Γεια σας, φίλες και φίλοι. Είναι σήμερα μια ημέρα χαράς, μια γιορτινή ημέρα για την Πελοπόννησο, μια γιορτινή ημέρα για την Πάτρα, για την Αχαΐα, για τη Δυτική Ελλάδα στο σύνολό της, θα έλεγα. Διότι είναι μια ημέρα που ολοκληρώνεται ένα έργο, που πολλοί πίστεψαν ότι δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ.
Και θέλω, πραγματικά, να ευχαριστήσω όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτή την προσπάθεια. Θέλω να πω ότι η ολοκλήρωση αυτού του έργου έχει έναν ισχυρό συμβολισμό. Δεν είναι μόνον ότι έρχεται να ολοκληρωθεί μετά από πολλά χρόνια και να δείξει ότι η χώρα μας μπορεί. Μπορεί να σταθεί στα πόδια της, μπορεί να ξεπεράσει την κρίση.
Είναι, κυρίως, θα έλεγα, ότι δείχνει το συμβολισμό ότι ανοίγουν δρόμοι μπροστά μας. Ανοίγει ο δρόμος που περιόριζε τη Δυτική Ελλάδα στην επαφή της με το κέντρο της χώρας, με την πρωτεύουσα. Ανοίγει, όμως, ταυτόχρονα και ο δρόμος για να μπορέσουμε σύντομα να βγούμε από αυτή τη μεγάλη περιπέτεια, την πολυετή κρίση και την πολυετή οικονομική επιτροπεία.
Και αυτός είναι ο ισχυρότερος συμβολισμός. Η εικόνα μιας χώρας που παρά τις δυσκολίες, παρά τις τρομακτικές στερήσεις του λαού, του μεγάλου μέρους του λαού και παρά τη μεγάλη περιπέτεια των τελευταίων χρόνων, καταφέρνει να στέκεται στα πόδια της και να ολοκληρώνει έργα, που εκσυγχρονίζουν τις δημόσιες υποδομές, να «ξεκολλάει» έργα που ήταν τελματωμένα εδώ και χρόνια, δεν είναι μια εικόνα χώρας που βρίσκεται σε παρακμή και σε μιζέρια. Αλλά είναι μια εικόνα χώρας που καταφέρνει να ξεπερνά τις δυσκολίες, που πατά στα πόδια της και κοιτά το μέλλον μπροστά.
Θέλω να πω ότι όλο αυτό το δύσκολο διάστημα, όλες αυτές τις δύσκολες ημέρες που περάσαμε τους προηγούμενες μήνες και την περίοδο της πολύ δύσκολης διαπραγμάτευσης, αλλά και τώρα, με πολλούς να παριστάνουν τις Κασσάνδρες και τους κακούς προφήτες, σπεύσαμε να κλείσουμε τα αυτιά, να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε σκληρά, γνωρίζοντας ότι το όφελος από αυτή την προσπάθεια δεν θα το αποκομίσουμε άμεσα, αλλά μακροπρόθεσμα.
Και αυτό νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο δίνει, αν θέλετε, και ένα συμβολικό μήνυμα για το πώς πρέπει από εδώ και στο εξής να δουλεύουμε, πώς πρέπει να αγωνιζόμαστε.
Θέλω, λοιπόν, να ευχαριστήσω όλους όσοι συνέβαλαν. Και θέλω να πω ότι είναι σημαντικό που παραδίδεται ο δρόμος έγκαιρα πριν από τις γιορτές τις πασχαλινές, ώστε να έχουμε, πάνω από όλα, μια ασφαλή και αναίμακτη πασχαλινή έξοδο, καθώς και μια εύκολη και άνετη μετακίνηση.
Δεν θέλω σήμερα να μιλήσω εκτενώς για την ιστορία αυτού του έργου. Γιατί ξέρετε ότι ο δρόμος αυτός, για πολλά χρόνια, είχε γίνει θρύλος από μόνος του. Και κυρίως είχε γίνει θρύλος για την ατελείωτη ταλαιπωρία που εξασφάλιζε στους πολίτες, ιδιαίτερα σε ημέρες, όπως τούτες εδώ τις γιορτινές, τις ημέρες της μαζικής εξόδου και κυρίως αναφέρομαι στην επικινδυνότητά του.
Θέλω, όμως, να πω κάτι, με αφορμή τα όσα είπε ο υπουργός Υποδομών. Βαθιά μας πεποίθηση είναι ότι τα έργα, που πληρώνονται με χρήματα του ελληνικού λαού, έχουν έναν και μοναδικό ιδιοκτήτη: τον ελληνικό λαό που τα πληρώνει και που δικαιούται να δει την ανταποδοτικότητα των χρημάτων που σπαταλά.
Την προηγούμενη εβδομάδα, είπαμε το ίδιο στα Τέμπη, ότι ο ιδιοκτήτης είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό, μάλλον, ενόχλησε ορισμένους, υπήρξαν φωνές διαμαρτυρίας. Εγώ θέλω να το επαναλάβω, όμως, σήμερα και να πω και κάτι ακόμα: Δεν διεκδικεί η κυβέρνηση η δική μου την πατρότητα της ιδέας και του μόχθου και του σχεδιασμού για να υπάρξει ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο στον τόπο. Διότι είναι προφανές ότι όλα αυτά ξεκίνησαν, εδώ και μια δεκαετία.
Αυτό το οποίο διεκδικούμε να μας πιστωθεί, είναι ότι καταφέραμε μετά από τέσσερα σχεδόν χρόνια που τα έργα αυτά είχαν βαλτώσει, να τα ξεκολλήσουμε και να τα ολοκληρώσουμε σε ένα χρόνο που νομίζω ότι, κατά κοινή ομολογία, ήταν χρόνος ρεκόρ για αντίστοιχα έργα της ίδιας κλίμακας.
Επιτρέψτε μου να πω και κάτι άλλο: Τα έργα όταν παραδίδονται, όταν ολοκληρώνονται, έχουν ούτως ή άλλως πολλούς πατεράδες. Αντιθέτως, τα έργα που σκαλώνουν, τα έργα που βαλτώνουν, τα έργα που υπερκοστολογούνται, τα έργα που δεσμεύονται και δεσμεύουν χειροπόδαρα το ελληνικό Δημόσιο διότι έχουν προβληματικές συμβάσεις, αυτά τα έργα, δυστυχώς, δεν έχουν κανένα πατέρα.
Και κανείς δεν έχει κάνει ποτέ αυτοκριτική σε αυτό τον τόπο. Κανείς δεν έχει αναλάβει το παραμικρό κομμάτι της ευθύνης για το πώς, για χρόνια τώρα, αυτά τα οποία σας ανέφερα πιο πριν, αυτές οι συνθήκες της υπερκοστολόγησης, των συμβάσεων που έδεναν το δημόσιο συμφέρον χειροπόδαρα, δεν ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Και αυτή είναι μια συζήτηση, την οποία κάποια στιγμή πρέπει να την κάνουμε και να την κάνουμε σοβαρά. Γιατί δεν αφορά μόνον το χθες, αφορά και το αύριο.
Εγώ θέλω μονάχα να πω το εξής: ότι σήμερα ολοκληρώνεται ένα έργο που εκσυγχρονίζει το οδικό δίκτυο της χώρας, ένα μεγάλο έργο για την Πάτρα και την Πελοπόννησο και τη Δυτική Ελλάδα. Ένα έργο που όταν το αναλάβαμε ήταν εξαιρετικά δύσκολο να φανταστούμε ότι μέσα σε δύο χρόνια θα καταφέρουμε σήμερα, εδώ, να κάνουμε όλοι μαζί τα εγκαίνια. Ένα έργο που ήταν αδιανόητο να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί, εάν δεν είχε γίνει μια πολύ σοβαρή προσπάθεια σκληρής διαπραγμάτευσης με τους παραχωρησιούχους και τους κατασκευαστές. Διαπραγματεύσεις που εξορθολόγησαν τις απαιτήσεις από το Δημόσιο, εξασφάλισαν ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα με καταληκτική ημερομηνία παράδοσης για το έργο, καθώς επίσης και ποινικές ρήτρες σε περίπτωση υπέρβασης των προθεσμιών. Η επαναδιαπραγμάτευση αυτή ήταν δύσκολη, αλλά εξασφάλισε και όφελος για το Δημόσιο και τους φορολογούμενους δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με τις αρχικές απαιτήσεις των παραχωρησιούχων.
Αποδείξαμε, έτσι, ότι ο τρόπος να προχωρούν και να ολοκληρώνονται τα έργα, ακόμα και σε δύσκολες περιόδους για την οικονομία και τα δημοσιονομικά της χώρας, είναι να υπάρχει πολιτική βούληση και συναντίληψη και αποκλειστικός στόχος η κατοχύρωση και η προστασία του δημόσιου συμφέροντος. Ίσως, βέβαια, λέω πράγματα, τα οποία θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα. Όλοι μας, όμως, γνωρίζουμε ότι δεν ήταν πάντα αυτονόητα σε αυτό τον τόπο.
Έτσι, λοιπόν, σήμερα, παραδίδουμε στους πολίτες ένα ολοκληρωμένο έργο πολλαπλής σημασίας. Ένα έργο το οποίο κάνει την απόσταση της Πάτρας από την Αθήνα σχεδόν μιάμιση ώρα, μία ώρα και σαράντα λεπτά, αλλά συνδέει ακόμη πιο άμεσα την πρωτεύουσα της χώρας συνολικά με τις Περιφέρειες της Πελοποννήσου, της Δυτικής Στερεάς και της Ηπείρου και σε συνδυασμό με την Ιόνια Οδό, που παραδίδεται αμέσως μετά το Πάσχα, φέρνει τη Δυτική Ελλάδα πιο κοντά στο κέντρο της χώρας. Ένα έργο, το οποίο –θα έλεγα- είναι εξαιρετικά σημαντικό, όχι μόνο για τις μετακινήσεις των πολιτών, αλλά και για τις εμπορευματικές μεταφορές από και προς το Λιμάνι της Πάτρας, μια από τις σημαντικότερες, τη σημαντικότερη πύλη της Ελλάδας προς τη Δυτική Ευρώπη.
Και θα έλεγα ότι υπ΄ αυτή την έννοια είναι και ένα έργο υπερτοπικής σπουδαιότητας, σημαντικό για την οικονομική ανάπτυξη μιας ευρύτερης περιοχής. Σημαντικό για τον τουρισμό, σημαντικό για τον πολιτισμό, τις υπηρεσίες, το εμπόριο, τον πρωτογενή και τον δευτερογενή τομέα.
Η παράδοση ενός τόσο μεγάλης σημασίας έργου, όπως ο οδικός άξονας Κορίνθου-Πατρών, θα δημιουργήσει νέες προϋποθέσεις ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή και αυτό για μένα έχει ιδιαίτερη σημασία.
Θα ήθελα, όμως, να πω ότι ο σχεδιασμός μας για έργα που αναβαθμίζουν την Περιφέρεια και στηρίζουν την παραγωγική ανάπτυξη, δεν είναι ένας σχεδιασμός που εξαντλείται εδώ. Προτεραιότητα και αντικείμενο άμεσου προγραμματισμού είναι και η υλοποίηση του δρόμου Πάτρας-Πύργου, ενός οδικού άξονα συνολικού μήκους 75 χιλιομέτρων, από τα οποία τα 62 περίπου θα διαμορφωθούν με νέα χάραξη. Ένας δρόμος, του οποίου οι μελέτες έχουν ολοκληρωθεί και η δημοπράτησή του προχωρά με απόλυτη διαφάνεια και ο οποίος, ως προέκταση του δρόμου που παραδίδεται σήμερα, θα κάνει ακόμα πιο προσιτή, με απόλυτη οδική ασφάλεια, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες, μια από τις πιο όμορφες, μια από τις πιο παραγωγικές περιοχές της Πελοποννήσου, η οποία, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, θα έλεγε κανείς ότι είχε μείνει παραμελημένη.
Επικουρικά, το υπουργείο Υποδομών προγραμματίζει και υλοποιεί έργα συνολικής αναβάθμισης του οδικού δικτύου της περιοχής. Και οφείλω, εδώ μια αναφορά στο σχεδιασμό μας για τον εκσυγχρονισμό της σιδηροδρομικής γραμμής Αθήνα – Πάτρα. Μιας γραμμής, που κατά τη διάρκεια μιας αναπτυξιακής πορείας του τόπου, πλέον του ενός αιώνα, δυστυχώς παραμένει ακόμα με τις προδιαγραφές που είχε επί Χαριλάου Τρικούπη.
Και παραμένει έτσι –θα έλεγα- όχι γιατί κάποιος τον ξέχασε. Αλλά γιατί ο σιδηρόδρομος, ως κοινωνικό μέσον μαζικής μεταφοράς, με εξαιρετική οικολογική σπουδαιότητα, αφέθηκε έξω από το κυρίαρχο της προηγούμενης δεκαετίας μοντέλου ανάπτυξης. Και υπό αυτή την έννοια, δεν μπόρεσε ποτέ να μπει σε ένα σχεδιασμό προς υλοποίηση, αφέθηκε στην τύχη του.
Η δική μας λογική είναι ότι ο σχεδιασμός για τα έργα υποδομών, πρέπει να ξεκινάει και να καταλήγει σε ένα στόχο: στη μεγιστοποίηση του κοινωνικού οφέλους.
Γι΄ αυτό, ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου σε ολόκληρη τη χώρα πρέπει να είναι και είναι κεντρική επιλογή στο σχεδιασμό μας. Και για την περιοχή εδώ της Πελοποννήσου, όπου ο σιδηρόδρομος –να θυμίσω- ξεκίνησε ως σύμβολο εκσυγχρονισμού και κατέληξε να είναι σύμβολο καθυστέρησης και εγκατάλειψης. Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι αυτονόητο, ειδικά γι΄ αυτήν εδώ την περιοχή, τι σημαίνει κοινωνικό όφελος και ποιο είναι το κοινωνικό όφελος.
Προχωράμε, λοιπόν, σε μια σιδηροδρομική γραμμή διπλή, ηλεκτροκινούμενη, κανονικού εύρους, που θα μειώσει σημαντικά το χρόνο διαδρομής και δια του σιδηροδρόμου από την Αθήνα στην Πάτρα. Θα μεταφέρει κόσμο με άνεση και ασφάλεια, όπως σε κάθε τμήμα του σύγχρονου ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου. Και το έργο αυτό, επίσης, προχωράει με γρήγορους ρυθμούς.
Τώρα βρισκόμαστε, σε συνεννόηση με τους φορείς της Πάτρας για την αναζήτηση της βέλτιστης λύσης για το πώς το τραίνο θα συνδεθεί με την πόλη και θα μετατρέψει το Λιμάνι της Πάτρας σε κέντρο συνδυασμένων μεταφορών.
Παράλληλα, στο πλαίσιο του ίδιου έργου, προγραμματίζουμε και την επέκταση του Προαστιακού Σιδηροδρόμου σε μεγάλο τμήμα του αστικού ιστού της Πάτρας, ώστε να αντιμετωπιστεί με τον πλέον οικολογικό τρόπο το ζήτημα των συγκοινωνιών στην πόλη, αλλά και το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης.
Στην Πάτρα έχουν ολοκληρωθεί ήδη τα έργα που είχαν προγραμματιστεί για αυτή τη φάση στο νέο Λιμάνι. Τα αρμόδια Υπουργεία, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Λιμένος Πατρών, σχεδιάζουν ήδη την επόμενη φάση και μελετούν τις προτάσεις για την περεταίρω αναβάθμιση μιας από τις πιο σημαντικές υποδομές της πόλης.
Παράλληλα με αυτό το σχεδιασμό, ολοκληρώνουμε και είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς και περήφανοι γι’ αυτό, μια υπόσχεση χρόνων, την οποία και εγώ προσωπικά, στην κεντρική πλατεία της Πάτρας, έδωσα και πριν τις εκλογές: στην παραχώρηση του Παραλιακού Μετώπου της Πάτρας στον Δήμο, προκειμένου να διατεθεί στους πολίτες για την αναψυχή, για πολιτιστικές δραστηριότητες. Είναι ένα έργο που θα δώσει μια άλλη εικόνα και μια άλλη πνοή, μια άλλη ζωντάνια στην πόλη των Πατρών και τους κατοίκους, τους πολίτες της Πάτρας.
Και να πω εδώ, ότι η παραχώρηση τέτοιου είδους χώρων για δημόσια χρήση, όπου αυτό είναι εφικτό, αποτελεί μια σταθερή μας επιλογή, με μοναδικό κριτήριο τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών.
Διότι, φίλες και φίλοι, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι πέρα από τα μεγέθη, τα νούμερα των κονδυλίων, των δαπανών και τα οποία πολύ ερίζουμε, πέρα, λοιπόν, από τα κέρδη και τις ζημιές, υπάρχει και κάτι ανεκτίμητο που δεν μπορούμε εύκολα να το μετρήσουμε σε κέρδη ή ζημιές, όπως μετράμε όταν ολοκληρώνουμε ή όταν σχεδιάζουμε ένα δημόσιο έργο. Και αυτό το ανεκτίμητο είναι η ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Η δυνατότητα των κατοίκων μιας πόλης να ζουν σε συνθήκες ποιότητας ζωής. Διότι για εμάς οι ανάγκες των ανθρώπων πρέπει να είναι πάνω από τα κέρδη.
Φίλες και φίλοι,
στην περιοχή της Αχαΐας, όπως και στο σύνολο της ελληνικής περιφέρειας, γίνεται μια συστηματική δουλειά σε πολλά μέτωπα. Μια δουλειά η οποία γίνεται χωρίς θόρυβο και αρχίζει σιγά-σιγά να αποδίδει καρπούς.
Επιτρέψτε μου, να αναφερθώ σε κάποια από αυτά τα έργα. Είναι τα τεχνικά έργα που θα αναβαθμίσουν το δίκτυο υδροδότησης στην Πάτρα.
Είναι επίσης τα αρδευτικά έργα που προγραμματίζονται και υλοποιούνται σε όλο τον νομό, για τη στήριξη της πρωτογενούς παραγωγής.
Αλλά είναι και τα αντιπλημμυρικά έργα που προστατεύουν την κοινωνία και την παραγωγή από φυσικές καταστροφές.
Η στήριξη της τοπικής οικονομίας, προωθείται και μέσα από τα επιχειρησιακά προγράμματα του ΕΣΠΑ, στα οποία η χώρα μας, τα τελευταία δύο χρόνια, καταγράφει ρεκόρ απορροφητικότητας, κάτι το οποίο επισημαίνεται πλέον και από τα πιο επίσημα χείλη των ευρωπαϊκών θεσμών, όπως η αρμόδια Επίτροπος για τα κονδύλια συνοχής, η Ρουμάνα κυρία Κρετσού, ανέφερε την προηγούμενη εβδομάδα κατά την εγκαινίαση των Τεμπών, αλλά και τις συνεντεύξεις που έδωσε εδώ.
Ότι είχαμε ένα πολύ σημαντικό ρεκόρ. Την περίοδο, την πιο σκληρή της κρίσης καταφέραμε να ανεβάσουμε την απορροφητικότητα σχεδόν στο 98%. Δεν έμεινε ούτε ευρώ ανεκμετάλλευτο. Δυστυχώς στο παρελθόν δεν συνέβαινε το ίδιο. Και αυτή, κατά την άποψή μου, είναι μία από τις αιτίες της σταθεροποίησης της οικονομίας. Το γεγονός δηλαδή ότι έχουμε καταφέρει για πολύ συγκεκριμένους λόγους, θα έλεγα, να απορροφήσουμε όλους τους πόρους, αναδεικνύοντας τα κονδύλια συνοχής σε ένα ισχυρό και ταυτόχρονα διαφανές αναπτυξιακό εργαλείο, στο οποίο υπάρχει η ευρύτερη δυνατή πρόσβαση.
Παράλληλα, ρίχνουμε το βάρος στην κοινωνική πολιτική και ιδιαίτερα στη στήριξη της Δημόσιας Υγείας στην περιφέρεια και ιδιαίτερα εδώ στην Αχαΐα. Με προσλήψεις επικουρικού, αλλά και μόνιμου προσωπικού στα Νοσοκομεία μετά από πολλά χρόνια, μάλιστα.
Και με την αύξηση του προϋπολογισμού των Νοσοκομείων, καθώς και με τον προγραμματισμό της λειτουργίας 10 ιατρείων γειτονιάς σε ισάριθμες περιοχές της πόλης των Πατρών.
Δεν θέλω να σας κουράσω, όμως.
Θέλω να κλείσω με το εξής: Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές για τη χώρα, δεν εγκαταλείψαμε ούτε στιγμή την προσπάθεια, με όσες δυνάμεις είχαμε και με όποιους τρόπους είχαμε, να στηριχτεί η χώρα, η κοινωνία και οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
Σήμερα υπάρχει μια εμφανής διαφορά. Μια εμφανής διαφορά που είναι ίσως η ευτυχής συγκυρία των εγκαινίων σήμερα, απ’ ό,τι αν γινόταν, για παράδειγμα, πριν από 15-20 ημέρες. Ποια είναι αυτή η διαφορά; Ο ορίζοντας εξόδου από την μακρόχρονη περιπέτεια της λιτότητας και της επιτροπείας είναι πλέον ορατός. Και σε αυτό το πλαίσιο, η παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου θα είναι από εδώ και στο εξής η άμεση προτεραιότητα.
Ανασυγκρότηση, με κριτήριο, το δημόσιο όφελος και τη δημιουργία υποδομών, που θα μπορούν να τις καρπώνονται οι πολλοί και όχι να κερδίζουν οι λίγοι. Αλλά, το μέγιστο κοινωνικό όφελος είναι η δυνατότητα που έχουν οι πολίτες, τα χρήματα που οι ίδιοι δίδουν, μέσα από τη φορολογία, να αξιοποιούνται μέχρι το τελευταίο ευρώ και να γυρνάνε πίσω σε υποδομές κοινωνικής στήριξης, αλλά και σε υποδομές που θα κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη, τη ζωή τους καλύτερη.
Το χρωστάμε στους πολίτες. Και ιδίως το χρωστάμε σε έναν λαό που έχει κάνει τόσες θυσίες, προκειμένου να παραμείνει η χώρα στον στενό πυρήνα του ευρώ. Να παραμείνει η χώρα, ως μία χώρα που παίζει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις στην Ευρώπη και στην ευρύτερη περιοχή, ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης και αποσταθεροποίησης.
Το χρωστάμε στους πολίτες της Πελοποννήσου, της Αχαΐας, της Πάτρας. Αυτό το έργο τους ανήκει και αυτό το έργο θεμελιώνει την πορεία προς ένα καλύτερο αύριο σε αυτό τον τόπο με περισσότερη αισιοδοξία, με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Η χώρα μπορεί να πατήσει ξανά στα πόδια της. Η χώρα μπορεί να βγει σύντομα από αυτή την περιπέτεια.
Και θέλω να ευχαριστήσω όλους, όσοι είστε σήμερα εδώ και όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτή την προσπάθεια και σε αυτό το αποτέλεσμα. Ο δρόμος, λοιπόν, ανοίγει. Ανοίγει ο δρόμος προς το μέλλον και για τη χώρα.
Να είστε καλά, καλή δύναμη! Γεια σας!
Ομιλία Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστου Σπίρτζη
Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ, Σεβασμιότατε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κύριοι Περιφερειάρχες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, κύριοι Δήμαρχοι, κυρία Πρύτανη, φίλες και φίλοι.
Σήμερα λήγει η πολυετής απομόνωση της Πάτρας, της Δυτικής Ελλάδας, της Ηπείρου και των Επτανήσων. Τελειώνει οριστικά ο οδικός αποκλεισμός της Πάτρας για περισσότερο από 10 χρόνια τώρα, της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας μας.
Τελειώνει οριστικά η αγωνία του ατυχήματος στο δρόμο που έχει ποτιστεί με αίμα σε όλο του το μήκος Δεν υπάρχει οικογένεια της Δυτικής Ελλάδας, της Ηπείρου, που δεν έχει θρηνήσει το χαμό αγαπημένου του προσώπου σε αυτό το δρόμο.
Φίλες και φίλοι, όταν ο Πρωθυπουργός κάλεσε πολλούς από εμάς να εισφέρουμε στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση και την ύφεση. Τα έργα της χώρας ήταν τελματωμένα, με ένα απίστευτο κουβάρι εμποδίων, εκκρεμοτήτων, εμπλοκών και αντιδράσεων και το πιθανότερο ήταν ότι δεν θα ολοκληρώνονταν ποτέ.
Η Ολυμπία Οδός η σύνδεση Κορίνθου – Πατρών, ξεκίνησε το 2007. Το 2015 οχτώ χρόνια αργότερα, είχε υλοποιηθεί μόλις το 50% του έργου. Σήμερα έπρεπε να παραδινόταν ένα μεγαλύτερο έργο. Ένα έργο που θα περιλάμβανε τον Πύργο, την Τσακώνα, το Καλό Νερό. Στα τελευταία δύο χρόνια οι υπεύθυνοι για το τελμάτωμα των έργων, για τη μείωση του φυσικού αντικειμένου, για τις προχειρότητες ή τις σκοπιμότητες, μας κατηγόρησαν για όλα: Για τις υπέρογκες αποζημιώσεις των συμβάσεων που περικόψαμε, τις οποίες τις βάφτισαν πανωπροίκια. Για την εξαίρεση και τη δήθεν καθυστέρηση του Πάτρα – Πύργος – Τσακώνα – Καλό Νερό. Ακόμα και για τα υπέρογκα διόδια των συμβάσεων που εκείνοι δέσμευσαν τους πολίτες στη φάση κατασκευής.
Ένα μήνα πριν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μιλούσαν για φιάσκο στην Κορίνθου – Πατρών και δήθεν ψεύτικες εξαγγελίες. Πριν λίγες μέρες ο Πρωθυπουργός παρέδωσε τον αυτοκινητόδρομο Αθηνών – Θεσσαλονίκης, τις σήραγγες των Τεμπών και του Πλαταμώνα.
Στις λιγοστές μέρες που μεσολάβησαν κατηγορηθήκαμε ότι εάν δεν είχε εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, θα τελείωναν γρηγορότερα τα έργα, ότι αμαυρώσαμε τα έργα, ότι δεν καλέσαμε τα κόμματα, ότι δεν έχουμε αστική ευγένεια. Απαντάμε με τη δική μας ευγένεια παραδίδοντας τα έργα στον ελληνικό λαό σε πρωτοφανή χρόνο με μικρότερο κόστος, σημαντικά μικρότερο κόστος, με διαφάνεια και με αποτελεσματικότητα. Απαντάμε με τη δική μας ευγένεια και το δικό μας πατριωτισμό, με την υπερπροσπάθεια που αναγνωρίζεται από τους πολίτες, αλλά και από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να αναζητούμε οποιαδήποτε άλλου είδους στήριξη. Όποια προηγούμενη κυβέρνηση υλοποιούσε αυτό που υλοποιήσαμε τα δυο τελευταία χρόνια, για δυο χρόνια θα ήταν οι αναμορφωτές της χώρας.
Θα συνεχίσουμε με έργα χρήσιμα για το λαό μας, για την κοινωνία μας, για τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις, όσο και εάν προσπαθούν να μας αποδομήσουν.
Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε με έργα τις εγκαταλελειμμένες και αποκλεισμένες περιοχές της χώρας. Θα συνεχίσουμε, την ομαδική κυβερνητική δουλειά όλων μας με τη συνεχή και ακάματη επίβλεψη του Πρωθυπουργού, την ολοκλήρωση της προσπάθειας μας για την πλήρη ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, αυτής που δώρισαν.
Θα συνεχίσουμε την ομαδική δουλειά για να προχωρήσουμε τη νέα γενιά έργων. Δεν μπορώ, είναι χρέος μου, να μην αναφέρω την καθοριστική συνδρομή του Υπουργού Επικρατείας του Αλέκου Φλαμπουράρη που σήμερα παρευρίσκεται εδώ, του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας Αλέξη Χαρίτση, των Υπουργών Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Δικαιοσύνης. Η ομαδική δουλειά συνεχίζεται. Οι δρόμοι μας θα γίνουν πολύ σύντομα δρόμοι δικτύων και ασύρματης κάλυψης δεδομένων σε συνεργασία με τον Υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής τον Νίκο Παππά. Ολοκληρώνεται ο σχεδιασμός τις επόμενες μέρες.
Θα ήταν επίσης παράλειψη να μην ευχαριστήσω τα στελέχη του Υπουργείου Υποδομών, τους Γενικούς Διευθυντές, τους Διευθυντές, τον Γενικό Γραμματέα Υποδομών τον Γιώργο Δέδε και τους συνεργάτες μου. Ας το σκεφτούν όσοι θέλουν την αποδόμηση των δημόσιων υπηρεσιών.
Θα ήταν επίσης παράλειψη να μη συγχαρώ το ελληνικό τεχνικό δυναμικό, τους μηχανικούς, τις εργοληπτικές εταιρείες, τους μελετητές και τους συμβούλους, που συνεργαστήκαμε με καλή διάθεση και ζήλο. Αν αυτή η ομαδική δουλειά δεν απέδιδε, η χώρα θα ήταν καταδικασμένη να επιστρέψει περίπου 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και σε ρήτρες και σε αποζημιώσεις. Ένα μνημόνιο δηλαδή μόνο για τους αυτοκινητόδρομους.
Τα έργα – και θέλω να το δηλώσω αυτό – για μας θα ολοκληρωθούν όταν εγκατασταθεί το αναλογικό ηλεκτρονικό σύστημα λειτουργίας, όταν μειωθούν τα διόδια και όταν ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εγκαινιάσει τη σύνδεση της Πάτρας με την Καλαμάτα, την ολοκλήρωση του οδικού δικτύου της Πελοποννήσου.
Φίλες και φίλοι παραδίδουμε ένα ενιαίο σύγχρονο αυτοκινητόδρομο συνολικού μήκους 202 χιλιόμετρα με 12 σήραγγες συνολικού μήκους 18 χιλιομέτρων, 43 νέες γέφυρες, 133 διαβάσεις και 23 γέφυρες για τη διασφάλιση επικοινωνίας εκατέρωθεν του δρόμου, 13 νέους ανισόπεδους κόμβους.
Το συνολικό κόστος μαζί με το κόστος των απαλλοτριώσεων ανέρχεται σε 2 δισεκατομμύρια 57 εκατομμύρια ευρώ. Τιμώντας την Πελοπόννησο, την Κόρινθο, την Αχαΐα, την ιστορία μας, ονοματοδοτούμε τις σήραγγες της Ολυμπίας Οδού ως εξής: στο Νομό Κορινθίας η σήραγγα στο Χελιδόνι παίρνει το όνομα του αρχαίου Έλληνα φιλόσοφου Διογένη.
Οι σήραγγες στο Δερβένι και στα Μαύρα Λιθάρια παίρνουν τα ονόματα των οπλαρχηγών της επανάστασης Νίκου Πετιμεζά και Παναγιωτάκη Γεραρή που παρά τις αντιθέσεις τους, συνασπίστηκαν στον εθνικό αγώνα και νίκησαν. Το τίμημα της ιστορίας τους βρίσκεται στον αντίποδα όσων «πατριωτών» δυναμίτιζαν την προσπάθεια της διαπραγμάτευσης πριν λίγες μέρες.
Στο Νομό Αχαΐας η σήραγγα της Αιγείρας παίρνει το όνομα του φοιτητή συναδέλφου Πάνου Μυλωνά μηχανολόγου μηχανικού, τιμώντας όλους τους φοιτητές συμπολίτες μας που έχασαν τη ζωή τους σε αυτό το δρόμο. Είναι μαζί μας οι γονείς τους και μαζί με το Υπουργείο και όλους τους ανθρώπους και τα ιδρύματα που νοιάζονται για την οδική ασφάλεια, να πούμε ότι έχουμε πάρα πολύ δουλειά.
Η σήραγγα της Ακράτας παίρνει το όνομα του Αντιστασιακού Καπετάν Νικήτα, Νικόλαου Πολυκράτη. Η σήραγγα του Πλατάνου παίρνει το όνομα του ποιητή μας Κωστή Παλαμά. Η σήραγγα της Βολίμης παίρνει το όνομα του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου.
Η σήραγγα του Πάνορμου παίρνει το όνομα του ανθρώπου που η δολοφονία του σημάδεψε τη γενιά μας, το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα. Του Νίκου Τεμπονέρα.
Η σήραγγα της Παναγοπούλας παίρνει το όνομα του πρώην Πρωθυπουργού, του ανθρώπου που ενέπνευσε πολλούς από εμάς σήμερα, όπως σήμερα μας εμπνέει ο Αλέξης Τσίπρας, του Ανδρέα Παπανδρέου. Προσπαθούμε αύριο να παραδώσουμε τη μεγάλη σήραγγα της Κλόκοβας για να μετακινηθούν οι πολίτες της Αιτωλοακαρνανίας και της Ηπείρου με ασφάλεια. Μια σήραγγα, που σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα έπρεπε να παραδοθεί τον Αύγουστο. Μεθαύριο η Πάτρα θα απέχει από την Αθήνα 1,5 ώρα πλέον. Θα έρχομαι τρεις μέρες συνέχεια θα πιούμε ούζο, σας προσκαλούμε με τον Περιφερειάρχη και τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για να γιορτάσουμε το νέο δρόμο.
Δεν θα κουραστούμε να το λέμε ξανά και ξανά. Τα έργα δεν ανήκουν σε καμία Κυβέρνηση, σε κανέναν Υπουργό, Περιφερειάρχη ή Δήμαρχο. Τα έργα ανήκουν στο μοναδικό ιδιοκτήτη που τα πληρώνει, τον ελληνικό λαό. Καλώ τον Πρωθυπουργό της γενιάς μας, τον Πρωθυπουργό της εξόδου από την κρίση, τον Αλέξη Τσίπρα να παραδώσει στο μοναδικό ιδιοκτήτη τον ελληνικό λαό, την Ολυμπία Οδό και να βγάλει οριστικά από την απομόνωση την Πάτρα, τη Δυτική Ελλάδα, την Αιτωλοακαρνανία, την Ήπειρο και τα Επτάνησα. Ευχαριστώ πολύ.
