Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Θέλω να σας καλημερίσω. Είναι μεγάλη μας χαρά να είναι κοντά μας ο Αντικαγκελάριος της Γερμανίας και Υπουργός Εξωτερικών, Sigmar Gabriel, τον οποίο πρέπει να ευχαριστήσω για τα καλά και συνετά λόγια που είπε για τη χώρα μας, Τον ευχαριστώ για τη μεγάλη διάθεση συνεργασίας που έδειξε σε όλη τη διάρκεια της παραμονής του και το φιλικό κλίμα μέσα στο οποίο έγιναν οι συζητήσεις τόσο με τον Πρωθυπουργό της χώρας, Αλέξη Τσίπρα, χθες το βράδυ, όσο και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Παυλόπουλο και με εμένα.
Θα ήθελα κατ’ αρχάς να επισημάνω στον Τύπο, ότι οι δυο Έλληνες -το ζευγάρι που δηλώθηκαν στα εξωτερικά ιατρεία μετά την επίθεση του Λονδίνου- είναι καλά στην υγεία τους και δεν υπάρχουν άλλοι Έλληνες τραυματίες.
Και βέβαια, θα ήθελα να εκφράσω για άλλη μια φορά, όπως το κάναμε και δημόσια, τη συμπαράστασή μας και την αλληλεγγύη μας στο βρετανικό λαό και στην κυβέρνησή του.
Είναι, πιστεύω, κάτι τρομερό να υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να υποκαταστήσουν τη φύση και το Θεό, σύμφωνα με τα δικά τους πιστεύω και να ορίζουν το εάν οι άνθρωποι μπορούν να ζουν ή να ζουν αρτιμελείς και χωρίς τη δυστυχία και τα αισθήματα που προκαλεί η τρομοκρατία.
Είναι η πρώτη επίσκεψη του συναδέλφου και φίλου, Sigmar Gabriel, στην Ελλάδα, επίσημα ως Υπουργός Εξωτερικών, γιατί έχει ξανάρθει ως Υπουργός Οικονομικών , ενώ συχνά, η χώρα μας έχει τη χαρά να τον φιλοξενεί και για τις ολιγοήμερες διακοπές του.
Είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσουμε και θα έχουμε κι άλλες επισκέψεις και ότι θα είναι πάντα και ο καιρός καλός και η διάθεσή μας ακόμα καλύτερη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχουμε.
Ξέρετε ότι πιστεύω ότι η Ελλάδα και η Γερμανία συνδέονται με μεγάλους ιστορικούς και πολιτισμικούς δεσμούς. Πάντα ερμηνεύω την ιστορία της διαμόρφωσης του γερμανικού έθνους ως μια ιστορία που οδήγησε στην αναβίωση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και φιλοσοφίας, γιατί το γερμανικό έθνος κατά τη διαμόρφωσή του ταυτίστηκε και οι μεγάλοι του φιλόσοφοι, λογοτέχνες και ποιητές -όπως ο Goethe και ο Friedrich von Schiller- επανέφεραν στην επιφάνεια τον πλούτο της ελληνικής γραμματείας. Από αυτή την άποψη και εμείς είμαστε κομμάτι της αυτοσυνείδησης του γερμανικού λαού και εμείς ξαναείδαμε το παρελθόν μας με θετικό τρόπο χάρη σε αυτή την πορεία διαμόρφωσης του σύγχρονου γερμανικού έθνους. Άρα έχουμε πάρα πολλά πράγματα που μας συνδέουν, τα οποία είναι ισχυρά παρά τις δυσκολίες που περάσαμε στη διάρκεια του 20ου αιώνα.
Έχουμε συμφωνήσει με τον Αντικαγκελάριο και Υπουργό Εξωτερικών να συνεχίσουμε μια σειρά από πρωτοβουλίες και συνεργασίες ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Γερμανία, τόσο θεσμικές, όσο και της κοινωνίας των πολιτών, σε πάρα πολλούς τομείς. Από τον πολιτισμό και την εκπαίδευση μέχρι την οικονομία και ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Το τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί η συνεργασία ανάμεσα στα δυο Υπουργεία Εξωτερικών και συμφωνήσαμε ότι θα συνεχίσουμε σε αυτόν το ρυθμό.
Συζητήσαμε σήμερα για τα Βαλκάνια και για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Συζητήσαμε για το Κυπριακό, στο οποίο η Ελλάδα επιθυμεί, όπως και όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, μια ειρηνική λύση. Μια λύση που να είναι βιώσιμη και που να εντάσσεται στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.
Ξέρουμε όλοι μας ότι η Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση και εγώ προσωπικά, πιστεύουμε ότι το Κυπριακό είναι πριν από όλα πρόβλημα κατοχής και απόρριψης κάθε σκέψης για δικαιώματα επέμβασης τρίτων χωρών στη Μεγαλόνησο.
Είμαστε μια χώρα, όπως και η Γερμανία, που πιστεύει στο διεθνές δίκαιο, που πιστεύει στην καλή λειτουργία των διεθνών οργανισμών, που πιστεύει ότι τα προβλήματα πρέπει να λύνονται με συναίνεση και με διάλογο. Κάναμε μια μακρά συζήτηση αυτές τις δυο μέρες για τα ζητήματα του προσφυγικού και της μετανάστευσης και θα συνεχίσουμε και με τους δυο Υπουργούς, τον κ. Μουζάλα και τον κ. Τόσκα, μετά από τη συνέντευξη Τύπου.
Αυτό που χαρακτηρίζει τον Αντικαγκελάριο και Υπουργό Εξωτερικών είναι ότι είναι ένας Ευρωπαίος πολιτικός και συμμεριζόμαστε την ανάγκη να συζητήσουμε και να διαμορφώσουμε ένα θετικό μέλλον για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συμμεριζόμαστε ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση διασφάλισε και διασφαλίζει την ειρήνη και τα συμφέροντα των λαών μας.
Τέλος, με το συνάδελφό μου συζητήσαμε την υλοποίηση του κοινού σχεδίου δράσης και διερευνήσαμε τον τρόπο περαιτέρω ανάπτυξης της συνεργασίας μας. Η ελπίδα μου είναι να σε ξαναδούμε σύντομα στην Ελλάδα, να συνεχίσουμε το διάλογό μας – που είναι προς όφελος των δυο λαών μας, της περιοχής, αλλά και της Ευρώπης, θα έλεγα- και να του ευχηθούμε να είναι και η υγεία του ίδιου και των παιδιών του καλή, καθότι είναι μικροπατέρας, τώρα που γεννήθηκε το τρίτο του παιδί και όπως όλα δείχνουν, το μέλλον είναι μαζί μας.
Ευχαριστώ άλλη μια φορά για την επίσκεψή σου.
S. GABRIEL: Αγαπητέ Νίκο σε ευχαριστώ θερμά για τα ευγενικά σου λόγια. Έχω τρεις κόρες και πράγματι όταν κανείς αποκτά ένα μωρό και πάλι, αναρωτιέται ο γονιός σε ποιο κόσμο θα μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά; Πώς θα είναι ο κόσμος όταν θα μεγαλώσουν ή όταν θα φτάσουν στην ηλικία που βρίσκεσαι εσύ ο ίδιος εκείνη τη στιγμή που γίνεσαι πατέρας.
Αγαπητέ Νίκο, έχεις μια πολιτική βιογραφία, η οποία είναι εντυπωσιακή και μάλιστα, έχουν καταγραφεί και διώξεις στη ζωή σου. Εγώ έχω μεγαλώσει και γεννηθεί στη Δυτική Γερμανία -την τότε- και υπήρχε μια ασφάλεια και ήμουν σίγουρος ότι θα ζω σε μια περιοχή όπου θα επικρατεί η ασφάλεια, θα υπάρχει ευημερία κλπ.
Σήμερα, όμως, αν αναλογιστούμε τι μας περιμένει στο μέλλον, ιδίως για τις επόμενες γενιές, αναρωτιέται κανείς εάν αυτή η ειρήνη και αυτή η ευημερία που ζήσαμε εμείς τουλάχιστον στη Γερμανία, τις τελευταίες 10ετίες, δεν είναι πλέον κάτι το οποίο είναι σίγουρο. Το ζούμε εδώ στην περίπτωση τη δική σας. Πολλοί νέοι άνθρωποι δεν έχουν εργασία και έχουν μεταναστεύσει. Και επίσης, βλέπουμε ότι ο εθνικισμός και οι βίαιες συγκρούσεις έχουν εμφανιστεί στην καθημερινότητά μας.
Υπάρχουν εμπόλεμες συρράξεις. Υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στο προσφυγικό, μεγάλες προσφυγικές ροές. Άρα τα παιδιά μας όταν θα μεγαλώσουν θα ζήσουν από ότι φαίνεται σε ένα περιβάλλον, το οποίο θα είναι πιο επισφαλές από ότι αυτό που ζήσαμε εμείς.
Και αναρωτιέται κανείς, τι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να κάνει τη ζωή μας να έχει μεγαλύτερη ασφάλεια. Αυτό θα ήταν μια σταθερή Ευρώπη, μια Ευρώπη η οποία δεν θα αποτελείται από μια μεγάλη χώρα, η οποία θα καθοδηγεί τα πράγματα. Σε εμάς έχει γίνει πλέον μόδα όταν κανείς διαβάζει ένα άρθρο στην εφημερίδα να αναφέρεται στην ευθύνη που έχουν όλοι οι πολιτικοί και έπειτα το βράδυ, να υπάρχουν κάποιες σχετικές προτάσεις.
Και αυτό που επεσήμανα κατά την επίσκεψή μου εδώ είναι ότι η Ευρώπη δεν είναι μόνο η Γερμανία. Η Γερμανία είναι μια σταθερή χώρα, η οποία έχει κάποια δύναμη και θέλει να αναλάβει τις ευθύνες της και ξέρουμε ότι πρέπει να προσφέρουμε πολλά για να πετύχουμε αυτό το πλαίσιο ασφάλειας, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να πούμε ότι κάθε χώρα, ανεξαρτήτως μεγέθους, βρισκόμαστε στο ίδιο ύψος και δεν κοιτάζει ο ένας αφ’ υψηλού τον άλλον.
Υπάρχουν σίγουρα διαφορές υποθέσεις τις οποίες καλείται κάθε χώρα να αντιμετωπίσει και σίγουρα η Ελλάδα αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και ίσως έχει κάποια άλλα προβλήματα σε διάφορα άλλα πεδία. Είναι βέβαιο ότι ο ελληνικός λαός εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει σηκώσει στις πλάτες του μεγάλα βάρη και βλέπω επίσης, ότι οι πολιτικοί καλούνται να λάβουν και κάπως δύσκολες αποφάσεις για να μπορέσουν να βγάλουν τη χώρα από αυτή τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Αν αναλογιστούμε το τι ζήσατε εσείς εδώ στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, εμείς στη Γερμανία δεν έχουμε ζήσει τίποτε σχετικό και τα πράγματα στην Ελλάδα είναι πολύπλοκα. Σεβόμαστε ιδιαίτερα αυτήν την προσπάθειά σας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να διαφωνούμε, αλλά εγώ τουλάχιστον και πολλοί άλλοι πολιτικοί της Γερμανίας, σεβόμαστε πάρα πολύ την προσπάθειά σας και αναρωτιόμαστε σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο, πώς θα προχωρήσουμε στο θέμα της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Διότι το προσφυγικό θέμα, τα θέματα που προκύπτουν με την Τουρκία και πολλά άλλα θέματα αφορούν όλους μας. Παραδείγματος χάριν, όσον αφορά στις σχέσεις με την Τουρκία, αυτό δεν είναι ένα θέμα το οποίο αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση του προσφυγικού: δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα που αφορά την Ελλάδα ή την Ιταλία ή άλλες χώρες.
Θα πρέπει να συνεργαστούμε και να προσπαθήσουμε να κινηθούμε μαζί προς την ίδια κατεύθυνση.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι κουβέντες και οι συζητήσεις που γίνονταν για το κατά πόσο η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωζώνη, έχουν λήξει οριστικά. Διότι η Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει πιο δυνατή αν προχωρεί κανείς σε ακρωτηριασμούς. Δεν έχω δει ποτέ άνθρωπο, ο οποίος έχει υποστεί ακρωτηριασμό, στη συνέχεια να περπατάει με καλύτερο τρόπο. Αυτό ισχύει και για τη δική μας περίπτωση στην Ευρώπη.
Είναι πολύ σημαντικό, όμως εν προκειμένω να υλοποιηθούν μεταρρυθμίσεις τόσο σε επίπεδο χωρών, αλλά και σε επίπεδο Ευρωζώνης. Η Ευρωζώνη θα πρέπει να γίνει πολύ περισσότερο ένα εργαλείο για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Δεν μπορεί να συζητάμε για οικονομική σταθερότητα όταν δεν έχουμε το κομμάτι της οικονομικής ανάπτυξης, να καλύψουμε το θέμα της παιδείας, της έρευνας και ούτω καθ’ εξής.
Επίσης, το κομμάτι της ευημερίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα θέμα. Δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ευρωπαϊκές Κοινότητες, τότε με την ΕΚΑΧ, γιατί τότε θέλαμε να επικεντρωθούμε στην ειρήνη, αλλά και ο άνθρακας έπαιζε ένα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο για την ευημερία των πολιτών της Ευρώπης.
Δεν θα καταφέρουμε να διατηρήσουμε την Ευρώπη ζωντανή αν δεν καταφέρουμε να δώσουμε λύσεις, να δώσουμε προοπτικές στους νέους ανθρώπους, ιδίως στις νότιες χώρες της Ευρώπης. Διατρέχουμε τον κίνδυνο να χάσουμε μια γενιά. Στην Ιταλία έχουμε 40% ανεργία στους νέους ανθρώπους και στην Ελλάδα ισχύει σχεδόν το ίδιο.
Υπήρξε η σκέψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ελπίδα για τους περισσότερους. Σήμερα, όμως, ακούνε Ευρωπαϊκή Ένωση και θεωρούν απλώς ότι είναι κάτι γραφειοκρατικό, το οποίο δεν οδηγεί σε κάτι χειροπιαστό για το λαό ή για τους λαούς.
Η χώρα μας είναι ένα δυνατό, ισχυρό κράτος και θέλουμε να βοηθήσουμε. Ξέρουμε ότι για να είμαστε εμείς επιτυχημένοι, πρέπει να είναι καλά και οι υπόλοιπες χώρες. Θέλουμε να υποστηρίξουμε και τις δικές σας προσπάθειες. Εμείς παράγουμε περισσότερο απ’ όσο μπορούμε οι ίδιοι να καταναλώσουμε και ζούμε σε τελική ανάλυση από την ανάγκη που υπάρχει σε άλλες χώρες να αγοράσουν αυτά τα προϊόντα τα οποία παράγονται από εμάς σε μεγαλύτερο αριθμό.
Σας ευχαριστώ θερμά για τις ενδελεχείς συζητήσεις που είχα σήμερα με εσάς, αλλά και χτες με τον Πρωθυπουργό, ενώ είχα την ευκαιρία και την τιμή να συζητήσω και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Υπάρχουν πάρα πολλά θέματα που καλούμαστε να συζητήσουμε, όπως το θέμα της Συρίας και θεωρώ ότι θα συνεχίσουμε αυτή την προσπάθειά μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Αντικαγκελάριε, μιλήσατε σήμερα για την ευημερία της Ευρώπης και την προοπτική των νέων ανθρώπων. Ενδεχομένως και στη Ρώμη να ακούσουμε πιο συγκεκριμένα πράγματα περί συνοχής, περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, κυρίως όμως για μια άλλη κοινωνική Ευρώπη.
Θέλω να σας ρωτήσω πόσο αξιόπιστες μπορεί να είναι αυτές οι διακηρύξεις, τη στιγμή που ο Πρόεδρος του Eurogroup ο κ. Dijsselbloem έκανε αυτές τις πολύ διχαστικές και ρατσιστικές δηλώσεις περί Νοτίων, τις οποίες θα μπορούσε να είχε κάνει και ο κ. Schäuble; Δηλώσεις, για τις οποίες ουσιαστικά σήμερα τον υποστήριξε ο κ. Schäuble.
S. GABRIEL: Θα μου επιτρέψετε να σας διακόψω. Ονομάζομαι Gabriel, το όνομά μου δεν είναι Dijsselbloem. Ήταν απίστευτη η διατύπωση και νομίζω ότι το αναγνώρισε και ο ίδιος και ζήτησε συγγνώμη και σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα και τις πληροφορίες μου, ο κ. Dijsselbloem δεν θα παρευρεθεί στη Ρώμη.
Υπάρχει βεβαίως πάντα η πιθανότητα και οι πολιτικοί να λένε κάποια ανόητα πράγματα, αλλά κι αυτό είναι φυσιολογικό μερικές φορές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχω ένα ερώτημα το οποίο απευθύνεται και στους δυο Υπουργούς. Το πρώτο ερώτημα έχει να κάνει με το προσφυγικό και με τις αφίξεις των προσφύγων στο Αιγαίο. Κύριε Κοτζιά, σε μια συνέντευξη αναφερθήκατε και προειδοποιήσατε ότι θα υπάρξει ένα κύμα προσφυγικών ροών το καλοκαίρι και θέλω να σας ρωτήσω σε τι μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Γερμανία να βοηθήσει την Ελλάδα εν προκειμένω.
Το δεύτερο ερώτημά μου έχει να κάνει με την Τουρκία. Η Ευρώπη έχει χαράξει μια ξεκάθαρη γραμμή όσον αφορά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, όταν υπάρχουν ζητήματα όπως αυτά που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό. Θα ήθελα να σας ρωτήσω και στο πλαίσιο του δημοψηφίσματος, όταν τίθεται θέμα επιβολής της θανατικής ποινής, μήπως θα πρέπει ούτως ή άλλως κανείς να διακόψει αυτές τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις;
Και ένα ερώτημα που αναφέρεται σε εσάς κ. Gabriel σχετικά με το ότι «η Ευρώπη δεν πρέπει να ακρωτηριαστεί». Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές επιφυλάξεις σε σχέση με διάφορες διατυπώσεις και δηλώσεις του κ. Schäuble, ιδίως στην περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης εδώ στη χώρα.
S. GABRIEL: Εγώ απλώς δεν ήθελα να με περάσουν για τον Dijsselbloem -γιατί αυτό σας είπα- ότι με λένε Gabriel.
Δεν συμπεριφέρεται, λέει, ο κ. Gabriel, πάντα ως άγγελος και οι Γερμανοί σίγουρα με γνωρίζουν, αλλά ας σοβαρευτούμε. Συζητήσαμε βεβαίως για τις διαπραγματεύσεις της δεύτερης αξιολόγησης και η γερμανική κυβέρνηση -τόσο με τον κ. Schäuble, όσο και με την κυρία Merkel- έχουμε συζητήσει το θέμα αυτό και είμαστε σίγουροι και γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης και θα παραμείνει. Θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια ώστε να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις μέχρι τον Απρίλιο και αυτός είναι κοινός μας στόχος.
Θα σας πω για ποιο λόγο θέλουμε να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Διότι πιστεύουμε ότι οι φίλοι μας Έλληνες θα ζήσουν σε ένα πιο επισφαλές περιβάλλον αν συνεχιστούν αυτές οι διαπραγματεύσεις. Οποιεσδήποτε εξελίξεις θα δυσκολευτούν και θα υπάρξουν κωλύματα εάν δεν ολοκληρωθούν. Διότι όταν οι διαπραγματεύσεις τραβάνε τόσο πολύ σε χρόνο, τότε οδηγούν σε δυσμενείς καταστάσεις. Οι διαπραγματεύσεις υπάρχουν ακριβώς για να επιλύσουν αυτές τις δύσκολες καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί στην Ελλάδα.
Αναφορικά με την Τουρκία. Θα ήθελα να είμαι ειλικρινής και δε θέλω να κάνω κάποιες υποθέσεις, αλλά πότε έχει κανείς το δικαίωμα, ή είναι σε θέση να διακόψει τις συζητήσεις και τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία; Και σας ρωτώ, εάν το πράξει κανείς αυτό, τι θα ακολουθήσει μετά; Το να μη μιλάς με την Τουρκία θα είναι καλύτερο; Είναι μέλος του ΝΑΤΟ, είναι στα σύνορα της Ευρώπης και γι’ αυτό το λόγο θα ήθελα να συζητήσουμε περισσότερο για το πώς θα επιστρέψουμε σε ένα πλαίσιο στο οποίο θα μπορέσουμε να βρούμε τρόπους ώστε να διεξάγονται οι συζητήσεις και οι διαπραγματεύσεις με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο.
Τους τελευταίους μήνες υπήρξαν πολλές συζητήσεις που τέθηκαν με αυτό τον τρόπο που λέτε κι εσείς. Δεν πρέπει να δημιουργήσουμε εχθρικά σχήματα, να δημιουργήσουμε εχθρούς, διότι αν κανείς απλώς σηκώνει το δάχτυλο δείχνοντας τον άλλον και λέγοντας ότι αυτός είναι ο κακός, τότε σίγουρα έχει ο ίδιος πρόβλημα. Και εγώ είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου. Είμαι σίγουρος για την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουμε. Η Ευρώπη έχει αξίες και αυτό ισχύει και για τα κράτη μέλη της. Όσον αφορά την Τουρκία, σίγουρα δεν είμαστε λίγο πριν την ένταξη της, αλλά δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να κλείσουμε τους διαύλους επικοινωνίας, ακόμη και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα. Τι θα συνέβαινε εάν κλείναμε όλα τα κανάλια επικοινωνίας και δεν μπορούσαμε να έχουμε πλέον απαντήσεις για το πώς να διαχειριστούμε την περίπτωσή της;
Η Τουρκία, από γεωγραφικής άποψης, θα παραμείνει εκεί που είναι. Δεν θα βρεθεί ξαφνικά σε ένα άλλο μέρος του παγκόσμιου χάρτη. Σίγουρα υπάρχουν πολλές φορές θέματα που πιέζουν σε επίπεδο εσωτερικής πολιτικής, αλλά εγώ υποστηρίζω ότι πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να πείσουμε την Τουρκία ότι ο δρόμος που βαδίζει δεν είναι ο σωστός δρόμος και ταυτόχρονα να κρατήσουμε τους διαύλους επικοινωνίας ανοιχτούς.
Και όσον αφορά στο προσφυγικό, θεωρούμε, ότι και η Τουρκία έχει συμφέρον να τηρήσει τις υποσχέσεις της. Έχει 3 εκατομμύρια πρόσφυγες στη χώρα της και η συμφωνία με την Ευρώπη συμπεριλαμβάνει και οικονομική βοήθεια. Υποθέτω ότι η Τουρκία έχει μεγάλο συμφέρον να συνεχιστεί αυτή η συμφωνία.
Αλλά έχετε σίγουρα δίκιο με τα σχόλιά σας, διότι εάν υπάρξει κάποια δυσμενής εξέλιξη σε αυτό το θέμα, η Ελλάδα θα είναι η χώρα η οποία θα υποστεί το μεγαλύτερο βάρος.
Γνωρίζω επίσης τους κανόνες που εκπορεύονται από τον κανονισμό του Δουβλίνου και είμαι της άποψης ότι η προώθηση, ο επαναπατρισμός των προσφύγων θα είναι μια λύση. Έχετε ήδη πάρα πολύ κόσμο στα νησιά σας και η Γερμανία πραγματικά έχει αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης της για τη μετεγκατάσταση κλπ.
Επίσης, υπάρχει πολύ στενή συνεργασία με την Ελλάδα. Προσπαθούμε να υποστηρίξουμε και με οικονομικά μέσα της τάξεως των 10 εκατομμυρίων ευρώ και θα καταβάλουμε ακόμα μεγαλύτερες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά θεωρώ ότι δεν πρέπει να συζητείται το θέμα του κανονισμού του Δουβλίνου, ιδίως για την περίπτωση της Ελλάδας, διότι υπάρχουν άλλες χώρες, οι οποίες δεν αντιμετωπίζουν το θέμα του προσφυγικού και θεωρώ ότι θα πρέπει να δούμε και τις προτάσεις που προέκυψαν από τη Σύνοδο κατά την διάρκεια της προεδρίας της Μάλτας, όπου υπάρχουν τρία συγκεκριμένα σημεία στα οποία θα θέλαμε να στηριχθούμε και να βαδίσουμε στο μονοπάτι αυτό, από το να συζητάμε αφηρημένα κάποια θέματα.
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Ευχαριστώ το συνάδελφο. Να ευχαριστήσω τους διερμηνείς για τη δουλειά που κάνουν, γιατί χωρίς εκείνους δεν θα μπορούσε να υπάρχει πάντα η καλή μας συνεννόηση. Ευχαριστώ, και πάλι, τις κυρίες της διερμηνείας.
Για τη σύνθετη ερώτηση. Ως προς την Τουρκία, στην Ευρώπη υπάρχουν τρεις συμπεριφορές: Η μία είναι «παρ’ όλα αυτά». Η δεύτερη είναι «γι’ αυτό το λόγο» και η τρίτη είναι «διαφορετικά».
Η πρώτη λέει πως παρά τη συμπεριφορά της, πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε ώστε η Τουρκία να γίνει όσο το δυνατόν πιο δημοκρατική και πιο ευρωπαϊκή. Αυτή είναι και η θέση μας. Δηλαδή είναι προς το συμφέρον, ιδιαίτερα της Ευρώπης, αλλά και της Ελλάδας, να έχουμε μια Τουρκία της οποίας η συμπεριφορά να μην είναι αυτή που είναι σήμερα. Άρα τη θέλουμε πιο δημοκρατική, πιο ευρωπαϊκή.
Η δεύτερη άποψη λέει ότι λόγω της συμπεριφοράς της, θα πρέπει να κόψουμε τις σχέσεις μαζί της. Μου θυμίζει την εποχή της πρώτης πενταετίας της δεκαετίας του ’90.
Και η τρίτη άποψη -που έχει και αυτή το βάρος της- λέει ενδεχομένως να βρούμε άλλους τρόπους για να συνεννοούμαστε με την Τουρκία.
Εγώ να σας πω με μια φράση τη γνώμη μου. Εμείς θέλουμε μια δημοκρατική ευρωπαϊκή Τουρκία. Το πρόβλημα δεν είναι δικό μας. Είναι της Τουρκίας. Θέλει να είναι ευρωπαϊκή και δημοκρατική;
Η Τουρκία είναι αυτή που πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει έναν ευρωπαϊκό δρόμο. Η Τουρκία είναι αυτή που πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει να υλοποιήσει τις ευρωπαϊκές αξίες και τα προαπαιτούμενα της ευρωπαϊκής προοπτικής.
Εμείς είμαστε ανοιχτοί και θέλουμε η απάντηση της Τουρκίας να είναι: «ναι, θα ξαναβρεθούμε στο δρόμο της ευρωπαϊκής μας πορείας». Εκείνη θα αποφασίσει εάν θέλει να φύγει από αυτό το δρόμο. Εμείς δεν θα τη βγάλουμε, ούτε θα δώσουμε άλλοθι σε κανέναν στην Τουρκία να επικαλεστεί ότι η Ευρώπη για κάποιο λόγο δεν επιθυμεί αυτή τη χώρα κοντά της.
Για το δεύτερο, σχετικά με τους οικονομικούς μετανάστες και τους πρόσφυγες, θα συνεχίσουμε τη συζήτησή μας με τον Υπουργό. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτά που είπε -και με τον τρόπο που τα είπε- για το Δουβλίνο.
Θέλω να σας θυμίσω ότι η Ελλάδα γέννησε τον όρο φιλοξενία και όλο το πρώτο διάστημα – ακόμη και σήμερα- ο ελληνικός λαός προσφέρει μια πάρα πολύ μεγάλη φιλοξενία και θέλω να σας πω, επίσης, ότι παρά τα προβλήματα που έχουμε, με τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες, δεν σημειώθηκαν, πέρα από μεμονωμένες εξαιρέσεις, ακροδεξιά ή ακραία φασιστικά κρούσματα και συμπεριφορές. Δεν μπόρεσε αυτό να αποσταθεροποιήσει την αίσθηση φιλοξενίας του ελληνικού λαού.
Και να σας κάνω ένα γενικότερο σχόλιο. Το ότι η Ελλάδα που βρίσκεται μέσα σε πάρα πολλές δίνες, με κρίσεις -οικονομικές, χρηματοπιστωτικές, καθώς η περιοχή βρίσκεται σε αστάθεια- η δημοκρατία της λειτουργεί, αποδεικνύει ότι όταν ένα θεσμικό σύστημα στηρίζεται σωστά, ενώ παράλληλα, τα αισθήματα του λαού είναι ανοιχτά προς τους άλλους, είμαστε στο σωστό ευρωπαϊκό δρόμο. Γι’ αυτό όταν επικαλούνται διάφοροι γείτονες ότι -για τον ένα ή για τον άλλον λόγο- εγκαταλείπουν τις δημοκρατικές τους συνήθειες, από την πλευρά μας δεν είναι αποδεκτό. Οι θεσμοί πρέπει και μπορούν να αντέξουν.
Τώρα, μπορεί να υπάρξει ένα μεγάλο κύμα προσφύγων; Να σας πω, εγώ δεν φοβάμαι με τρόπο που να με εκφοβίζει κάποιος. Γιατί, να ξέρετε, αυτός που θέλει να σε εκφοβίσει, μόλις το κάνει έχει πάψει να έχει οποιοδήποτε χαρτί στα χέρια του και νομίζω ότι και άλλες πλευρές το σκέφτονται αυτό, δηλαδή ότι η χρήση εκφοβιστικών χαρτιών δεν είναι προς το συμφέρον τους.
Εγώ θα σας πω μόνο κάτι. Έχουμε μια μεγάλη διαπραγμάτευση για τη θέση της Τουρκίας στην τελωνειακή ένωση Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, το διακύβευμα είναι γύρω στα 65 δις. Νομίζω ότι θα τα συνυπολογίσει καλά, για τη συμπεριφορά της.
Ευχαριστώ πολύ.
