι επιλογές και να αποφασίσουμε μαζί την ιεράρχησή τους.

Γιατί δυστυχώς αγαπητοί φίλοι και φίλες, δεν έχουμε άπειρους οικονομικούς πόρους. Έχουμε λίγους οικονομικούς πόρους. Έχουμε ένα νέο προγραμματικό πλαίσιο κουτσουρεμένο, είμαστε χώρα σε κρίση, άρα το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων δυστυχώς δεν είναι υψηλό, έχει ανέβει τα δυο τελευταία χρόνια, αλλά δεν είναι αυτό που μας επιτρέπει να κάνουμε όποιο έργο θέλουμε.

Άρα, η ιεράρχηση των έργων είναι πολύ κρίσιμη. Το ποιο έργο θα επιλέξουμε για να εξυπηρετήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση είναι πολύ κρίσιμο για να σταθούμε στα πόδια μας. Και σ’ αυτό πρέπει να συμμετέχει η ελληνική κοινωνία. Πρέπει να μπει στο δίλημμα ο πολίτης, αν πρέπει να γίνει ένας κλειστός αγωγός άρδευσης του κάμπου η τρεις δρόμοι σε οικισμούς.

Αυτό θα το περάσουμε μαζί. Αυτό το δίλημμα θα το περάσουμε μαζί. Δε θα πάμε στη λογική να πάμε στον υπουργό και όποιος έχει καλύτερο «κονέ» να περάσει το έργο του. Και γι’ αυτό είμαστε εδώ. Δε μπορεί λοιπόν, όσο φωτισμένη και να είναι η πολιτική ηγεσία και όσο φωτισμένη πολιτική ηγεσία να έχει ένας τόπος, να παίρνει αποφάσεις σε κάποια κλειστά γραφεία στην Αθήνα χωρίς να ιεραρχεί και να διαμορφώνει αυτό το σχέδιο με τις τοπικές κοινωνίες, με τις ανάγκες που έχουν και βέβαια με τα πλεονεκτήματα που πρέπει να έχει κάθε περιοχή.

Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να κάνουμε σήμερα, αυτή είναι η πολιτική, αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να κινηθούμε.

Θα μπορούσε κάποιος, έμπειροι είσαστε όλοι στην αίθουσα, κι εμείς και άλλοι, να συνεχίσουμε στην ίδια λογική. Δηλαδή να έρθουμε και να πούμε ότι θα τα κάνουμε όλα, τα εξαγγέλλουμε όλα. Να κοροϊδέψουμε τους πολίτες για μια ακόμη φορά, να λαϊκίσουμε με το γνωστό τρόπο και στο τέλος ν’ αναπαράξουμε και δήθεν αντιθέσεις και κόντρες και να προχωρήσουμε.

Η χώρα μας λοιπόν είναι σε κρίση και για να την ξεπεράσουμε αυτή την κρίση, την πολύπλευρη κρίση, πρέπει προφανώς να πάμε σε μια άλλη λειτουργία. Πρέπει λοιπόν να ενημερωθούν όλοι, ότι για να κάνουμε έργα υποδομής, πρέπει να δανειστούμε. Και αυτοί που μας δανείζουν, δεν κάθονται να σκεφτούν τις κοινωνικές ανάγκες. Αυτοί που μας δανείζουν, κάθονται με χαρτί και με μολύβι και βλέπουν τη μελέτη βιωσιμότητας ενός έργου υποδομής.

Δηλαδή αν αυτό το έργο «βγαίνει» τεχνοοικονομικά ή όχι. Αυτό πρέπει να το ξέρουν οι πολίτες. Αν τα έργα στο στρατηγικό σχεδιασμό που έχουμε είναι βιώσιμα, θα χρηματοδοτηθούν. Αν δεν είναι, θα πρέπει να βρούμε εθνικούς πόρους για να τα χρηματοδοτήσουμε σε δεύτερη φάση. Όποιος έρχεται στη λογική να πει «αφήνετε το δρόμο ενός οικισμού», προφανώς στεναχωριόμαστε όλοι που τον αφήνουμε, γιατί είναι κοινωνική ανάγκη, μαζί του είμαι κι εγώ, αλλά πρέπει ν’ ανατρέψουμε το διεθνές καπιταλιστικό τραπεζικό σύστημα που σκέφτεται και χρηματοδοτεί μ’ αυτό τον τρόπο και την ευρωπαϊκή πολιτική που δομήθηκε από τις δυνάμεις του παλαιοκομματισμού τις προηγούμενες δεκαετίες.

Μέχρι να το κάνουμε αυτό, πρέπει εδώ να ξέρουμε όλοι πώς χρηματοδοτούνται τα έργα. Και να λέμε αλήθεια. Δεν πρέπει λοιπόν να παραμυθιάζουμε τον πολίτη, πρέπει να «βγάζουμε στη σέντρα» να το πω διαφορετικά, τους πολιτικάντηδες που τα τάζουν όλα και ας ξέρουμε ότι πολλοί συμπολίτες μας θα δυσαρεστηθούν. Αλλά να ξέρουν.

Είπε η Ελενα (Κουντουρά) πριν για το αεροδρόμιο της Πάρου. Έγινε έτσι ακριβώς όπως το είπε. Τί ξέχασε να πει: Ξέχασε να πει ότι το αεροδρόμιο της Πάρου δεν έγινε μ’ ένα ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο, έγινε με δωρεά. Και έγινε δωρεά από εταιρείες. Κι έγινε με δωρεά από εταιρείες που θα κέρδιζαν απ’ αυτή την υποδομή. Οι ξενοδόχοι της Μαγνησίας είναι εδώ; Γιατί είχαμε κάνει αντίστοιχη κουβέντα για το αεροδρόμιο της Αγχιάλου και χαθήκατε. Να τα πούμε όποτε θέλετε.

Δηλαδή οι επιχειρήσεις που κερδίζουν από συγκεκριμένες υποδομές, πρέπει να βοηθήσουν στον καιρό της κρίσης την ανάπτυξη, -πόσο μάλλον αν αυτή η υποδομή είναι ολοκληρωμένη-, τη λειτουργία αυτής της υποδομής για να έχει τα αποτελέσματα που θέλουμε. Είναι πάρα πολλά αυτά που έχουμε να πούμε και να συζητήσουμε, θα προσπαθήσω να περιοριστώ γιατί εσάς πρέπει ν’ ακούσουμε.

Και βέβαια πρέπει να δούμε και τα συγχρηματοδοτούμενα, τους υπόλοιπους πόρους, τις υπόλοιπες υποδομές. Θα ήθελα να δεσμευτώ σε μερικά πράγματα, σε μερικές υποδομές που ήδη έχουν ενταχθεί, έχουν αποφασισθεί και είναι σε διαβούλευση, με τις τοπικές κοινωνίες. Όχι στη λογική του να εξαγγείλουμε αυτά τα έργα και να κερδίσουμε πολιτικά και πρόχειρα αλλά να δεσμευτούμε, να κοιτάξετε την αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια και το κόστος αυτών των έργων που έχουμε συναποφασίσει.

Πρέπει ν’ αλλάξουμε όλοι μας, κι εμείς κι εσείς, και η κοινωνία, οι Δήμαρχοι, οι Περιφερειάρχες, νοοτροπία. Δεν είναι εύκολο. Πρέπει οι τουριστικές επιχειρήσεις από ένα μέγεθος και πάνω σε τέτοιες υποδομές να εισφέρουν. Στο αεροδρόμιο της Κρήτης, πάλι με δωρεές για τα 6 χρόνια μέχρι να γίνει το Καστέλι, στο παλιό αεροδρόμιο, έχουμε πλήρη ανακατασκευή του αεροδρόμιου και 3.500 τετραγωνικά μέτρα επέκταση. Δεν είναι κακό αυτό.

Κάποιες επιχειρήσεις θα κερδίσουν απ’ αυτό, πολλά λεφτά. Πρέπει να μάθουν να εισφέρουν ένα μέρος των κερδών.

Να δεσμευτούμε λοιπόν για τον Ε-65, που είναι ντροπή για τα δημόσια έργα και τις δημόσιες υποδομές της χώρας, για το νότιο και το  βόρειο τμήμα, μαζί με τον Περιφερειάρχη να δεσμευτούμε  για την ολοκλήρωση του έργου της Κάρλας  μετά από τόσα χρόνια, να δεσμευτούμε για τα σιδηροδρομικά έργα της περιοχής και κυρίως για το τμήμα Παλαιοφάρσαλα – Καλαμπάκα αλλά και για το τμήμα Λάρισα – Βόλος.

Επιτέλους να βγει η σιδηροδρομική γραμμή έξω από τα σπίτια του κόσμου στη Νέα Ιωνία. Αυτά τα έργα θα δημοπρατηθούν μέσα στη χρονιά ή το πολύ – πολύ το Γενάρη του ’18.

Να δεσμευτούμε για την ωρίμανση πολλών έργων.

Ήθελα να πω, μια και είπαμε τώρα για τη Μαγνησία και το Βόλο. Στα φοβερά παραδείγματα του πώς δημιουργήθηκαν οι υποδομές, υπάρχει χιονοδρομικό κέντρο στο Πήλιο, το ξέρετε, είναι τραγικό ότι η πίστα του χιονοδρομικού κέντρου είναι μέρος του οδικού δικτύου. Αυτό είναι για φωτογράφηση, πραγματικά. Δηλαδή θα είναι το πρώτο παράδειγμα στην κοινή έκδοση που θα κάνουμε, για το πώς δε θα γίνονται τα έργα.

Θέλω να πω, για τμήματα, – που είναι σημαντικά και για τον τουρισμό, αλλά και για την πρωτογενή παραγωγή, –  του οδικού δικτύου, όπως είναι το Μουζάκι μέχρι τη Λίμνη Πλαστήρα, η  παράκαμψη της Αγριάς, για αντιπλημμυρικά και αρδευτικά έργα, για τα έργα διευθέτησης του ρέματος της Παιδόπολης, για τα αρδευτικά δίκτυα του φράγματος Σταυρωπού, για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων του Σοφαδίτη στην Καρδίτσα και βέβαια για την επικαιροποίηση και την ένταξη πολλών μελετών, αρδευτικών και γεωλογικών έργων.

Αυτά θεωρώ πραγματικά,  αξίζουν τον κόπο να τα δούμε και πολλά άλλα, είναι μεγάλη η λίστα,  δε θέλω να σας ταλαιπωρήσω, θα τα δείτε άλλωστε, υπογράφηκε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Πρέπει κατά τη γνώμη μου, να το ξαναπώ, η σχέση που θα έχουμε με τους πολίτες, με την τοπική κοινωνία για το σχεδιασμό που πρέπει να κάνουμε, να είναι άλλη. Η Θεσσαλία μπορεί να παίξει έναν πολύ σημαντικό ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και πιστεύω ότι δε θα κουραστούμε να το λέμε όλοι μας, ότι τα έργα δεν ανήκουν σε κανέναν Υπουργό, σε καμία κυβέρνηση, σε κανένα Περιφερειάρχη ή Δήμαρχο.

Τα έργα ανήκουν μόνο σ’ αυτόν που τα πληρώνει κι αυτός είναι ο ελληνικός λαός. Επομένως μαζί με τον ελληνικό λαό, τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις και την Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να γίνεται ο σχεδιασμός και η ιεράρχηση των έργων υποδομής που θα γίνονται στη χώρα.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Τον υλοποιούμενο σχεδιασμό για τη Θεσσαλία που μπορεί να υποστηρίξει τουρισμό 365 ημέρες το χρόνο και  να εξασφαλίσει  διαρκή τουριστική ανάπτυξη με όρους βιωσιμότητας, παρουσίασε η Υπουργός Τουρισμού κα Έλενα Κουντουρά στο 4ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας, που πραγματοποιείται στη Λάρισα.

 

Η Υπουργός τόνισε ότι ο τουρισμός είναι κυβερνητική προτεραιότητα και βασικός πυλώνας ανάπτυξης για όλη τη χώρα. Κάλεσε το σύνολο των παραγωγικών και κοινωνικών φορέων να συμμετέχουν στην εθνική προσπάθεια για την τουριστική ανάπτυξη, θέτοντας τα ζητήματα που τους απασχολούν και τις προτάσεις τους.

Με επίκεντρο την  υλοποιούμενη εθνική περιφερειακή πολιτική στον τουρισμό που κατάρτισε και υλοποιεί το Υπουργείο Τουρισμού,  η κα Κουντουρά ανέφερε ότι σε  στενή συνεργασία με την  Περιφέρεια Θεσσαλίας, τους δήμους, τα Επιμελητήρια, τους αναπτυξιακούς και τουριστικούς φορείς, τις Ενώσεις Ξενοδόχων, και τον ιδιωτικό τομέα προωθείται στοχευμένα:

• Η επιμήκυνση  της θερινής τουριστικής περιόδου και η στήριξη της τουριστικής κίνησης όλο το χρόνο,
• Ηανάπτυξη και προώθηση  νέων προορισμών και των θεματικών εμπειριών, και η ενίσχυση της συνδεσιμότητας
• η ανάδειξη των δυνατοτήτων για την προσέλκυση νέων επενδύσεων

 

Αναφέρθηκε στην προωθούμενη διασύνδεση  του τουρισμού  με την πρωτογενή παραγωγή και τον αγροδιατροφικό τομέα ως προτεραιότητα της τουριστικής πολιτικής, και τόνισε την εξαιρετική δυναμική  που παρουσιάζει η Θεσσαλία, λόγω της υψηλής παραγωγικής αγροτικής δραστηριότητας και των ξεχωριστών προϊόντων της που προσδίδουν προστιθέμενη αξία στο τουριστικό προϊόν.

 

Επίσης αναφέρθηκε στις στρατηγικές κινήσεις του Υπουργείου για την ενίσχυση της συνδεσιμότητας. «Με στόχο τη γρήγορη και ανταγωνιστική ανάπτυξη της Περιφέρειας, προχωρήσαμε σε διαπραγματεύσεις και στοχευμένες συνεργασίες  με διεθνείς tour operators και αεροπορικές εταιρείες  ώστε να  ενισχύσουμε τη συνδεσιμότητα στα αεροδρόμια Σκιάθου και Νέας Αγχιάλου και τους προορισμούς της Θεσσαλίας».

Στο πλαίσιο αυτό, εγκαινιάστηκαν το 2017 νέες αεροπορικές συνδέσεις, μεταξύ των οποίων:

• η νέα σύνδεση Λονδίνου- Σκιάθου. Συνολικά καταγράφεται έως τον Σεπτέμβριο αύξηση άνω του 5% στις διεθνείς αφίξεις στο αεροδρόμιο της Σκιάθου
• οι νέες συνδέσεις της Ν. Αγχιάλου με Τελ- Αβίβ, Βρυξέλλες, και Μόναχο, με αποτέλεσμα τη σύνδεση του αεροδρομίου με 8 διεθνείς προορισμούς, τηνάνω του  30% αύξηση στις διεθνείς αφίξεις έως τον Σεπτέμβριο, και το ισχυρό ενδιαφέρον για περαιτέρω ενίσχυση το 2018.

Η Υπουργός αναφέρθηκε στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Θεσσαλίας για τουρισμό όλο το χρόνο, και την ανάδειξη των φυσικών και τουριστικών πόρων, με επίκεντρο τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη μεταξύ άλλων:

• ως δημοφιλή προορισμό για τον ήλιο και τη θάλασσα στα νησιά Σκιάθος, Σκόπελος και Αλόννησος, και με ταυτόχρονη δυναμική προώθηση και ανάδειξη  της  παραλιακής ζώνης της Μαγνησίας και της ακτογραμμής άνω των 30 χλμ.  της Λάρισας.
• η περαιτέρω ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού με επίκεντρο την κρουαζιέρα στα  λιμάνια Βόλου, Σκιάθου και Σκοπέλου, το γιώτινγκ και ο  καταδυτικός τουρισμός,  όπως η προωθούμενη δημιουργία επισκέψιμων ενάλιων αρχαιολογικών χώρων.
• Η έμφαση στο χειμερινό τουρισμό, με  επίκεντρο τα χιονοδρομικά του Πηλίου και του Περτουλίου, τους ορεινούς όγκους,  τους παραδοσιακούς οικισμούς και χωριά.
• Τον τουρισμό υπαίθρου με σειρά εναλλακτικών δραστηριοτήτων στις λίμνες και τα ποτάμια της Θεσσαλίας, την αναρρίχηση και πεζοπορία στα μυθικά βουνά του Ολύμπου (από τη μεριά της Ελασσόνας) και του Πηλίου, στον Κίσσαβο και στην Πίνδο.
• Τον περιηγητικό και θρησκευτικό- προσκυνηματικό τουρισμό,  με τα Μετέωρα να βρίσκονται στην κορυφή της επισκεψιμότητας και  ειδικά από αγορές όπως η Ρωσία.
• Η ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού και ολοκληρωμένων τουριστικών διαδρομών, σε αξιοθέατα όπως τα αρχαία θέατρα, οι  νεολιθικοί οικισμοί, σπήλαια και σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος.
• Ο αθλητικός και ποδηλατικός τουρισμός, ο τουρισμός υγείας και ευεξίας, ο συνεδριακός και ο εκθεσιακός.
• Η προώθηση της γαστρονομίας και η ανάδειξη των τοπικών προϊόντων ως αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας των προορισμών.

 

Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις προοπτικές και ευκαιρίες για νέες επενδύσεις στον δυναμικά αναπτυσσόμενο τουριστικό τομέα στην Ελλάδα, με στόχο την  ενίσχυση της διαθεσιμότητας και την βελτίωση της ποιότητας. Για τη Θεσσαλία ειδικότερα, την τελευταία διετία υποβλήθηκαν ή βρίσκονται σε διάφορα στάδια αδειοδοτήσεων:

• 8 επενδύσεις στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου ΕΥΠΑΤΕ, μεταξύ άλλων για τη δημιουργία παραθεριστικού χωριού, σύνθετου τουριστικού καταλύματος, επεκτάσεις ξενοδοχειακών μονάδων υψηλών κατηγοριών, κάμπινγκ και ειδικών τουριστικών υποδομών
• αδειοδοτήσεις 189 τουριστικών επιχειρήσεων
• 131 μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις στη Θεσσαλία εντάχθηκαν στον προσωρινό κατάλογο των δικαιούχων του προγράμματος μέσω του ΕΠΑΝΕΚ (ΕΣΠΑ 2014-2020) για την ενίσχυση έως 50% των επενδυτικών σχεδίων εκσυγχρονισμού και της αναβάθμισης τουριστικών μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. Μπορούν να κινητοποιηθούν συνολικά κεφάλαια άνω των 22 εκατ. ευρώ για την υλοποίηση αυτών των επενδύσεων στη Θεσσαλία.

 

Σε ό,τι αφορά το  επικείμενο πρόγραμμα για την ενίσχυση της ίδρυσης νέων μικρομεσαίων τουριστικών επιχειρήσεων, η κα Κουντουρά τόνισε ότι αποτελεί μία εξαιρετική ευκαιρία να εισέλθουν  και να δραστηριοποιηθούν στον τουριστικό τομέα της Θεσσαλίας νέοι επαγγελματίες και να ενισχυθεί το τουριστικό προϊόν της Περιφέρειας.

 

“Υπάρχουν πολύ μεγάλες  δυνατότητες και ευκαιρίες για την Θεσσαλία, μέσα από τον τουρισμό.

Έχουμε όραμα και συγκεκριμένο σχέδιο, και σας καλούμε να συμμετέχετε  ώστε όλες οι περιοχές της Θεσσαλίας και οι τοπικές κοινωνίες  να στηριχθούν με νέες θέσεις εργασίας, νέες πηγές εσόδων και νέα επαγγελματική δραστηριότητα.

Ο τουρισμός είναι η γέφυρα για την ανάπτυξη και σε άλλους παραγωγικούς τομείς, και συμβάλλει στην οικονομική και κοινωνική ευημερία. Eίναι εθνική υπόθεση και η μεγάλη επένδυση στο μέλλον μας» κατέληξε η κα Κουντουρά.

«Στόχος της κυβέρνησής μας αποτελεί η έξοδος της χώρας από την κρίση με τρόπο που δεν θα οδηγήσει στην επανάληψη της ίδιας οδυνηρής ιστορικής εμπειρίας. Αντιμετωπίζουμε τις βαθύτερες αιτίες και όχι μόνο τα συμπτώματα. Ανάπτυξη για μας σημαίνει ανάπτυξη κοινωνικά δίκαιη, κοινωνικά αποδεκτή, κοινωνικά ανταποδοτική. Ανάπτυξη για τους πολλούς, με σεβασμό στο περιβάλλον και στις εργασιακές σχέσεις, με την ανάπτυξη ενός ισχυρού κράτους κοινωνικής προστασίας», τόνισε η Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θεανώ Φωτίου, κατά την ομιλία της στο 4^ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση που πραγματοποιείται στη Λάρισα.

Όπως υπογράμμισε η κα. Φωτίου «δημιουργούμε ένα σύγχρονο αλληλέγγυο και διαφανές κράτος πρόνοιας, βασιζόμενοι σε πρωτοποριακές πολιτικές που θα υλοποιούνται από δύο πυλώνες, τα Κέντρα Κοινότητας (μέρος του εθνικού μηχανισμού) και τον ενιαίο φορέα κοινωνικών επιδομάτων, τον ΟΠΕΚΑ που αντικαθιστά τον ΟΓΑ. Μακριά από την επιδοματική και ιδρυματική λογική του μεταπολεμικού «Κράτους Πρόνοιας», η κυβέρνηση χτίζει ένα κοινωνικά αλληλέγγυο κράτος με διαφάνεια και ισχυρές δομές κοινωνικής προστασίας και καινοτόμες παρεμβάσεις».

Η θέση της Θεσσαλίας στο νέο υπόδειγμα ανάπτυξης:

Α. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ & ΤΩΝ ΑΜΕΣΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ

1. Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ): Το 7,3% του πληθυσμού, δηλαδή 53.537 άτομα, είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα με άθροισμα μηνιαίας επιδοματικής ενίσχυσης 5.388.550 €.

‘Άμεση είναι η διασύνδεση δικαιούχων ΚΕΑ με προγράμματα και υπηρεσίες όπως τα χαμηλά τιμολόγια για ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, η ένταξη παιδιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ. Το 10% των ανέργων-δικαιούχων του ΚΕΑ θα μπουν στην αγορά εργασίας, με προγράμματα του ΟΑΕΔ. Αυτό σημαίνει εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας στην Περιφέρεια.

2. Σχολικά γεύματα: Θα καλυφθούν οι ανάγκες σίτισης σε 55 δημοτικά σχολεία, όπου θα διανεμηθούν συνολικά 8.268 ζεστά γεύματα.

3. Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους: Μετά τη διασύνδεση του ΚΕΑ με το ΤΕΒΑ οι ωφελούμενοι στην Περιφέρεια Θεσσαλίας αυξάνονται από 17.433 σε 37.734 νοικοκυριά.

Β. ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Κέντρα Κοινότητας: Στη Θεσσαλία Λειτουργούν σήμερα 3 Κέντρα Κοινότητας και μέχρι το τέλος του 2017 θα λειτουργήσουν 20 ακόμη, για την υποδοχή, εξυπηρέτηση και διασύνδεση όλων των πολιτών με κοινωνικά προγράμματα και υπηρεσίες (Δήμων, Δημόσιων Φορέων, εθελοντικών οργανώσεων).

Γ. ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Βρεφονηπιακοί σταθμοί: Διαρκής διεύρυνση του αριθμού των παιδιών : 108.000 το 2017 σε σχέση με τις περίπου 80.000 του 2015. Μέσα στο 2018, στην περιφέρεια της Θεσσαλίας, θα επιδοτηθούν 19 δήμοι με σκοπό τη λειτουργία 31 νέων δομών, που θα καλύψουν 775 νέες θέσεις παιδιών, με κόστος εξοπλισμού 1.550.000 €.

Δ. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑ

Στη Θεσσαλία υπάρχουν συνολικά 14 οικισμοί Ρομά, με πληθυσμό περίπου 15.000 άτομα. Προβλέπονται παρεμβάσεις όπως στεγαστική υποστήριξη με την ανάπτυξη οικιστικών συγκροτημάτων ή αντικατάσταση παραπηγμάτων με οικίσκους, επιδότηση ενοικίου για νέες οικογένειες, δράσεις για την προώθηση στην απασχόληση με κατάρτιση, επαγγελματική εκπαίδευση κλπ.

Στην Θεσσαλία, η κατάσταση του πληθυσμού Ρομά, χρειάζεται παρεμβάσεις βελτίωσης σε όλους τους τομείς, που θα εξειδικευτούν μέσω των Τοπικών Σχεδίων Δράσης, που καλούνται να εκπονήσουν και να αποστείλουν στην Ειδική Γραμματεία Κοινωνικής Ένταξης των Ρομά, οι αρμόδιοι Δήμοι Σοφάδων, Καρδίτσας, Τύρναβου, Τρικάλων, Βόλου και Λάρισας, ανάλογα με τις ανάγκες, που θα διαπιστώσουν.

Η Θεσσαλία έχει όλες τις προϋποθέσεις να αποτελέσει ένα πρότυπο ανάπτυξης για την Περιφέρεια με τη διαμόρφωση της Οικονομίας της Γνώσης, που μεταφράζεται σε  ποιοτικές θέσεις εργασίας και ελκυστικά περιβάλλοντα, τόνισε στην ομιλία του στη Λάρισα ο Αναπληρωτής Υπουργός Έρευνας και Καινοτομίας, Κώστας Φωτάκης, κατά τη διάρκεια του  4^ου Περιφερειακού Συνεδρίου για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση.

Με 60 εκατ. ευρώ επενδύσεις σε Έρευνα και Ανάπτυξη στα ΑΕΙ το 2015, τα Ερευνητικά Κέντρα αλλά και τις επιχειρήσεις και 9 εκατ. ευρώ από τον Ορίζοντα 2020, η Περιφέρεια Θεσσαλίας κατατάσσεται ανάμεσα στις πέντε πρώτες Περιφέρειες όσον αφορά τις συνολικές δαπάνες Έρευνας και Ανάπτυξης, ανέφερε ο Αν. Υπουργός. Επεσήμανε, επίσης, ότι ο δείκτης απήχησης επιστημονικών περιοχών αριστείας που εντοπίζονται στη Θεσσαλία είναι υψηλότερος από  τον παγκόσμιο μέσο όρο για την πενταετία 2010-2014, για ένα ευρύ φάσμα ερευνητικών πεδίων όπως η αγροδιατροφή και οι επιστήμες υγείας, καθώς και ότι υπάρχει μια δυναμική επιχειρηματική κοινότητα που καινοτομεί σε ποσοστό πάνω από 40%.

Ο κ. Φωτάκης, απευθυνόμενος σε ένα ευρύ κοινό εκπροσώπων του επιστημονικού και παραγωγικού τομέα της Θεσσαλικής Περιφέρειας  ενημέρωσε, επίσης, για τις δυνατότητες χρηματοδότησης δράσεων έρευνας, τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, καθώς και τις εμβληματικές πρωτοβουλίες που υλοποιούνται  από τον Τομέα Έρευνας και Καινοτομίας σε συνεργασία με τα άλλα Υπουργεία.

Την αισιοδοξία του για τα πρώτα δείγματα αναστροφής του brain drain εξέφρασε ο Αν. Υπουργός μετά τα πρώτα  αποτελέσματα της 1^ης Προκήρυξης για Υποτροφίες Υποψήφιων Διδακτόρων, του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ): από τις 1669 προτάσεις έργων μεταδιδακτόρων 160 προτάσεις προέρχονται από Έλληνες του εξωτερικού, ενώ από τις 2114 προτάσεις που υποβλήθηκαν από υποψήφιους διδάκτορες θα χρηματοδοτηθούν οι 539 – οι 22 από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Ο κ. Φωτάκης ανέφερε εξάλλου ότι οι πιστώσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) αυξήθηκαν από 97 εκατ. ευρώ το 2014  σε 148 εκατ. ευρώ το 2016, ενώ δημιουργήθηκαν 1000  νέες θέσεις για μέλη ΔΕΠ στα Πανεπιστήμια και 100 νέες θέσεις Ερευνητών στα Ερευνητικά Κέντρα  για το 2017-2018.

«Αυτό που πρέπει να κάνουμε και ήδη συμβαίνει», τόνισε κλείνοντας την ομιλία του ο Αν. Υπουργός «είναι η δημιουργία νέων ελκυστικών θέσεων εργασίας για ερευνητική ή       ακαδημαϊκή σταδιοδρομία και η διαμόρφωση επιστημονικών θυλάκων και συνθηκών που   λειτουργούν ως πόλοι έλξης για νέους ερευνητές και καταξιωμένους επιστήμονες. Είναι, επίσης, απαραίτητο να δημιουργήσουμε ευκαιρίες για την ανάπτυξη καινοτόμου επιχειρηματικότητας προσαρμοσμένες στις ιδιαιτερότητες του οικονομικού περιβάλλοντος της χώρας και να προσελκύσουμε εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό στον ιδιωτικό τομέα με έμφαση σε τμήματα Έρευνας και Ανάπτυξης καινοτόμων επιχειρήσεων».

«Η διαφορά της σημερινής κυβέρνησης με τις προηγούμενες κυβερνήσεις στον τομέα της απασχόλησης είναι ότι την περίοδο 2010-2014 οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά  ένα εκατομμύριο, ενώ τα τελευταία 2,5 χρόνια μειώθηκαν κατά 260.000», τόνισε η Αν. Υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου, στην ομιλία της στο 4ο Περιφερειακό Συνέδριο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης που πραγματοποιείται στη Θεσσαλία. «Η ανεργία μειώνεται σταθερά. Από 26,5% το 2014, σήμερα βρίσκεται  στο 21,1% και στα τέλη του 2018 αναμένεται να πέσει κάτω από το 20%» εκτίμησε η κ. Αντωνοπούλου και συνέχισε:

«Όλα αυτά δεν έγιναν από μόνα τους. Έγιναν χάρη στο μίγμα πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση αλλά και χάρη στις πολιτικές απασχόλησης που εφαρμόζει το Υπουργείο Εργασίας. Δεν πανηγυρίζουμε, έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας. Υποστηρίζουμε  τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και εφαρμόζουμε  στοχευμένη επαγγελματική κατάρτιση, όση και όπου χρειάζεται, αξιοποιώντας τα δεδομένα που μας παρέχει το Σύστημα Διάγνωσης Αναγκών της Αγοράς Εργασίας, που για πρώτη φορά διαθέτει η χώρα. Με αυτόν τον τρόπο ένας στους τρεις ωφελούμενους βρήκε μία θέση εργασίας μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Επιπλέον, μέσα από τη νέα γενιά προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας προσφέρουμε μία προσωρινή θέση εργασίας στις πιο ευάλωτες ομάδες ανέργων, που είναι οι μακροχρόνια άνεργοι μεγάλης ηλικίας, οι οποίοι πολύ δύσκολα προσλαμβάνονται από τον ιδιωτικό τομέα».

Η Αν. Υπουργός ανέφερε ότι τα τελευταία 2,5 χρόνια στην Περιφέρεια Θεσσαλίας εντάχθηκαν σε προγράμματα απασχόλησης σχεδόν 17.000 άνεργοι. «Η ανεργία πέρυσι, το δεύτερο τρίμηνο, ήταν στο 25%, φέτος, το αντίστοιχο χρονικό διάστημα,   η ανεργία στην Περιφέρεια Θεσσαλίας υποχώρησε στο 20%», συμπλήρωσε η κ. Αντωνοπούλου .

«Στον τομέα της απασχόλησης και της ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού, επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε περιφερειακές δομές, τις οποίες θα συγκροτούν η Περιφερειακή διοίκηση, οι παραγωγικοί και συλλογικοί φορείς και τα Πανεπιστήμια, προκειμένου να διαδραματίσουν τον επιτελικό ρόλο που απαιτείται για την παραγωγική ανασυγκρότηση και τη μείωση της ανεργίας, που συνιστά το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, ανεξαρτήτως περιοχής», συνέχισε η Αν. Υπουργός και κατέληξε:

«Η περιφερειακή διάσταση βρίσκεται από την αρχή στον πυρήνα των πολιτικών απασχόλησης της σημερινής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας. Η παρέμβασή μας στους απολυμένους των Σούπερ Μάρκετ «Λάρισα» αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Είναι προφανές ότι ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί με οριζόντιες πολιτικές, εκπορευόμενες αποκλειστικά και μόνο από την κεντρική εξουσία. Η περιφερειακή διάσταση όμως υπάρχει και στον τομέα της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, ο οποίος πλέον αποκτά δυναμική».

Καλημέρα σε όλες και όλους,

Χαίρομαι που είμαι σήμερα μαζί σας στην πρωτεύουσα της Αγροτικής Παραγωγής.

Η χώρα μας, φίλες και  φίλοι γυρίζει πλέον σελίδα:

Η ανεργία μειώνεται. Ίσως κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν την σημασία, λέγοντας, ότι μειώνεται επειδή φεύγουν οι νέοι στο εξωτερικό ή ότι μειώθηκε ο πληθυσμός της χώρας. Ας μην μιλήσουμε λοιπόν για ανεργία, αλλά για απασχόληση: Για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια αυξάνεται ο αριθμός των απασχολουμένων, όχι μόνο στην μερική απασχόληση, αλλά και στην πλήρη απασχόληση. Επίσης για πρώτη φορά, εδώ και πολλά χρόνια αυξάνεται η βιομηχανική παραγωγή και η αγροτική παραγωγή ενώ και οι άμεσες ξένες επενδύσεις αγγίζουν τα προ κρίσης επίπεδα.

Τα γεγονότα αυτά δεν χρήζουν κατά την γνώμη μου θριαμβολογίες για δύο σημαντικούς λόγους: Πρώτον η χώρα υπέστη τόσο μεγάλη καταστροφή από το 2008 μέχρι σήμερα, που ακόμα και η μεγαλύτερη επιτυχία δεν σημαίνει ότι η οικονομία και η κοινωνία δεν βρίσκονται ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση. Δεύτερον, δεν έχουν ακόμα εξαλειφθεί οι αιτίες της καταστροφής.

Και επιτρέψτε μου να πω λίγες περισσότερες σκέψεις για αυτό το σημείο: Το πολιτικό σύστημα που εξέθρεψε την διαφθορά και την διαπλοκή, παρουσιάζει την κρίση περίπου σαν ένα φυσικό φαινόμενο που χτύπησε την χώρα όπως θα την χτυπούσε ένας σεισμός. Εδώ όμως δεν πρόκειται για σεισμό. Πρόκειται για την κατάρρευση ενός πελατειακού συστήματος, που ξεζούμιζε όλον τον πλούτο της χώρας για να συντηρείται στην εξουσία. Όσο λοιπόν αυτό το πελατειακό σύστημα είναι ζωντανό και προσπαθεί να ξανακερδίσει την εξουσία δεν υπάρχει κανένα περιθώριο θριαμβολογίας! Ακόμα και εάν είχαμε καταφέρει σε δύο χρόνια να φέρουμε την οικονομία στα επίπεδα του 2007, όσο αυτό το σύστημα παραμένει ζωντανό η Ελλάδα θα κινδυνεύει, η ανάπτυξη θα κινδυνεύει, και οι θυσίες του ελληνικού λαού θα κινδυνεύουν να πάνε χαμένες. Μέχρι λοιπόν να πεθάνει οριστικά το παλιό διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εφησυχασμού!

Επιτρέψτε μου μερικά παραδείγματα από τον τομέα της αρμοδιότητας μου:

Που πήγαν τα 20 ΔΙΣ επιδοτήσεων και προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης του 2004-2009; Που πήγαν άλλα 20 δις επιδοτήσεων της πενταετίας 2009-2014; Την ίδια εποχή χάθηκαν την πρώτη πενταετία το 25% του αγροτικού ΑΕΠ και την δεύτερη άλλο 18%.

Για να κατανοήσουμε το πρόβλημα θα πρέπει να συγκρίνουμε αντικειμενικά νούμερα:

Στην Ελλάδα του 2010 είχαμε 9 δις αγροτικό ΑΕΠ και 5,8 δις αγροτικές εξαγωγές. Την ίδια εποχή στην Νέα Ζηλανδία είχαν 6.6 δις αγροτικό ΑΕΠ, αλλά εξαγωγές 20,1 δις. Απογειώνουν τον πρωτογενή τους τομέα με υψηλότατη προστιθέμενη  αξία στην αγροτική μεταποίηση.

Σε κάθε 1€ αξίας προϊόντος της πρωτογενούς παραγωγής, ο τομέας της μεταποίησης τροφίμων-ποτών προσθέτει προϊόν αξίας 0,4€ στην χώρα μας, όταν στην Ισπανία και την Ιταλία το ποσό αυτό ανέρχεται σε 1,5€. (καθ. Χ. Κασίμης).

Σε σύγκριση της αγροτικής οικονομίας ανάμεσα στην Ελλάδα, την Ολλανδία και το Ισραήλ προέβη, ο γενικός διευθυντής Λιανικής Τραπεζικής της Eurobank κ. Ιάκωβος Γιαννακλής μιλώντας στο 3ο συνέδριο αγροτικής επιχειρηματικότητας που διοργάνωσε ο Economist, λέγοντας χαρακτηριστικά:

• Η Ολλανδία με 45 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 1700 ευρώ ανά στρέμμα.

• Το Ισραήλ με 6 εκατ. στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 1290 ευρώ ανά στρέμμα.

• Η Ελλάδα με 37 εκατ. στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 190 ευρώ ανά στρέμμα. Στην Θεσσαλία είναι 321. Να θριαμβολογούμε γιατί η Θεσσαλία είναι καλύτερα από την υπόλοιπη Ελλάδα ή να προβληματιστούμε γιατί είναι δραματικά πίσω από το άνυδρο Ισραήλ;

• Όσο εξακολουθεί ο κτηνοτρόφος μας να χρειάζεται μήνες ή και χρόνια για να βγάλει μία άδεια για σταβλική εγκατάσταση, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο θριαμβολογίας.
• Όσο ο παραγωγός μας εισπράττει τα έσοδα από τον κόπο του με οκτάμηνες ή και δωδεκάμηνες επιταγές.
• Όσο η νοικοκυρά επιλέγει να αγοράσει αρνάκι από την Ελασσόνα και κάποιος επιτήδειος της δίνει αρνάκι από γείτονα χώρα
• Όσο δεν υπάρχουν δασικοί χάρτες και κτηματολόγιο.
• Όσο τα μισά μας βουνά λογγώνουν και δεν μπορούν να βοσκηθούν και τα άλλα μισά από την υπερβόσκηση και τις πυρκαγιές έχουν ερημοποιηθεί και δεν έχουν αρκετή τροφή. Πριν δεκαετίες αυτά τα βουνά τάιζαν τριπλάσια ζώα ενώ σήμερα εισάγουμε ζωοτροφές.
• Όσο στα ευρωπαϊκά σούπερ μάρκετ η φέτα μας πουλιέται 5€
• Όσο συνεχίζει η μαύρη εργασία στα χωράφια.
• Όσο οι σημερινοί πρόεδροι των συνεταιρισμών είναι όμηροι των παλιών αμαρτιών και δεν αναπτύσσεται η υγιής συνεταιριστική επιχειρηματικότητα.

Το πρώτο λοιπόν μήνυμα της σημερινής συνάντησης θα ήθελα να είναι ότι:

Τελειώνουμε με την Ελλάδα του χθες, τελειώνουμε με το πελατειακό κράτος. Οικοδομούμε την Ελλάδα του αύριο οπού με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον η βιώσιμη παράγωγη θα δίνει ένα καλό εισόδημα στον παράγωγο και ούτε ένα ευρώ δεν θα καταλήγει στον παρασιτισμό!!!

Και επιτρέψτε μου τώρα να αναφερθώ στο ολοκληρωμένο σχέδιο που ήδη έχει μπει σε εφαρμογή:

• Συνεργασία και διάλογος: Ήδη υπάρχει εκτενής διάλογος με μελισσοκόμους. Στην δική μας λογική διακυβέρνησης δεν προχωράμε σε καμία απόφαση χωρίς εξαντλητικό διάλογο με τους μελισσοκόμους, τους κτηνοτρόφους, τους άμεσα ενδιαφερόμενους.
• Δασικοί χάρτες: Είμαστε η κυβέρνηση που τόλμησε να αναρτήσει τους δασικούς χάρτες. Ανοίξαμε ένα απόστημα δεκαετιών. Οι πολίτες αυτής της χώρας ήταν όμηροι, πολιτικών, επίορκων δημοσίων υπαλλήλων και της διαπλοκής. Με την ολοκλήρωση των δασικών χαρτών οι παραγωγοί μας θα γίνουν κύριοι της γης τους. Το τονίζω ότι ούτε ένα στρέμμα καλλιεργήσιμης γης δεν θα χαθεί. Ιδιαίτερα οι κτηνοτρόφοι θα κερδίσουν πολύ περισσότερες εκτάσεις.
• Διαχειριστικά σχέδια βοσκήσιμων γαιών: Μία υποχρέωση που την θυμάμαι από την δεκαετία του 80, γίνεται επιτέλους πραγματικότητα. Μαζί με τις περιφέρειες θα δώσουμε μάχη με τον χρόνο για να έχουμε ήδη τις πρώτες μετρήσεις φέτος την άνοιξη. Στόχος μας να προστατεύσουμε το δάσος και να ελαχιστοποιήσουμε την εισαγωγή ζωοτροφών, όπως κάνουν οι Ιταλοί ανταγωνιστές μας στην Σαρδηνία.
• Σταβλικές εγκαταστάσεις: Εκτιμάμε ότι μέσα στον Οκτώβριο ολοκληρώνονται οι εργασίες της επιτροπής με στόχο οι αδειοδοτήσεις να βγαίνουν σε ελάχιστες μέρες!!! Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ακριβώς οι δαιδαλώδεις διαδικασίες που εκτρέφουν την διαπλοκή και τελικά οδηγούν και σε καταστροφή του περιβάλλοντος.
• Ελληνικό σήμα: Έλεγχος, βελτίωση, ταυτοποίηση: Με τον συνάδελφο μου το κύριο Φωτάκη ενώνουμε τις δυνάμεις του ΥΠΑΑΤ με την ΓΓΕΤ, ώστε τα επιστημονικά εργαστήρια όλης της χώρας, σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα και τους παραγωγούς να κάνουν στοχευμένη έρευνα για βελτίωση των ελληνικών φυλών και ποικιλιών, για ταυτοποίηση τους με στόχο την πάταξη των ελληνοποιήσεων και ανάδειξη των ευεργετικών τους ιδιοτήτων για την υγιεινή διατροφή.
• Γαλακτοκομική σχολή: Με τον δήμαρχο Ελασσόνας προσπαθούμε να ιδρύσουμε μία απόλυτα αναγκαία γαλακτοκομική σχολή
• ΤΕΙ Λάρισας: Αξίζει να γνωρίσετε την θαυμάσια δουλειά του ΤΕΙ Λάρισας στην εξοικονόμηση νερού με εξαιρετικές στρεμματικές αποδόσεις.
• Αχελώος: Μιας και μιλάμε για νερό, ακόμα και με την βέλτιστη και πιο χρηστή διαχείριση, ένα λάθος σχέδιο θα οδηγήσει σε λάθος αποτελέσματα: Θέλετε να είστε όμηροι φαραωνικών έργων; Θέλετε να σπαταλάτε νερό και να το αναζητάτε αλλού; Αυτό δεν γίνεται πλέον σε κανένα μέρος του κόσμου και θα ξαναφέρω για παράδειγμα το Ισραήλ. Να θυμίσω ότι αρκετοί από όσους υπερασπίζονται το έργο, ταυτόχρονα υπερασπίζονται την ιδιωτικοποίηση του νερού. Ξέρετε τι κίνδυνο έχετε εάν σε μία διαφορετική πολιτική συγκυρία ιδιωτικοποιηθεί το έργο και πόσο θα σας χρεώνεται η μελλοντική του συντήρηση; Ξέρετε εάν αυτό που σήμερα λένε ότι περισσεύει μεθαύριο μπορεί να λείπει λόγω κλιματικής αλλαγής; Προτιμώ αγρότες αυτάρκεις και όχι αγρότες όμηρους της σπατάλης.
• Στον νέο νόμο για τα νωπά προϊόντα, εξασφαλίζουμε μέγιστο χρόνο αποπληρωμής του παραγωγού μας τους 2 μήνες και κατοχυρώνουμε την υποχρεωτική αναγραφή της προέλευσης του γάλακτος στα τυροκομικά προϊόντα και του κρέατος στα σημεία πώλησης.
• Κοινωνική οικονομία: σε άριστη συνεργασία με το υπουργείο απασχόλησης βάζουμε τα προγράμματα κοινωνικής οικονομίας και στον πρωτογενή τομέα. Εδώ πρέπει να επισημάνω ότι η δουλειά του αγρότη είναι σύνθετη και απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις. Πρέπει να τελειώνουμε με τον μύθο ότι ένας επιστήμονας αξίζει περισσότερο από έναν κτηνοτρόφο. Ένας κτηνοτρόφος ή καλλιεργητής, πρέπει να έχει ιδιαίτερες γνώσεις, να επενδύει χρόνο, χρήματα για τις πρώτες ύλες, να αντιμετωπίζει αντίξοα καιρικά φαινόμενα, να διαπραγματεύεται την πώληση του προϊόντος, οπότε συνειδητοποιούμε γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξαναγυρίσουν οι άνεργοι στον πρωτογενή τομέα. Για τους παραπάνω λόγους θεωρώ ότι για την επιτυχημένη επιστροφή ανέργων στον πρωτογενή τομέα επιβάλλεται η συνδρομή της κοινωνικής οικονομίας.
• Τέλος θέλω να αναφερθώ στην σύνδεση του τουρισμού με τον πρωτογενή τομέα:

Εδώ, ο σημαντικότερος παράγοντας είναι ο άνθρωπος της υπαίθρου. Ο άνθρωπος της υπαίθρου έφτιαξε αυτά τα υπέροχα χωριουδάκια στις Άλπεις το Περτούλι, ή τις Κυκλάδες, ενώ τα έρημα χωριά της Πίνδου είναι αδύνατον να προσελκύσουν τουρίστες παρά την ανυπέρβλητη ομορφιά τους. Και αυτό το ελκυστικό περιβάλλον δεν θα υπήρχε χωρίς τον πρωτογενή τομέα. Για αυτό απέτυχαν τα περισσότερα «δασικά χωριά». Γιατί δεν ήταν χωριά με χωριάτες που ζουν από την γη τους. Αν λοιπόν συνειδητοποιήσουμε τα τεράστια όπλα που  διαθέτουμε θα μπορούσαμε να απογειώσουμε ταυτόχρονα τον πρωτογενή τομέα μαζί με τον τουρισμό.

Αγροτουρισμός με διανυκτερεύσεις σε πραγματικές, κατάλληλα διαμορφωμένες, κτηνοτροφικές μονάδες. Πεζοπορικός τουρισμός, οικοτουρισμός, οινικός τουρισμός, γευσιγνωσία κλπ. Όλα αυτά μπορούν να ζωντανέψουν την ορεινή Ελλάδα και μπορούν να ξεκινήσουν και εδώ στη Θεσσαλία, για έναν πολύ απλό λόγο: Τα ορεινά χωριά της Θεσσαλίας είναι ζωντανά, έχουν επαρκή πληθυσμό και υποδομές, που με μικρές επενδύσεις, μπορούν να πολλαπλασιάσουν την επισκεψιμότητα, να επεκτείνουν την τουριστική περίοδο και να ενισχύσουν σημαντικά το εισόδημα των αγροτών.

Τέλος ως οικολόγος θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο πολύ σημαντικούς πυλώνες: Πρώτα, στην κυκλική οικονομία: Σε όλο τον κόσμο τα υποπροϊόντα της αγροτικής παραγωγής είναι πολύτιμες πρώτες ύλες για πρόσθετη οικονομική δραστηριότητα. Στην Ολλανδία το 40% των κερδών των σφαγίων προέρχεται από τα υποπροϊόντα που στην Ελλάδα είτε τα καίμε, είτε τα πετάμε στα ρέματα. Πάλι θα μνημονεύσω το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας: Τα υπολείμματα τυροκομίας και ελαιοκομίας γίνονται θαυμάσια ζωοτροφή με πολύ καλύτερες αποδόσεις από την Σόγια

Δεύτερος πυλώνας, η ενεργειακή αυτονομία. Δεν μιλάω μόνο για φωτοβολταϊκά: Στην Γερμανία ούτε ένα  στάχυ δεν πάει χαμένο: Ολόκληρες μονάδες παράγουν ενέργεια. Βιομάζα, βιοαέριο και γεωθερμία μπορούν να παράγουν ρεύμα και να προσθέσουν ένα σημαντικό εισόδημα στον αγρότη.

Θεωρώ ότι έχουμε πεδίο δόξης λαμπρό, υπό μία προϋπόθεση: ούτε ένα ευρώ πλέον στον παρασιτισμό!!!

Σας ευχαριστώ

Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα

Το 2017 είναι μια κομβική χρονιά για την ελληνική οικονομία. Θα κλείσει με ρυθμό ανάπτυξης κοντά στο 2% για να επιταχύνει στο 2,4% το 2018. H ανάκαμψη της οικονομίας αποτυπώνεται στην απασχόληση, που καταγράφει συνεχή βελτίωση. Στο πρώτο εξάμηνο φέτος η ανεργία υποχώρησε κατά 1,8 εκατοστιαίες μονάδες στο 22,2%, έπειτα από αθροιστική μείωση κατά 3,0 μονάδες τη διετία 2015-2016. Βεβαίως παραμένει υψηλή και οι θέσεις εργασίας είναι σε μεγάλο ποσοστό μερικής απασχόλησης. Όμως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των εξελίξεων στην απασχόληση δείχνουν μια σημαντική τάση βελτίωσης. Και πρέπει να θυμόμαστε ότι δημιουργείται ένας ευνοϊκός κύκλος, κάθε ένας που βρίσκει δουλειά σήμερα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να βρει και άλλος ένα σε ένα επόμενο διάστημα.

Φέτος πετυχαίνουμε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά τους στόχους του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, και το ίδιο θα γίνει και το 2018. Η υπέρβαση του στόχου για το 2017 επιτρέπει τη διανομή κοινωνικού μερίσματος για την ενίσχυση και προστασία των πιο ευάλωτων συμπολιτών μας.

Η Θεσσαλία μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευτεί το ευνοϊκότερο μακροοικονομικό περιβάλλον ώστε να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.  Διαθέτει σημαντική παράδοση στο συνεταιριστικό κίνημα, στη βιομηχανία, το εμπόριο, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση και ένα νεαρό αλλά σημαντικό πανεπιστήμιο, ΤΕΙ και ερευνητικά ινστιτούτα. Το σχέδιο της κυβέρνησής μας για τη Θεσσαλία είναι η συνολική ανάπτυξη της παραγωγικής δραστηριότητας στις τοπικές συνθήκες, αξιοποιώντας την αγροτική παραγωγή ως πυλώνα για δραστηριότητες με προστιθέμενη αξία που δημιουργείται σε τοπικό επίπεδο και ενισχύει τη δραστηριότητα σε δεύτερο και τρίτο επίπεδο. H μεταποίηση και η βιομηχανία έχουν κεντρικό ρόλο στο σχέδιο της κυβέρνησης για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ιδιαίτερα ο Βόλος έχει παράδοση και έχει δυναμισμό σε αυτόν τον τομέα. Θέλουμε την δυναμική ανασύνταξη της βιομηχανίας μέσα από τις επενδύσεις και δίνουμε κίνητρα για αυτές αλλά  προϋπόθεση είναι ο σεβασμός της εργασίας και των εργαζομένων και της νομοθεσίας για το περιβάλλον.

Όπως εξηγήσαν αναλυτικότερα ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και οι συνεργάτες του, η κυβέρνηση δίνει έμφαση στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή αλλά και την εντάσσει σε συνολικό σχεδιασμό ώστε το προϊόν να αξιοποιείται για την παραγωγή προστιθέμενης αξίας. Αυτό σημαίνει καθετοποίηση της παραγωγής εντός της περιφέρειας και όσο το δυνατό περισσότερο τοπικά. Η Θεσσαλία έχει πολλές τέτοιες μονάδες, καινοτόμες και εξαγωγικές. Πρέπει να στηριχτούν και να τους δοθούν τα κίνητρα για να επεκταθούν.

Θα μιλήσω αναλυτικότερα για το δικό μου το κομμάτι που είναι η φορολογία και θα εξηγήσω τι έχουμε ήδη κάνει για τον αγροτικό κόσμο. Γνωρίζουμε όλοι ότι οι δεσμεύσεις και οι στόχοι για τα φορολογικά έσοδα είναι πολύ ασφυκτικοί και τα περιθώρια πολύ μικρά. Παρόλα αυτά, φέραμε ένα δικαιότερο σύστημα από το προηγούμενο που ευνοούσε σκανδαλωδώς τα υψηλότερα εισοδήματα.

Βασική αλλαγή είναι ότι ξαναφέραμε το αφορολόγητο για τους αγρότες. Να θυμίσω ότι το αφορολόγητο για επαγγελματίες και αγρότες χάθηκε το 2013 με τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Και χάθηκε για να μειωθεί κατά 10 εκατοστιαίες μονάδες ο ανώτατος συντελεστής για τα πολύ ψηλά εισοδήματα.

Εμείς το ξαναφέραμε για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες καθώς και για κάποιους μικροεπαγγελματίες που συνδέονται με τη ζωή των μικρών χωριών και όχι σε ετεροεπαγγελματίες που έχουν ενδεχομένως και αγροτικά εισοδήματα. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι αυτή η διάκριση ήταν και αίτημα του αγροτικού κόσμου. Σημειώνω ότι για την ιδιότητα του κατ’ επάγγελμα αγρότη δεν υπολογίζονται οι συντάξεις ΟΓΑ, η εργασία σε συσκευαστήρια, η εθελοντική εργασία μελών των αγροτικών συνεταιρισμών και των αγροτουριστικών γυναικείων συνεταιρισμών. Ακόμη εξαιρέσαμε τις επιδοτήσεις του 2ου πυλώνα και τις αποζημιώσεις από το φορολογητέο εισόδημα, όπως και την πράσινη και τις συνδεδεμένες έως 12.000 ευρώ.

Το αποτέλεσμα είναι ότι φέτος η συντριπτική πλειονότητα των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών πληρώνουν λιγότερο φόρο για τα εισοδήματα του 2016 και παίρνουν και επιστροφή της προκαταβολής φόρου του προηγούμενου έτους.

Στους  αγροτικούς συνεταιρισμούς, δεν έγινε καμία αλλαγή ως προς την φορολόγησή τους και ο συντελεστής παρέμεινε στο 13%, ευνοϊκότερος από αυτών των επιχειρήσεων, ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί ως κίνητρο για τη δημιουργία νέων συνεταιρισμών και να ενισχύσει τους ήδη υπάρχοντες.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δίνει συνεχώς αόριστες υποσχέσεις με στόχο να βγάλει ωραία σλόγκαν. Πρόσφατα υποσχέθηκε «εισαγωγικό φόρο 9%» χωρίς βέβαια να διευκρινίζει αν αυτό σημαίνει και μείωση του αφορολόγητου για τους αγρότες. Δεν του βγαίνουν τα νούμερα, όπως έχουμε αποδείξει πολλές φορές, και οι υποσχέσεις του συνεπάγονται μειώσεις μισθών και συντάξεων, πράγμα το οποίο αποκρύπτει.

Μεταφέραμε τα αγροτικά εφόδια από το συντελεστή ΦΠΑ του 24% στο 13%. Αυτό ήταν ένα λογικό αίτημα των αγροτών καθώς το προηγούμενο καθεστώς δημιουργούσε ένα σημαντικό γραφειοκρατικό κόστος με τις επιστροφές ΦΠΑ που επιβάρυνε τόσο τους ίδιους όσο και τη φορολογική διοίκηση ενώ το δημοσιονομικό κόστος από την μεταβολή είναι αμελητέο.

Επίσης δίνουμε τη δυνατότητα να επιστρέφεται άμεσα ο ΦΠΑ χωρίς προληπτικό έλεγχο στους αγρότες που έχουν επιστροφή κάτω από 10.000 ευρώ. Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η ρευστότητα των αγροτών και αποδεσμεύονται τα χρήματά  τους ώστε να χρησιμοποιηθούν στην καλλιέργεια. Στην ίδια κατεύθυνση, έχουμε βελτιώσει τη διαδικασία για επιστροφή ΦΠΑ των εξαγωγών, το οποίο αφορά άμεσα αγρότες με αγροτικές επιχειρήσεις. Σημειώνω ότι οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων παρουσίασαν σημαντική κατά 7,6% το 2016. Το 2009 το έλλειμμα στο αγροτικό ισοζύγιο της χώρας ήταν στα -2,4 δισ. ευρώ αλλά σταδιακά μειώνεται και σχεδόν μηδενίζεται έως το 2016 και είναι πλέον έτοιμο να γυρίσει ακόμη και σε πλεόνασμα φέτος.

Έχουμε εξαιρέσει τα αγροτεμάχια από τον συμπληρωματικό φόρο του ΕΝΦΙΑ μέχρι το 2018 ενώ τα αγροτικά και κτηνοτροφικά κτίσματα εξαιρέθηκαν από τον κύριο φόρο και συνυπολογίζονται μόνο στο συμπληρωματικό. Αυτό σημαίνει ότι τα ποσά που καταλογίζονται είναι γενικά μικρά για τη συντριπτική πλειονότητα των αγροτών.

Όσον αφορά το τσίπουρο η πολιτική βούληση και θέση της ελληνικής κυβέρνησης είναι να παραμείνει η κατάσταση ως έχει, δηλαδή μειωμένος φόρος 50% για τσίπουρο και τσικουδιά και 5,9 ευρώ ανά χιλιόγραμμο για τους μικρούς παραγωγούς, τους «διήμερους» αποσταγματοποιούς. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι παραβιάζεται η νομοθεσία της ΕΕ και έχει προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Θα υποστηρίξουμε τις θέσεις μας εκεί και πιστεύουμε ότι θα κερδίσουμε. Εξάλλου η Οδηγία της ΕΕ για τα αποστάγματα βρίσκεται σε στάδιο αλλαγής και είναι λίγο περίεργο που η Επιτροπή έσπευσε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ήδη νομοθετήσαμε την παραγωγή και διακίνηση του χύμα τσίπουρου με την υποχρεωτική τήρηση βιβλίων και στοιχείων από τους διήμερους αποσταγματοποιούς με σκοπό τον καλύτερο έλεγχο της αντίστοιχης αγοράς, την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου αλλά και την προστασία της δημόσιας υγείας.

Στο ίδιο πλαίσιο επεξεργαζόμαστε και πρόσθετους τρόπους για την καλύτερη ρύθμιση της αγοράς του χύμα τσίπουρου προκειμένου να προστατεύσουμε το δημόσιο συμφέρον αλλά και ταυτόχρονα την εθνική μας παράδοση.

‘Oσον αφορά τον Ειδικό Φόρο στο κρασί μπορώ να πω ότι είναι ένα ζήτημα που επεξεργαζόμαστε. Θέλουμε την κατάργησή του και αναζητούμε ισοδύναμα μέτρα για την αντικατάσταση των εσόδων που θα χαθούν.

Κλείνοντας  θα ξανατονίσω ότι η κυβέρνησή μας, όπως αποδεικνύει συνεχώς, αγωνίζεται και εργάζεται ώστε η περίοδος ανάπτυξης στην οποία μπαίνουμε να έχει ξεκάθαρο κοινωνικό πρόσημο και να μην είναι ανάπτυξη για τους λίγους. Θέλουμε να είναι μια ανάπτυξη που θα διαχέεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας και όχι μόνο σε ορισμένες. Απέναντι στην «άνεργη ανάπτυξη», την ανάπτυξη χωρίς δημιουργία απασχόλησης, που επέβαλε ο νεοφιλελευθερισμός προτάσσουμε ένα μοντέλο «ανάπτυξης εντάσεως εργασίας». Στη δική μας αντίληψη η εργασία αποτελεί το βασικό συντελεστή παραγωγής αξίας είτε μιλάμε για τον αγρότη, τον εργάτη, τον υπάλληλο, τον επαγγελματία, τον επιστήμονα.  Για αυτό και το δικό μας αναπτυξιακό μοντέλο συμπεριλαμβάνει κάθε Θεσσαλό και κάθε περιοχή της Θεσσαλίας.