Ευχαριστώ θερμά τον προλαλήσαντα για την υποδοχή και τα θερμά του λόγια. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του ΔΣ της Concordia για την τιμητική πρόσκληση να μιλήσω σε αυτή την πολύ σημαντική εκδήλωση.
Γιατί πιστεύω ότι ακριβώς τέτοιες πρωτοβουλίες είναι σήμερα αναγκαίες ώστε να ανοίξει η μεγάλη συζήτηση και να μπουν οι βάσεις για τη μετάβαση σε μια περίοδο δυναμικής και βιώσιμης ανάπτυξης για τη χώρα μας.
Για τη χώρα μας, που εδώ και μια επταετία βιώνει τις σκληρές συνέπειες στρεβλών επιλογών.
Είτε αυτές ήταν οι επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων που οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, είτε των εταίρων μας στην Ευρώπη που μας υπέδειξαν από την αρχή της κρίσης τη λάθος συνταγή για την υπέρβασή της.
Όμως σήμερα, νομίζω, δεν χρειάζεται να μιλήσουμε άλλο για το παρελθόν.
Είναι προτιμότερο να κοιτάξουμε στο μέλλον.
Και να πάρουμε τις αναγκαίες αποφάσεις ώστε αυτό το μέλλον, να είναι ένα μέλλον ανάπτυξης, ευημερίας και ευκαιριών αλλά κυρίως να είναι ένα μέλλον κοινωνικής δικαιοσύνης.
Και αυτή τη μεγάλη προσπάθεια αξίζει να την κάνουμε όλοι μαζί.
Η κυβέρνηση, οι εταίροι μας, πάνω από όλα όμως ο ελληνικός λαός, οι Έλληνες πολίτες, οι εργαζόμενοι αλλά και οι υγιείς επιχειρήσεις., η υγιής επιχειρηματική βάση.
Που με τις επενδύσεις τους σε μια χώρα γεμάτη ευκαιρίες μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και μπορούν να παράξουν νέο πλούτο.
Σήμερα η Ελλάδα πιστεύω ότι έχει κάθε δυνατότητα να ξανακοιτάξει προς το μέλλον με αισιοδοξία. Και αυτό δεν είναι μια ευχή, θα μιλήσω με στοιχεία. Όλα τα στοιχεία προδιαγράφουν μια θετική πορεία. Το α’ τρίμηνο του 2017 έκλεισε με μεγέθυνση, μετά από πολλά χρόνια, παρά την αβεβαιότητα που δημιούργησε η παρατεταμένη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς ενόψει της β΄ αξιολόγησης.
Οι περισσότεροι δείκτες, όπως αυτοί της ιδιωτικής κατανάλωσης, του εμπορίου, των εξαγωγών, των επενδύσεων αλλά κυρίως της απασχόλησης – που μας αφορά ιδιαίτερα καθώς έχουμε μια τρομακτική ανεργία στη χώρα από το 2010 και μετά – οι περισσότεροι, λοιπόν, δείκτες και κυρίως ο δείκτης της απασχόλησης, ανακάμπτουν.
Σήμερα ανακοινώθηκαν τα επίσημα στοιχεία της «ΕΡΓΑΝΗΣ» από το υπουργείο Εργασίας, σύμφωνα με τα οποία τον φετινό Μάιο, τον Μάιο του 2017, είχαμε ένα σπουδαίο ρεκόρ δεκαεξαετίας καθώς δημιουργήθηκαν 89.500 καθαρές θέσεις εργασίας στην Ελλάδα.
Θέσεις εργασίας που έρχονται να προστεθούν στις 92.000 θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν τον Απρίλιο, που επίσης είναι η καλύτερη επίδοση προσλήψεων για τον αντίστοιχο μήνα, από το μακρινό 2001, πολύ πριν δηλαδή η χώρα μας μπει στη δίνη , στη μεγάλη αυτή περιπέτεια της κρίσης.
Και αυτό δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες που διανοίγονται μπροστά μας. Αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει. Αποδεικνύει ότι βρισκόμαστε σε ένα momentum ανάκαμψης.
Αρκεί αυτή τη σπουδαία ευκαιρία που έχουμε μπροστά μας, να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη. Η Ελλάδα είναι έτοιμη. Οι επενδυτές είναι έτοιμοι. Οι αγορές είναι έτοιμες.
Και το μόνο που τελικά όλοι περιμένουν είναι ένα σήμα από την πολιτική ηγεσία της Ευρώπης αλλά και από τους θεσμούς, ένα σήμα ότι μπορούν , οι επενδυτές, να εμπιστευθούν ξανά την Ελλάδα. Ένα σήμα, ο «λευκός καπνός» που λέμε, ότι οι εταίροι μας θα κάνουν ότι είναι αναγκαίο για να μπει η ανάπτυξη πρώτη στην ατζέντα των προτεραιοτήτων της επόμενης περιόδου.
Και πιστεύω ότι τις επόμενες μέρες έχουμε την χρυσή ευκαιρία να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι τώρα που διεξάγεται αυτή η κρίσιμη συζήτηση στην Ευρώπη. Η συζήτηση που μπορεί να καθορίσει το μέλλον της χώρας. Όχι βραχυπρόθεσμα αλλά για τις επόμενες δεκαετίες.
Και μια απόφαση στις 15 Ιουνίου, που θα επιλύει οριστικά το ελληνικό ζήτημα, είναι πιο αναγκαία αλλά ταυτόχρονα και πιο εφικτή από ποτέ. Είναι αναγκαία επειδή δεν πρέπει να χαθεί κι άλλος πολύτιμος χρόνος, αφού ήδη βρισκόμαστε σε φάση ανάκαμψης. Που δεν πρέπει να διακινδυνευτεί.
Και είναι εφικτή επειδή η Ελλάδα έχει κάνει όλα όσα όφειλε. Τήρησε τα συμφωνηθέντα και υλοποίησε όλες τις δεσμεύσεις της. Στην πραγματικότητα, θα έλεγα ότι έχει κάνει ήδη περισσότερα από όσα όφειλε για να μην θέσει σε κίνδυνο την ομαλή πορεία ολοκλήρωσης του προγράμματος.
Αλλά, πάνω από όλα, ο ελληνικός λαός έχει κάνει περισσότερα από όσα του αναλογούσαν. Έχει κάνει τεράστιες θυσίες για να εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας αλλά και την ενότητα της Ευρώπης.
Τώρα λοιπόν είναι η σειρά των πιστωτών μας και εταίρων μας να κάνουν αυτό που μπορούν αλλά και αυτό που μας οφείλουν. Αυτό που δικαιούμαστε με βάση τα συμφωνηθέντα.
Διότι κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί στην Ελλάδα το δικαίωμα της στη βιώσιμη ανάπτυξη. Και δεν πρέπει να επιτρέψει κανείς τη διακινδύνευση της πορείας μας προς την ανάπτυξη. Που στο κάτω-κάτω δεν είναι μόνο προς το συμφέρον της Ελλάδας, αλλά είναι προς το συμφέρον και των πιστωτών μας αλλά και της Ευρώπης. Της Ευρώπης ως πολιτικού, ως οικονομικού αλλά και ως κοινωνικού εγχειρήματος.
Μετά από όλες τις θυσίες του ελληνικού λαού στο όνομα της ενότητας της Ευρώπης, πιστεύω ότι αυτό που διεκδικούμε δεν είναι τίποτε περισσότερο από το αυτονόητο.
Διεκδικούμε και δουλεύουμε για μια συμφωνία που θα λύσει οριστικά το πρόβλημα του ελληνικού χρέους.
Θα προσδιορίσει με σαφήνεια τα μεσοπρόθεσμα μέτρα που θα παρθούν αμέσως μετά τη λήξη του προγράμματος, το καλοκαίρι του 2018.
Και θα δώσει σε όλους τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε θετικές μελέτες για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Ποιο είναι όμως το κλειδί για να επέλθει αυτή η πολυπόθητη σύγκλιση και η γεφύρωση των διαφορών;
Ξέρετε όλοι καλά ότι στο προηγούμενο Eurogroup κατατέθηκαν προτάσεις που δεν ήταν επαρκείς. Και το βασικό πρόβλημα που δεν επέτρεψε τη γεφύρωση των διαφορών ήταν οι διαφορετικές εκτιμήσεις ανάμεσα στο ΔΝΤ και την Ευρώπη για τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Άρα υπάρχει ο τρόπος να γεφυρωθεί η διαφορά αρκεί να υπάρξει και η βούληση. Και δεν εννοώ να γεφυρωθεί η διαφορά ζητώντας κάποιος να κάνει πίσω από τις εκτιμήσεις του ή να κάνει τα στραβά μάτια. Αλλά να γεφυρωθεί η διαφορά επί της ουσίας.
Να αναλάβει δηλαδή η Ευρώπη συγκεκριμένες δεσμεύσεις και πρωτοβουλίες – πέρα από την αναγκαία επέκταση του χρονικού διαστήματος της ωρίμανσης των αποπληρωμών – να αναλάβει και συγκεκριμένες δεσμεύσεις και πρωτοβουλίες για επενδυτικά προγράμματα, κερδοφόρα προγράμματα, που θα τονώσουν την ανάπτυξη, που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και που θα γεφυρώσουν τελικά στη πράξη, τις διαφορετικές εκτιμήσεις για τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, ανάμεσα στους θεσμούς, ανάμεσα στο ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Αυτός ο στόχος είναι σήμερα στο επίκεντρο της συζήτησης που διεξάγεται. Και αυτή είναι και η ουσιαστική συνεισφορά στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης από τη δική μας πλευρά, από την ελληνική πλευρά.
Γιατί η Ελλάδα δεν προσέρχεται σε αυτό το τραπέζι επαιτώντας, ούτε όμως και γκρινιάζοντας. Προσέρχεται, προτείνοντας συγκεκριμένες και χειροπιαστές λύσεις που μπορούν να γεφυρώσουν τις διαφορετικές οπτικές των εταίρων μας, δίνοντας διέξοδο. Γιατί πιστεύω ότι μπορούμε να δώσουμε διέξοδο, αρκεί να το θελήσουν όλοι.
Αρκεί να μην επιτρέψουμε στις πολιτικές σκοπιμότητες να μας εμποδίσουν. Διότι και η Ευρώπη αλλά και η Ελλάδα έχουν ανάγκη σήμερα τη μετάβαση σε μια αναπτυξιακή ατζέντα.
Εμείς από την πλευρά μας έχουμε θέσει τα κριτήρια στη βάση των οποίων μπορεί να βρεθεί μια καθαρή, βιώσιμη και δίκαιη λύση.
Και να αναφέρω εδώ ότι τόσο η Καγκελάριος της Γερμανίας όσο και ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας με τους οποίους συνομιλώ, γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι υπερασπίζονται την Ευρώπη της ανάπτυξης. Υπερασπίζονται την Ευρώπη που δεν θα επιμένει μονοσήμαντα στη λιτότητα και την δημοσιονομική πειθαρχία. Έτσι τουλάχιστον διακηρύττουν. Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι διακηρύξεις μπορεί να γίνουν πράξεις.
Τώρα που υπάρχει το οικονομικό αλλά και το πολιτικό momentum, είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων ώστε η Ελλάδα να επανέλθει στην ευρωπαϊκή κανονικότητα.
Αλλά και η Ευρώπη να αποκτήσει επιτέλους μια ιστορία επιτυχίας, μετά από τόσες κρίσεις και τόσα προβλήματα που την ταλανίζουν το τελευταίο διάστημα.
Και αυτό βεβαίως θα επισφραγιστεί, αυτό θα επισφραγίσει την επιτυχία, με την ανάκτηση της πρόσβασης στις αγορές χρήματος για την Ελλάδα, με βιώσιμους όρους και βεβαίως την πλήρη αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών.
Και αν αυτά τα κριτήρια εκπληρωθούν, πιστέψτε με, η Ελλάδα μπορεί ταχύτατα να μεταμορφωθεί, να αφήσει πίσω της τον εφιάλτη των επτά χρόνων της κρίσης.
Και να αξιοποιήσει τις τεράστιες δυνατότητες της αλλά και τα μεγάλα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα.
Πρώτα από όλα την ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού της αλλά και τη γεωγραφική της θέση. Να μετατραπεί σε ένα κόμβο ανάπτυξης και σταθερότητας. Αυτό κρίνεται σήμερα και πιστεύω ότι αυτή την ευκαιρία ας μην την αφήσουμε και δεν θα την αφήσουμε να πάει χαμένη.
Εμείς, προετοιμάζουμε την ελληνική οικονομία να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις ενός ανταγωνιστικού και ραγδαία μεταβαλλόμενου οικονομικού περιβάλλοντος. Για το σκοπό αυτό εργαστήκαμε πολύ σκληρά αυτά τα δύο χρόνια. Εισάγαμε σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία, θεσμοθετήσαμε έναν ευέλικτο αναπτυξιακό νόμο, προχωρήσαμε σε μεταρρυθμίσεις φιλικές προς το επιχειρείν και τις επενδύσεις και αυξήσαμε όσο μπορούμε, στο πλαίσιο αυτής της αναγκαίας και δύσκολης προσαρμογής, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.
Τα στοιχεία από το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι ενθαρρυντικά και δείχνουν τη σταδιακή μετάβαση της ελληνικής οικονομίας από ένα μοντέλο ανάπτυξης που στηριζόταν στην κατανάλωση με δανεικά, σ’ ένα νέο παραγωγικό πρότυπο, πιο δυναμικό και πιο εξωστρεφές, που στηρίζεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και ιδίως στο εξαιρετικό ανθρώπινο κεφάλαιο που διαθέτουμε και στο οποίο αναφέρθηκα νωρίτερα.
Προτεραιότητά μας άμεση, είναι η γρήγορη αποκλιμάκωση της ανεργίας και η συγκράτηση της μετανάστευσης των νέων, μέσω μιας νέας προσέγγισης για την ανάπτυξη που εγκαταλείπει τον λάθος δρόμο της εσωτερικής υποτίμησης μισθών-τιμών. Υπέρ μιας ανάπτυξης δίκαιης και βιώσιμης.
Έγιναν από την πλευρά μας πολύ σημαντικά βήματα. Το δείχνουν οι εκτιμήσεις για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας από όλους τους διεθνείς αξιόπιστους φορείς. Αλλά κυρίως το αποδεικνύει το ενεργό, αλλά ακόμα εγκρατές, περιμένοντας τις αποφάσεις στην Ευρώπη, ενδιαφέρον της επενδυτικής κοινότητας.
Θέλω όμως να σας διαβεβαιώσω, ότι η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες να προσφέρει, σε όσους την εμπιστευτούν. Η πλεονεκτική γεωγραφική μας θέση, σημείο συνάντησης τριών ηπείρων, η σταθερότητα και η ασφάλεια, μοναδική σε όλη την ευρύτερη και ταραγμένη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, είναι στοιχεία που καθιστούν την Ελλάδα ιδανικό σημείο παγκόσμιας αναφοράς για επενδύσεις στους τομείς των μεταφορών και της ενέργειας.
Είμαστε πρωταθλητές στη ναυτιλία και τον τουρισμό, φέτος περιμένουμε πάνω από 30 εκατομμύρια τουρίστες στην χώρα μας.
Παράγουμε εξαιρετικής ποιότητας αγροτικά προϊόντα, περιζήτητα σε όλη την υφήλιο.
Κυρίως, όμως, διαθέτουμε εξαιρετικά ερευνητικά κέντρα και υψηλής ειδίκευσης ανθρώπινο κεφάλαιο, ικανό να συμβάλει με σημαντικές συνεισφορές τόσο στην πρωτογενή – βασική έρευνα, όσο και στην ανάπτυξη νέων καινοτόμων προϊόντων.
Επιτρέψτε μου, αγαπητές φίλες και φίλοι, κυρίες και κύριοι, στο σημείο αυτό να αναφερθώ και στις ευρύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η περιοχή μας και κυρίως η Ευρώπη, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας είναι η πατρίδα μου, η Ελλάδα.
Η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις παγκόσμιες προκλήσεις, που την υπερβαίνουν, αλλά και με αντιφάσεις που την καθηλώνουν. Η εθνική αναδίπλωση στη διαχείριση της οικονομικής και μεταναστευτικής κρίσης αποδείχθηκε τελικά πως είναι ο πιο σύντομος δρόμος για την αποδόμηση και την αυτοδιάλυση. Το Brexit είναι η πιο ορατή παρενέργεια αυτής της επιλογής. Τον πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδο δρόμο της αναδίπλωσης οφείλουμε να τον κλείσουμε οριστικά και αμετάκλητα.
Και, πράγματι, η Ευρώπη δεν μπορεί να πορεύεται εξαρτημένη στην άμυνα και στην ασφάλεια από τρίτους. Δεν μπορεί, όμως, και να πορεύεται διαιρεμένη στο εσωτερικό της, από ένα αόρατο τείχος χρήματος που χωρίζει τον Βορρά από το Νότο. Και μάλιστα με πολλαπλές στρατηγικές και ταχύτητες στο εσωτερικό της.
Όσο η Ευρώπη αποκλίνει στο εσωτερικό της, όσο πιο μεγάλη γίνεται η οικονομική και κοινωνική απόσταση ανάμεσα στα κράτη-μέλη της, όσο αυξάνονται οι ανισότητες ανάμεσα και μέσα στα κράτη-μέλη, τόσο πιο δύσκολο είναι να «πάρει τη μοίρα στα χέρια της», όπως σας θυμίζω προέτρεψε, μετά την όχι και τόσο επιτυχημένη σύνοδο των G7 στο Μπάρι πριν από λίγες μέρες, η Γερμανίδα Καγκελάριος.
Γιατί, για να πάρει η Ευρώπη τη μοίρα στα χέρια της πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να είναι κοινή η μοίρα των λαών της. Και δεν μπορεί να είναι κοινή η μοίρα των λαών της όταν η μοίρα κάποιων καθορίζεται από τη πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, που μάλιστα αποφασίζεται κεκλεισμένων των θυρών σε κάποια διευθυντήρια χωρίς νομιμοποίηση και βεβαίως από καθεστώτα εξαιρέσεως στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, σε ότι αφορά τον τομέα της εργασίας και της κοινωνικής προστασίας. Ή από τη γεωγραφία, ως προς τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης.
Η Ευρώπη θα «πάρει τη μοίρα στα χέρια της» όταν οι λαοί της πάρουν την Ευρώπη στα χέρια του. Όταν όλοι μαζί πάρουμε την Ευρώπη στα χέρια μας και την επαναφέρουμε στις ιδρυτικές αρχές και αξίες που ενέπνευσαν την απόφαση για κοινή πορεία. Όταν η Ευρώπη γίνει υπόθεση των πολλών, των πολιτών της και όχι των λίγων τεχνοκρατών της. Όταν γίνει υπόθεση δημοκρατίας για τους λαούς της.
Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να αποκλείσουμε τα εκτός Ευρωπαϊκών Συνθηκών σενάρια της «Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων» ή του λεγόμενου «σκληρού πυρήνα». Γιατί η μικρή Ευρώπη είναι η αδύναμη και η ασήμαντη Ευρώπη στο διεθνές γίγνεσθαι.
Πρέπει, λοιπόν, με όρους πολιτικής ισοτιμίας, τα κράτη-μέλη να επιταχύνουμε τις διαδικασίες οικονομικής και κοινωνικής εμβάθυνσης. Τη διαδικασία εκδημοκρατισμού της Ευρωζώνης. Η οποία οπισθοδρόμησε με αφορμή την κρίση, όταν ένας θεσμός εκτός πλαισίων των Ευρωπαϊκών Συνθηκών, το περιβόητο Eurogroup και εκτός δημοκρατικής λογοδοσίας στο Ευρωπαϊκό και στα εθνικά Κοινοβούλια, αναδείχτηκε στο νέο διευθυντήριο, στο νέο κέντρο ευρωπαϊκής ισχύος στην οικονομική πολιτική.
Γι’ αυτό εκδημοκρατισμός της Ευρωζώνης δεν σημαίνει θεσμοποίηση του status quo, με περίβλημα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Σημαίνει μεταρρύθμιση του status quo. Σημαίνει νέα διακυβέρνηση, με διαρκή δημοκρατική λογοδοσία, με συντονισμό οικονομικών και φορολογικών πολιτικών με ξεκάθαρο αναπτυξιακό πρόσημο, Σημαίνει ακόμα και αμοιβαιοποίηση των κινδύνων, οικονομική και κοινωνική σύγκλιση και ισχυρό και πολιτικά δεσμευτικό «Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων».
Στην τελική ανάλυση εκδημοκρατισμός της Ευρωζώνης σημαίνει μια νέα, οργανική ενότητα της Ευρωζώνης. Σημαίνει, μια νέα αρχή για την Ευρώπη. Μια νέα αρχή που την έχουμε ανάγκη.
Φίλες και φίλοι,
η Ελλάδα έχει – πιστεύω – αποδείξει σήμερα, μετά από επτά χρόνια κρίση αλλά και μετά από την διαρκώς επαναλαμβανόμενη ικανότητά της να ξεπερνάει τους κινδύνους και την κρίση και ιδιαίτερα μετά και την προσφυγική κρίση που αντιμετώπισε με τρόπο επιτυχή, ότι δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος, αλλά μέρος της λύσης, για τις διεθνείς και ευρωπαϊκές προκλήσεις της εποχής μας. Και στον τομέα της οικονομίας και στον τομέα της διαχείρισης των προσφυγικών ροών και στον τομέα της περιφερειακής ασφάλειας.
Επιτρέψτε μου λοιπόν στο τελευταίο τμήμα της ομιλίας μου, σήμερα, να αναφερθώ και στο στρατηγικό μας όραμα, στο νέο στρατηγικό μας όραμα για τη διεθνή, ευρωπαϊκή και περιφερειακή θέση της Ελλάδας, στον 21ο αιώνα.
Όπως είπα πιο πριν στην οικονομία το νέο αυτό όραμα βασίζεται στην ανάπτυξη, και βεβαίως στη δίκαιη ρύθμιση του ελληνικού χρέους.
Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και των διεθνών σχέσεων, το νέο μας όραμα βασίζεται στην προώθηση μιας ενεργητικής, πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, που λαμβάνει υπόψη τις ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία και έναν πολυπολικό κόσμο.
Μια σύγχρονη εξωτερική πολιτική που δεν εγκλωβίζεται στα διλήμματα της ψυχροπολεμικής ή της μεταψυχροπολεμικής περιόδου. Μια εξωτερική πολιτική που απορρίπτει τη λογική ότι στις διεθνείς σχέσεις μπορούν να υπάρχουν χώρες-δάσκαλοι και χώρες-μαθητές.
Αλλά την ίδια στιγμή και μια εξωτερική πολιτική που βασίζεται στην προάσπιση του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό στη γειτονιά που βρισκόμαστε. Είτε αυτό αφορά τη Συνθήκη της Λισαβόνας και το εργασιακό και κοινωνικό κεκτημένο, τη Συνθήκη της Γενεύης και τη Συνθήκη Σένγκεν, είτε τις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το Δίκαιο της Θάλασσας και τη Συνθήκη της Λωζάννης.
Αυτή η σύγχρονη – επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό – πατριωτική εξωτερική πολιτική αξιοποιεί τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, αλλά και τα μεγάλα ιστορικά, πολιτιστικά, οικονομικά και διπλωματικά της ερείσματα.
Πρόκειται για ένα στρατηγικό σχέδιο που οραματίζεται την Ελλάδα – φανταστείτε το λίγο – σαν ένα μεγάλο δέντρο που έχει τις ρίζες του στη Δύση, στην ενωμένη Ευρώπη, αλλά μπορεί να απλώνει τα μεγάλα κλαδιά του παντού. Και στο Βορά και στο Νότο και στην Ανατολή.
Αξιοποιώντας τις μεγάλες δυνατότητες της Ελλάδας ως χώρας της Μεσογείου, των Βαλκανίων και της ευρύτερης παρευξείνιας γειτονιάς, αλλά και ως χώρας με μια πολύ σημαντική παράδοση σχέσεων με τον αραβικό κόσμο, αλλά και ως παγκόσμιας ναυτιλιακής, πολιτιστικής και τουριστικής δύναμης, και να μην το ξεχάσω και με μια εξαιρετικά ισχυρή και δραστήρια ομογένεια.
Η Ελλάδα επιχειρεί στο νέο πολύπλοκο διεθνές περιβάλλον να αναδειχθεί ως χώρα παγκόσμιος κόμβος. Κόμβος εμπορίου, μεταφορών, ενέργειας, τουρισμού, πολιτισμού για την ευρύτερη περιοχή.
Και, παράλληλα, εδραιώνεται ως χώρα-πυλώνας ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας, σε ένα περιβάλλον, όπως είπαμε πιο πριν, ολοένα και πιο εντεινόμενης αποσταθεροποίησης.
Στο πλαίσιο αυτό,
στηρίξαμε και στηρίζουμε σταθερά και ενεργά τις συνομιλίες για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό στη βάση των Αποφάσεων του ΟΗΕ. Με κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων και την αποχώρηση από το νησί των τουρκικών στρατευμάτων.
Προασπίζουμε σταθερά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στη βάση του διεθνούς δικαίου, έναντι παράνομων διεκδικήσεων και αμφισβητήσεων από πλευρά της γείτονος Τουρκίας. Την ίδια στιγμή όμως, εργαζόμαστε για την ενίσχυση του διμερούς μας διαλόγου. Στηρίζουμε την ενταξιακή πορεία της γείτονος, παρά τις δυσκολίες, και εργαζόμαστε, όσο λίγες ευρωπαϊκές χώρες, για την ευρωτουρκική συνεργασία.
Με σημαντικά αποτελέσματα όπως αυτή η δύσκολη, αλλά απαραίτητη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας που οδήγησε στη ραγδαία μείωση των προσφυγικών ροών, αλλά κυρίως στην ραγδαία μείωση των θανάτων αθώων ανθρώπων, στο Αιγαίο. Παλέψαμε και παλεύουμε για να σηκώσουμε την ευθύνη όλης της Ευρώπης στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης Και το κάνουμε προασπίζοντας τις ευρωπαϊκές αρχές και οικοδομώντας έναν κρατικό μηχανισμό που δεν υπήρχε καν πριν τέσσερα χρόνια.
Ταυτόχρονα προβαίνουμε σε σημαντικές διεθνείς πρωτοβουλίες όπως η Σύνοδος των Ευρωπαϊκών Χωρών του Νότου που αναδεικνύεται ως κρίσιμη πλατφόρμα διαλόγου και συνεργασίας για τη Μεσόγειο και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μια στιγμή που τη χρειάζεται περισσότερο από ποτέ.
Ενισχύουμε τις οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις μας με τις χώρες των Βαλκανίων, μέσω Ανώτατων Συμβουλίων Συνεργασίας, όπως έχουμε με την Σερβία και τη Βουλγαρία. Μέσω Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και προώθησης του διαλόγου, όπως με τη γειτονική ΠΓΔΜ, όπου ευελπιστούμε να αποκατασταθεί η σταθερότητα. Μέσω διαπραγματεύσεων για την επίλυση διαφορών, όπως καθιερώσαμε με την Αλβανία. Μέσω τριμερών και τετραμερών σχημάτων, όπως αναπτύσσουμε με την Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία. Και δίνουμε σαφώς το μήνυμα ότι μόνο μέσα από την αναχαίτιση του εθνικισμού και το διάλογο μπορούμε να προχωρήσουμε.
Παράλληλα αναπτύσσουμε διμερείς και, σε συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία, τριμερείς σχέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράν, την Ιορδανία, την Παλαιστίνη, και το Λίβανο.
Την ίδια στιγμή, ενισχύουμε τις σχέσεις μας στην παρευξείνια γειτονία μας, με ιδιαίτερη έμφαση στον οικονομικό, πολιτιστικό και ενεργειακό τομέα.
Και αναβαθμίζουμε σε πολλούς τομείς, τις σχέσεις μας μακράς πνοής μας με την Κίνα
Και, βεβαίως, ενισχύουμε περαιτέρω τη στρατηγική μας σχέση με τις ΗΠΑ. Μια σχέση που ενισχύεται με σκοπό, τόσο την αντιμετώπιση των αυξανόμενων προκλήσεων ασφαλείας στην περιοχή, όσο και για την ανασυγκρότηση της ελληνική οικονομίας. Μια σχέση κρίσιμη όσο ποτέ σήμερα. Που στηρίζεται μεταξύ άλλων και στις μεγάλες, πολύτιμες διαχρονικές προσπάθειες της ομογένειάς μας.
Κυρίες και κύριοι προσκεκλημένοι,
με αυτές τις σκέψεις προσπάθησα να σκιαγραφήσω τόσο το σχέδιο μας όσο και το όραμα μας για την Ελλάδα της νέας εποχής. Για την Ελλάδα που έχει ήδη γυρίσει σελίδα και που χρειάζεται μία ώθηση για να προχωρήσει μπροστά με ταχύτητα. Για να αφήσει πίσω της μία επταετία δύσκολη, μία επταετία αβεβαιότητας και να κατακτήσει ένα καλύτερο μέλλον για τις Ελληνίδες, τους Έλληνες, κυρίως όμως την νέα γενιά.
Και θέλω με αυτές τις διαπιστώσεις, να σας ευχαριστήσω, για μία ακόμη φορά, για την πρόσκλησή σας. Να σας συγχαρώ για την επιτυχία του διήμερου συνεδρίου σας.
Να πω ότι είναι τιμή για μας που αυτό διοργανώνεται πια και στην Αθήνα και όχι μόνο στην Νέα Υόρκη και να ευχηθώ στο επόμενο συνέδριο σας να έχουμε έναν πολύ σημαντικό απολογισμό, των πρώτων σημαντικών βημάτων της Ελλάδας στην νέα εποχή της ανάπτυξης, της σταθερότητας, της προόδου, στην νέα εποχή για την ελληνική οικονομία, κυρίως όμως για την ελληνική κοινωνία, που έκανε μεγάλες θυσίες και το δικαιούται.
Σας ευχαριστώ θερμά.
