«Παραδίδεται στους πολίτες ένας ολοκληρωμένος σύγχρονος & ασφαλής αυτοκινητόδρομος Αθήνας – Θεσσαλονίκης»

Φίλες και φίλοι, κυρίες και κύριοι, είναι μια πολύ σημαντική στιγμή σήμερα. Είναι μια πολύ σημαντική στιγμή, διότι ένα έργο, που λίγοι πίστεψαν ότι τελικά θα παραδοθεί και θα τελειώσει, παραδίδεται και μαζί με αυτό βαίνουμε στην ολοκλήρωση σχεδόν όλων των οδικών αξόνων, που δημιουργούν μια εικόνα πολύ πιο σύγχρονη για τη χώρα. Που μας φέρνουν πιο κοντά σε αυτό που η χώρα θα έπρεπε να είναι εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Θέλω να πω κάποιες σκέψεις και για το χθες, για το σήμερα και για το αύριο. Πριν από όλα, όμως, να ξεκινήσω από το πιο άμεσο: Σήμερα, παραδίδεται στους πολίτες το οδικό τμήμα Ευαγγελισμός-Σκοτίνα: Τμήμα, στο οποίο περιλαμβάνονται και οι τρεις δίδυμες σήραγγες συνολικού μήκος 11,5 χιλιομέτρων, την ονοματοδοσία των οποίων σας παρουσίασε πριν από λίγο ο υπουργός Υποδομών.

Με το έργο αυτό, παρακάμπτεται, ίσως, το πιο επικίνδυνο τμήμα της οδικής σύνδεσης ανάμεσα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, το πέρασμα των Τεμπών, στο οποίο καταβλήθηκε δυστυχώς για δεκαετίες βαρύτατος φόρος αίματος, με αποκορύφωμα το τραγικό δυστύχημα, που όλοι έχουμε στη μνήμη μας και είχε συγκλονίσει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Το δυστύχημα που αφορούσε τους νέους μαθητές σε μια σχολική εκδρομή, που άφησαν εδώ, δυστυχώς, την τελευταία τους πνοή. Και στη μνήμη τους παίρνει μια από τις σήραγγες το όνομα του χωριού τους.

Το πέρασμα των Τεμπών αντικαθίσταται τώρα από ένα σύγχρονο δρόμο. Ένα δρόμο που όχι μόνο συντομεύει κατά 1 ώρα και 20 λεπτά τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, αλλά το κυριότερο, που ανταποκρίνεται στις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας. Η παράδοση αυτού του οδικού τμήματος ολοκληρώνει πλήρως τον οδικό άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη, που σημειωτέον οι εργασίες του ξεκίνησαν πριν από 70 ολόκληρα χρόνια και σήμερα ολοκληρώνεται. Ως ένας δρόμος που δεν θα είναι πια μια σειρά διαδοχικών τμημάτων, όπου οι συνθήκες ασφαλείας και μετακίνησης θα αλλάζουν κάθε λίγα χιλιόμετρα, αλλά με την παράδοση αυτού εδώ του τμήματος διαμορφώνεται πλέον ως ένας ενιαίος εθνικός δρόμος ομοιογενής, κατασκευασμένος με τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές.

Θα πρέπει, επίσης, να αναφερθούν και δύο πρόσθετα στοιχεία: Το πρώτο είναι ότι από τη στιγμή που ξεκινά η λειτουργία του νέου τμήματος, μπορούν πλέον να ξεκινήσουν και οι εργασίες στο παλιό τμήμα, οι εργασίες αναβάθμισης της παλιάς Εθνικής, στο τμήμα Ευαγγελισμού-Σκοτίνας, οι οποίες πιστεύουμε ότι θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους. Το δρόμο αυτό, από τον οποίο θα απαγορεύεται πλέον η διέλευση βαρέων οχημάτων, θα μπορούν να τον χρησιμοποιούν χωρίς διόδια οι κάτοικοι της περιοχής, δηλαδή οι κάτοικοι του Δήμου Τεμπών, καθώς και της Δημοτικής Κοινότητας Ευριμένων του Δήμου Αγιάς.

Επιπλέον, στη συμφωνία ανάμεσα στο Δημόσιο και τον παραχωρησιούχο προβλέπεται η ελεύθερη πρόσβαση από τον σύγχρονο αυτόν αυτοκινητόδρομο των ατόμων με ειδικές ανάγκες χωρίς καταβολή διοδίων σε όλο το μήκος του αυτοκινητοδρόμου. Και βέβαια, στους νέους αυτοκινητόδρομους προχωράμε με ταχείς ρυθμούς στην εγκατάσταση νέου ηλεκτρονικού συστήματος διοδίων με αναλογική χρέωση, ώστε να σταματήσουν οι άδικες και υπερβολικές χρεώσεις που κληρονομήσαμε από συμβάσεις του παρελθόντος.

Το έργο που παραδίδεται σήμερα, το παραλάβαμε τον Γενάρη του 2015, φορτωμένο με εμπλοκές, προβλήματα και αβέβαια χρονοδιαγράμματα, με την απειλή της ματαίωσής του λόγω της μεγάλης κρίσης, της υφεσιακής κρίσης. Και φυσικά δεν ήταν το μόνο. Η κατάσταση αυτή δεν ήταν η εξαίρεση, ήταν ο κανόνας.

Θέλω να πω, λοιπόν, ότι συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα προείπε ο υπουργός Υποδομών: Τα έργα αυτά ανήκουν σε έναν και μοναδικό ιδιοκτήτη, στον ελληνικό λαό, στον οποίο σήμερα τα παραδίδουμε. Δεν διεκδικεί η κυβέρνησή μου την πατρότητα αυτών των έργων. Ωστόσο, πρέπει να επισημάνω για να αποκαταστήσω το δίκιο, διεκδικούμε το γεγονός ότι καταφέραμε να ξεμπλέξουμε ένα κουβάρι που έμοιαζε με γόρδιο δεσμό. Και αυτό το καταφέραμε χάρη σε μια επίπονη και δύσκολη προσπάθεια σκληρής διαπραγμάτευσης. Σκληρής διαπραγμάτευσης και με τους κατασκευαστές και παραχωρησιούχους και με τις ξένες τράπεζες.

Τον Γενάρη του 2015 δεν παραλάβαμε μονάχα άδεια ταμεία. Μια χώρα που βρισκόταν σε πρόγραμμα μόλις για ένα-ενάμιση ακόμα μήνα. Και μέσα σε αυτό τον ένα-ενάμιση μήνα θα έπρεπε να λύσουμε τις αμαρτίες που βάραιναν τον τόπο για πολλά χρόνια πριν. Αλλά κληρονομήσαμε και μια απειλή: την απειλή της ολοκληρωτικής τελμάτωσης των μεγάλων έργων, που είχαν πλέον των τριών χρόνων σταματήσει, βαλτώσει και κυρίως την απειλή ότι αν δεν τελείωναν, αν δεν ξανάρχιζαν και δεν τελείωναν μέχρι την άνοιξη του 2017, θα ήμασταν αναγκασμένοι να επιστρέψουμε τις χρηματοδοτήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να πληρώσουμε δυσβάσταχτα ποσά σε ρήτρες και αποζημιώσεις σε κατασκευαστές και παραχωρησιούχους. Το συνολικό ποσό που θα έπρεπε να φύγει από τα δημόσια Ταμεία συν το γεγονός ότι οι δρόμοι αυτοί θα έμεναν ανολοκλήρωτοι, προσέγγιζε τα 8,5 δις ευρώ. Οι απαιτήσεις που είχαν οι κατασκευαστές και οι παραχωρησιούχοι εκείνη την περίοδο για να επανεκκινήσουν τα έργα, ώστε να γλιτώσουμε τα 8,5 δις,σχεδόν ένα μνημόνιο σε ό,τι αφορά την επιβάρυνση των πολιτών, των φορολογούμενων, ήταν 1,25 δις ευρώ. Απαιτήσεις, τις οποίες αντιλαμβάνεστε ότι σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας δεν ήταν δυνατόν καμία κυβέρνηση να μπορέσει να τις φέρει εις πέρας.

Εν τούτοις, κάτω από μια διαπραγμάτευση, η οποία κράτησε πολύ χρόνο και με την απειλή την οποία σας περιέγραψα, ταυτόχρονα με την απειλή της οικονομικής ασφυξίας, καταφέραμε να φτάσουμε σε μια συμφωνία. Σε μια συμφωνία, η οποία μείωσε τις απαιτήσεις για αποζημιώσεις κατά 764 εκατ. ευρώ, ενώ ταυτόχρονα –και θέλω να την ευχαριστήσω ιδιαίτερα- με τη στενή συνεργασία και βοήθεια της Επιτρόπου, της κυρίας Κρετσού και της Ευρωπαϊκή Επιτροπής που έσκυψε πάνω στο πρόβλημα, καταφέραμε να βρούμε τη δυνατότητα χρηματοδότησης, ώστε να ξαναξεκινήσουν τα έργα με λιγότερες απαιτήσεις.

Αν, λοιπόν, θέλω σήμερα εδώ να μιλήσω για ένα κατόρθωμα, αυτό το κατόρθωμα δεν έχει να κάνει ούτε με το ότι υπήρξε καλύτερη τεχνική κατάρτιση, ούτε με το ότι εμείς είχαμε μεταφυσικές δυνάμεις σε σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, που είχαν αφήσει τρία-τέσσερα χρόνια τα έργα βαλτωμένα. Αλλά, στο γεγονός ότι είχαμε την πολιτική βούληση να διαπραγματευτούμε σκληρά με παραχωρησιούχους, κατασκευαστές και ξένες τράπεζες. Και όχι να έχουμε μονάχα το μαχαίρι στο λαιμό του Έλληνα πολίτη και του ελληνικού Δημοσίου, αλλά να βάλουμε το μαχαίρι στο λαιμό και στην άλλη πλευρά. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Και θέλω, επίσης, να πω ότι η τελική επιλογή των κατασκευαστών ήταν η ορθότερη δυνατή και για το ελληνικό Δημόσιο και για τον ελληνικό λαό, αλλά και για τους ίδιους. Διότι με αυτό τον τρόπο φτάσαμε σε μια λύση συμβιβασμού με 764 εκατ. ευρώ λιγότερα για το ελληνικό Δημόσιο, αλλά κυρίως με τη δυνατότητα, οι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες να είναι αυτές που θα ολοκληρώσουν τα έργα και να μείνουν ζωντανές. Γιατί αυτό ήταν προϋπόθεση για να υπάρχουν σήμερα. Και ταυτόχρονα, όμως, να κερδίσουμε το στοίχημα που είχαμε θέσει απέναντι στους εταίρους , ότι θα καταφέρουμε μέσα στο χρονικό περιθώριο που προέβλεπαν οι συμβάσεις, να ολοκληρώσουμε τα έργα και να τα παραδώσουμε στον ελληνικό λαό, μέχρι την άνοιξη του 2017.

Είμαστε, λοιπόν, περήφανοι γι’ αυτό. Είμαστε περήφανοι γιατί χάρη σε αυτή τη συστηματική προσπάθεια ολοκληρώσαμε τα έργα και διασφαλίσαμε πλήρως το δημόσιο συμφέρον. Και έτσι σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να παραδίδουμε στην κυκλοφορία ένα εξαιρετικά δύσκολο από τεχνικής άποψης έργο. Τον περασμένο Δεκέμβριο παραδώσαμε στο σύνολό του τον αυτοκινητόδρομο ΜΟΡΕΑ, τον κεντρικό οδικό άξονα της Πελοποννήσου. Την ερχόμενη εβδομάδα, ενόψει της πασχαλινής εξόδου, θα δοθεί στην κυκλοφορία η ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ, έργο το οποίο επίσης παραλάβαμε με τεράστια βάρη και προβλήματα. Και θα ακολουθήσουν το αμέσως επόμενο διάστημα η ΙΟΝΙΑ ΟΔΟΣ από το Αντίρριο στα Ιωάννινα, καθώς και ο αυτοκινητόδρομος Ε65.

Αποδείξαμε και αποδεικνύουμε με αυτό τον τρόπο ότι ακόμα και σε δύσκολες περιόδους, η σοβαρή δουλειά, η επίγνωση της ευθύνης απέναντι στη χώρα και τους πολίτες, η επίγνωση της ευθύνης απέναντι στο δημόσιο συμφέρον, μπορεί να φέρει τελικά θετικό και παραγωγικό αποτέλεσμα.

Θέλω να θυμίσω ότι δυστυχώς αυτό δεν ήταν πάντοτε αυτονόητο για τη χώρα μας και ότι τα χρόνια πριν την κρίση, οι τεράστιες υπερβάσεις, η αδιαφάνεια, η ανυπαρξία γραμμής προστασίας των συμφερόντων του Δημοσίου, δεν ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Και αυτό συνέβαινε, επειδή υπήρχε μια περίεργη αντίληψη για την αξιοποίηση των χρημάτων που εισέρρεαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εμείς καταφέραμε, παρά τις δύσκολες συνθήκες –και αυτό, επίσης, είναι ένας άθλος- να αξιοποιήσουμε, όπως χθες δήλωσε η Επίτροπος κυρία Κρετσού, και το τελευταίο ευρώ από τους κοινοτικούς πόρους σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Και ίσως είναι ένας από τους λόγους που καταφέραμε να κρατήσουμε, αυτές τις δύσκολες στιγμές, τη χώρα σε επίπεδα όχι βαθιάς ύφεσης. Γιατί εκείνες ήταν οι προβλέψεις -αν θυμάστε- που είχαμε για το 2015 και το 2016 και τελικά καταφέραμε να επαναφέρουμε σε θετικούς ρυθμούς το 2016. Ένας από τους λόγους ήταν η πλήρης απορροφητικότητα των ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Θέλω, λοιπόν, φίλες και φίλοι, να πω, κλείνοντας, ότι τα εγκαίνια των οδικών αξόνων είναι ίσως ο πιο ισχυρός συμβολισμός ότι η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της, ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει. Είναι έργα που υλοποιούνται σε όλα τα επίπεδα, διαμορφώνοντας ένα νέο παραγωγικό χάρτη για τη χώρα, με πολλαπλά οφέλη για την οικονομία, την ανάπτυξη και τις τοπικές κοινωνίες.

Και δεν είναι μόνο οι οδικοί άξονες. Είναι τα Εμπορευματικά Κέντρα στο Θριάσιο και άλλες επτά πόλεις της Ελλάδας. Είναι ο εκσυγχρονισμός, επιτέλους, του σιδηροδρομικού δικτύου, είναι η κατασκευή του Μετρό στη Θεσσαλονίκη, που είχε γίνει το «γεφύρι της Άρτας», καθώς και η επέκταση του Μετρό στην Αθήνα. Είναι η επέκταση του Τραμ στον Πειραιά και το σχέδιο αναβάθμισης των αστικών συγκοινωνιών. Είναι τα αστικά οδικά έργα. Είναι τα έργα αναβάθμισης των λιμανιών, μεγάλων και μικρών, που θα δώσουν νέα ώθηση στις τοπικές κοινωνίες. Είναι, επίσης, τα αρδευτικά έργα και τα φράγματα, που θα στηρίξουν την αγροτική παραγωγή. Και ακόμα, γιατί αξίζει μια αναφορά και σε αυτά, είναι και τα έργα που προχωρούν σε όλη τη χώρα και αφορούν την αντιπλημμυρική προστασία και την προστασία από φυσικές καταστροφές σε πόλεις και στην ύπαιθρο. Έργα πολύ σημαντικά για τη ζωή και την παραγωγή.

Με αυτά τα έργα, λοιπόν, φίλες και φίλοι, νομίζω ότι κλείνει ένας σημαντικός κύκλος και ανοίγει ένας καινούριος. Και πιστεύω πραγματικά ότι τη στιγμή που η χώρα βγαίνει από μια περίοδο πολυετούς ύφεσης, είναι η ώρα να συζητήσει και να αναστοχαστεί το μέλλον, το μοντέλο της ανάπτυξης, το εθνικό σχέδιο της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Γιατί όλα αυτά είναι στενά συνδεδεμένα και με τις στρεβλώσεις του παρελθόντος, άρα αποτελούν τις αιτίες που μπήκαμε στην κρίση, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν, αν από τώρα σχεδιάσουμε με σοβαρότητα, σύνεση και συναίνεση με τους παραγωγικούς φορείς, και το εργαλείο για να βγούμε οριστικά από αυτή την κρίση.

Η χώρα, λοιπόν, διεκδικεί με αποφασιστικότητα ένα μέλλον που θα έχει τη δυνατότητα να το καθορίζει αυτόνομα, σχεδιάζοντας την παραγωγική της ανασυγκρότηση, εκσυγχρονίζοντας τους θεσμούς της, ανασυγκροτώντας τις κοινωνικές της δομές. Έχουμε διανύσει ένα πολύ δύσκολο δρόμο. Είμαστε στα τελευταία μέτρα αυτού του δύσκολου δρόμου, της ανηφόρας.

Θέλω να τονίσω σήμερα ότι δεν πρόκειται να κουραστούμε, ούτε και να κάνουμε πίσω στα τελευταία μέτρα της διαδρομής. Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τους κόπους και τις θυσίες του ελληνικού λαού. Να μην αφήσουμε κανέναν να παίζει παιχνίδια εις βάρος της ελληνικής οικονομίας. Η δύσκολη αυτή συγκυρία, το κλείσιμο της οποίας θα σηματοδοτηθεί και από το επικείμενο κλείσιμο της αξιολόγησης.

Το κλείσιμο της αξιολόγησης που είτε κάποιοι θέλουν, είτε όχι, είναι πάρα πολύ κοντά. Τα παιχνίδια των καθυστερήσεων τελειώνουν εδώ. Και μέσα στον Απρίλιο τελειώνουν και οι ατέρμονες συζητήσεις και καθυστερήσεις για τα αναγκαία μέτρα απομείωσης του ελληνικού χρέους.

Η Ελλάδα, επιτέλους, κατακτά μια συνολική συμφωνία που της ανοίγει το δρόμο για την έξοδο από τα προγράμματα οικονομικής επιτροπείας και παρά τις Κασσάνδρες ανακτά τη δύναμη να σταθεί στα πόδια της με τις δικές της δυνάμεις.

Αυτό, λοιπόν, είναι το μήνυμα που συμβολικά δίνεται σήμερα μέσα από την ολοκλήρωση ενός έργου, που πολλοί πίστεψαν ότι δεν θα τελειώσει ποτέ: Το μήνυμα ότι «ναι, μπορούμε να τα καταφέρουμε». Και θα τα καταφέρουμε. Είμαστε αποφασισμένοι να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και κανείς δεν θα τα καταφέρει στο τέλος να μας εμποδίσει.

Μας θύμισε η κυρία Κρετσού, η Κορίνα Κρετσού, η Επίτροπος από τη Ρουμανία, ότι πριν αυτό το πει ο Ομπάμα, το είχε πει ο Καζαντζάκης. Είναι πράγματι πολύ μεγάλη και βαθιά η πολιτισμική μας κληρονομιά.

Θέλω, κλείνοντας, για άλλη μια φορά, να την ευχαριστήσω για τη συμβολή της και να πω ότι ένας τονισμός είναι, μπορούμε να τον αλλάξουμε, αντί για Κρετσού, να την πούμε Κρέτσου και να την πολιτογραφήσουμε Ελληνίδα, γιατί πράγματι είναι η δεύτερή της πατρίδα. Συνέβαλε αποφασιστικά στο να μπορέσουμε να πετύχουμε αυτό το μικρό θαύμα.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Ομιλία υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστου Σπίρτζη

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, Σεβασμιότατε, Κυρία Επίτροπε Περιφερειακής Ανάπτυξης, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εκπρόσωποι των κομμάτων, κύριοι Περιφερειάρχες Θεσσαλίας, κεντρικής Μακεδονίας και δυτικής Μακεδονίας, κύριοι Δήμαρχοι, φίλες και φίλοι.

Σήμερα είναι μία ιδιαίτερη ημέρα χαράς για όλους τους Έλληνες. Είναι η ημέρα που το όνειρο πολλών γενιών του λαού μας, ο αυτοκινητόδρομος Αθήνας – Θεσσαλονίκης, γίνεται πραγματικότητα. Το δυσκολότερο και πιο αιματοβαμμένο τμήμα του δρόμου, το πέταλο του Μαλιακού, τα Τέμπη και ο Πλαταμώνας, παραδίνονται και ολοκληρώνουν ένα μεγάλο έργο υποδομής, ο σχεδιασμός του οποίου ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60.

Η σημερινή ημέρα μας γεμίζει μνήμες της ιστορίας της χώρας μας στα Τέμπη και τη Θεσσαλία. Μνήμες σκληρών εποχών, που ο ελληνικός λαός πάλεψε με υπερηφάνεια και με αξιοπρέπεια και τα κατάφερε. Μνήμες συμπολιτών μας που χάθηκαν άδικα, μνήμες πατριωτών μας που σημάδεψαν την ιστορία μας. Τιμώντας αυτούς τους ανθρώπους, δίνουμε τα ονόματα τους στις σήραγγες.

Οι δύο πρώτες «Τ1», και συγκεκριμένα η ανατολική, ονομάζεται «Αντώνη Αγγελούλη (Βρατσάνου)», προς τιμήν του έφεδρου ανθυπολοχαγού του ΕΛΑΣ και κορυφαίου σαμποτέρ της Εθνικής Αντίστασης, που ανατίναξε μεταξύ των άλλων τρένο, με κατακτητές στην Κοιλάδα των Τεμπών το 1944.

Η δυτική, ονομάζεται «Μαθητών Μακρυχωρίου Ημαθίας» προς τιμήν των 21 μαθητών, ο χαμός των οποίων στις 13 Απριλίου του 2003, βύθισε τη χώρα στο πένθος.

Στις σήραγγες «Τ2», η ανατολική ονομάζεται «Μαρίνου Αντύπα» στη μνήμη του αγωνιστή του Κιλελέρ που δολοφονήθηκε το 1907 και η δυτική,  «Ρήγα Φεραίου» στη μνήμη του Έλληνα πατριώτη, στοχαστή, επαναστάτη, οραματιστή.

Στις σήραγγες «Τ3», αυτή με κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη ονομάζεται «Σέρτζιο Σιάνι» προς τιμήν του Ιταλού μηχανικού συναδέλφου, τεχνικού διευθυντή του έργου, που σκοτώθηκε στην κατολίσθηση, στις 17 Δεκεμβρίου του 2009, υπηρετώντας με συνείδηση το επαγγελματικό του καθήκον. Και η δυτική σήραγγα, ονομάζεται «Ολύμπου», του αιώνιου περήφανου βουνού μας.

Φίλοι και φίλες, τον Φεβρουάριο του 2015, μέσα στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της χώρας, κανείς δεν πίστευε ότι η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα θα ολοκλήρωνε τα βαλτωμένα μεγάλα έργα. Εργα, με συμβάσεις υψηλών διοδίων, υψηλών αποζημιώσεων, μηδενικής κοινωνικής πρόβλεψης, που μας έβρισκαν και μας βρίσκουν αντίθετους.

Κανείς δεν πίστευε ότι θα αντιμετωπιστούν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, συμβατικές εμπλοκές, χρόνιες καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις, τις αδειοδοτήσεις, στην επίλυση τεχνικών θεμάτων.

Κανείς δεν πίστευε ότι το 1,2 δις ευρώ των αποζημιώσεων ως το 2014 θα περιοριζόταν δραματικά.

Κανείς δεν πίστευε ότι θα τελειώσουν τα έργα.

Οι οδηγίες του πρωθυπουργού ήταν σαφείς και η επίβλεψή του ακάματη. Το αποτέλεσμα της ολοκλήρωσης των έργων είναι προϊόν μιας πολύ σκληρής και επίπονης δουλειάς. Κυρίως όμως, μιας συλλογικής δουλειάς σε όλα τα επίπεδα. Συλλογική κυβερνητική δουλειά με την επιμέλεια του υπουργού Επικρατείας  Αλέκου Φλαμπουράρη, της προσωπικής επιμέλειας του Αλέξη  Χαρίτση, των υπουργών Πολιτισμού, και των υπουργών Περιβάλλοντος.

Συλλογική δουλειά και διάθεση συνεργασίας στις διαπραγματεύσεις απεμπλοκής συμβατικών τεχνικών και κοινωνικών προβλημάτων μεταξύ του υπουργείου και των παραχωρησιούχων και των κατασκευαστών.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συντελεστές του Υπουργείου, τους Διευθυντές, τους Γενικούς Διευθυντές, τον Γενικό Γραμματέα Υποδομών τον Γιώργο Δέδε, τους μελετητές, τους κατασκευαστές, τον τεχνικό κόσμο της χώρας.

Συλλογική δουλειά υπήρξε και στη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Θα ήθελα να αναφέρω ειδικά και την Επίτροπο Μεταφορών  Βιολέτα Μπουλτς που δε βρίσκεται μαζί μας σήμερα, αλλά και την Επίτροπο Περιφερειακής Ανάπτυξης, Κορίνα Κρέτσου, όχι μόνο για  την έως σήμερα συνεργασία μας, αλλά και για τη νέα γενιά έργων που εγκαινιάζουμε από εδώ και πέρα.  Για τα έργα που θα βοηθήσουν στην παραγωγική ανασυγκρότηση, στην έξοδο από την κρίση, στη δίκαιη ανάπτυξη. Η Επίτροπος Κορίνα Κρέτσου είναι σήμερα μαζί μας, και την καλώ στο βήμα γιατί αυτή η επιτυχία είναι και δική της επιτυχία.

Ευχαριστώ πολύ.