Παναγιώτατε, Μακαριώτατε, κυρίες και κύριοι,
είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα να παραβρίσκομαι σε μία ιστορική στιγμή. Γιατί θεωρώ ότι σήμερα ζήσαμε μια ιστορική στιγμή, όχι μόνο γιατί είχαμε τη χαρά να βρεθούμε στην τελετή ολοκλήρωσης ενός σημαντικού έργου, έργου αποκατάστασης του Πανάγιου Τάφου, αλλά και γιατί βρεθήκαμε σε μια κορυφαία στιγμή συνεννόησης και συνύπαρξης τριών χριστιανικών κοινοτήτων, που δίνει, όμως, ένα ευρύτερο μήνυμα συνύπαρξης και συνεννόησης σε μια πολύπαθη περιοχή, όπως η περιοχή των Αγίων Τόπων.
Θα ήθελα να σας πω με ειλικρίνεια ότι από την πρώτη στιγμή που τόσο ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Θεόφιλος Γ΄ όσο και η κυρία Μοροπούλου με ενημέρωσαν κατά την πρώτη επίσκεψή μου στα Ιεροσόλυμα, στα τέλη του 2015, για αυτό το σημαντικό έργο, το είδα ως μια μεγάλη πρόκληση, ως μια συγκλονιστική πρόκληση, θα έλεγα. Ως μια συμπαράταξη της Επιστήμης και της Πίστης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον χρόνο, τη φυσική φθορά, προκειμένου να αφήσουν αλώβητο απέναντι στην αιωνιότητα ένα σημαντικό μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά ταυτόχρονα και ένα κορυφαίο σύμβολο της χριστιανικής πίστης, τον Πανάγιο Τάφο.
Είχα την τύχη να ενημερωθώ από την πρώτη στιγμή για το μεγάλης σημασίας αυτό έργο και να το παρακολουθήσω σχεδόν σε όλα τα στάδια υλοποίησής του, τόσο με την ιδιότητα του Πρωθυπουργού της Ελλάδας όσο, όμως, και με αυτή του μηχανικού.
Και σήμερα, έχω την τύχη να βρίσκομαι και στην αποκατάστασή του, στην ολοκλήρωσή του. Και είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που η υποστήριξη, η ενθάρρυνση, η ταπεινή οικονομική συνεισφορά της Ελληνικής Κυβέρνησης έπαιξαν κάποιο ρόλο στην απόφαση αλλά και στην ολοκλήρωση του έργου.
Πρόκειται για ένα έργο ενίσχυσης και ανάδειξης του Πανάγιου Τάφου, της οικουμενικής ακτινοβολίας του, αλλά και του μηνύματός του. Ενός μηνύματος απαραίτητου όσο ποτέ, που αφορά την ανάγκη συνύπαρξης και συνεννόησης, που αφορά την ανάγκη προάσπισης της ειρήνης, της αγάπης και της αλληλεγγύης.
Ένα έργο το οποίο αναδεικνύει τόσο την ιστορική παρουσία του ορθόδοξου Ελληνισμού σε αυτήν την πολύπαθη γη με φάρο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων όσο όμως και τον σύγχρονο διπλωματικό ρόλο της Ελλάδας στην προώθηση αυτών των πανανθρώπινων αξιών, στην προώθηση της ειρήνης, του διαθρησκευτικού διαλόγου, της συμφιλίωσης και της συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και την παγκόσμια εμβέλεια – και αυτό θέλω να το τονίσω – που έχουν σήμερα, τόσο το επιστημονικό δυναμικό της χώρας μας, όσο όμως και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας.
Το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), υπό την επιστημονική εποπτεία της κυρίας Μοροπούλου, επιτέλεσε έργο αληθινά ιστορικό. Και σήμερα αισθάνομαι διπλά περήφανος, τόσο εκπροσωπώντας την ελληνική πολιτεία που συνέβαλε σε αυτό όσο, όμως, και ως απόφοιτος του ΕΜΠ, που έχω σήμερα τη χαρά να βλέπω, μετά από πολύ καιρό, δασκάλους μου και καθηγητές μου, που συνέβαλαν σε αυτό το έργο.
Πρόκειται – και δεν αποτελεί υπερβολή – για μια πρωτοποριακή μελέτη που αποδεικνύει τον σημαντικό ρόλο του Πολυτεχνείου στη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Υπό την ηγεσία του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Θεοφίλου Γ΄ και με την αγαστή συνεργασία, βεβαίως, όλων των χριστιανικών κοινοτήτων, έγινε πράξη αυτό το σπουδαίο εγχείρημα για την προστασία ενός μοναδικού μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Πριν από μία εβδομάδα είχα τη χαρά να υποδεχθώ στο Μέγαρο Μαξίμου στην Αθήνα τον Πατριάρχη Θεόφιλο, ο οποίος με ενημέρωσε ότι η προσπάθεια αυτή θα έχει και συνέχεια, διότι έχει ήδη εκπονηθεί η μελέτη της συνολικής συντήρησης του Ιερού Ναού της Αναστάσεως.
Και θα ήθελα, με την ευκαιρία, να δηλώσω ότι και σε αυτή την προσπάθεια η ελληνική πολιτεία θα συνεχίσει να βρίσκεται αρωγός και να συμβάλλει σε αυτό το ιστορικής σημασίας έργο.
Είναι, άλλωστε, γνωστό, φίλες και φίλοι, κυρίες και κύριοι, ότι οι Έλληνες φροντίσαμε από αιώνες τον Πανάγιο Τάφο, όπως δηλώνει και το επίγραμμα στο Καθολικό: « Οι αναστήσαντές με, το Ορθόδοξο Γένος Ρωμαίων».
Τότε, ο Μυτιληναίος κάλφας Κομνηνός, τώρα η επιστημονική ομάδα του ΕΜΠ.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να συγχαρώ όλους όσοι συμμετείχαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην επιτυχημένη ολοκλήρωση του έργου συντήρησης και αποκατάστασης του Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου. Ένα έργο –επαναλαμβάνω – πρόκληση για όλους μας, προκειμένου να μπορέσουμε να διατηρήσουμε αλώβητο εις τους αιώνες των αιώνων ένα ιστορικό μνημείο και ένα κορυφαίο σύμβολο της Χριστιανοσύνης.
Το σημερινό έργο αναδεικνύει – και κλείνω με αυτό – ότι ο καλύτερος τρόπος να προστατεύσουμε ένα μνημείο τόσο μεγάλης σημασίας, αλλά και τις οικουμενικές αξίες που πρεσβεύει, είναι η βέλτιστη εφαρμογή των πιο προηγμένων μεθόδων της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Μα πάνω από όλα είναι το όραμα. Πάνω από όλα είναι η βούληση των ανθρώπων. Και όταν το όραμα και η βούληση συμπαρατάσσονται με την πίστη και την αποφασιστικότητα των ανθρώπων, και δη της επιστημονικής κοινότητας από τη μία πλευρά και της ορθόδοξης πίστης από την άλλη, του Πατριαρχείου, έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα: όπως αυτό που όλοι θαυμάσαμε πριν από λίγο.
Σας ευχαριστώ, λοιπόν, θερμά και αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής και περήφανος, και ως Πρωθυπουργός αλλά και ως απόφοιτος του ΕΜΠ, που είμαι σήμερα εδώ και έχω τη χαρά να βρίσκομαι σε μια ιστορικής σημασίας τελετή.
