«Θέλω να ευχαριστήσω τη Γερμανική Προεδρία του ΟΑΣΕ και προσωπικά, τον Γερμανό ΥΠΕΞ, Dr. Frank-Walter Steinmeier.
Είμαστε ένας Οργανισμός, ο οποίος έχει κοινές αξίες, αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε σε βάθος τί οράματα έχουμε για τον 21ο αιώνα. Θα πρέπει, επίσης, να επανεξετάσουμε καλύτερα τη γεωπολιτική μας κατάσταση. Η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική δεν είναι σήμερα οι ίδιοι παίκτες που ήταν όταν υπογράφαμε τη Συμφωνία του Ελσίνκι. Η Ευρώπη δεν είναι σήμερα, όπως ήταν πριν από 40 χρόνια, το επίκεντρο του κόσμου. Η Ευρώπη χρειάζεται, όμως, όπως και τότε την εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη σημαίνει κυρίως να υλοποιήσουμε τις Συμφωνίες του Μινσκ. Εμπιστοσύνη σημαίνει ότι θα επιδιώκουμε την εμπέδωση του Κράτους Δικαίου και ότι θα υπερασπιζόμαστε τη Δημοκρατία και, πάνω από όλα, τις αρχές του Οργανισμού μας.
Έχουμε ως εχθρό την τρομοκρατία και θα πρέπει, καταρχάς, να κόψουμε, στην Ευρώπη, τη ροή των κεφαλαίων που την χρηματοδοτούν. Τον Οκτώβριο του 2015, για πρώτη φορά, όλοι οι επικεφαλής των θρησκειών, οι πνευματικοί ηγέτες και οι περισσότεροι ΥΠΕΞ της Μέσης Ανατολής συναντήθηκαν στην Αθήνα, σε μία διεθνή Διάσκεψη για την προστασία των πολιτιστικών και θρησκευτικών κοινοτήτων. Έχουμε την πρόθεση να επαναλάβουμε τη Διάσκεψη και το 2017. Είστε όλοι προσκεκλημένοι. Αυτή τη φορά θα την διοργανώσουμε μαζί με την Αυστρία, την Ιορδανία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μαχόμαστε ενάντια στον αντισημιτισμό και τις διακρίσεις σε βάρος των Ρομά.
Για να ασκήσουμε, όμως, καλύτερη πολιτική στη Μέση Ανατολή, νομίζουμε ότι θα πρέπει να δημιουργήσουμε έναν Οργανισμό, στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή, ανάλογο με αυτόν που διαθέτουμε εδώ στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, δηλαδή τον ΟΑΣΕ. Τις δομές που έχουμε δημιουργήσει και εμπεδώσει εδώ στην Ευρώπη, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, θα πρέπει να τις μεταφέρουμε και σε αυτήν την περιοχή, η οποία είναι αυτή τη στιγμή η πλέον ασταθής περιοχή στον κόσμο. Έτσι, θεωρούμε ότι θα πρέπει να συζητήσουμε μαζί με όλες τις αραβικές χώρες, και φυσικά με το Ισραήλ, πώς θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν τέτοιο θεσμό. Εμείς προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μία προκαταρκτική δομή: οργανώσαμε τη Διάσκεψη της Ρόδου, στην οποία ευρωπαϊκά και αραβικά κράτη συναντήθηκαν και επιχείρησαν από κοινού να συστήσουν έναν παρόμοιο θεσμό.
Τέλος, θα πρέπει ως Οργανισμός να εξετάσουμε πιο επισταμένα το θέμα της μετανάστευσης. Και θα πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε ότι ο λόγος, για τον οποίο έχουμε να αντιμετωπίσουμε τέτοια ζητήματα είναι ο πόλεμος στη Συρία και το Ιράκ και ο εμφύλιος στη Λιβύη. Θα πρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο με την αντιμετώπιση των αιτιών, παρά να συζητούμε μόνο για το θέμα των προσφύγων. Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά η αιτία του βρίσκεται στον πόλεμο, και η Ευρώπη δεν συζητά αρκετά επ’ αυτού.
Τελευταία παρατήρηση. Θα πρέπει να επαναλάβω αυτό που είπα και στο Potsdam. Θεωρώ ότι είναι κρίμα να συναντώνται εδώ εκπρόσωποι 68 κρατών (συμπεριλαμβανομένων των Εταίρων για τη Συνεργασία) και να μην κάνουμε μία εκτεταμένη συζήτηση, αλλά αντιθέτως, να διαβάζουμε δηλώσεις που έχουμε προετοιμάσει. Αυτό δεν θα είναι καλό για την επίλυση των μελλοντικών προβλημάτων.
Σας ευχαριστώ πολύ».
